Soms ben ik niet bij de tijd
Dan dwaal ik heel ver af
Omdat de tijd geen vrijheid
In voldoende mate aan mij gaf
Dan zwerf ik langs de plekken
Waar ik anders nooit komen zou
Die mij ter lering strekken
En dat is wat ik wou
Zo liep ik langs mijn eigen graf
Het ligt al volledig klaar
Ik ging er nieuwsgierig snel op af
Want zag nog geen gevaar
Het was nog lang in tijd niet
De tijd was zo ver van mij vandaan
Doordat zij mij even vrij liet
Zag zij mij heel niet staan
Nee, het klokje van gehoorzaamheid
is bij mij echt onbekend
behalve uit mijn borrelglas
het klokje dat mij verwent
Elke dag op precies dezelfde tijd
De wijzers knipogen dan naar mij
En tikken rustig voort
Zij keren nooit het tij
Maar duiden op wat keurig hoort
Dat geldt weer niet voor mij
En zo laat het avondklokje mij weer afdwalen
Ik reis door alles heen totdat de tijd mij op zal halen.