Zwaar

Vandaag ben ik ervan beschuldigd altijd negatief te zijn over het onderwijs en onderwijzers. Laat ik beginnen met te stellen dat ik het vak hoog en ondergewaardeerd acht. Het is op zich al raar dat de samenleving zo weinig waarde toekent aan mensen die één van de meest wezenlijke taken uitvoeren.

Volgens de wet is de opleiding tot onderwijzer een HBO-studie. Dat is theoretisch gezien goed ingeschat want universitair hoeft de opleiding niet in alle opzichten te zijn. Even zo goed moet ze wetenschappelijk en praktisch inhoudelijk wel op het niveau zijn van een hbo-opleiding. Daaraan ontbreekt het. Om kort en goed te gaan: een onderwijzersopleiding hoort een academisch niveau te bereiken op het gebied van Nederlandse taal en semi-wetenschappelijk te zijn op het gebied van getallenkunde, psychologie en pedagogiek. Dat is een eis die ik stel. Praktisch gezien behoort er een fors stuk didactiek en organisatiekunde in te zijn verwerkt, een opleiding sociale vaardigheden, een opleiding maatschappijkunde en politieke vorming en, waar nodig, spraaklessen en een cursus persoonlijke presentatie. Daarnaast behoren nog tal van andere vakke onderdeel uit te maken van de opleiding (geschiedenis, aardrijkskunde etc). Eenvoudig is het niet om de zorg te dragen voor onze kinderen.

Onderwijzers en leerkrachten aan andere vormen van onderwijs behoren accentloos Nederlands te spreken en geen spraakgebrekken a la Netelenbos (“Ik open hielbij een nieuwe blug”) te hebben. Ten slotte hoort een een flinke scholing bij op het gebied van de computertechnieken.

Nou, wie het huidige curriculum doorleest, ziet dat er nog al wat ontbreekt. Dat is schandalig want daarmee wordt het vak van leerkracht zwaar ondergewaardeerd. Dat is te zien aan de betaling en nu komt het: het salaris van een onderwijzer op de basisschool zou (bruto) op het ogenblik om en bij de vierduizend euro per maand moeten bedragen.

In het oude Griekenland waren de onderwijzers (pedagogoi) SLAVEN van zeer hoge intellectuele en handvaardige afkomst. Nog in de vijftiger jaren behoorden de onderwijzers tot de notabelen van dorp en stad. Ik wil niet terug in de tijd. Ik wil vooruit met goed opgeleide, behoorlijk betaalde en alom gerespecteerde leerkrachten. Ik heb achting voor hen die dit zware beroep uitoefenen. Ik hoop dat ze het zelf ook hebben.    

Tot sterkte,

Kaj Elhorst’

https://politiek.wordpress.com

Als…

Ons land lijkt steeds meer op Rusland. Journalisten worden lukraak opgesloten en het duurt niet lang meer of er vallen dooien. Een vergiftiging lijkt me meer een kwestie van tijd dan van principe.

De beschaving van een land valt onder meer af te meten aan het aantal opgesloten journalisten. `Ja maar, zij hebben staatsgeheimen gepubliceerd`, is dan het antwoord. Ja en? Publiceren is hun vak en maatschappelijke functie. Dat is des te belangrijker als er op die manier misstanden aan het licht komen. In het geval van de twee Telegraafjournalisten is dat het geval. Journalisten zouden dan ook al lang het verschoningsrecht moeten hebben. Dat betekent dat zij te allen tijde en overal het recht hebben hun bronnen geheim te houden.

Maar als een journalist met zijn kennis nu een moord kan voorkomen? Dat is het soort `als` vragen die politici nooit willen beantwoorden. Daarover kan elke journalist meespreken. Even zo goed valt er een antwoord op te geven. Als een journalist over dergelijke kennis beschikt, moet er eerst een vraag worden beantwoord.  Zal de dreiging daadwerkelijk tot moord gaan leiden of is dat op zijn minst meer dan aannemelijk? Het zal niet meevallen om dat vast te stellen.

Mocht het antwoord op die vraag `ja`luiden, dan is er sprake van een nieuwe fase die minder met het journalistieke vak van doen heeft. De desbetreffende journalist zal dan als gewoon mens en onderdeerl van de samanleving zichzelf een gewetensvraag moeten stellen. `Ga ik dit melden en bij wie? Bij de politie of bij het mogelijke slachtoffer?`

Mijn voorkeur zou uitgaan naar het laatste omdat ik daarmee voorkom een verlengstuk van de recherche te worden. Alleen als dat niet mogelijk is, zou de politie als instantie van aangifte mogelijk zijn.

Het blijft een `als` vraag en zolang politici en bestuurders weigeren daarop antwoord te geven, behoud ik me voor het overige dat recht ook voor. Ieder z´n vak.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Boze

O Heer verlos ons van de Boze,

Verlos ons van het kwaad dat in dit volk gevaren is

Verlos ons van de knellende pijn van regels die niet meer zijn dan regels

Geef ons adem

Geef ons brood

Laaf ons met Uw lavenis

Verlos ons van onze slapeloze nachten

Laat ons de oogklepppen afrukken van onze broeders en zusters

Gun ons zicht op uw horizon

Laat ons niet dorsten

Laat ons niet hongeren

Laat ons niet haten 

Laat ons niet uitsluiten

Toon Verdonk en Wilders hun naaktheid

Laat hen tot inkeer komen

Laat hen thuiskomen in ons midden

Geef ons de kracht hen welkom te heten

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Rutwijf

Het begint erop te lijken dat Nederland geen sterke man maar een sterk wijf krijgt. Niet belemmerd door enige vorm van fatsoen banjert Rita Verdonk op het ogenblik door haar eigen partij. Daarbij verbrijzelt zij alle mogelijke soorten porselein.

Sindskort weten we maar al te goed uit wat voor mestnest dit wijf afkomstig is. Haar broer kon in zijn dronken bui geen enkele vorm van beschaving meer ophouden en schold een gekleurde plaatsgenoot uit voor zwarte aap, dreigend met de onderwereld. Ik ben bang dat de familie Verdonk inderdaad maar al te goed bekend is in de onderwereld.

Let op, ik ben geen VVD-stemmer, al jaren niet meer. Even zo goed walg ik van de vertoning die het rutwijf uithaalt in de voormalig liberale partij van Nederland. Zij vindt, god betert, dat de leiding van de partij moet worden gekozen door kiezers en niet door de leden. 

Ik stel voor dit wezen te verwijderen uit de partij, de politiek en liefst ook uit Nederland. Misschien is in de Stille Oceaan nog een onbewoond eiland te vinden waar de vogels geen bezwaar hebben tegen haar aanwezigheid. De Verdonkeremanen dit zwerfvuil van de politiek. En ten slotte ben ik zó dankbaar dat ik bijtijds mijn stem aan een andere partij heb gegeven.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Crimineel in veiligheid

De Telegraaf is mijn krant niet. Integendeel, het dagblad heeft de gewoonte om mee te huilen met de wolven en dat strijkt mij tegen de haren in. De krant is nu in eigen mesthoop getrapt maar … ik wil die schoen toch graag schoonhouden.

Jarenlang vragen wij al om het verschoningsrecht en elk kabinet heeft steeds de boot afgehouden. Dat betekent dat journalisten nog steeds gedwongen kunnen worden hun bronnen vrij te geven. De reden daarvoor is begrijpelijk: het opsporingsapparaat is niet zo best. Journalisten worden dus, als het moet, tot verlengstuk van de recherche gemaakt.

Opnieuw zijn twee journalisten gegijzeld, zeg maar gewoon opgesloten. Opgesloten omdat zij gebruik maakten van de persvrijheid. Dat de overheid niet goed op haar spullen en mensen let, daar kunnen zij niets aan doen. Eigenlijk verdienen zij een lintje omdat ze hebben duidelijk gemaakt hoe lek het ambtelijk apparaat is.

Met een overheid die de burgers ophitst in een drang naar veiligheid, met tweehonderdduizend mafkezen die ons land beschermen tegen een terroristische aanslag, komen nu ook de rechters ten tonele die criminele beslissingen nemen en antidemocratische maatregelen afkondigen. Rechters zijn bepaald niet vrij van criminaliteit, zoals al eerder bleek toen het om pedofilie ging.

Ik roep alle journalisten op zich onmiddellijk te melden bij de dichtstbijzijnde gevangenis omdat zij nooit van plan zijn geweest en zullen zijn om hun bronnen prijs te geven. Opsluiten, duizenden freelancers en in dienstbetrekking werkende jouralisten en redacteuren. Kranten en tijdschriften een verschijningsverbod opleggen (dat gaat dan in één moeite door). Niet de journalisten maar sommige rechters zijn de echte bedreiging van onze samenleving. Don’t cry for me Argentina. 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Efficient

Efficiënt is het woord dat ik de afgelopen jaren minstens zo erg ben gaan haten als `goedkoper`. `Alles kèn goedkoper`, is een veel gehoorde kreet. Meestal wordt ze geuit foor mensen die niet zo gek veel zicht hebben op `alles`.  

 

Het wordt natuurlijk nog veel erger als alles goedkoper `ken` dankzij het efficiënte georganiseer van alles. Dikke vermogens worden geïnvesteerd in efficiency en goedkoper. Na een tijdje blijkt meestal dat alles nòg goedkoper `ken` en daar gaan de investeringen weer. Allemaal ten behoeve van de `ekenemie`. Meestal betekent het dat een aantal mensen wordt ontslagen die dan `helemaal door eigenschuld` in een uitkering belanden en de gemeenschap veel geld kosten. Hartstikke efficiënt om je personeelskosten af te wentelen op de gemeenschap. En nog goedkoop ook!

 

Nu word je in dit land helemaal doodgegooid met onderzoekje dit en onderzoekje dat. Mestal leiden die onderzoekjes tot goedkoper en efficiënter zodat er weer een kapitaal aan reorganisaties volgt. Want  ja, zoals het nu gaat, dat is `niet meer van deze tijd`. Als je als consultant geld wilt verdienen aan een organisatie, moet je de leiding duidelijk maken dat hun aanpak `niet meer van deze tijd`. Een nadere precisering van  wat deze tijd dan wel inhoudt, volgt meestal niet

 

Ik zou zo graag willen dat iemand zich waagde aan een, misschien wel, laatste onderzoek. Laten we eens uitzoeken wat al die efficiency en goedkope aanpak ons gekost heeft en plaats dat dan eens naast de opbrengst. Ik ga natuurlijk niet vooruitlopen op de uitkomst maar de kans bestaat dat het echt allemaal veel goedkoper en effciënter `ken`. Weg met die onderzoekjes, weg met `goedkoper`.

 

Tot sterkte,

 

Kaj  Elhorst

 

http// politiek.wordpress.com

In Pannerden gehakt

Je kunt je hielen niet lichten of het is rottigheid in Nederland. Het lijken de jaren zestig en zeventig wel. Je neemt met veel bombarie fort Pannerden in en even later ben je het ook weer kwijt ook.

Ja zeker, politie en leger waren er voor nodig om die vermaleldijde krakers uit andermans eigendommen te slepen en…het interieur over hoop te gooien. Dat hoort er bij. De eigenaar heeft al vijf jaar niets met zijn bezit gedaan maar wil in het object een museum of hotel vestigen. Ik weet wel wat het wordt: hotel. Van een museum word je niet vet.

Het ongeorganiseerde, baldadige tuig dat zich kraker noemt, heeft inmiddels de sympathie van de omwonenden weten te verkrijgen door gratis rondleidingen. De burgemeester kan daar niet tegen op. Misschien weet hij nauwelijks wat de oude hoop stenen in zijn gemeente eigenlijk voorstelt. Hij ziet zich wel genoodzaakt opnieuw in de buidel te tasten om leger en politie, misschien zelfs de luchtmacht en parachutisten, op te laten treden.

Camp Pannerden, politie en leger komen er helpen met de opbouw. In dat opzicht lijkt hun optreden op het verblijf in Afghanistan. Met hetzelfde resultaat ook. De bewoners kiezen voor de “boeven” omdat al dat wapengekletter alleen maar de weerzin van de “simpele geesten” in de omgeving opwekt.

Ik zou die krakers vragen om van het fort een mooi museum te maken en de winst op de toegangskaarten te delen. If you can’t beat them … 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

De echte Ster

Inderdaad, rekenfoutjes of zo. Het was een brakke dag maar het had niet mogen gebeuren. Klopt. Even zo goed: de meerderheden zijn duidelijk want ook bij 80 zetels blijft de oppositie altijd nog achter met een verschil van 10. Excuses. Toch gek want ik was altijd een ster in hoofdrekenen.

Vandaag is de dag van de sterren. De Michelinsterren wel te verstaan. Ja, het gaat met de gids zo goed dat er een speciale gids voor Nederland is gepland. Hebben wij zo’n sterrengids nodig? Eerlijk gezegd ken ik koks en restauranthouders genoeg die hun werk ook zonder ster “uit de kunst” doen.  Het streven naar één of meer sterren geeft veel gedoe, stress en extra kosten.

Toch is zo’n kwaliteitsinspectie goed. Tijdens mijn bezoek aan Maastreech afgelopen weekend, raakte ik daarvan weer eens extra overtuigd. In twee horeca-instellingen was vooral de bediening bar slecht. “We hadden het druk, beneden, meneer”, was het excuus. Wat heb ik, als klant, daarmee te maken? Als het druk is, moet de restaurateur zorgen voor een goede organisatie en voldoende personeel. Nou heb ik best wel eens ergens begrip voor want die mensen maken dagelijks een anatal kilometers waarvan ik alleen al bij de gedachte pijn in mijn voeten krijg. Toch kan de onzorgvuldigheid ook alle perken te buiten gaan.

Niet reageren op binnenkomst, blijven kletsen met “vriendinnetjes”, bestellingen tot twee keer toe vergeten, alles zonder excuses, me dunkt, ik heb recht van spreken.

Waarom is het zo irritant als horecapersoneel onzorgvuldig werkt? Doodeenvoudig omdat ik na een lange, barre tocht toe ben aan lavenis. Bovendien word ik ook altijd al slecht behandeld door de belastinginspecteur, de contactpersoon van het telecombedrijf, de energieleverancier en de kabelexploitant. Overal moet ik onnodig lang in  een telefonische wachtrij staan. Laat nou die restaurateur die ik de eer aandoe om binnen te komen, mij dan tenminste wel “zien staan”.

Goed, Michelin heeft vandaag zijn dag, in de komende weken zal het nog meer gaan over sterren. De Ster van Bethlehem heeft dit weekend een extra “upgrading” ondergaan door een nieuwe film over de geboorte van Jezus. Pauselijk goedgekeurd dus dat kan niet stuk. Overigens was de actrice die de rol van Maria speelt bij de première niet aanwezig. Ze is met zwangerschapsverlof. Is dat onzorgvuldig? Weet de Paus daarvan en is ze wel netjes getrouwd?

Misschien maakt het allemaal niet zoveel meer uit nu de Paus zich aan het bezinnen is op het condoomgebruik. Het zou een goedmaker zijn voor het gedrag van de onoplettende ober, de belastinginspecteur, de contactpersoon van het telecombedrijf, de energieleverancier en de kabelexploitant. Nog even en de Paus bedient de klanten zoals het hoort. Daarvoor zou ik dan wel een ster willen uitdelen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Let’s have a ball

Hoera, de Nederlanders mochten hun jaarlijkse kunststukje weer opvoeren. Deze keer ging het om de verkiezingen voor de Tweede Kamer. Na afloop was Leiden in Last want , zoals elke keer, was de uitslag lastig. Zo zeiden de deskundigen en politici.

Kletskoek. De uitslag is helemaal niet ingewikkeld maar we kunnen haar wel ingewikkeld maken. Laten we alles nog eens op een rijtje zetten. CDA en PvdA zijn de twee grootste partijen. De SP heeft het meeste gewonnen en de Partij voor de Vrijheid kan niemand serieus nemen. Ook niet al heeft ze 9 zetels. Die zullen voorlopig vooral een clownsopleiding moeten gaan volgen. Verder heeft de ChristenUnie flink gewonnen.

Conclusie: de grootste partij onderhandelt met de grootste winnaar over samenwerking. CDA en SP moeten er samen uit zien te komen. Onwaarschijnlijk maar logisch. Vervolgens vragen beide partijen aan de tweede grootste partij mee te doen want samenwerking met de ChristenUnie levert onvoldoende meerderheid op ,Samen zijn CDA, PvdA en SP goed voor voor 90 zetels. Een comfortabele meerderheid.

Helaas, dat tussen SP en CDA gaat niet lukken en SP en PvdA wrikken ook. Dan de ChristenUnie. Die kan samenwerken met het CDA en enigszins samenwerken met de PvdA. Conclusie, we hebben een kabinet van CDA, PvdA en Christenunie, samen goed voor 83 zetels. Ruim voldoende meerderheid. Let’s have a ball.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst.

https://politiek.wordpress.com

Flamboyance

Gisteren waren Anne en ik met vrienden een dag naar Maastricht, met de trein. Een dag naar Maastricht is de juiste uitdrukking want het grootste deel van de tijd waren we onder weg. Dat was niet zo vervelend hoor want meteen al in mijn woonplaats, inderdaad Alphen aan den Rijn,  kwam ik een coupé binnen met de opmerking “Wat is het hier gezellig zeg”. Daarop volgde een eerst humoristisch, daarna steeds frivoler en ten slotte een serieus gesprek met een aantal mensen dat in Utrecht een congres over autisme ging bijwonen.

Zelf bleken ze van die aandoening geen last te hebben maar ze waren wel bang voor een lange reeks saaie lezingen. Tegelijkertijd verheugden ze zich op de ontmoeting met bekenden uit het hele land. Niet echt autistisch dus. 

Tussen Utrecht en Maastricht werden we ons ervan bewust dat er geen restauratiewagens meer zijn in de treinen. Je moet op het station wat drinken en eventueel iets meezeulen maar in de trein is niets te krijgen. Soms is er iemand met een rugzak met van alles en nog wat maar dat is een kwestie van geluk hebben. De NS doet zijn naam eer aan No Service.

De Maastreechter gemeenschap nam ons dan ook met uitdrogingsgverschijnselen op. Gelaafd en wel trokken we even later door de stad en raakten we steeds meer onder de indruk van de internationale allure en de flamboyance van de stad. Die flamboyance zal binnenkort voor iedereen die mij kent terug te vinden zijn in mijn persoonlijke presentatie.

De weg terug was opnieuw een tocht door de Sahelgebieden van midden Nederland. Droogte, droogte en nog eens drooge. De man met de rugzak kwam twee minuten voor station Utrecht langs zodat we besloten toch maar iets op het station te drinken. Tussen Utrecht en Alphen kwam er een koor in de trein dat met wisselende gedrevenheid min of meer bekende liedjes ten gehore bracht. Voorzien van rode hoeden, lichtjes en volop tierelantijnen waren ze erg herkenbaar en droegen ze bij aan de flamboyance van de onderneming. In Alphen aan den Rijn stapten ze uit. Tot ver in de stad in opbouw waren ze nog luidkeels te horen. Die droogte, die vergat ik daarbij maar eenmaal thuis smaakte het bier wel erg lekker.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com