Klik door naar www.nieuwepolitiek.wordpress.com
Lees daar: “Holocaust en pannenkoek” en vele andere.
Of ga naar www.4politicians.wordpress.com en lees daar:
“Genesis”
“Anttiracisme top!!!”
“Ascoiaal geleuter”
“Volksgenossen, Männer des Reichstages” (“Geburtstag des Führers”)
en ga ook naar
www.nieuwepolitiek.wordpress.com
www.badplaatsalphen.wordpress.com
www.rossia.wordpress.com (Rusland)
Terroristen winnen altijd. Mensen die niets te verliezen hebben, kunnen alleen maar winnen. Dat blijkt ook nu weer het geval te zijn in Mumbai. Een groep terrorist
Mensen die bereid zijn om te sterven voor wat in ’s hemelsnaam dan ook hun ideaal mag zijn, ziet kans moord, verderf , angst en onzekerheid te zaaien. Dat is winst, voor hun. Zij haten de bestaande samenleving zó erg dat elke negatieve impuls in hun ogen een voordeel is. Dat maakt hen tot op zekere hoogte onkwetsbaar en daarin schuilt een behoorlijke kracht. Ik ben er niet blij mee maar het is wel zo.
Terroristen zijn niet alleen vrijwel onkwetsbaar, ze zijn ook uiterst inventief en creatief. Flexibiliteit hoort bij hun bestaan. Daarom kun je je tegen het optreden van terroristen maar heel moeilijk wapenen. Wat zij vandaag als middel gebruiken om schade aan te richten, zullen ze morgen ongebruikt laten liggen…of niet. Niets is zeker, behalve de vurige wens om voor het éne heilige doel te sterven. Dat wijst op een psychose maar uitsluitend vaststellen dat terroristen geestelijk gestoord zijn, leidt tot niets.
Beter is het om te voorkomen dat er terroristen gaan optreden door een rechtvaardige samenleving waarin iedereen daadwerkelijk kansen krijgt aangeboden. En…moeten we terroristen bestrijden, bestrijd ze dan met hun eigen middelen. Geen bommen en tanks of kanonnen maar onzekerheid behalve dan de zekerheid dat ze niet zullen sterven voor hun daden. Moeilijk maar doeltreffend.
Gisteravond was ik in een raadsvergadering waar ik even meende dat de oppositie de gedaante van terroristen had aangenomen. Met het verzoek te debatteren over een motie van wantrouwen die al eerder was verworpen, konden zij alleen maar het doel hebben de desbetreffende wethouder verder te treffen en de coalitie te beschadigen. Ja, dat is de taak van de oppositie maar de gevolgde weg was wel erg ongebruikelijk en daardoor ook doorzichtig. Niet heel erg effectief dus.
Daarbij kwam de vraag naar voren op welke manier je een motie van wantrouwen hanteert. Eerlijk gezegd kwam die eeen maand geleden nog al onverwacht uit de lucht vallen en dat is in geen geval de juiste presentatie. Een dergelijke dreiging jaagt onmiddellijk de coalitie in de gordijnen. Zelfs al zouden ze elkaar willen opvreten, dan doen ze het op dat moment niet. Ze hebben zorg voor de eigen positie. Voor het indienen van een motie van wantrouwen moet je de juiste sfeer scheppen: wantrouwen, onrust, achterdocht, verdachtmakingen, twijfels, aarzelingen en noem maar op. Als die mix tot een zekere rijpheid is gekomen, gooi je met de motie van wantrouwen het laatste beetje zelfverzekerdheid van de coalitie omver.
De oppositie stelt geregeld dat het de coalitie aan ambitie en creativiteit ontbreekt. Het lukraak indienen van een motie van wantrouwen is nu ook niet direct een presentatie van ambitie en creativiteit. Zeker als dat gepaard gaat met opmerkingen als “wij vinden het ook niet leuk”. Wat jammer nou! De oppositie hoort de indiening van zo’n motie de grootste pret van het jaar te vinden! Joeghei, op ten strijde, naar de overwinning! Dat is ambitie, mijne dames en heren.
Misschien moet ze toch maar eens in de leer gaan bij terroristen. Daar valt veel te winnen in dat opzicht. Voor een motie van wantrouwen moet je desnoods willen sterven.
Tot sterkte,
Kaj Elhort
Http://politiek.weordpress.com
Service
www.aspecten.org/teksten/glasmartelaarschap2003.htm
www.nl.thefreedictionary.com/martelaarschap
www.davidrietveld.nl/wantrouwen
www.agrarischmanifest.nl/080915Brief_aan_Parlement_1_september_2008.pdf
Hoewel de crisis en recessie al een tijdje aan de gang zijn, zien sommigen er helemaal geen been in om nog steeds met zinloze luchtbelzaken bezig te zijn. Dat bleek onder meer vanmorgen toen er een tv-maker verscheen bij “Goeiemorgen zonder zorgen”. Hij had in het wilde weg vragen verzameld en die lukraak aan mensen gesteld. Daar word je op straat mee lastig gevallen en gestoord en als je niet oppast doe je eraan mee met de kans dat je met je snuffer in beeld komt.
Wat voor vragen? Of er een fotografisch geheugen bestond of welke taal de meeste woorden had. Op beide vragen kwam geen echt antwoord, het bleef allemaal duister. Via een ingewikkelde berekening was men er achter gekomen hoeveel mensen er in de loop van de duizenden jaren op aarde waren geboren maar als je het mij vraagt, ging het gewoon om nattevingerwerk.
Het was de ochtend van de vragen die onbeantwoord bleven. Toen iemqand aan Theo Bos vroeg waarom hij de “baan” verruilde voor de “weg” kwam hij ook niet goed uit die inegwikkelde vraagstelling. Een paar van zulke vragen kan ik ook nog wel bedenken: “Hoeveel domme blondjes zijn er op de wereld?”(Niet zoveel want blond bestaat eigenlijk alleen in Noord-West Europa en daarvan moet je dan de helft nemen en daarvan het domme gedeelte. Dat bewijst overigens wel dat er heel veel domme brunettes zijn).
Je zou ook kunnen vragen hoeveel generaals de wereld ooit een haar beter hebben gemaakt maar, OK, van mij krijgt Dick Berlijn het voordeel van de twijfel. Ik dacht alleen dat hij de samenleving in Uruzgan beter zou maken en daarvan is tot op heden helemaal niets te merken. Dat belooft weinig goeds voor Nederland.
Een andere vraag zou kunnen zijn “Hoeveel mensen bij de verkiezingen bewust op een partij stemmen”. Dat aantal zou best eens heel lelijk kunnen tegenvallen. Je kunt het beter niet uitrekenen want het zou wel eens een marketingstunt tegen de democratie kunnen zijn. Dat wil zelfs generaal Berlijn niet.
Nee, er is wel één vraag die mij op de lippen brandt en waarop ik het antwoord zo verschrikkelijk graag zou willen weten: hoeveel miljarden moet je in een economie pompen voordat mensen weer gewoon gaan doen? Het probleem daarmee is dat we met z’n allen net doen alsof de recessie iets is dat zich buiten ons om beweegt. Dat is KUL. Wij zijn zelf de recessie en de recessie gebruikt ons als voer. Dat heet autokannibalisme, iets dat niet zover afstaat van generaals in de rol van wereldverbeteraar.
Vooral beleggers hebben het virus te pakken. Ze weten ook niet van ophouden. In plaats van blij te zijn met het feit dat die bank die Fortis nu eindelijk weer gewoon ABN/Amro heet, willen ze van de deal van de minister van recessiedefensie nog meer geld zien. De wolven zijn onder ons.
Het lijkt mij het beste om de wolven niet meer te voederen. Dan gaan ze gewoon weer zelf op jacht, iets doen dat op werken voor je brood lijkt in plaats van te profiteren van de “wetten der economie” die nu heel veel mensen hun enige bron van inkomsten ontnemen. Er bestaat geen “wet van de economie”, althans geen andere dan degene die “mens” heet. Als ik al op één gebied agnost ben, dan is het op dat gebied. ’t Is me ook een vraag: “Bestaat er een god die de recessie aanstuurt?” Ik wil het antwoord niet weten. Ik geloof er niet in.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.kennislink.nl/web/show?id=143086
www.fotoanna.web-log.nl/fotoanna/2007/06/kannibalisme.html
www.peterbreedveld.com/archives/00001029.html
www.ictonderzoek.nl/ProduktDetail.asp?id=1227
www.devrijehuisarts.org/asp/ZVW3-060405.asp
Het was wel weer even schrikken vandaag. Een minister die de laan uit werd gestuurd en haar opvolger kwam er naadloos achteraan. Het lijkt weel organisatie! Veel commotie natuurlijk over die geluidloze opvolging, te meer omdat het niet zo gemakkelijk lijtk te zijn om Aboutalebs post in te nemen. Kunnen ze niemand vinden met een dubbele nationaliteit? Ik kan het me niet voorstellen, ik ken ze tot in de hoogste kringen van dit land. Sörensen misschien?
Hoe dan ook, Ella Vogelaar heeft kortgeleden nog verklaard dat moslima’s vooral niets in de weg gelegd moet worden bij het dragen van hoofddoekjes. Ik ben het met haar ééns en degene die denken dat hoofddoekjes de integratie in de weg staan, hebben vermoedelijk last van schimmige hersenhoekjes. Hoe kun je nu toch geloven dat je de integratie bevordert door mensen hun gewoonten en gebruiken onmogelijk te maken?
Hoofddoekjes zijn een symbool van vrouwenonderdrukking. Tenminste, dat is een veel gehoorde opvatting. Dat betekent dat de bestrijding van hoofddoekjes symboolpolitiek is. Nu is dat geen nieuws want, bijvoorbeeld, de hele drugsbestrijding in het :”vrije westen” is een schanddalige vorm van symboolpolitiek. Die hoofddoekjes kunnen er ook nog wel bij. Het tegengaan van hoofddoekjes zal echter niet tot het gewenste resultaat leiden. Vrouwenonderdrukking heeft plaats in binnenkamers, de moskee en de kerk, de synagoge, de camping en noem maar op. Sissende,nauwelijks hoorbare stemmen of geschreeuw en gekrijs van neanderthalische mannen die denken dat niemand hen durft te horen, onopgemerkt blauwgeknepen armen maar ook voleldig tot moes geslagen gezichten, dat zijn de middelen waarvan vrouwenonderdrukking zich bedient. Hoofddoekjes! Je kunt ze zien als vrouwenonderdrukking maar ook als hoofddeksel.
En trouwens, waar zijn we nu mee bezig? Integratie of vrouwenbevrijding? Moet alles weer door elkaar en geprakt worden totdat het één grote, onherkenbare soep is zodat niemand er nog iets van snapt?
Het zou helemaal niet zo gek zijn als we ons tot één thema tegelijkertijd probeerden te beperken. Dat maakt de kans op succes aanzienlijk groter. Persoonlijk vind ik hoofddoekjes vaak heel charmant staan, vooral als ze gepaard gaan met hoge hakken, oorbellen of piercings en spijkerbroeken. Hoeveel nationaliteiten bezit zo’n meisje eigenlijk? Ook met één paspoort kun je er twee hebben.
Als een hoofddoek een meisje de zekerheden geeft die ze nodig heeft om onze westerse samenleving te leren kennen, dan pleit ik voor de hoofddoek.
Nee, Ella had in elk geval voor wat betreft de hoofddoekjes het gelijk volledig aan haar kant en trouwens, mijn moeder droeg vroeger ook een hoofddoekje. Het was toen heel gebruikelijk en niemand zeurde over onderdrukking.
In plaats van steeds weer terug te komen op getuttebol over vrouwenonderdrukking, zouden we beter eens kunnen kijken naar de krankzinnig fundamentalistische stokpaardjes waarmee we in het””vrije westen” door de wereld galopperen: mensenrechten, positieve discriminatie, glazige plafonds, seksuele vrijheden, recht op vrije meningsuiting, wetenschappelijke bewijsvoering en nog een paar futiliteiten. Wie al die onderwerpen onder een vergrootglas legt, kan alleen maar concluderen dat we in het “vrije westen” niet eens in staat zijn los te komen van rechten die we ons zelf voortdurend aankletsen. Dat is een vorm van autisme.
Kletsen, ja, daarin zijn we echt niet minder goed dan vrouwen met hoofddoekjes. Volgens mij is al dat geklets een symbool van de onderdrukking van zelfkennis en denkvermogen. Denk daar maar eens over na, trek je in jezerlf terug en doe desnoods een hoofddoekje over je gezicht. Als je maar eens even een tijdje stil bent.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst,
https://politiek.wordpress.com
Service
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/87510
nl.novopress.info/?p=1045
http://www.maghreb.nl/2007/08/17/vogelaar-verbod-hoofddoekjes-is-onnodig
nl.wordpress.com/tag/hoofddoekjes
http://www.sairaramira.wordpress.com
http://www.kajman.wordpress.com
De laatste maanden merk ik dat mij steeds vaker wordt gevraagd naar mijn geloof, naar mijn beeld van het onzienbare. Bovendien voerde ik op dit blog een langdurige discussie met een bezoeker over het christelijk geloof. Niet dat die discussie tot een conclusie leidde. Ze bleef zo oeverloos als het Meer van Galilea.
Ik heb het idee dat er een opleving is als het gaat om de belangstelling voor geloof. Niet dat iedereen zich als de beesten aan het bekeren is geslagen maar de belangstelling is er wel. In de discussies is vaak gevraagd wat mijn geloof nu eigenlijkw el inhoudt. Voor degenen die het nog niet hebben opgepikt, zal ik het hieronder nog eern keer uit de doeken doen.
Daarbij valt te bedenken dat mijn geloof voortkomt uit twee ouders: beleving en heel veel nadenken. Het resultaat daarvan is dit mooie kindje: ik geloof in het onmogelijke, eventueel ook ongelofelijke. Ik denk dat alles mogelijk is, ook als het door een menselijk brein niet bedacht kan worden, als het menselijk brein daarvoor doodeenvoudig niet de kaders tot zijn beschikking heeft. Mensen zijn driedimensionaal en hebben over het algemeen vijf zintuigen. Het komt mij onwaarschijnlijk voor dat die begrenzing universeel is.
Nu moet ik daarbij allereerst vermelden dat ik óók geloof dat alles wat de menselijke geest kan bedenken concreet kan worden. Het bewijs daarvoor ligt voor de hand: we beschikken over technieken die bij de mensheid vele eeuwen geleden nog niet eens in de fantasie waren opgedoken. De gedachte dat twee mensen op tienduizenden kilometers van elkaar vandaan binnen enkele seconden met elkaar kunnen praten, is vele eeuwenlang niet bij iemand opgekomen. Wat vandaag onmogelijk lijkt, is morgen trend.
Maar ik doe een stap verder: er zijn ontwikkelingen mogelijk die wij met ons menselijk verstand nooit zullen kunnen bedenken en ook die zijn mogelijk. Zelfs de mogelijkheid dat de mens ooit alles wat mogelijk is kan bedenken, sluit ik niet uit. Nou, dat was een vette hap. Mogelijk verblijven ver weg van ons wezens die contact zoeken met ons op een manier die wij niet begrijpen zodat de boodschap volledg aan ons voorbij gaat. Het zou toch kunnen zijn dat in het AL iets mogelijk is dat geen mens of ander wezen kan bedenken?
Mijn geloof kent geen meneer met een hoge hoed op, een grijze baard, een pandjesjas, een vestzakhorloge en wandelstok met gouden knop. Toch is mijn geloof wel persoonlijk want ik ken niet veel mensen die in het onmogelijke geloven. Veel mensen klampen zich vast aan de wetenschap die allerlei onmogelijkheden vooronderstelt. Wetenschappers die bij voortduring roepen dat iets niet “kan” werken zijn er bij de vleet. in mijn ogen zijn het ook geen echte wetenschappers maar dat terzijde.
Dat brengt ons bij de mening van veel ongelovigen dat ongeloof geen geloof is. Daar ben ik het niet mee eens. het is wel degelijk een geloof. Zo goed als de gelovige het bestaan van God niet kan bewijzen, zo kan de ongelovige het niet bestaan ervan niet bewijzen. Dat betekent dat beide groeperingen hun nzichten voor waar aannemen en dat is een definitie van geloof. En als we dan toch allemaal gelovig zijn, dan is er ook geen enekele reden meer om ruzie te maken over geloof en ongeloof. Hooguit over vrijheid en onvrijheid.
Mijn geloof heeft veel te maken met waardigheid. Wie leeft in het besef dat ALLES mogelijk is, leeft waardig. Hij of zij heeft zij of haar eigen positie duidelijk gedefinieerd en dat is de basis van waardigheid. Klinkt dat geloofwaardig genoeg?
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.planetperplex.com/nl/onmogelijk.html
www.cijfers.net/quiz/nerds.html
www.kennislink.nl/web/show?id=133140
www.synoniemen.net/index.php?zoekterm=onmogelijk
www.nujij.nl/het-officiele-verhaal-kan-onmogelijk-hebben.3995035.lynk
www.poesie1840.skyrock.com/2053313125-onmogelijk.html
www.redirect.waarmaarraar.nl/blog/5088/ID/325987/GO/0/Onmogelijk_Valkenswaard.html
www.gedichten.misslinz.nl/?p=13
Er is een oud gezegde dat ons vertelt dat je met boeven boeven vangt. Vanmorgen zag ik John van den Heuvel bij Goeiemoggel en ik kreeg het idee dat het waar was. Het was mijn gevoel dat deze man helemaal niet zoveel van Holleeder afstaat als hij ons voorspiegelt. Hij heeft dezelfde manier van binnensmonds mompelen waardoor je het verschil niet hoort tussen “ik ben aan de coke” of “ik ben van de kook” of “ik heb hem om” en “ik leg hem om”.
Zijn naam wijst in elk geval op een permanent hellend vlak en ja, het lijkt me ook moeilijk om in de voortdurende omgang met supercriminelen zelf zuiver op de graad te blijven. Maar..ik beweer niets, ik zeg niets, het is gewoon een gevoel. De man werkt nog voor de Telegraaf ook en…maar goed, ik zeg niets, ik beweer niets, ik wéét ook helemaal niets.
Johnnie Boy was op tv in verband met de herdenking van die heerlijk, heldere ontvoering van 25 jaar geleden waarbij Willem Holleeder de toonaangevende man was. Aan de hand daarvan gingen de aanwezigen nog eens even na hoe de politie indertijd de ontvoerders heeft opgespoord en daarbij trof mij één uitdrukking: “het gaat tegenwoordig allemaal veel professioneler”.
Die uitspraak beschouw ik nu weer als een voorbeeld van de grenzenloze overschatting van onze eigen tijd, die overschatting die ook hoort bij “beleg je maar een ongeluk” en “soms ben ik zo toe aan een platbeeld-tv”. Persoonlijk heb ik meer op met de rechercheurs van 25 jaar of langer geleden dan met de verwende techneuten van onze tijd. Het is toch wonderbaarlijk hoe de speurneuzen van het verleden op grond van ervaring, inzicht en denkwerk tot prachtige resultaten kwamen. Dat noem ik nou de ware professionaliteit. Het simpelweg inzetten van een hele reeks van wetenschappelijke en technische hulpmiddelen en dan nog ernaast zitten, geen kikker van de kant af kunnen duwen, geen deuk in een pakje boter kunnen slaan, laat staan een crimineel in de kraag vatten, kun je nauwelijks als professionaliteit zien.
En we zitten er wat naast. Natuurlijk, jonge rechercheurs zijn uitgerust met een dot technologische kennis waar je beroerd van wordt maar hebben ze ook speurzin? Zijn ze niet veel meer uit op “snel scoren” omdat zoiets beter in de loopbaanplanning past? Ik vrees van wel.
En als het niet gaat om de loopbaanplanning van de rechercheur, dan is het werl de Officier van Justitie die op resultaten aandringt. Tenslotte wil hij ook niets liever worden dan landelijk Officier drugs of procureur generaal of nog veel meer van dat moois.
Ik geef toe dat politie en justitie zijn overladen met een berg absoluut overbodige rompslomp zoals de bespottelijke “war on drugs”. Die zou al lang voor het grootste deel gewonnen zijn als de drugs gewoon vrijgegeven waren. Net zoals dat bij het roken het geval is. Vandaag heeft de Ierse politie weer een vangst gedaan van 1,5 ton cocaïne en het is vrijwel zeker dat op hetzelfde moment 15 ton drugs de EU van buitenaf binnenslipten.
Eerlijk gezegd heb ik geen behoefte aan pillen en poeders of spuiten. Ik vermaak me uitstekend met een lekker glas whisky, de meest geaccepteerde drug van onze samenleving. Tenslotte berust de hele drugsbestrijding op niets anders dan wat gedoe voor de Bühne waarvoor enorme hoeveelheden justitiegeld worden ingezet terwijl een simpele subsidie van het Minsiterie van Cultuur voldoende zou zijn. Drugsbestrijding begint duidelijke trekken te krijgen van folklore. We vieren de vangst van een lading cocaïne door ons helemaal coma te zuipen. Dag meneer Teeven (die heeft toch ook wel een wat slappe onderlip)!
Kortom, houd eens op over professionaliteit bij de opsporing van criminelen. De ware professionelen zijn mannen en vrouwen die met een minimum aan middelen een goed resultaat kunnen bereiken. De inzet van technologie en wetenschap komt daarna. Het is natuurlijk niet “sexy” om zoiets te zeggen, evenmin als mijn verhaal over drugs. Niet sexy maar wel vruchtbaar Ik geef toe: sexy en vruchtbaar tegelijkertijd, dat is een hellend vlak.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service!
www.watisgenomics.nl/genomics/genomics/i000444.html
www.voorzieningen.leidenuniv.nl/general/img/Boeven%20vangen%20met%20statistiek%20nj06
www.rtl.nl/programma/bureaumisdaad
www.rtl.nl/(/actueel/rtlboulevard/nieuws/)/components/actueel/…/2008/…/28102008_john_heuvel_sbs.xml
www.heinekenontvoering.nl/index2.htm
www.volkskrantblog.nl/bericht/198812
www.donder.skynetblog.be/post/2817598/misdaad-loont
www.thomasbakker.wordpress.com/bio-thg-bakker
Het valt mee. Ik krijg vandaag toch nog even de tijd om wat te typen en die kans laat ik me niet ontgaan. Gisteren was ik bij mijn huisarts voor “iets” en hij vroeg mij toen meteen: “Je wilt niet aan de griepprik?” Ik heb daarop bevestigend geantwoord: “Dat gaan we niet doen.” Hoe hij ook praatte, mijn antwoord bleef hetzelfde en dan moet je nagaan dat ik uitstekend overweg kan met mijn huisarts. Ik vind dat trouwens een voorwaarde.
De griepprik is door de overheid ingesteld als preventief middel tegen griepepidiemieën. Persoonlijk zie ik daar de noodzaak niet zo van in want zo’n epidemie geeft de mensen weer eens even kans tot rust te komen, rust die ze zelfs in hun vele vakanties meestal niet nemen. Iets anders is het aantal mensen dat aan de griep overlijdt. Mijn huisarts wees daar ook nog op maar ja…volgens mij heb ik meer kans om onder een vuilniswagen te lopen en helemaal plat te zijn. De overheid verbiedt even zo goed de vuilnisophaaldienst niet. Nee. zover gaat onze behoefte aan preventie niet.
Daar komt bij dat ik al dat geprik niet goed snap. Volgens mij worden we allemaal binnen de kortste keren resistent tegen elk vaccin en dan gaan we nog veel eerder dood. Bovendien kost zo’n actie vrachtwagens met geld en het is nog maar de vraag of dat economisch wel verantwoord is. Ja, natuurlijk, ik snap het wel. In onze superliberale vrijemarkteconomie gaan de belangen van het bedrijfsleven altijd voor en ondernemers willen liever niet dat hun medewerkers ziek worden. Dat levert verliezen op.
Dat geldt voor mij als kleine zelfstandige zonder personeel natuurlijk ook. Als ik ziek word, kan ik niet werken en dan komt de inkomstenstroom onmiddellijk tot stilstand. Of dacht je soms dat ik zo’n onbetaalbaar solide inkomensverzekering had? Niet dus. Wat dat betreft ben ik een echte kleine zelfstandige: slecht verzekerd.
Er zit ook nog iets anders bij. Al dat geld dat de overheid in de preventie gooit, kan niet een tweede keer worden uitgegeven. Daardoor zijn de middelen beperkt voor de mensen die al lang ergens aan lijden. Preventie snoept gewoon de gelden voor de mensen met een aandoening of ziekte weg. Dat brengt mij des te meer aan het twijfelen of al die preventie haar doel niet voorbijschiet. Is het wel zeker dat er zoveel ziekte wordt voorkomen, voldoende om miljoenen mensen ter voorkoming van een aandoening te vaccineren? Ik weet het niet hoor.
Het doet mij ook denken aan ProRail dat alleen nog maar ongelijkvloerse kruisingen wil bij stations ter voorkoming van ongelukken. Bij osn in de stad is op de overweg nog nooit een ongeluk gebeurt omdat iedereen heel goed weet dat hij of zij moet uitkijken. Of Connexxion dat de schuifdaken wil dichtlassen om te zorgen dat niemand zijn kop naar buiten steekt en tegen een viaduct of brug te pletter slaat. Je zou mensen ook op het hart kunnen drukken zoiets niet te doen. Bescherming tegen ongelukken van de grootste idioot is onmogelijk.
Als preventie zou je de Amerikanen kunnen verbieden een president te kiezen. Dat voorkomt veel oorlog. Je kunt ook iedereen verbieden kinderen te krijgen. Dat is goed voor het milieu. De overheid kan gratis zwembandjes uitreiken in verband met het overstromingsgevaar en ga zo maar door. Je kunt zelfs mensen verbieden om in IJsland te gaan wonen zodat hun hersens niet meer bevriezen. Ik krijg sterk het gevoel dat we maar eens een beetje van al dat gepreventeer af moeten. Gerwoon weer problemen bij de kop pakken en niet iets gaan zitten bedenken dat er nog helemaal niet is en dan al vast met de bestrijding beginnen.
Mijn voorkeur gaat in elk geval niet uit naar massale ingrepen ten behoeve van mensen die gezond zijn. Mijn gevoel zegt me dat we eens moeten ophouden elke dood en elke ziekte te willen voorkomen. In de praktijk is dat onbegonnen werk. Vorige week nog was ik op een congres waar allerlei hoge heren beweerden dat het onmogelijk is ieder risico uit te bannen. Het leek of het verstand had gewonnen.
Het zou beter zijn als de overheid ons leerde hoe we met ziekte en dood om moeten gaan, hoe beroerd het ook allemaal is. Ik weet er alles van.
Misschien is het wel heel asociaal van mij om die griepprik niet te accepteren maar zoals je ziet komt die houding toch echt uit sociaal gevoel voort. Griepprik…weg ben ik!
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.vogelgriepforum.nl/blogs/…/archive/2007/…/griepprik-werkt-niet-bij-ouderen-nut-nauwelijks-aangeto
www.tiptho891.blogspot.com/2008/08/drie-maal-raden-wie-z-griepprik-in-de.html
www.wandelpreventie.blogspot.com
www.iris—1986.hyves.nl/blog/7089790/Loverboys_3_Preventie_voorlichtingsgesprek_Groningen..
Ik dacht dat het niet meer zou gebeuren maar gelukkig, vandaag was het zover. Nu de eerste angsten voor de kredietcrisis al weer een beetje beginnen weg te ebben, hebben we iets nieuws, Nee, geen vogelgriep want daar valt geen eer meer aan te behalen. Nee, we hebben een mug die ons de stuipen op het lijf moet jagen. Naast het Zen-Boeddhisme, hebben we nu ook de Zoem-Angst.
Nou denk je misschien: “ja daar heb ik iets van gehoord: de tijgermug. Bedoel je die?”. Nee, ik bedoel niet de tijgermug want die blijkt prima te verwerken te zijn in een soort witbrood met bruin-witte strepen. Nee, ik bedoel de sabeltandmug.
Laat ik het uitleggen. De sabeltandmug heeft op aarde geleefd ten tijde van de ijstijden. Door de alsmaar toenemende kou, is het diertje ingevroren geraakt maar…een groep Russische geleerden (het zullen de Russen weer niet zijn) is er in geslaagd in het laboratorium het beestje te ontdooien en weer tot leven te wekken. Maar ja, zoals dat gaat met mugjes, voor je het weet, heb je een hele volksstam en die is uitgebroken uit het laboratorium.
En dus zitten we met een probleem. Het diertje draagt namelijk een reeks van virussen met zich mee die nog nooit zijn onderzocht. Als het dier eenmaal heeft geprikt, neemt het de omvang aan van een olifant. Dat is niet prettig voor de plek waar het dier is geland. In de tweede plaats is daar de knotskoorts die mensen tot complete waanzin kan drijven. Bovendien leidt ze ertoe dat mannen hun vrouw voortdurend aan de haren van hot naar hair slepen. Dan is daar vervolgens de mogelijkheid van sabeltandwee. Deze ontstaat doordat de sabeltandmug met zijn sabeltand te lang tegen één plekje op de huid drukt. De patiënt loopt kans op spontane sabeltandgroei die problemen kan veroorzaken bij de maaltijd.
Bovendien kan het geluid dat de sabeltandmug voortbrengt het rendierjagerssyndroom veroorzaken. Dit syndroom brengt vooral mannen ertoe plotseling in een tent te gaan wonen, ook als er geen tuin bij het huis is. Soms zetten ze het ding op in het fietsenhok of de hal van het appartementencomplex. Bovendien weigeren ze iets anders te eten dan zelf gejaagd rendiervlees wat tijdelijk tot acute hongersnood kan leiden. In zijn ergste vorm doet het syndroom vermoedelijk de hersenen van de man ineenschrompelen en de onderkaak naar voren verschuiven. Dat gaat meestal gepaard met extreme haargroei.
Roel Coutinho van het RIVM heeft al duidelijk gemaakt dat de sabeltandmug de grootste bedreiging is die onze samenleving tegemoettreedt sinds de zondvloed. “Het kan levens kosten en de samenleving totaal ontwrichten”, zei hij exclusief voor “Politiek”.
Een reddingsplan is niet in zicht en dan nog…eerst moeten de geleerden het erover eens zijn dat het reddingsplan deugt.
Kortom, zet je zorgen voor kredietcrisis en tijgermug opzij en bereid je voor op de komst van de sabeltandmug. Overigens, zo nu en dan trek ik een gekke bek achter mijn toetsenbord en ik zie dan dat de sabeltandmuggen daarvoor wel op de vlucht gaan. Voorlopig lijkt het mij het beste dat iedereen de hele dag gekke bekken naar elkaar gaat trekken. Onze parlementsleden geven het goede voorbeeld.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.forum.at5.nl/search.php?search_author=Mutti&sid=75eaee89ab9f45c73cee62a0aea7
www.cr4v1ng.blogspot.com/2005/03/angstpsychosen.html
www.spirituele-wereld.nl/edelstenen/stenen.html
www.vet.uu.nl/viavet/departementen/ieni/virology
www.sterretje1976.punt.nl/index.php?r=1&id=302400&tbl_archief=0
De “algemene bezwaren” zei vanmorgen haast één van de presentatoren van Goeiemorgenwekletsenmaar wat. Hij had bijna gelijk want soms lijken de Algemene Beschouwingen veel op Algemene Bezwaren. Als kijker heb je er al gauw één groot bezwaar tegen: wat een gezwets en geklets!
Door de Nederlandse jongeren is fractievooritter Mariëtte Hamer van de PvdA tot grootste zwetser van allemaal uitgeroepen. In eerste instantie vind ik zo’n reactie klets. Jongeren zwtsen zelf de godganse dag door en gebruiken daarvoor zelfs een eigen taaltje dat in de Dikke van Dale niet of nauwelijks voorkomt. Voor woorden als vet, wreed en cool hebben ze bijvoorbeeld heel eigen betekenissen bedacht. Mij best maar volgens mij moeten ze begrip hebben voor “jargon”, iets dat zij het liefst met gezwets aanduiden.
Misschien hebben ze daarmee toch ook nog wel een beetje gelijk. Ik gun iedere vakgroep en branche zijn jargon. Jargon dient een doel: voor de leden van de professionele groep biedt het mogelijkheden tot snelheid van communicatie en helderheid. Aan de andere kant biedt het ook mogelijkheden tot vervreemding.
Laatst hoorde ik iemand tijdens een dineetje vragen wat de “additieven” waren van het toetje. Kijk, dat vind ik ontaal. Ik zou liever vragen “wat er allemaal in zit”en in een heel vrolijke bui vraag ik me dan af “wat “ze” er allemaal doorheen hebben gekwakt”. Zelfs Hero Brinkman begrijpt zulke taal en dat is de bedoeling ook.
Dat zou ook de bedoeling moeten zijn van Mariëtte Hamer en haar collega’s tijdens de Algemene Beschouwingen. Het is een publiek debat en dat betekent dat elke Nederlander er kennis van mag en kan nemen. Door teveel jargon te gebruiken, onthoud je een deel van de bevolking de informatie waarop mensen recht hebben. Dan word je een raar zwetserig mens. Niet omdat je domme dingen zegt maar omdat een groot deel van het publiek je wijsheid niet doorziet. Dat is jammer want dat publiek heeft het recht om over een paar jaar weer voor of tegen je te kiezen.
Ik ben bang dat teveel politici hun debat richten op de collega’s en daarbij op de automatische piloot gaan. De vaktermen gieren je om de oren en draaien voorbij in een langdurige film vol stilistische rariteiten zoals die bij de Tweede Kamer behoren. Beter zou het zijn als de politici zich realiseerden dat het stemvee meekijkt en -luistert. Beter zou het zijn om te doen of het debat daadwerkelijk bedoeld is voor het publiek. Ik kan me niet voorstellen dat kamerleden het Nederlands van de Dikke van Dale niet begrijpen. Electoraal zou het zonder meer voordelen hebben.
Nu begrijpt “het schellinkie” alleen het wezenloze geblaat van Wilders met wie ik het trouwens eens ben dat “onze jongens”” zo snel mogelijk uit Afghanistan terug moeten komen. Alleen: niet om de orde op straat te bewaren want dat is zwetes en klets tegelijk, het jargon van het PVVee. Onze jongens moeten daar weg om echt werk te gaan doen dat ertoe doet.
Die kijk op het onderwerp heeft niets te maken met blind zijn voor het feit dat we deel uitmaken van een grotere wereld. Het heeft te maken met het feit dat ik zie dat we deel uitmaken van de wereld. Voor Eimert Middelkoop lijkt dat op gezwets maar ik wil het hem graag eens in gewone mensentaal uitleggen. Als hij dat tenminste kan begrijpen.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.vlaamsprogressieven.be/2008/07/24/hoe-wereldvreemd-kan-je-zijn
www.wuz.nl/artikel/54911175.politici-zijn-wereldvreemd.html
www.testbank.hccnet.nl/pcjargon.htm
www.taalkabaal.nl/turbotaal/index.php
www.xs4all.nl/~pbraut/turbotekst.html
www.members.tripod.lycos.nl/benplop/benplopgezwets.htm
www.pzc.nl/regio/bevelandentholen/3725734/Gezwets-in-Kamer-kan-niet.ece
Nog niet zolang geleden sprak ik hier het vermoeden uit dat bangmakerij de enige manier nog is waarop politici de kloof met de burger kunnen overbruggen. Veel mensen zijn immers bang voor een aanslag, overstroming, werkloosheid, economische malaise, ja zelfs voor de deeltjesversneller in Zwitserland en Frankrijk. Er zijn tijden geweest dat mensen op de MT Blanc klommen om te ontkomen aan het vergaan van de aarde maar dat lijkt mij nu wel de laatste plaats waar je moet zijn.
Bang dus. Nou heb ik daar niet zoveel last van al ben ik wel eens bang voor een kerel van vier bij vier die boos op me is en over de hersenen van een mastodont beschikt maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Maar de politicus die de indruk wekt dat hij of zij die angst kan wegnemen, gooit hoge ogen. Die ogen slaan echter blind als er van die mooie beloften niets wordt waargemaakt. Pas dus op met beloften.
Gisteravond maakte ik weer een mooie anecdote mee. Eerlijk gezegd heb ik nooit zo in een kloof als nieuw verschijnsel geloofd. In het verleden was de afstand tussen meneer Thorbecke en de gemiddelde middenstander echt heel veel groter dan die tussen Mark Rutte en het eerste het beste studentje met een grote bek. Maar, even zo goed, we praten over een kloof.
De hedendaagse kloof heet niet zo zeer “kloof” als wel “wantrouwen”. Er is geen afstand maar weerstand en zelfs weerzin. We leven in een wereld die aan elkaar hangt van wantrouwen of liever: erdoor uit elkaar valt. Wantropuwen is normaal geworden en wie niog vertrouwen in een ander heeft wordt gezien als een non-realistische halve zool. Zo zit dat.
Ja, dat is niet lekker. Gisteravond woonde ik sinds vele weken weer eens een commissievergadering bij met veel insprekers. Bij de eerste was het al raak. Het was haar taak om de raadscommissie over te halen tot haar standpunt maar daarbij maakte ze geen gebruik van de meest effectieve instrumenten: charme, pamperen, honing smeren en noem maar op. Nee, ze begon meteen volop in de aanval met sarcastische sneers uit te delen, vooral in de richting van de wethouder. Alsof ze bang was geen gelijk te hebben. Alsof ze zelf niet in haar verhaal geloofde en vreesde voor een tegenaanval. Ze vond kennelijk dat de aanval de beste verdediging was. Ze had zich in gegraven in loopgraven en ze moet vrezen dat die ooit eens instorten.
Overtuigend was ze daarmee niet en ik snap het ook niet. Wie als vreemde bezoeker begint meteen de wethouder in elkaar te beuken, kan verwachten dat er al gauw wat stekels overeid gaan staan. Ook bij sommige commissieleden en misschien wel bij allemaal. Raad en wethouder zijn het lang niet altijd met elkaar eens en ze vechten wel enes ruzies uit maar…de mensen kennen elkaar goed en ze maken deel uit van hetzelfde systeem. Wie de wethouder hardhandig aanvalt, kraakt het hele systeem af en dat vinden ook de raadscommissieleden niet sympathiek. Sommigen van hen hopen zelf ooit wethouder te worden en zij zijn niet happig op een voorland waarin schelden en ketteren bon ton is. Dom. dom. dom dus.
Woeie weet, misschien had ze harten kunnen veroveren door zich af te vragen hoe de nieuwkomers in haar woonomgeving zich straks voelen in hun nieuwe, nu nog niet gebouwde huizen. Misschien had zij een toekomstbeeld van nieuwe bewoners kunnen schetsen die ook niet allemaal verlangen naar een steenwoestijn en ook wel graag wat groen om zich heen zien. Die waarschijnlijk ook graag de zon in hun huiskaner hebben en over de nodige privacy beschikken. Maar nee, ze koos ervoor zich vast te bijten in haar eigen, deels gespeelde, boosheid.
De kloof komt dus voort uit een, wederzijds, gebrek aan vertrouwen. Een wederzijds gebrek aan bewustzijn dat men onderdeel uitmaakt van één en dezelfde samenleving. Maar…wat bazel ik nou, dat weten we toch allemaal al? Ik betwijfel het.
Laten we ervan uitgaan dat de bestuurders van de gemeente weten dat de kloof zijn bodem vindt in wantrouwen. Wat valt daar dan aan te doen? Het openen van websites en dat soort hulpmiddelen vormen niet meer dan lapmiddelen. Het gaat erom het vertrouwen te winnen en te voeden. Dat is alleen maar mogelijk door mensen te behandelen volgens een paar ijzeren principes: afspraken nakomen, zorgvuldige en heldere communicatie en echte belangstelling tonen. Misschien zijn er nog een paar maar daar kom ik nu niet op.
Tja, die communicatie, daar ontbreekt het nogal eens aan. Ik stuur zo nu en dan e-mails naar politici waarop ik nooit of tenimmer een antwoord krijg. Dat schept geen vertrouwen. Ik snap best dat de dames en heren het druk hebben maar een antwoordbevestiging is toch wel het minste en…de mededeling dat ik in elk geval binnen een overzienbare termijn een soort antwoord krijg, dat scheelt al heel veel. Dan heb ik het gevoel dat ik ben opgemerkt, dat ik er niet als een lappen lul bijhang in deze samenleving.
Begrijp me goed, ik zie politici niet als oorzaak van het gebrek aan vertrouwen. Dat gebrek is er netzo goed bij de “burger” . Ik vind wel dat de politicus als hoeder van samenleving en democratie een bijzondere verantwoordelijkheid heeft. De kloof, die overbrug je niet met techniekjes en foefjes maar alleen door mensen die elkaar ontmoeten. Het klinkt als een preek maar ik ben geen dominee en ook geen pastoor. Ik ben journalist en het is mijn taak om bruggen te slaan. De kloof kan ik niet dichten maar communicatie helpt wel.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.volkskrantblog.nl/bericht/213134
www.thebecompany.nl/afspraken_nakomen.htm
www.intomartgfk.nl/default.asp?itemnumber=469
www.denieuwereporter.nl/index.php?tag=betrouwbaarheid
www.utwente.nl/nieuws/pers/archief/2006/cont_06-030.doc
www.nl.wordpress.com/tag/kloof-burger-en-bestuur
www.research.nl/index.cfm/27,2294,124,89,html
Politiek 