Wijkgericht werken in de buurt

 Ons woord “wijk” is afkomstig van het Noorse woord “Vik” waar oorspronkelijk de Vikingen woonden. Het betekent “gemeenschap”, een plek waar een samenhangende groep mensen samenwoont. Een verstedelijkt collectief. Plaatsnamen als Noordwijk, Katwijk en Wijk bij Duurstede herinneren daaraan.

In Nederland heeft “wijk” de betekenis van “sociale eenheid” allang verloren en niemand weet haast meer wat het verschil is tussen een wijk en een buurt. Toch ebstaat erw el een zekere definitie van. Een wijk is dan een formeel en kadastraal vastgesteld gedeelte van een stad. Bij het woord “buurt” gaat het meer om een gemeenschap met een zekere sociale samenhang. In Amterdam was dat vroeger duidelijk te zien aan de Dapperbuurt, de Kinkerbuurt, de Jordaan en de Staatsliedenbuurt. Buurten dus.

Nu weten buurten niet van wijken, letterlijk en figuurlijk. Buurtbewoners zeggen steevast dat hun buurt zo “hecht” is. Daar is geen speld tussen te krijgen. Even zo goed wil de gemeentelijke overheid, ook in mijn stad, wijkgericht gaan werken. Het is de bedoeling om daarmee de sociale samenhang te versterken maar als ik zie wat de plannen zijn, dan gaat het niet lukken. Wijken worden verward met buurten. Grote, geografisch nauwelijks en sociaal totaal niet samenhangende eenheden worden  als “wijk” aangeduid. Alle inwoners van zo’n wijk moeten gezamenlijk gaan bepalen waar de knelpunten liggen. Dat gaat burgeroorlog opleveren, oorlog tussen buurten. Die buurten vertonen namelijk wel een sociale samenhang en je kunt er gif op innemen dat ze allemaal hun eigen problemen het belangrijkste vinden. Het zou dus veel productiever zijn om maar meteen te beginnen met buurtgericht werken. Daar waar al een fundament voor sociale samenhang bestaat, valt winst te boeken. Daar waar die samenhang totaal ontbreekt, zal ze ook nooit ontstaan. Buurten zij binnenstedelijke dorpen die niets met elkaar te maken (willen) hebben.

Mensen met een mindere draagkracht hebben bijvoorbeeld graag een prijsvechter als supermarkt in de buurt. Nu is er sinds een paar jaar zo’n p[rijsvechter in onze stad en ze heeft een locatie gekozen abij een buurt met mensen die voorlopig nog even geen SUV kunnen kopen. De winkel wordt druk bezocht door klanten te voet, op de fiets maar ook door SUVverds. Het college van B&W en sindskort ook de Raad van State hebben echter uitgemaakt dat de winkel er illegaal zit en dus moet ze verdwijnen. Ze wordt egdeporteerd naar een bedrijventerrein waar alleen mensen met een SUV kunnen komen. Wie nog niet eens het geld heeft voor een nieuwe binnenband aan de fiets, moet dus weer naar de lokale supermarktdemagoog Hoogvliet die zegt goedkoop te zijn maar het niet is.

En dat allemaal omdat we nu eenmaal gelijke monniken ook gelijke kappen willen geven. De rpijsvechter zit namelijk in een gebied waar geen winkels zijn toegestaan. En we zijn o, zo bang voor uitzonderingssituaties. Over een paar jaar mag de prijsvechter een derde locatie innemen, vlakbij een nadere buurt met “mensen met een laag inkomen”. Alweer in een andere wijk dan de huidige vestiging.  Over een paar jaar. Dat heet geen buurtgericht werken maar “uit de buurt werken”. Dat allemaal omdat de prijsvechter zich illegaal heeft genesteld en illegalen worden nu eenmaal uitgezet.

Buurt- of wijkgericht werken, daar doen ze in Utrecht op grote schaal aan. Twee burgemeesterskandidaten van dezelfde partij nemen het tegen elkaar op. Eén van de uitwassen van die vreemde wens dat er een gekozen burgemeester moet komen dus. Maar goed, ik vind het eigenlijk wel spannend om te zien hoe groot de verschillen binnen de PvdA zijn. Als het maar niet weer alleen maar van dat gezemel wordt over “ervaring” die bij de één dan meeestal net iets meer is dan bij de ander. Ik weet niet of beide heren in dezelfde buurt wonen, wat qua inkomen ebst zou kunnen, maar het zou spannend zijn als ze ieder een hele reeks van buurten achter zich zouden weten te verenigen. Volgens mij houden ze in Ondiep wel van Pans en in Overvecht van Wolfsen. Binnenkort ga ik er eens buurten.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.buurtlink.nl 

www.wereldbuurt.nl

www.wijkgerichtwerken.nl

www.aeno.nl

www.cre-aid.nl

www.nieuwsbank.nl

Chinezen, het Zwitserlevengevoel en onze identiteit

 Chinezen van Europa”, zo werden de Nederlanders al in de negentiende eeuw genoemd en misschien al wel eerder. Zeker, we vertonen inderdaad overeenkomsten met de Chinezen. Het land is veel te vol, we zijn altijd bezig de koopman uit te hangen, we brabbelen wat af in slordige boerendialectjes en we krijgen scheve ogen van de jaloezie. Wat wil je nog meer?

Er zijn natuurlijk ook verschillen. De Chinezen zijn ook merendeels niet op de hoogte van hun eigen cultuur maar ze zijn er wel trots op. Daarom ruilen ze niet zo gemakkelijk hun eigen gewoonten en gebruiken in voor die van anderen. Hoewel, van de Nederlanders hebben ze geleerd dat geld de pijn vaak wel verzacht. Daarom is China nu “booming”, wat voor de wereld nog veel onheil met zich mee zal brengen. Daar ligt dan weer een overeenkomst want onze Gouden Eeuw hield voor de gebieden “rond” China heel wat ellende in. We staken onze neus in zaken die ons absoluut niet aangingen, alleen omdat we onze broekzakken met Aziatische winsten wilden vullen. In Kanton, bijvoorbeeld. Nou ja, we hebben onze eerste spoorlijnen te danken aan de uitbuiting van de Javaan. Zo komt alles dus toch nog goed want er zijn heel wat Javanen die gebruikmaken van onze spoorlijnen.

Voor het overige zijn Chinezen best trots op hun eigen cultuur zoals de Muur en Confucius (door New Yorkse straatbenden ook wel gespeld als “Confucki us”.

Nergens ter wereld is een volk dat zo graag de cultuur van anderen overneemt, al was het alleen maar om te proberen. De ellende is alleen dat we nooit proberen maar elk probeersel ook in ere houden. En inderdaad. Hoog in de Alpen heeft een nijver bergvolkje het referendum uitgevonden. Al eeuwen geleden kwamen de dorpelingen rond het kampvuur samen om zich te bemoeien met alles wat zich in het dorp voordeed. Later werd dat het kanton, hé Chinezen van de Alpen, en nog later het hele Bondsland. Dat gaat daar hartstikke goed bij die Zwitsers. Duitsers, Fransen, Italianen en Reto-Romanen brabbelen allemaal in hun eigen dialectje wat ze willen.

En inderdaad, wij hebben het referendum ontdekt en het gemak waarmee de Zwitsers ermee omgaan. “Nou, dat doen wij ook wel even”, dachten Hans van Mierlo en zijn broeders en sindsdien ben je een reactionaire aristocraat als je geen cent geeft om het meepraterendum. 

Als iedereen zijn mening maar kan geven, gefundeerd of niet, dan zit je als politicus goed. Het is een soort Zwitserlevengevoel voor elke parlementariër die zolangzamerhand ook in godsnaam niet meer weet waar hij de inspiratie vandaan moet halen. Leentje buur lijkt dan het gemakkelijkste. Beter goed geleend dan slecht bedacht en vooral ook “we hoeven het wiel niet opnieuw uit te vinden”. Net alsof de Nederlanders het wiel hebben uitgevonden. Nou ja, misschien is dat wel zo maar dat is niet traceerbaar. Het buskruit is in elk geval niet op ons conto te schrijven want dat wordt aan de echte Chinezen togedicht.

Het is trouwens een goed idee om het wiel opnieuw uit te vinden. Helemaal opnieuw en creatief te beginnen. Dan begrijp je ook waarom het referendum in Zwitserland wel werkt en in Nederland niet. Maar ja, daarvoor heb je wel veel karakter nodig. Gelukkig hebben ze in China karakters in overvloed. Die gebruiken ze al eeuwen. Overnemen…?

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com 

 

Service

www.chineesvertaalbureau.nl

www.sprout.nl

www.karakteruitgevers.nl

www.dutchcowboys.nl

www.iiav.nl

www.kennisbron.hosting.rug.nl

    

Meepraterendum

Referendum of leutergoud

De temperatuur loopt op, de stellingen worden betrokken. De SP, meester in het bespelen van de volksgevoelens, gaat zich hard maken voor een referendum over Europa.

Dat kan als je geen regeringsverantwoordelijkheid draagt want als het op een puinhoop uitdraait, ben je toch nog de gevierde jongen. Je hebt die betsuurders toch maar eens een poepje laten ruiken! Ha!

Het wordt dan ook hoog tijd om nog één keer duidelijk te maken waarom een referendum onwenselijk is en zeker over deze zaak. Laten we eerst maar eens beginnen met het enthousiasme van het publiek. Steeds minder mensen worden lid van een politieke partij en ook steeds minder mensen komen stemmen. Daarvoor zijn vervelende oorzaken maar het maakt wel duidelijk dat de mensen niet eens de behoefte hebben zich te verdiepen in een politiek onderwerp. Laat staan dat ze zich willen verdiepen in een onderwerp als het voorliggende verdrag. Ze zouden het van haver tot gort moeten doorlezen, bespreken en nog eens bediscussiëren, liefst onder begeleiding van slechts één of twee politici. 

Maar dat zal niet gebeuren want het Nederlandse volk dat over alles moet “meepraten”, wil vooral allerlei belangrijke voetbalwedstrijden, familiefeestjes of potsierlijke series op tv zoals “Hoe schoon is jouw huis?” niet missen.De mensen zij moe van hun werk en hebben echt geen zin meer om…na te denken hoor.  Er zal dus geen hond komen op welke bijeenkomst dan ook. Het “volk” wil natuurlijk best meepraten maar liever niet meedenken. Bij gebrek aan informatie en kennis kan dat laatste ook niet. Met een referendum vraag je dus iets dat onmogelijk is van het volk.

Wat zou kunnen, is opsplitsing van het verdrag in hoofdstukken. Dan maak je er hapklare brokken van waarin de meeste intelligenten dan nog wel inzicht kunnen krijgen. Uiteindelijk moet je dan toch ook weer verbanden tussen alle onderdelen gaan leggen. Dat gaat een jaar of drie kosten en zoveel tijd heeft Turkije niet.

Dan wordt het de vraag hoe je het “volk” dan toch moet bereiken. De vorige keer gebeurde dat door iedereen een absoluut onleesbare grondwetkrant door de strot te duwen. Bovendien verschijnen politici op radio en tv die hun zegje over het verdrag doen. De vbrave burger is snel omgekletst en weet binnen de kortste keren met wie hij het “eens” is. Dat stelt hij veelal in vijf minuten vast. Op de dag van het referendum spreekt hij dan zijn geleende mening uit. En sommigen menen dat het volk gesproken heeft en dat de politiek dichterbij de mensen is gekomen. Ben je gek?! Niets dan leutergoud!

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

De PvdA heeft gelijk

Wat een gedraai! Altijd weer die draaikonten van de PvdA! Eerst was het Bos en nu Tichelaar. Houdt het dan nooit eens op? Nederlanders zijn snel met het gebruik van het werkwoord “liegen” en zien zelden of nooit dieper. Nou ja, dat doen de meeste mensen in het buitenland ook niet hoor en ook de politici valt behoorlijk wat te verwijten.

De “draai” die de PvdA dinsdag maakte voor wat betreft het referendum zat er dik in. De sociaal democraten wijken voor de chantage van het CDA en dat is niet voor de eerste keer. Hoe komt het toch dat de socialisten het altijd maar weer, keer op keer, afleggen tegenover die “christenen”?

De oorzaak zit dieper dan vaak wordt gedacht. Het zit hem vooral in het feit dat het CDA niet zo nodig bestuursmacht nodig heeft om toch aan te spreken. Dat komt doordat de basis van de partij ligt in het geloof en dat biedt een bindende kracht. Ook als het CDA niet regeert, vormt ze toch een maatschappelijk blok van jewelste. De gerichtheid op een macht die niet door mensen wordt veroorzaakt, vormt een onverwoestbaar skelet. “Niet regeren? Dan hebben we toch nog de zondagochtendbijeenkomsten, het kerkelijk werk, de bid- en leesgroepjes en ga zo maar door.”

Voor socialisten, over liberalen hoeven we het in dat opzicht niet eens te hebben want die hangen helemaal als los zand aan elkaar, ligt dat veel moeilijker. Gek genoeg heeft de PvdA gestreefd naar ontzuiling van de samenleving en daarmee haar eigen graf gedolven. Haar kracht is nu nog uitsluitend afhankelijk van de bereikte doelstellingen in de regeringsperiode.

Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben de sociaaldemocraten gekozen voor een partij die alle geledingen van de samenleving zou moeten omvatten. Dat is een fictie tenzij al die mensen een gezamenlijk doel zouden hebben, bijvoorbeeld het bereiken van een plek in de hemel. Wat de PvdA dan ook moet doen, is zich richten om een smallere groep van de bevolking en terugkeren naar haar idealen zoals volksverheffing. Veel meer werken aan de basis, de vorming van kleinschalige sociale kringen met een gemeenschappelijke belangstelling of een collectief doel.

De pogingen van socialistische wethouders om projecten “wijkgericht werken” op te zetten zijn mooi maar…eigenlijk zou de PvdA dat behoren te doen. Dan krijgt de partij weer een maatschappelijke betekenis die uitgaat boven abstracte bestuursdoelstellingen van algemeen belang.

Dan ook kunnen PvdA politici weer de taal van “het volk” spreken. Op het ogenblik gebeurt dat niet. Vanmorgen zag ik staatssecretaris Timmermans bij “Goeiemorgen wat een ellende zeg!” of hoe dat programma ook heten mag. En wat een slecht verhaal had die man te vertellen!

Daar ging hij weer van Jetje over ondernemers die de Europese Unie zo hard nodig hebben en belangrijk vinden. In gedachten zag ik het leger van kleine winkeliers die met 70 uur werken in de week nog niet eens een minimumloon verdienen. Wat nou Europa! De meeste van hen hebben alleen maar last van de Europese regelgeving en voorschriften. Echte bullshit dus die past bij de ontkenning van het hedendaagse proletariaat! Ik heb verscheidene toonaangevende socialisten gesproken die meenden dat zo’n groepering niet meer bestaat. Een oppervlakkige toer door achterstandswijken leert anders.  

Laat de mensen nu eens zien wat er leuk en aardig, sociaal en voordelig aan die Unie is. Geen holle, abstracte blabla verhalen die elke kleine middenstander onmiddellijk onderuit kan halen. Foei, foei, driewerf foei!

Natuurlijk heeft de PvdA gelijk dat een referendum niet nodig is. Referenda zijn nooit nodig behalve als je roept dat je je nek ervoor gaat uitsteken. Als je het dan laat afweten omdat je partners je onder druk zetten, verlies je het hart van je achterban. Hoe steil kan een hellingbaan naar beneden zijn?

Nee, ik ben bang dat de PvdA  bij de volgende landelijke verkiezingen op deze manier 10 zetels uitkomt en nog erger: mevrouw Ploumen is niet de persoon die dat gaat veranderen. Alleen met een wezenlijke, nuttige verworteling in de samenleving kan het tij worden gekeerd. Leve het ideaal dat met zijn voeten in de modder staat.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.users.pandora.be

www.vecip.com

www.meander.italics.net

www.staf-de-wilde.skynetblogs.be

www.intensievemenshouderij.nl

Referendum en achterlijke cultuur

Nou, op dinsdagavond barstte er weer heel wat mondigheid los. Mondigheid wil in onze westerse samenleving zeggen dat je je mening geeft zonder ergens verstand van te hebben. Dat is een erfenis van de zestiger jaren. Die periode heeft helaas weinig wijsheid maar wel veel geschreeuw opgeleverd.

De PvdA-fractie in de Tweede Kamer stelt zich op tegen een referendum over het voorliggende verdrag voor de EU. Is dat verstandig? Ze had toch beloofd een referendum te steunen? Dat was een handige belofte met de verkiezingen in ’t zicht. Maar alleen al die opvatting maakt duidelijk hoe het kiezersvolk denkt. “Ze willen een referendum, goed zo! (Stilletjes: dan kunnen we weer tegenstemmen!) ” In werkelijkheid luidt de vraag natuurlijk `Willen we verder met Europa?` Wie ook maar even de moeite neemt, kan alleen maar zeggen `ja`. De volgende vraag is `Hebben we daarvoor een verdrag nodig?` Het antwoord kan opnieuw `ja`luiden. De laatste vraag moet zijn  `en is het nuttig daarover een referendum te houden?´` Het antwoord luidt dan gewoon `nee´want daarvoor is de zaak veel te ingewikkeld.

Die gedachtengang maakt duidelijk dat de stellingname van de PvdA niet erg handig was. Het zou de partij geen windeieren hebben gelegd als ze vóór een referendum had gestemd. Het kabinet was gevallen en er zouden nieuwe verkiezingen zijn gekomen met de PvdA als grote winnaar. In de ogen van de kiezer zouden de sociaaldemocraten uit de bus zijn gekomen als de kampioenen van het referendum. Ja, want verder denkt het volkje niet.

Even zo goed zou het de PvdA gesierd hebben om voor een referendum te stemmen, al was het allen maar om niet altijd te buigen voor de dwang van het CDA. Want ook het Irak-onderzoek wordt ons om die reden door de neus geboord en dat is niet goed. Niet voor de PvdA en niet voor de geloofwaardigheid van de politiek in haar geheel.  

Hoe bekrompen en achterlijk het kiesvolk soms denkt, blijkt uit een andere beweging van de laatste dagen. Op het net is de organisatie SIOE erg in de belangstelling gekomen. Deze wil `een eind maken aan de Islamisering van Europa´.

Is die dan aan de gang? Als je de geschriften van deze beweging moet geloven wel. De aanhangers ervan slepen hapsnap geschriften en uitspraken van politici uit diverse richtingen bij elkaar en leggen niet-bestaande verbanden om aan te tonen dat Europa over 50 jaar niet meer te onderscheiden zal zijn van Saoedi Arabie. Althans, die suggestie wordt gewekt. 

Onder het mom van `niet politiek correcte beweging´ presenteert ze zich in feite als een half nazistische organisatie op basis van oneliners. En ja hoor groepen ouderen en jongeren storten zich blindelings in dit heilloze avontuur. Een blijk van achterlijke cultuur, een achterlijkheid die voortkomt uit de jarenlang gesuggereerde en aangeprate mondigheid. Het is de achterlijkheid van de matig ontwikkelde dorpsbevolking die de grote stad ziet oprukken.

Echte mondigheid komt voort uit het vermogen om argumenten tegen elkaar af te wegen, het overzicht over ontwikkelingen te verwerven en de vaardigheid om tot een intelligente discussie te komen. Wie de teksten op de site van SIOE leest, begrijpt onmiddellijk dat daarvan geen sprake is.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

 

Service

www.billykogu.nl

www.gebladerte.nl

www.gatago.org/be

www.frontpage.fok.nl

www.maghreb.nl

www.lucaswashier.nl

De hardwerkende lul, zijn pispaal en onze identiteit

 De afgelopen tijd heb ik mij nog maar weer eens verbaasd over het platvloerse taalgebruik van onze politici. Nee, ik bedoel deze keer geen Wilders want die kan met zijn bek vol schuim meteen de Gouden Kooi in. En er nooit meer uit, hoop ik.

Nee, ik bedoel onze zoetgevooisde fatsoenlijke politici van liberale en socialistische of christelijke snit. Ineens waren alle drie stromingen het er over eens. Hij bestond, de hardwerkende Nederlander. Vanzelfsprekend wordt die gesecondeerd door de vervuilende, de in-zijn-auto-geen-richting-aangevende, de trouw-naar-de-kerk-gaande Nederlander en nog veel meer van dat moois. Al die Nederlanders overlappen elkaar ook weer grotendeels. Iets dat we, te zien aan Big Brother, het liefste doen: elkaar overlappen. Ten slotte is er ook nog de Bekende Nederlander die ik trouwens meestal niet ken maar die al jaren niets anders doet dan zich verdringen voor het tv-scherm.

Nu Maxima nog maar eens heeft vastgesteld dat “de Nederlander” niet bestaat, wat natuurlijk een waarheid als een zwart met witte vlekkenkoe is, wordt de uitdrukking “de hardwerkende Nederlander” nog pregnanter. Als beeld dan hè? Want van teveel pregnantie moet ik niets hebben.

Ben ik een hardwerkende, en dus vervuilende, Nederlander? Ik weet het niet. Ik heb van mijzelf het idee dat ik hard werk maar of anderen het ook zo zien, geen idee… Parallel daaraan heeft de prinses vastgesteld dat er geen Nederlandse identiteit bestaat en dat ben ik niet met haar eens. Politici gebruiken niet voor niets de uitdrukking “de hardwerkende Nederlander” om het “volk” op hun hand te krijgen. Waarschijnlijk hebben veel Nederlanders het gevoel dat ze zich met die HWN-er kunnen identificeren.

De “hardwerkende Nederlander” voldoet namelijk aan twee karakteristiek Nederlandse criteria om een positief beeld te verwerven: hij of zij werkt hard en … dat maakt hem of haar ook weer een beetje slachtoffer. Voor beide hebben we in Nederland een zwak. Noem dat maar eens geen identiteit: arbeidsethos gekoppeld aan medeleven. Nou?

Nu heb ik moeite met die uitdrukking “hardwerkende Nederlander” want wat is hard werken? Geldt het alleen voor mensen met betaalde banen of ook voor moeders die de godganse dag hun kinderen opvoeden, koken en de bedden opmaken? Geldt het ook voor het legioen aan vrijwilligers dat `de lammen op hun wieltjes voortduwt´, de kinderen van een ander opvangt of krijtstrepen trekt op het sportveld?

En dan nog, wat de één gewoon hard werken noemt, is voor de ander aanleiding voor een hartinfarct of beroerte. Je kunt toch gewoon geen indeling maken op basis van de hardwerkende Nederlander. Of liever, tweedeling. Want naast de hardwerkende Nederlander staan natuurlijk de lapswanzende Nederlanders, de kantjes-er-aflopers en de profiteurs? Hoezo stigmatiserend?

Wat wel bestaat is de hardwerkende lul en als het een vrouw is zou je dat weer anders moeten noemen. De hardwerkende lul rijdt dag in dag uit met zijn vervuilende SUV of leasebak van huis naar werk en weer terug, zelf veilig achter het stuur zittend en dus denkend dat hij overal best flink gas mag geven. De hardwerkende lul vindt dat hij de enige is die teveel belasting betaalt aangezien hij zo hard werkt. Hij kent zijn kinderen niet, zijn vrouw blijft een vreemde maar zijn collega´s weet hij stuk voor stuk bij naam te noemen. Die heeft hij namelijk dagelijks nodig en hij kan ze gebruiken bij het harde werken. 

O ja, nou weet ik het weer, als het een vrouw is moet je zoiets de hardwerkende kut noemen (ik zeg het één keer in mijn leven omdat anderen anders straks roepen dat mijn stukjes de moeite niet waard zijn omdat ik de dingen nooit bij hun naam durf te noemen. Ik moet wel aan mijn geloofwaardigheid denken).

De hardwerkende lul is meestal aanhanger of liever `aanhangsel` van Wilders of Verdonk maar gaat niet naar het stembureau omdat het `uiteindelijk allemaal toch niets uitmaakt´. Ondertussen scheldt hij in vriendenkring en op zijn blogje op de politicus of politica. Ja, juist, degene die zich zo druk heeft gemaakt voor zijn welvaren. Een lul heeft nu eenmaal een pispaal nodig. Platvloers? Ach, ik bevind me in goed gezelschap en daar gaat het om. 

 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

 

Service

www.identiteit.startpagina.nl

wwwis.win.tue.nl

www.utopia.knoware.nl

www.stijnsfilo-blog.filosofie.be

www.nl.novopress.info

www.cocreation.freedomlab.org

Beïnvloeding

Bij de SP leveren politici de helft van hun vergoeding of salaris in om het in de partijkas te storten. Van Guusje Geluk mag dat niet omdat politici op die manier beïnvloedbaar zouden zijn. Ik heb mij lang achter het oor gekrabt en me afgevraagd wat ze daarmee bedoelt. En ja, het is mogelijk…

In de eerste plaats kan de partij de salariëring van politici intrekken die zich niet aan de partijlijn houden. Maar ja, dat kan eigenlijk ook weer niet omdat het ingaat tegen afgesloten contracten en de wetgeving. Politici zijn ook beïnvloedbaar doordat ze hun modale SP-salaris willen aanvullen door een greep te doen uit een kas. Of door smeergeld aan te nemen. Maar ja, daarvoor hoef je geen SP-er te zijn. Ik kan me zaakjes herineren rond PvdA-politici in Amsterdam Zuid-Oost en VVD-ers in de gemeenteraad van Amsterdam. Beïnvloeding is altijd mogelijk.

Behalve dan als het om de Europese Unie gaat. Guusje is tegen elke vorm van invloed en dus ook tegen een referendum over Europa. Nu ben ik dat wel met haar eens. Ik houd niet zo van referenda. Elke vier jaar kiezen we duurbetaalde vertegenwoordigers die voor ons de politieke zaken horen te regelen. Ze horen dat goed te doen en te weten wat er onder de bevolking leeft. Daardoor behoren ze zich ook, gedeeltelijk, te laten beïnvloeden. Aan de andere kant is het mijn taak om ééns in de vier jaar een bewuste en verantwoorde keuze te doen. Makkelijk zat. Een referendum is eigenlijk ultieme gemakzucht. De politici hoeven het volk neregens over voor te lichten en de bevolking hoeft alleen maar oppervlakkig kennis te nemen van een zaak. 

Bovendien kunnen de meeste mensen helemaal geen mening hebben over de EU omdat ze er doodeenvoudig geen bal van af weten. Dat is op zich wel een schande. Zowel de Europese Commissie als de Nederlandse regering weigert iets te doen aan informatie over de EU. Waar zijn de toegankelijke voorlichtingsmiddelen? Waar zijn de lesboeken op school? Waar leren kinderen over geschiedenis van de andere lidstaten? Waar blijft de culturele informatie? Waar zijn de talkshows op tv, de Europese Kooi of zoiets, de onderwijskranten en de films?  

Voor wat betreft dat laatste heb ik nog wel een suggestie. Vorige week hoorde ik een aardig verhaal over Nederlandse voetballers die bij Barcelona waren gaan spelen.

Gebleken was dat in elk geval hun menu helemaal veranderd was. In plaats van het bier kwam de wijn en de patat werd vervangen door paella en andere Spaanse heerlijkheden. Waarom schakelen we die jongelui niet in om Nederlandse jongens en meisjes iets te leren over de Spaanse en Portugese cultuur? Dat kan bij Italië en Engeland ook. Dan hebben voetballers ook nog eens echt nut.

En niet alleen voetballers kunnen in dat verband een rol spelen. Ook vrachtwagenchauffeurs, hostesses, heen en weer reizende artiesten, kunstenaars die ook in het buitenland werken en noem maar op, ze vormen allemaal een prima uitgangspunt voor toegankelijke, leuke en uiterst belangrijke informatie over de EU. 

Pas als kinderen dat leuk zijn gaan vinden, hoef je ze lastig te vallen met verhalen over wetgeving en bestuursorganen want die zijn in eerste instantie bóóóóóóóóóring. Het leuke is dat een referendum dan ook niet meer nodig is. Referenda zij alleen maar bedoeld voor de bevolking om `nee` te zeggen tegen dingen waar ze niets van weet of snapt. Dat geldt dan voor de EU niet meer.

Nee Guusje, ga jij maar eens uitzoeken hoe we Nederlanders op een prettige manier voorlichten over de cultuur in onze collega-lidstaten en laat de SP met rust. Er is echt nog zoveel meer te doen…

 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service 

www.ec.europa.eu/nederland/index_nl.htm

www.opanka.nl

www.ermelo.org

www.poolseboerderijen.nlwww.

www.zweden.eigenstart.nl

www.pigasos.nl

Kwartjes willen een dubbeltje zijn

“Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje”, het is een beroemde liedtekst die inhoudelijk veel mensen heeft gegrepen maar historisch nog nooit heeft geklopt. Er zijn teveel voorbeelden van het tegendeel en menig dubbeltje werd op den duur zelfs een euro.

Wel zijn er tijden geweest waarin het moeilijker of juist gemakkelijker was om aan die zogenaamde verticale mobiliteit deel te nemen. Onze eigen tijd is weer één van de moeilijker perioden. Klassen en standen raken steeds meer verneefd met elkaar en dichtgetimmerd.

Een beweging in omgekeerde richting is aanmerkelijk gemakkelijker, zelfs als je die vrijwillig wilt maken. Dat gelt bijvoorbeeld voor SP politici. Zij leveren de helft van hun vergoeding of salaris in ten bate van de partijkas. Eigenlijk niet zo’n slechte gedachte al zegt het weinig over de uiteindelijke loyaliteit. Wie zich later beklaagt, had beter moeten opletten. Wie nieuwe regels wil, moet dat op het partijcongres te berde brengen. 

En wat schetst mijn verbazing: Guusje Geluk wil het allemaal onmogelijk maken. Ze wil dat de overheid er niet meer aan meewerkt. Daar openbaart zich haar waarlijk Stalinistische inborst die ongebreidelde inmenging in andermans zaken toelaat. Daar ga je met je vrijheid van vereniging!  

Eerlijk gezegd zou ik er geen bezwaar tegen hebben als een aantal manlijke veertigers vandaag besluit een vereniging op te richten voor manlijke, heteroseksuele veertigers zonder geloof maar met een kale kop en zonder handicap maar wel met blauwe ogen uit de Randstad. Ik zou en kan er geen lid van worden maar dat doet niet ter zake. De overheid heeft zo’n club doodeenvoudig te respecteren.

De SP-leden zijn mans en vrouws genoeg om zelf te bepalen of ze zich aan de partijregels kunnen houden, denk ik. Als ze dat niet eens kunnen, horen ze al helemaal niet in de politiek thuis. Ik ben geen lid van de SP hoewel de partij geregeld goede standpunten inneemt. Ook als niet-lid zullen ze mij aan hun zijde vinden als iemand knaagt aan hun autonomie. Dat is pas wederrechtelijke vrijheidsberoving. Als kwartjes graag een dubbeltje willen zijn omdat het past bij hun overtuiging, dan moeten ze dat vooral doen. Wie die overtuiging mist, moet een andere muntsoort opzoeken.   

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com  

 Service

www..deds.nl/~quip/freedomnl.html

www.animalfreedom.org

www.fortliberty.org

www.denieuwereporter.n

www.geenstijl.nl

www.fok.nl

www.hiddenwolf.org

Alphenaartje is niet alleen naief maar ook laf door zich te verschuilen achter een anoniem aandoende naam. Wie z´n mening geeft mag in Nederland best z´n echte naam bekendmaken en met open vizier de tegenstanders verbaal te lijf gaan. Dat is leuker, vaak zelfs ontzettend komisch en ook creatiever en inspirerender dan zo´n gesloten podiumdoek. Alphenaartje, treed voor het voetlicht…taaadaaaaaaa……………….

Put your sweet (nou ja, toe maar weer) lips a little closer to the phone,

Let´s pretend we´re just together, all alone,

Tell me please now right away what is your name,

And how you found your critics round to wich you came,

And why you don´t see anonymity as a shame?

 

Owowowow, in dat kleine café aan de haven,

Kijkt ons Alph´naartje stil om zich heen

Zal hij heus, zal hij ´t echt durven wagen

Zijn naam te zeggen, zo maar ineens

 

Bij ons staat op de keukendeur

Het is hier altijd rozengeur

En mijn moeder schreef op het behang

Waarom is die Alphenaar zo bang?

Waarom schrijft hij zijn naam niet op

Waarom komt die niet op de prop…

Maar wat er bij ons ook ooit gebeuren zal

We vinden Alphenaar wel mal

 

(Pssst Alphenaar, niet doen hoor, niet toegeven, niet in het licht treden. Het is allemaal de Kift.)

 https://politiek.wordpress.com