Ik heb gelijk

 

. 

Ik heb gelijk. Jij niet, jullie niet, zij niet maar ik wel. Ik wil het hier maar eens gezegd hebben want het wordt zolangzaamaan tijd dat iedereen het gaat beseffen. Nog een keer dus: ik heb

Ik ben ook niet de enige die dat van zichzelf weet. Het geldt ook voor staatssecretaris Verbijsterveld die stug en star blijft vasthouden aan haar 1040 lesuren per leerling in het voortgezet onderwijs. Ze doet lekker geen stap terug, nou ja, een verrot klein stapje dan, vooruit…

Natuurlijk mag je als overheidsdienaar nooit je ongelijk toegeven. Ook niet als  je jezelf daarmee belachelijk maakt. En dat doet mevrouw Verbijsterveld volop. Het probleem zit hem natuurlijk in de definitie van “kwaliteit”. De staatssecretaris denkt dat de kwaliteit van onderwijs afhankelijk is van het aantal uren dat een pubertje in de lesbanken doorbrengt. Niets is minder waar.

Kwaliteit hangt van heel veel factoren af als het om onderwijs gaat. In de eerste plaats is er de inhoud van de leerkracht als mens. Heeft hij of zij daadwerkelijk iets mede te delen aan de volgende generaties? Hebben zijn of haar gedrag en uitingen betekenis voor hun verdere leven. Leerkrachten kunnen daarin geschoold worden door veel te discussiëren over vaktechnische en over maatschappelijke onderwerpen en vervolgens ook analyses te maken van die discussies. Dan is de vraag: kent de leerkracht zijn vak goed genoeg? Daarvoor is niet altijd de hoogstmogelijke opleiding voorwaarde. Het gaat vooral om de affectie die de leerkracht met zijn of haar vak heeft en inzicht in de inhoudelijke kanten die het vak leuk maken voor de leerling.

In de derde plaats gaat het om de aandacht die de leerkracht bereid is te geven aan de individuele leerlingen. Het gaat tenslotte om kinderen die hun weg moeten vinden in de micromaatschappij die de school is. Het gaat niet aan de kinderen tijdens deze ontdekkingstocht ook nog eens heel veel zelfstandig onderzoek te laten doen naar informatie. Daarvoor zijn zij als puber nog niet geschikt. Leerlingen hebben vakinhoudelijke en emotionele begeleiding nodig.

Tegenover de eis dat leerkrachten goed inzicht in maatschappij, vak en kind moeten hebben, staat dat de kinderen daadwerkelijk naar school komen. Om te leren, wel te verstaan. Niet om leerkrachten of het lesprogramma te beoordelen. Kinderen kunnen niet bepalen of een bepaalde les voor he van belang is. Misschien is dat belang niet onmiddellijk waarneembaar maar dat wordt het later veelal wel.

Er zijn duizenden scholieren die maar niet begrijpen waarom zij geschiedenis- of godsdienstlessen moeten volgen. Later in hun leven blijken zij er heel vaak toch blij mee te zijn. Het is het ministerie maar vooral de leerkracht die de keuze voor de kinderen moet maken.

Ik snap ook wel dat leerlingen het dolletjes vinden om over van alles en nog wat mee te praten. Net als volwassenen blablablaten ze het liefst over zaken waarvan zij geen verstand hebben. Dat draagt niet bij aan een hogere kwaliteit onderwijs, wel aan meer geschreeuw zonder wolproductie.

Misschien is Verbijsterveld zelf wel het kindje van zo’n blablablaat-cultuur. Zeker is, dat daaraan u maar eens een eind moet komen en dat er kaders gesteld moeten worden. Maar geen rammelende kaders. Van mij mag 1040 uur best en ook wel 1100 maar dan moeten school en leerkrachten dondersgoed weten dat elk uur een zinvolle inhoud heeft gekregen. De staatsscretaris moet lak hebben aan Laks maar niet aan kinderen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.adburdias.nl

www.gezond-vitaal.nl

www.docentenplein.nl

www.laks.nl

www.ocw.nl

www.sathyasai.nl

Geert Wilders en de Betutteling

Wat is het verschil tussen Geert Wilders en een gewone leerkracht? Geert Wilders krijgt alle vrijheid om films te maken waarvan van te voren  vaststaat dat ze veel maatschappelijke onrust zullen veroorzaken, een leraar heeft geen enkele vrijheid bij het overbrengen van maatschappelijke waarden en normen aan de leerlingen. Het eerste heet ´vrijheid van meningsuiting` het tweede staat bekend als `structurering van het onderwijs`.

Nu is Geert Wilders het beste voorbeeld van de gevolgen die daaruit voort kunnen komen. Omdat geen enkele leraar hem heeft duidelijk kunnen maken wat fascisme precies is, noemt hij de Koran een fascistisch boek. Wie ooit een leerkracht heeft gehad die de moeite waard was om naar te luisteren, weet dat daarvan geen sprake kan zijn. De Koran is een heilig boek, zoals de Bijbel, dat een bepaald waarden en normenpatroon ondersteunt en dat voor velerlei uitleg vatbaar is. Dat is het verschil met het fascisme van Wilders. Dat is maar voor één uitleg vatbaar.

Zeker, er zijn verschillen tussen Bijbel en Koran maar daarover wil ik het nu niet hebben. Veel belangrijker is de betutteling waarover Vincent Bijlo het vanmorgen had bij `Goedemorgen Nederland`  Hij denkt dat betutteling een kenmerk van dit kabinet is. Was het maar waar! Een paar jaar voor de klas is voldoende om beter te weten. Het onderwijs is al sinds 1965 onderwerp van betutteling. Een niet aflatende  stroom van oekazes, regelingen, wetten en voorschriften heeft niet alleen alle leerkrachten tot lesboeren gedegradeerd maar ook nog eens alle stromingen in het onderwijs gelijkgeschakeld. De Nazi´s hadden het niet beter gekund.

Daar komt bij dat de overheid van meet af aan absoluut geen vertrouwen had in de leerkracht. Deze stond maar een beetje autonoom te zijn voor zo´n groep leerlingen en god mag weten wat hij of zij de kinderen allemaal wel bijbracht. Nee, de leerkracht moest tot hulpeloze stuntel worden gemaakt door de invoering van een schoolbegeleidingsdienst. Daarmee ging het leraarsvak lijken op het beroep van de man of vrouw die de kroketten in de automaat legt.

Onaantrekkelijk, nou zeker, dat is het vak van leerkracht steeds meer geworden. Daarbij komt dat de overheid de ouders aanmoedigde steeds minder tijd vrij te maken voor aamdacht voor hun kinderen. Economische productie ging vóór  de ouderlijke investering in het familiaire broedsel. In plaats van ouders kwamen er Spartaanse kinderopvangers die op `professionele` wijze de kinderen leerden hoe zij een grote mond konden hebben. Dat alles onder het motto `opvoeding tot weerbaarheid en mondigheid`. O ja , `zelfredzaamheid` hoort daar ook nog bij.

Deze pedagogiek en psychologie van de koude grond is gepaard gegaan met veel te grote scholencombinaties waarin kinderen zichzelf alleen maar konden handhaven door een grote mond op te zetten. Ze werden er aan hun lot overgelaten en moesten veel kennis maar zo´n beetje zelf zien te vergaren. Die stomme leerkracht wist zolangzamerhand niet eens meer van toeten en blazen, laat staan dat hij kon rekenen en spellen.

Het wantrouwen tegen de leerkracht groeide daardoor verder in en daarmee de weerzin tegen het vak. Uiteindelijk heeft dat allemaal geleid  tot uiterst vervelende, over het paard getilde kindertjes die nota bene een eigen vakbond hebben. Die hebben ze hard nodig omdat ouders en leerkrachten niet meer over de competenties beschikken om iets voor hen te betekenen.

Die oervervelende kindertjes groeien later uit tot walgelijke, eigengereide en aan de krankzinnigheid grenzende politici die niet te handhaven zijn in een nette politieke partij. Ze richten dan hun eigen jeugdbende op en gieten daar overheen een politiek getint sausje. De kunst is daarmee zoveel mogelijk rotzooi te veroorzaken en daarin slaagt Wilders in de voetsporen van Ayaan wonderwel.

Een film maken! Laat hij maar eens een film maken over het onderwijs dat hij heeft genoten en hoe hij daardoor is opgegroeid tot hangpoliticus. Misschien moeten we er maar eens een stel opbouwwerkers op af sturen, Hirsch Ballin voorop. Die betutteling zou geen kwaad kunnen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

 

https://politiek.wordpress.com

Service

www..vn.nl/tienpuntenplan/?p=29

www.rtl.nl/actueel/rtlnieuws/betutteling.xml

www.leerkracht.nl

www.ger.xs4all.nl

www.kijkoponderwijs.blogspot.com

www.laks.nl

VOC mentaliteit

  

De Verenigde Oostindische Compagnie werd ooit bestuurd door de “Heren XVII”. Zeventien machtige heren, en beslist geen vrouwen, uit verschillende gewesten waren de baas. Zij hadden de “koorden der beurs” in handen. Zeventien machtige mannen die vooral vertegenwoordigers waren van andere rijke en machtige mannen die ook erg op de pennig waren. Er werd lang gewikt en gewogen voordat een project tot uitvoering kwam.

Natuurlijk namen de Heren ook risico’s waarvan zij de gevolgen niet goed konden overzien. Alles stond echter in het teken van rijk worden en de verwerving van gunstige handelsposities. Heel belangrijk was daarbij alles wat andere staten deden zoals Spanje, Portugal en Engeland. De VOC moest hen vooral te vlug af zijn, overal ter wereld. Het minuscule lapje modder aan de Noordzee dat de trotse naam “Republiek der Zeven Gewesten” heette, werd een wereldmacht waarop koningen als Lodewijk XIV van Frankrijk later stinkend jaloers waren.

Onze Minister-President heeft opgeroepen tot herleving van de VOC mentaliteit. Jan Peter lijkt wel een beetje op Jan Pieterszoon (Coen). “Hijscht ons vaandel en bedrijf de handel” moet hij gedacht hebben. Welnu, hij is nu al vier kabinetten onderweg en de VOC mentaliteit heerscht volop.

Nog voor de Tweede Wereldoorlog riep Mussert in zijn opperste VOC blijdschap uit “Houdt vast aan Indien”. Wat daarvan terecht is gekomen weet inmiddels iedereen. En ons kabinet onder leiding van Jan Peter roept nu uit alle macht “Houdt vast aan Afghanistan” en daarbij zal het vrijwel zeker niet blijven want onze koene jongen Koenders houdt den blick al gericht op Darfur. Is het niet prachtig om die Nederlandse, fiere driekleur te zien wapperen boven het moedig standhoudende fort Holland  en de niet-versagende jongemannen in de woestijn van de westelijke Soedan teneinde de daden van de Mahdi te wreken?

Jahaa, maar ook vanwege de machtspositie die de Nederlanden in de wereld kunnen innemen door zo’n dertienhonderd van haar beste zonen en dochters naar het front te sturen. De dank te oogsten van de bondgenoten die ons pas echt voor vol aanzien. Dat is allemaal wel even iets heel anders danw at dat onbenullige België doet of Denemarken. In dat laatste land doen ze niet veel anders dan schunnige tekeningetjes over Mohammed maken. Nee, Nederland staat pal dankzij de Jongens van Jan de Witt (die later ook op afschuwelijke wijze is vermoord, zo gaat dat).

Ook nu zijn de risico’s moeilijk te overzien maar het geeft toch een warm gevoel dat wij vanuit onze Christelijk/Sociale imborst straks kunnen bogen op twee akkertjes met tuinkruiden en een ongebruikte basisschool in het dichtstbij gelegen dorpje. Dat alles onder het mom “Daar kan iets grootsch verricht worden”.

Wij bregen geloof, hoop en liefde in de wereld, een wereld waarin anderen de democratie het land inbombarderen (dat zijn overigens woorden die ik laatst van een ander hoorde).

Het kabinet is eruit. Wij blijven aan vreemde kust en als het even kan gaan wij nog veel meer vreemde kusten opzoeken. En alleen de enkelingen die de geschiedenis begrijpen zien aan de horizon drie woorden verschijnen: Dien Bien Phoe! Wie even niet meer paraat heeft wat die woorden inhouden, moet maar eens gaan praten met die Franse exporteur van westers geluk: Sarkozy. Zojuist heeft hij een reeks van kerncentrales aan China verkocht. Kijk, dat noem ik pas VOC mentaliteit. Hij neemt wraak. Niet de Heren XVII maar de Franse president heeft straks de koorden der beurs in handen, als opvolger van die jaloerse Lodewijk XIV. En ondertussen krijgen onze moedige jongens en meisjes natte voeten in het verraderlijke moeras dat toch echt eerst op woestijn leek.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.vocsite.nl

www.webataljon.blogspot.com

www.batavia-restaurant.nl

www.overheidsterreur.nl

www.inveztor.nl

www.ldkarskens.blogspot.com

www.cafezool.nl

Stakende Pubers (SP)

 

Wat een geluk voor Jan Marijnissen dat die scholieren op vrijdag al met staken begonnen. Daardoor kon hij zien hoe je een massa mensen achter je krijgt zonder dat ze weten waar het om gaat. Zou hij van één van hen het SMS-en hebben afgekeken?

“Ga waar de tomaat gaat”, moet Jan gedacht hebben en ja hoor, daar gingen ze. Het werd bijna tomatensla bij de toegangsdeuren van het congresgebouw. Dat was weer heel anders dan die stakende pubers want die gooiden met eieren en dat is aanmerkelijk gevaarlijker dan tomaten. Niet voor niets zijn de eiergooiers door de politie in de boeien geslagen.

Het is toch wel bedroevend om te zien hoe de politie massaal kleine kinderen arresteert. Aan de andere kant is het ook onze eigen schuld. Hadden we die pubers maar niet moeten beschouwen als kleine volwassenen die vooral overlast veroorzaken. Nu hebben ze praats alsof ze echt iets van de wereld weten terwijl dat alleen maar geleende kennis is. Pubers moeten niet meepraten over het onderwijs. Ze moeten hun mond houden, stil zitten en luisteren naar de leraar. Punt uit.

Nou ja, dan moet je natuurlijk wel leerkrachten voor de klas hebben staan die ontzag inboezemen en iets te vertellen hebben en dat is in veel gevallen helemaal niet zo. De overheid heeft van de opleiding tot leraar een aanfluiting en een fluitje van een cent gemaakt. Leraren en onderwijzers hoeven helemaal niets (meer) te weten of te kunnen want ze zijn van opvoeder afgegleden tot “teambegeleider”. 

Tegelijkertijd toont de ophef rond de scholieren natuurlijk ook aan dat er veel misstanden zijn. Wat mij betreft mogen onze kindertjes best 1200 uur op school zitten maar geef ze dan wel iets nuttigs te doen. Ik kan me best voorstellen dat al die hormoonkwekerijen onrustig worden als ze niet echt iets om handen hebben.

Daar komt bij dat stage-uren vanzelfsprekend onderdeel uit behoren te maken van het lesprogramma. Wie iets van kinderen vraagt, behoort dat in te kaderen in het opdrachtenpakket dat ze mee krijgen. Dat is ook pedagogisch belangrijk want duidelijkheid en heldere afspraken zijn onmisbaar als het om pubers gaat. Bovendien hebben ze recht op vrije uren om de puistjes weg te werken.

Klaarblijkelijk is er weer eens sprake van een regel die gedachtenloos is opgesteld. Kinderen moeten 1040 uur per jaar naar school al weten we nog niet wat ze in die tijd moeten doen. Dat is slechte politiek en het is wanbestuur. Zonder enige moeite is er te bedenken hoe die uren zinnig in te vullen zijn. Het volgende probleem is de vraag hoe je daarvoor voldoende leerkrachten krijgt. In elk geval ligt de oplossing niet in het aantrekken van half opgeleide betwetertjes. En alleen maar de verbetering van salarissen, dat werkt ook niet.

Natuurlijk, optrekken van het salaris is één ding. Het tweede is dat het vak van leraar een nieuwe inhoud nodig heeft. Geen dweil voor de klas die de dingen zelf ook niet zo goed weet maar een goed en breed ontwikkelde opvoeder, eventueel met een zeker specialisme. Geen halfgare en dolgedraaide hoog opgeleide vakidioten maar mensen van vlees en bloed met een duidelijk overwicht aan inzicht en kennis. Daarvoor zou mevrouw Bijsterveld nu maar eens voorstellen moeten doen. En snel een beetje want al is de overheid nog zo snel, het sms-je achterhaalt haar wel.’

En zo is het ook met Jan. Jan zou zich dood moeten schamen. Hij heeft het congres gered maar daarmee de dissidenten niet monddood gemaakt. Het zou me niets verbazen als er volgende maand weer een raads- of kamerlid wegloopt. Het zou goed zijn als pubers wat meer hun mond hielden maar partijgenoten zijn er om naar te luisteren, Jan. Dat is de functie van een partij.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com 

 

Service

www.amazon.com

www.youtube.com

www.livescience.com

www.tanguyveys.skynetblogs.be

www.mysticalpaths.blogspot.com

www.pietvanderploeg.nl

Hemelse seks als bonus

Zelfmoordterroristen krijgen na het explosieve einde van hun werkzame leven 77 maagden toegeschoven. Tenminste, als ze van moslimhuize zijn. Wat er de lol van is, heb ik nooit begrepen. Na 77 keer neuken zijn de maagden op en met de Hollandse regelmaat betekent dat maximaal een half jaar plezier. Tenzij de wonderbaarlijke vernieuwing van maagden plaats heeft maar dat is meer een Bijbels wonder. Nou ja, een beetje religieus  leentjebuur moet kunnen vooral omdat God en Allah twee verschijningen van hetzelfde zijn. En trouwens, in ons digitale tijdperk kun je misschien ook met één klik op de muis  de vagina vernieuwen.

Naast deze Hemelse beloning voor het brengen van het opperste offer, is er ook nog de beloning voor de familie. Die krijgt veelal een uitkering van staat of organisatie. Wie zichzelf opblaast voor het goede doel, hoe dat ook omschreven mag zijn, is een aanwinst voor familie, vrienden en gemeenschap.

Hoe armetierig steekt de beloning voor onze Nederlandse militairen daarbij af. Een luizige paar duizend euro en een oorlogstrauma is het enige dat je aan deelname aan zo’n veldtocht overhoudt. Ja, dat is wel een kale boel.  Ik heb zoiets van “als militair steek je daarvoor je nek niet uit”. 

Eerste wilde ik zeggen: “ik denk dat je daarvoor als militair je nek niet uitsteekt” maar dat klinkt betweterig en autoritair. Nee, bij ons is het de mode om zo vaag mogelijk te zijn. We “hebben iets van” omdat we onze gevoelens en opvattingen heel gemakkelijk voor andere inruilen. We geloven nergens echt meer in. Al helemaal niet in die dwaze gedachte dat wij in Afghanistan of Irak de democratie komen brengen. Dat is ook onzin natuurlijk maar wel eindeloos herhaalde onzin zodat beroepsmilitairen erin gaan geloven. Een beetje en heel voorzichtig. Alles moet heel voorzichtig want anders komt zo’n militair niet aan zijn of haar bonus toe. Voorwaarde is dat je in leven blijft.

Wie een leugen vaak genoeg herhaalt, ziet dat deze het gezicht van de waarheid krijgt maar daarmee gaat het geloof in de waarheid wel weer verloren. Onze overheid geeft al vele eeuwen het voorbeeld als het om verlies van geloof gaat. Voor een Christelijke natie is het handhaven van een krijgsmacht een daad van ongeloof. En ja, dan wordt het duidelijk waarom waarden en normen vervagen.

Vaagheid beheerst ons hele geloofsgedrag en daarom vragen we ook steeds goedkeuring aan anderen als we een mening naar voren brengen door er het woordje “toch” in vragende vorm achteraan te plakken. En ja, omdat iedereen wel íets kan, heet een debiel bij ons “iemand met mogelijkheden” en militairen “sneuvelen” niet meer maar “overlijden”. De roze bril zit doodeenvoudig aan onze oren vastgegroeid.

Daar komt nog bij dat we het sociale gevoel zijn kwijtgeraakt. Verenigingen lopen leeg, net als kerken en politieke partijen. Eigelijk willen we zo min mogelijk met anderen te maken hebben. In de woonbuurt praten we niet meer met elkaar. Bah nee, misschien is die ander wel een gevaarlijke pedofiel of lijdt hij aan aids. Brrrr. Of misschien is hij wel een, door ons natuurlijk volledig geaccepteerde, homo.

En met zo’n instelling gaan “onze jongens en meisjes” naar landen om de democratie te brengen aan mensen die hun opperste gelukzaligheid zien in het opblazen van de tegenstander en tijdens de voorbereiding daarop het liefst wat opium tot zich nemen. Voor hen geldt de hemelse seks als bonus en de explosieve daad voor het collectief als eer.

In mijn vorige column heb ik beschreven dat het moreel van onze militairen niet kan tippen aan het moreel van de tegenstanders. Het zal nu toch wel een beetje duidelijk zijn waarom dat zo is. Ik heb zoiets van “ga toch weg daarginds. Het wordt daar nooit iets, toch?”.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com 

Service 

nl.wordpress.com

www.nujij.nl

www.wordpress.com/tag/hip-in-het-groene-hart

www.teammoreel.nl

www.mediargus.be

www.home.tiscali.nl

Volgens berekeningen van het weblog “Dit kan niet waar zijn” bedroegen de kosten van de Irakoorlog vandaag (24 nov 2007) op enig moment $471,408,855,697. De teller verspringt per seconde.Straks blijkt niet alleen de Sovjet-Unie ten onder te zijn gegaan aan inefficiënte bedrijfsvoering…

Wie deze bedragen leest, kan niet anders dan concluderen dat de terroristen nu al hebben gewonnen. De uitgave van dit soort hoeveelheden geld aan één project wijst op ontwrichting van de samenleving.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

http:politiek.wordpress.com

Een nieuwe nederlaag

“Indonesia raja, merdeka, merdeka”, klinkt uit duizenden kinderkeeltjes in Djakarta. Met hun “Groot Indonesië, vrij, vrij…”denken zij te zingen over een onafhankelijke, nationale staat, een republiek die er wezen mag.

Zij beseffen niet dat alleen al de naam “Indonesia” niet uit de eigen taal is voortgekomen maar uit het Grieks en dat het “Indische archipel” betekent. In het Nederlands ook wel”Gordel van smaragd” genoemd vanwege de groene uitstraling. Nu suggereert een gordel een zekere samenhang en die is in de republiek Indonesië ver te zoeken. Bovendien is er weinig groen meer. Het eiland Java is één van de meest ontboste gebieden ter wereld.

In december 1946 vertrok de 7 decemberdivisie naar “ons” Indië om er orde op zaken te stellen. Eeuwen tevoren was het gebied door Hollandse kooplui “opengebroken” en voor goed aan de rest van de wereld gekluisterd. In weerwil van Balkenendes geroemde “VOC Mentaliteit” gebeurde dat hoofdzakelijk door desperado’s die in Nederland in de cel of aan de galg  thuishoorden, hebzuchtige kooplui en slechts een enkele, oprecht geïnteresseerde geograaf. Het had ook plaats onder erbarmelijke omstandigheden: ziekte, honger en dood waren onvermijdelijke medepassagiers. De heroïek was ver te zoeken. Enige verbetering in de handel tussen oost en west kwam er ook niet van. Tot dan toe had die handel prima gelopen via landwegen door Azië. Gevaarlijk en traag, zeker, maar de tochten over zee waren dat niet minder.

Nu Nederland Indië had opengebroken, wilde het er ook voor langere tijd blijven. In werkelijkheid bestond Indië niet. Het gebied was verdeeld over een groot aantal sultanaten en andersoortige koninkrijken waaronder zeer aanzienlijke zoals Atjeh en Djokja.

Was de kolonisatie van Indië een foutieve beslissing, de zending van troepen in 1946 was dat nog meer en leidde tot een nederlaag. Een nederlaag die nog eens werd versterkt door de uiteindelijke overdracht van Nieuw Guinea aan de nieuwe republiek. Het zou hetzelfde zijn als de toevoeging van Zeeland aan Marokko.

Een nederlaag. Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben westerse legers uitsluitend nederlagen geleden. Uit alle koloniale gebieden moesten zij zich terugtrekken en de Koreaanse en Vietnamese oorlogen leidden opnieuw tot geweldige nederlagen. In weerwil van alle technologie en materiële overmacht. Dat het vrije westen niet al lang is onderworpen door andere machten en rijken, mag een wonder heten.

Stug en star volhoudend en hopend op de eindoverwinnign zijn de westerse landen nu bezig hun eerstvolgende nederlagen voor te bereiden: in Irak en Afghanistan. Wat de gevolgen van die nederlagen zullen zijn, is moeilijk te voorspellen. Als het meevalt, zal het hooguit het einde van de NATO inluiden. Over een tegenvaller durf ik niet te speculeren.

Nederland gaat zich voor de duur van twee jaar verder ingraven in Afghanistan, een land dat hoger ligt dan Nederland maar bestaat uit een moeras waarbij Zuid-Holland als droog gebied afsteekt. Ook Nederland ontkomt niet aan een nieuwe nederlaag. En dan?

Het westen lijdt nederlaag op nederlaag omdat het moreel ontbreekt. Het moreel die jongens en mannen en vrouwen in de landen waar gevochten wordt, zo sterk maakt. Tegen een ijzeren wil kun je met stalen kanonnen niets bereiken. Dubieuze beslissingen leidden de Nederlanders in de zestiende eeuw over de hele wereld. In de twintigste eeuw voerden ze tot de vorming van een land dat geen bestaansrecht heeft, Indonesië is geen land maar een samenraapsel van naties.

In de eenentwintigste eeuw zullen dubieuze beslissingen Nederlanders op hun nest terugwerpen. Het valt wel op dat de Christenen, die geleerd hebben hun vijand een tweede wang toe te keren, vooraan staan te trappelen om te vechten en te moorden. Ik kan er niets aan doen. 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com      

 Service

www.zevendecemberdivisie.nl

www.blog.seniorennet.be

www.home.iae.nl

www.voc-kenniscentrum.nl

www.oruzgan.web-log.nl

www.portal.omroep.nl/irak

Rita Rancune heeft niets om trots op te zijn

Ach Hans, toe schrijf niet meer! Het begint zich op pijnlijke wijze te openbaren dat Hans W. te D, erelid van de VVD, een beetje dolende is of misschien wel dolerende. Tot mijn grote verbijstering stelt hij een “beweging” voor die alle liberalen van Nederland omvat: VVD, D66, Rita Verdonk en Geert Wilders. Het moet Hans toch niet ontgaan zijn dat de twee laatsten de VVD hebben verlaten omdat zij zich naar niets en niemand willen schikken? En dan de gedachte dat Alexander Souris van D66 in de bankjes plaats zou nemen naast Geert Vergrijzing en Rita Rancune. Nee, Hans, ik raad je aan je niet meer met politiek te bemoeien. Het spijt me oprecht. Je tijd is over. Het is uit. 

Daarbij komt dat Hans zo’n beweging “liberaal” noemt. Het kan hem toch ook nauwelijks zijn ontgaan dat Geert en Rita geen van tweeën ook maar ene jota van het liberalisme hebben begrepen? Openstaan voor nieuwe zaken en ontwikkelingen? Welnee!

Rita Rancune toonde zich naar aanleiding van Hans’ opmerkingen ook nog maar eens haar werkelijke gezicht. Het cynisme straalde er vanaf toen ze Hans uitnodigde lid te worden van haar “beweging” Trots op Nederland. Misschien zou ze daarmee eindelijk iemand binnenboord hebben gehaald waarop ze trots kon zijn, hoewel de laatste ideeën en opmerkingen van Hans te denken geven.

Daarbij komt, ik heb het al eens eerder gezegd, dat je een beweging niet kan oprichten. Een beweging komt op gang, ontstaat maar wordt niet opgericht. Het enige wat je met een beweging kunt doen is “tot staan brengen” of stimuleren. Een partij richt je op, een beweging is een autonoom verschijnsel.

Op woensdagavond was er bij Pauw en Witteman een correspondente van Duitse media aanwezig. Zij durfde als eerste te berde te brengen dat Rita Rancune weliswaar heel recht door zee is en veel zegt maar eigenlijk nog nauwelijks iets tot stand heeft gebracht. Er is geen enkele reden om trots op Rita te zijn. Misschien als feministisch rolmodel maar dat is dan ook alles. En ook in dat opzicht…als ik tussen haar en de schaamteloze hoer Heleen van Royen zou moeten kiezen, zou mijn voorkeur naar de laatste uitgaan. En dat is echt heel wat. 

Liberalen zijn er in Nederland wel maar ze zijn verdeeld, ook over het begrip “liberalisme”. Nauwelijks nog iemand durft zelfs liberaal te zijn, dat wil zeggen “vrijdenkend”. het woord liberaal is namelijk afgeleid van het Latijnse woord “liber” dat “vrij” betekent. Er is ook een Latijns woord “liber” dat “boek” betekent. De hang naar de voorschriften van een boek hoort thuis bij andere overtuigingen. Dat Hans W. te D de liberalen zo maar bij “rechts” onderbrengt, is schokkend. 

Liberalisme houdt inderdaad een stevig stuk nationalisme in zich maar vrijdenkers kunnen zich nooit overgeven aan discriminatie of, erger, racisme. De geschiedenis wijst uit dat de overstap van liberalisme naar extreemrechtse stromingen frequent voorkomt.

Ook in onze tijd blijkt die grens weer flinterdun te zijn maar het rechtse gekakel van Wilders en Verdonk moet nu echt eens door echte liberalen aan de kaak worden gesteld. Dat zal nog niet meevallen want ook Hans W. te D lijkt te zijn gevallen voor de aantrekkingskracht van het populisme. Dat is een slechte zaak omdat hij nog veel respect opwekt bij tallozen. Daarom, het ware beter als Hans zich niet meer uit zou laten. Het zou hem tot erelid strekken.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com  

 Service

www.web.inter.nl.net

www.vvd.nl

www.liberalisme.web-log.nl

www.users.pandora.be

www.globalternatives.nl

www.sargasso.nl

Liefdewerk, oud papier

Wat een feest! Gisteren ben ik naar het nationale jaarcongres “Domotica” geweest in Eindhoven, ja in het Evoluon, die stokoude bunker van moderne technologie. Alleen al de reis er naartoe was een belevenis want over een stuk snelweg van 100 kilometer heb ik tweeënhalf uur gedaan. Met moderne technologie heeft dat weinig te maken, wel met politieke onwil om iets aan het openbaar vervoer te doen.

Eenmaal aangekomen overviel mij opnieuw een gevoel van onwerkelijkheid. Hier, temidden van de aller geavanceerdste huiselectronica, het Walhalla van de technologie moest je het toilet nog gewoon met een druk op de knop doorspoelen en je handen afdrogen aan een lap stof. 

Druk was het wel. Vele duizenden mensen uit binnen- en buitenland kwamen kijken naar de nieuwste snufjes en luisteren naar sprekers die hun domoticaproducten aanprezen. “Nooit meer omkijken naar gaskraan of lichtschakelaar, wie met vakantie  gaat, schakelt alles met één druk op de knop uit” was zo ongeveer het motto. Het leek wel doorspoelen.

Ik ben daarvoor nu juist zo huiverig. Als je eraan gewend raakt  dat alles zo gemakkelijk gaat en je nooit meer ergens aan hoeft te denken, dan vergeet je volgens mij op den duur ook die ene druk op de knop. Dat vergeten zal volgens mij nog gemakkelijker gaan dan het overslaan van de controletocht door huis langs alle ramen, deuren en lichtknopjes. Maar goed, het zal zover komen dat je, staande op de top van de Mount Everest, je bedenkt dat je die druk op de knop hebt vergeten en dan maak je dat dankzij een afstandsbediening weer goed. Als je die tenminste bij je hebt.

Echte domotica is er pas toegepast binnen de VVD. Erelid Hans Wiegel verstuurt een brief aan het hoofdbestuur waarin hij het aftreden eist van de bestuurderen. Nog voordat die brief op de deurmat van het VVD-hoofdkwartier is gevallen, kondigt de voorzitter zijn aftreden aan. Het hele hoofdbestuur gaat er achteraan. Dat is geen domotica maar telepathie. Had Wiegel niet een paar maanden geleden een brief kunnen schrijven waarin hij het aanblijven van Rita Verdonk eiste?

Het is toch echt middeleeuws om te merken hoe een erelid (wat is dat eigenlijk?) de moed heeft het aftreden van een bestuur te eisen in een Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Hans Wiegel, met wie ik het in onze gezamenlijke JOVD tijd goed kon vinden, denkt met één druk op de knop de hele democratie buiten spel te kunnen zetten. Dat alles vanuit zijn boerderij in Overijssel. Ereleden hebben bij de VVD het recht de gang van zaken naar hun hand te zetten: “Voor Verdonk en Dictatuur”. 

Tot mijn grote schrik ontdekte ik ook dat de landelijk voorzitter van de VVD (Veel Vrijwilligerswerk Doen?) een vrijwilligersbaantje is. Om een boterham te kunnen eten, moest de man burgemeester van Amstelveen zijn. Ik zou dat als VVD-lid toch niet willen. De voorzitter van mijn partij moet dag en nacht, zeven dagen per week beschikbaar zijn voor de partij. Geen gezeik over raadsvergaderingen en onbenulligheden als openstelling van publieke balies, openbare orde of, nog gekker, het Genootschap van Burgemeesters. Die man heeft ooit de aanwijzing van een lijsttrekker verward met het probleem van de gekozen burgemeester. Nou, waar dat op uitdraait hebben we in Utrecht gezien. Ik snap ook niet dat de gemeenteraad van Amstelveen zo’n vermenging van functies heeft kunnen goedkeuren.

Het voorzitterschap van de partij van de goedgevulde portemonnee moet je zien als bijbaantje dat waardeloos is, gratis, een “doe er maar een beetje bij” gevalletje. Slordig hoor! Van een liberale partij had ik een voorzitterschap verwacht met wat meer vrijheid. Een voorzitter die met één druk op de knop iedereen in het gelid heeft staan dankzij het uitgekiende, geïntegreerde  en geavanceerde netwerk dat hij bestuurt.

Ik vind het trouwens wel iets voor een erelid: het schrijven van een brief. Ereleden nemen geen plaats achter een toetsenbord om een vluchtig e-mailtje te sturen. Dat is stijlloos en Hans heeft altijd veel gevoel gehad voor stijl. Je  ziet het helemaal voor je. Het erelid neemt na een avond doorzakken met cognac en goede vrienden en met een kop als een krant plaats achter zijn secretaire, doopt zijn ganzenveer in den inktpot en krult enige letteren op het handgeschepte papier. Hans stuurde dus oud papier om nog maar eens een keer door te zeiken over een zaak die al lang afgedaan is, het hoofdpijndossier Rita. Met speciale, gulden inkt tekent hij `Hans Wiegel, Eerelid`.  Met liefdewerk had dat niets te maken, wel met oud papier.

Als ik voorzitter was geweest, had ik nog één keer gekeken naar de stapels brieven van het erelid. Daarna had ook  ik afscheid genomen. Met één druk op de knop. Nou ja, wel even nagaan of alle ongewenste elementen uit het pand zijn verwijderd natuurlijk. Zoiets doe je uit liefde.   

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

(Ere niet-lid)

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.deharmonie.nl

www.klarykoopmans.blogspot.com

www.papierinfo.nl

www.forumdemocratie.nl

www.tweedekamer.blog.nl

www.amstelveen.blog.nl

www.elsevier.nl

www.mythologie.wordpress.com

Ontslagrecht en overeind blijven

Het valt niet mee dezer jaren om overeind te blijven. Wie een beetje prettig wil leven is verplicht dagen van stress, jagen en jachten door te maken. Hoewel, de meesten van mijn generatie zitten voorgoed aan de grond of ze horen tot de postmaterialisten vol van omkooppolissen of zoiets en andere lucratieve rekeningen. Een enkeling hoeft helemaal geen moeite te doen om overeind te blijven. En toch…zelfs als je als boom tot de aristocratie behoort, is dat nog discutabel.

De enige wereldberoemde boom, die van Anne Frank, is ziek, zwak en der dagen zat en omdat mensen nu eenmaal niets hebben met bomen, verdient hij de kettingzaag. Zo zeggen de stressers, jachters en jagers. Het maakt niet uit wat voor boom je bent als je “gevaarlijk” bent, moet je weg. Ja, er is een hele strijd losgebarsten rond de boom die voor Anne zo ongeveer het belangrijkste symbool voor geloof, hoop en liefde was. Een strijd zo diepgaand dat Vincent Bijlo vandaag beschreef hoe de boom de eer aan zichzelf had gehouden en was ondergedoken.

De boom is een wereldberoemd symbool, een historisch monument maar dan toch…een garantie voor respect is dat niet. Ook de brug die door Martinus Nijhof lyrisch werd bezongen, is gesloopt, aan stukken gezaagd want heilig is ons niets meer.

Hoewel, als ik BNR moet geloven, dan is er toch nog wel respect voor een ander symbool dat met ondergang wordt bedreigd: de dollar. De dollar is minstens zo ziek en uitgehold als de boom van Anne Frank. De munt is van binnenuit aangevreten door de Chinese goudbijter en staat nu op instorten vanwege volledige vermolming. Die Chinese goudbijter is een agressieve diersoort die in Wales naar steenkool zoekt en die de “markt” in de VS volledig heeft overspoeld. Amerikaanse gezinnen kunnen geen normaal leven meer leiden zonder producten uit China, zo bleek uit een tv programma van een paar maanden geleden.  

Alsof de munt niet voldoende was uitgehold, heeft president Bush met zijn krankzinnige oorlogen en asociale sociale beleid de staatsschuld tot misdadige hoogte laten oplopen en daar kan zo’n munt niet tegen. Maar er is hoop want het gaat om een munt, beleggingen, geld en wolven en dus is er redding onderweg.

Er wordt dan ook veel geboomd over een munt. Zal er ook iemand munt slaan uit een boom? Misschien is dat wel de redding. Voor mij is de boom van Anne Frank geen plek van droefenis maar een symbool van hoop en leven en een historisch monument en vooral dat laaste: historisch, want een boom kan niet leven op tranen, alleen op zuiver water.

En nu we het hebben over bomen en water:  ooit stond in Niger de l’arbre du Sahel, de meest verlaten boom in de wereld. Uitgerekend een dronken Lybische chauffeur ( stamt van die tijd de westerse weerzin tegen moslims?) reed het wezen ondersteboven. Wat rest is een gedenkplaat. Zo had het ook moeten gaan met de ontslagrechthervorming. Weg ermee maar nee, het kabinet blijft overeind door er nauwkeurig omheen te rijden. Dat is besturen maar niet politiek. Laf dus. Vechten en crisis, dat is politiek!

De boom van Anne is going down in history als een eeuwig zingend bos. net als Rudolf maar dan anders. En die munt? Ach, ik zal er in elk geval geen traan om laten en wie geld als water heeft, kan het zeker ook niets schelen.

Dan blijft alleen nog ikzelf, ik blijf overeind als het hijgende hert der jacht ontkomen, temidden van mijn vrienden, de bomen. In de wetenschap dat ik het recht heb het kabinet te ontslaan.  Daar munt ik in uit.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.animalfreedom.org

www.respectthemountains.com

www.tegenwicht.org

www.lucaswashier.nl

www.pauze.nl

www.branders.name/archives/2006/04/03/respect-voor-open-source-vrijwilligers

www.mythologie.wordpress.com