De nieuwe columns en commentaren van Kaj Elhorst zijn te vinden op www.4politicians.wordpress.com, www.nieuwepolitiek.wordpress.com Daarnaast blijft deze weblog, www.politiek.wordpress.com toegankelijk voor het lezen van bestaande columns en commentaren.

Klik door naar www.nieuwepolitiek.wordpress.com

Lees daar: “Holocaust en pannenkoek” en vele andere.

Of ga naar www.4politicians.wordpress.com en lees daar:

“Genesis” 

“Anttiracisme top!!!”

“Ascoiaal geleuter”

“Volksgenossen, Männer des Reichstages” (“Geburtstag des Führers”)

en ga ook naar

 www.politiek.wordpress.com

www.nieuwepolitiek.wordpress.com

www.badplaatsalphen.wordpress.com

www.rossia.wordpress.com (Rusland)

www.kajman.wordpress.com

www.mythologie.wordpress.com

www.sairaramira.wordpress.com

 

Risicomeiden

Kortgeleden interviewde ik een geslaagde, vrouwelijke ondernemer van een IT-bedrijf. Tijdens het gesprek vroeg ik haar of ze als vrouw bij een klant niet gemakkelijker binnenkwam dan een manlijke concurrent. Het antwoord was veelzeggend: “binnenkomen doe ik misschien wel sneller maar in het vervolggepsrek moet ik veel beter mijn best doen dan een manlijke collega.”

Ik moest aan dat gesprek denken toen ik donderdag in de auto op BNR de zoveelste  oeverloze discussie hoorde over vrouwen aan de top. Die discussies bewegen zich meestal in eindeloze, vicieuze cirkels en het gekke is dat men steeds weer bij dezelfde vertrekpunten begint. Het meest populair in dat opzicht is: “vrouwen zijn niet ambitieus genoeg” en “Nederland loop achter als het gaat om het aantal vrouwen aan de top.” Het eerste argument beschouw ik als een leugen en het tweede is absoluut irrelevant.

Ik ken minstens één vrouw die ik inmiddels als een  goede vriendin beschouw en die zichzelf tot de succesvolle ondernemers mag rekenen. In dat opzicht heeft ze het vermoedelijk verder geschopt dan ik. Nu is dat laatste geen graadmeter maar het is toch aardig om even te vermelden. Zij onderschrijft tegelijkertijd grotendeels mijn mening als het gaat om werkende vrouwen en vrouwen aan de top. Wie ambitieus genoeg is, moet de top kunnen bereiken zonder veel meer moeite te doen dan een man. Niemand hoeft echter naarboven geschopt te worden terwille van het maatschappelijk evenwicht. De hierboven genoemde vriendin voelt zich ook beledigd door gedachten over quota. Vrouwen die over kwaliteiten beschikken, kunnen het best redden zonder overheidssteun. Ik kan die gedachtengang heel goed volgen.

Er zijn wel eens mensen geweest die dachten dat ik een absolute tegenstander was van vrouwen aan de top. Sommige van mijn publicaties lijken ook in die richting te wijzen, vooral als ik spreek over het “glazige plafond” (typ in onder “search”) . Het tegendeel is waar. Ik zie heel veel heil in vrouwen aan de top mits zij zichzelf blijven en hun vrouwelijkheid behouden. Wie probeert een man te imiteren, staat wat mij betreft naast de pot te plassen. (Ja, inderdaad, in dat geval is het “staat”). Broekpakken en stropdassen zijn in mijn ogen voor een vrouw geen teken van emancipatie maar juist van verdere onderwerping aan de man.

Tijdens de discussie hoorde ik het méér dan ergerlijke verhaal van raden van bestuur en commisssarissen die geen vrouw in de bedrijfstop willen toelaten omdat zij risico’s willen mijden. Vrouwen zouden een ander carrièrepatroon vertonen dan mannen. Ja, natuurlijk stelletje idioten! Daar gaat het nu juist om. Het moet ook anders zijn. Bedrijven zouden zich in de handen moeten knijpen en God op hu blote knieën moeten danken als ze een vrouwelijke manager krijgen die haar vrouwelijkheid tot onderdeel van het management maakt. Waarom? Omdat vrouwen, al dan niet genetisch bepaald, andere zienswijzen en kwaliteiten met zich meebrengen dan mannen. Kwaliteiten die het management in een heel goede richting kunnen sturen. Wie die andere, nieuwe inbreng niet aandurft, moet zichzelf geen ondernemer en ook niet eens manager noemen maar professionele looser.

Van de redacties waarvoor ik werk, wordt de meerderheid aangestuurd door een vrouw en ik voel me daar heel prettig bij. Ben ik niet ambitieus genoeg? Gezien mijn ervaring en leeftijd had ik al lang een reeks aan hoofdredacteurschappen op mijn naam kunnen schrijven. Het zou mij qua verantwoordelijkheden en inkomensniveau dichter in de buurt hebben gebracht van mijn eerder genoemde vriendin maar ik houd teveel van het journalistieke handwerk. Dat is óók ambitie. Groeien in het handwerk. Misschien  dat veel vrouwen het moeilijk vinden om dat los te laten. Het zou kunnen zijn en in dat geval zou ik ze graag gelukkig laten zijn in het werk dat ze doen. Het zou mooi zijn als we ons voor het Nieuwe Jaar eens  voornamen wat minder te letten op cijfers in binnen- en buitenland en méér op de geluksscore. Als ik me niet vergis, biedt de financiële crisis in dat opzicht ruime mogelijkheden.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.blogjump.eu/index.php?2008/12/16/1061-hoogtevrees

www.vrouwenmetambitie.nl

www.carrieretijger.nl/carriere/vrouwen/valkuilen

www.adriaanmeij.com/2007/06/15/als-meppeler-meiden-meer-kinderen-baren

www.wietdebruijn.nl

www.carrieretijger.nl/carriere/vrouwen/succes

www.depers.nl/economie/118279/Verplicht-meer-vrouwen-aan-top.html

www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=68871

www.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/Vrouwen/aandetop.html

www.volkskrant.nl/economie/article377306.ece/Aantal_vrouwen_in_top_is_onbekend

Ik ben een “dierenmensch”

lieveheersbeestje

Ik ben er al mijn hele leven van overtuigd dat geweld tussen mensen niets oplevert. Ja, ik heb zelfs een verdedigbaar standpunt dat de hele Tweede Wereldoorlog verspilde energie is geweest maar daarvoor zal ik hier de argumenten niet geven. Wat mij opvalt, is dat ik enigszins van mijn geloof begin af te vallen. Misschien is er een situatie te vinden waarin geweld wel iets oplevert maar eigenlijk gaat het niet om geweld tussen mensen.

In Venray heeft het gemeentebestuur afgezien van de aanleg van een park met martelcentra voor dieren. Het gemeentebestuur besloot daartoe niet zo maar. Het werd onder zware druk gezet door de radicale dierenvrienden en die kregen zelfs, misschien onbedoeld, steun van Guusje Geluk. Zij weigerde de gemeente te hulp te komen ook al was het geplande park nog zo belangrijk voor de regionale economie.

Het gemeentebestuur heeft ervan af gezien. Nu was het natuurlijk mooier geweest als de gemeentelijke bestuurders vanuit zichzelf hadden begrepen dat je aan dierenleed geen stuiver mag verdienen. Het getuigt van een achterlijke cultuur als je denkt dat dierenmishandeling in sommige gevallen goed is, namelijk als het ten goede komt aan de  “wetenschap”. Ik wil hier geen vergelijking maken met de proeven die dr Mengele in de vernieitigingskampen deed maar de scheidingswand is flinterdun.

Waarom nu, twijfel ik op dit punt zo erg over de toelaatbaarheid van geweld? Omdat ik ervan uit ga dat de dieren daartoe zelf over zouden gaan als ze de kans zouden krijgen. Hen wordt die kans ontnomen doordat wij met het recht van de sterkste ons meester maken van hun lot.

Kortgeleden zat ik met een lokaal bestuurder op diens werkkamer te praten over de opkomst van de Partij voor de Dieren. Hij juichte die opkomst toe omdat geen enkele andere partij, ook de zijne niet, het in voldoende mate opneemt voor dieren. Mensen begrijpen niet dat dieren precies hetzelfde recht hebben om zich op deze aarde een gelukkig bestaan te verwerven als mensen. Zij dringen zich niet uit agressie of heerszucht op, zij zijn gewoon op de wereld en kunnen niet kiezen. In dat opzicht bevinden zij zich in dezelfde positie als mensen. Ook die hebben niet een zelfverworven recht op aardse aanwezigheid gecreëerd. Ze zijn er doodeenvoudig temidden van allerlei andere levende wezens neergekwakt en zullen moeten leren de aarde te delen.

Zouden de dieren dat ook doen als zij de machtiger partij waren? Ik weet het niet maar wij kennen onszelf de vaardigheid toe om kritisch na te denken, argumenten af te wegen en dergelijke. Ja, dat zou ons onderscheiden van de planten en dieren. Het is helemaal niet zeker dat mensen de enigen zijn die een dergelijke vaardigheid bezitten maar…wie zegt erover te beschikken, moet haar ook gebruiken.

En dus: wij delen de aarde met dieren en planten op een harmonische wijze. Dat betekent dat we ook wel eens in moeten schikken.

Kortgeleden zag ik tijdens een vergadering nog een nertsfokker optreden. je vraagt je af waarom zo’n man zich niet in het openbaar doodschaamt over zijn beroep. Maar integendeel, hij wilde zijn “bedrijf” nog uitbreiden ook. Als ik de grote, verschrikkelijke, onoverwinnelijke nachtnerts was, zou ik hem met huid en haar opvreten.

Ja ik ben een “dierenmensch”. Maar vrees niet, ik zal geen vreselijke dingen doen. Dat neemt niet weg dat ik gemengde gevoels heb bij het optreden, ook van radicale, dierenactivisten. Iemand zal het voor de verworpenen der aarde moeten opnemen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst 

Http://politiek.wordpress.com 

 

Service

www.informatiedierproeven.nl

www.animalfrontline.nl/vivisectie/vivinl.php

www.anti-dierproeven.eigenstart.nl

www.quidam.web-log.nl/quidam/2004/07/kip.html

www.wakkerdier.nl

www.politiek-actie.net/pages/dossiers/politiek_activisme/dierenrechten/bont_wakker_terrorisme.htm