Poetindactylus

In het meer van Tver heeft een nieuw Russisch geheim de kop opgestoken. Er zwemt een monster rond dat te vergelijken is met het Monster van Loch Ness. Het dier of zijn voorouders zwemmen er als sinds de zestiende eeuw.

Altijd leuk zo´n verhaal. Ik ken het meer van Tver uit de tijd dat ik in Rusland was en ik ken de bewoners van de oevers ook. Aardige mensen die zich zelfs in het Sovjettijdperk zo min mogelijk van de overheid probeerden aan te trekken (wat toen heel verstandig was). Hoewel het nieuws het verhaal nu als nieuwigheid brengt, is het inderdaad al eeuwenoud maar bij ons veel minder bekend dan het Monster van Loch Ness. Dat het nu opduikt, is eigenlijk geen wonder. De bewoners van de streek hopen inderdaad dat er toerisme uit voort zal komen.

Helaas moeten daarvoor toch nog wat overtuigender foto’s gemaakt worden. Met bordpapier en een paar goede zaklampen is er best een geloofwaardig monster te creëren. Ik wens de goede vrienden die ik aan het meer heb achtergelaten veel succes bij hun pogingen. De omgeving van het meer is zonder meer de moeite van een bezoekje waard.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Asbest, oost, west

De Nederlandse overheid heeft weer eens een beetje zitten knoeien in de marge. Eerst zorgt ze er voor dat de gepantserde slaapplaatsen voor het legioen opbouwwerkers in Afghanistan niet tijdig ter plekke is. Die jongens klagen over ”slapen in tenten” terwijl hun ouders dat geheel vrijwillig wekenlang doen. Ook in een warm land. Het zijn dus wel een beetje watjes maar toch, de regering had iets anders beloofd.Vervolgens heeft ze geprobeerd de Sultane van Turkije voor de gek te houden door haar per wrak met veel meer asbest op te zadelen dan beloofd was. Nou, dan maar naar Cyprus, zou ik denken. Daar ligt al jaar en dag een asbestmijn open. Er wordt natuurlijk niets meer gewonnen sinds Eternit tot de grootste milieuvervuiler ter wereld is uitgeroepen. Misschien zijn er nog wel hapgrage specialisten, Van Geel! Vroeger stuurden de Turken zoiets uit pure vreugde naar de Grieken.De staatssecretaris heeft zijn weg door het “serail” tevergeefs afgelegd. De Turken willen zijn rotzooi niet. Het verschil is ook wel erg groot: 1000 of 53000 kilo gif. Ja, wat nu? In het westen weten we er meestal wel een oplossing voor. We verhogen gewoon de toegestane normen en zie: het mag allemaal ineens. Kop op Geeltje, ook voor jou is er dus hoop.Tot sterkte,Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Net niet

In mijn stad wordt al jarenlang hard gewerkt aan het imago. Organisaties en politici komen met “visies”die over het algemeen gewoon `ideetjes` blijken te zijn.

Laat ik even iets uitleggen. Mijn stad is nooit een echte stad geweest maar is voortgekomen uit drie dorpen. In Nederland is dat niets bijzonders want beroemdheden als Eindhoven, Hilversum, Zoetermeer en Apeldoorn hebben allemaal die ontwikkeling doorgemaakt.

Mijn stad wil echter een echte stad worden en daarom is er veel dorps karakter gesloopt en veel stads karakter nieuw gebouwd. Dat gebeurde met de gevoelens die de Beatles uitdrukten in hun bekende liedje `In my life`. 

Nu zijn de winkeliers gekomen met een `visie` op de ontwikkeling van een stadsdeel. Op het eerste gezicht ziet het er nog niet eens zo gek uit. Smalle straatjes met kleinschalige pandjes en een open, `transparant` overdekt winkelcentrum. Wat wil je nog meer.

Het karakter van dit stadsdeel wordt volgens de winkeliers vooral bepaald door de kleinschalige pandjes. Nu zijn in de loop van de tijd veel van die gebouwtjes opgekocht door grote winkels en winkelketens. Die hebben daar ook enorme etalages in aangebracht. Weg imago van kleinschalige pandjes. Tijdens de persbijeenkomst werd duidelijk dat daaraan vermoedelijk niets veranderd. Het Anton Pieckkarakter keert niet terug. Ja, daarmee mist het stadshart dus opnieuw een kans. De stad streeft naar een sfeer die ze `net niet` zal gaan krijgen. Tenminste, als het aan de winkeliers ligt. Daarvoor is de visie dan ook net iets te beperkt.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

http//:politiek.wordpress.com 

Vertraging

Hoewel ik over een prima auto beschik, vind ik treinreizen heerlijk. Wat is er mooier dan heerlijk achterover te hangen en het landschap voorbij te laten glijden. Te zien hoe het landschap en soms ook de cultuur verandert. Ondertussen vormen zich nieuwe ideeën in mij hoofd, ideeën die nauwelijks kunnen wachten tot ze worden uitgevoerd. Dat is dan wel weer jammer want de trein komt altijd met vertraging aan en dat betekent dat de stress over die ideeën zich ophoopt.

Vandaag las ik dat NS niet genoeg treinen heeft om de nieuwe dienstregeling uit te voeren. Ja, daar zitten  verscheidene kanten aan. In de eerste plaats zal de reiziger niets merken van dat tekort. Hij of zij is al gewend aan vertraging en wachten. In de tweede plaats vraag je je af of ze bij NS wel een goed inzicht hebben in hun eigen capaciteit. Het is alsof ik in mijn eentje contracten aanga voor het schrijven van twintig personeelsbladen en pas daarna tot de ontdekking kom dat ik het niet aankan. Ja, je hebt die dikke bonussenverdienende topmanagers echt hard nodig.

In de derde plaats ligt het probleem natuurlijk bij die wazige overheid die het liefst heel Nederland zou willen privatiseren. Wie laat er nu in ’s hemelsnaam aandeelhouders beslissen over een faciliteit die het algemeen belang dient? Welke overheid steekt er meer investeringen in het private vervoer dan in het publieke?

Natuurlijk, de Nederlandse. Geef nu niet de schuld aan Balkenende want die heeft alleen maar een proces versneld dat was begonnen onder de omhoog gevallen loodgieter Wim Kok.

De geprivatiseerde NS komt er nu dus met vertraging achter dat haar capaciteit onvoldoende is. Als straks Schiphol is uitverkocht, dan treedt daar na een paar jaar een fundamentele vertraging op. Nog even en het hele Schiphol is “cancelled”. Het gelach in Zwanenburg is oorverdovend.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Genaaid

Grove taal is niet mijn stijl maar een enkele keer ontkom ik er niet aan. Dat is precies wat er dit weekend aan de hand was.

Tot mijn ontzetting las ik dat de VVD alle Nederlanders een belastingvoordeel van 3 procent wil geven. Ik kon de kop van Gerrit Zalm al niet zo goed uitstaan maar nu verneukt hij echt iedereen (ik ga nog even zo door, dan hebben we het hoofdstuk onbeschaafd woordgebruik voorlopig weeer even gehad). Tientallen jaren houdt de VVD ons voor dat de PvdA niet anders doet dan potverteren. En potverterie nog aan toe, nu doet die club het zelf! “Ik word niet goed”, zou Sjef Van Oekel hebben gezegd.

“En nu ik weer.” Ook zo’n uitspraak. Misschien gaat het inderdaad ietsje beter met de economie, wat nog te bezien valt. Dan nog geeft het geen pas onmiddellijk weer grote uitdeling te gaan houden. De overheid behoort voor stabiliteit te zorgen en dus moeten er fondsen worden aangelegd. Drie procent minder belasting en de ouwetjes mee laten betalen aan hun eigen uitkering. Wat is dat voor redenatie. Fondsen zijn er nodig voor bange tijden, dat wisten de Egyptische farao´s al. Wat mij betreft gebeurt dat in de vorm van een verlaging van de staatsschuld. Het mag ook anders maar in geen geval door elke extra cent meteen weer over de balk te smijten.

Goed voor de economie, zeggen ze dan. Nou, dat is nog maar de vraag. De consument is vol goede zin en geeft toch wel uit. Desnoods werkt hij of zij zich daarvoor diep in de schulden maar geconsumeerd zal er worden. Een hoger netto inkomen maakt het voornamelijk mogelijk nog grotere schulden aan te gaan.

En dan … 3 procent voor iedereen. Dat is echte waanzin. De mensen uit de hoogste inkomensgroepen behoeven echt niet nog meer over te houden. Integendeel, financier de belastingverlaging van de twee laagste schijven maar met de invoering van een kleptocratentax. Een vierde schijf voor de uitzuigers van de samenleving, de sprinkhanen van het kaliber Anders Moberg.

Ik voel me van achteren en van voren genaaid en verneukt en mijn  stem laat zich niet verleiden door de geile lokkertjes van Gerrit neusje.

Zo de volgende keer schrijf ik weer op  basis van mijn opvoeding.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Kaffers en koren

 

“Het is een oud verhaal”, verzuchtte een commissielid in de gemeenteraad van mijn stad. “De landelijke partijen willen geen macht afstaan aan de lokale overheid. Ik schrok ervan. Wat is een oud verhaal? Het gebrek aan kennis en onkunde bij lokale politici?

De man zou de annalen van Groen van Prinsterer (ARP) eens na moeten lezen. De Antirevolutionairen predikten van den beginne af aan “soevereiniteit in eigen kring”. Lokaler kon het niet. De liberale beweging had aanvankelijk nauwelijks een landelijke organisatie, hoe kan het ook anders bij echte liberalen. Thorbecke heeft in zijn gemeentewet echt alles gedaan om de lokale overheid  zoveel mogelijk macht te geven. De wens om centralistisch te regeren ontstond vooral aan het eind van de dertiger jaren en in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Dat had te maken met groeiend nationalisme (nationaalsocialisme) en later met de wederopbouw van het land. De aanpak van de februaristorm in 1953 heeft er baat bij gehad.

In de zestiger jaren van de vorige eeuw trad de Provobeweging op met sterk lokale tendenzen en een groot aantal partijen volgde die beweging. Op het ogenblik is de roep om lokale soevereiniteit weer heel groot vanwege het gewicht dat de EU en de globalisering in de schaal dreigen te leggen. Die behoefte bestaat niet alleen bij de “lokalo’s” maar ook bij grote, landelijke partijen.

Gebrek aan kennis op het gebied van staatsinrichting en staatkundige geschiedenis plaagt lokale partijen vaak. Zij worden bovendien achtervolgd door afwezigheid van uitgangspunten oftewel principes. Ze laten zich teveel leiden door leuzen die kiezersvolk trekken.

Natuurlijk leiden landelijke partijen ook aan dat virus en dat zorgt wel eens voor politiek gezichtsbedrog. Zo bemoeien landelijke politici zich veel te opvallend met gemeenteraadsverkiezingen. Het zou hun sieren als ze zich gedurende de bijbehorende campagne- en formatieperiodes eens terughoudender zouden opstellen. Dat geeft ze de tijd om eens ergens over na te denken. Maar ja, dat zal wel weer teveel gevraagd zijn van al die wandelende spraakwatervallen.

 

Begrijp me goed, er zijn lokale politieke partijen en politici die heel verdienstelijk werk doen. Ik ken er enkele. Het tragische is dat de kiezers voor dat werk lang niet altijd even dankbaar lijken te zijn. Dat heeft ook iets te maken met de dominantie van landelijke partijbonzen.

Afgezien van de uitstekende uitzonderingen is er onder de lokalo’s veel kaf onder het koren. Het zou mooi zijn als de kiezer dat onderscheid leerde te maken.

 

Tot sterkte

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Joustra oder Merkel

Vanmorgen heb ik eens even gekeken naar het Morgenmagazine op Duitsland 1. Soms is dat boeiender dan het repeterende nieuws op Nederland.

Ook in Duitsland is er volop discussie over veiligheid. De discussie en reportage ging vanmorgen over camera’s op straat. Volop mensen die het heerlijk vinden in hun vrije uurtjes in een winkelcentrum begluurd te worden. Alles onder het mom “wie niets te verbergen heeft…”. Onzin natuurlijk want ik heb allerlei dingetjes die ik verborgen wil houden en die ik in het beste geval alleen toon aan mijn allervertrouwdsten. Waarom? Omdat veel mensen verkeerde conclusies over mij trekken als ze die dingetjes te zien krijgen. Daarom!

De journalist van het programma stelde de vraag of vrijheid zonder “sicherheit” wel mogelijk is. Een goede vraag want sicherheit en vrijheid gaan niet of nauwelijks samen. Wie in vrijheid wil leven, zal moeten accepteren dat het leven risico’s in zich houdt. Meestal proberen ook de grootste vrijheidsduivels zich te beschermen tegen de allergrootste bedreigingen. Als dat, bijvoorbeeld, betekent dat ik geen fles drank meer mag meenemen in mijn handbagage tijdens een vliegreis, dan gaat het toch wel erg ver. En wat als ik een vloeibaar medicijn in mijn handbagage nodig heb?

Veiligheidsvoorzorgen nemen op het ogenblik bizarre vormen aan en waarom eigenlijk? Hoeveel aanslagen heb ik meegemaakt en aan den lijve ondervonden? Zelfs in vergelijking met het aantal aanslagen van IRA en Baskische afscheidingsbeweging is het een onvolgroeide peanut. Natuurlijk, als overheid moet je waakzaam blijven maar die waakzaamheid behoort zich op een onwaarneembaar niveau af te spelen.

Het probleem zit hem in de twintowers in New York. Toen twee vliegtuigen er probeerden te landen,  stond de westerse wereld op zijn kop. “De wereld is veranderd” was een kreet uit die dagen. Ik heb dat nooit begrepen. Al Quaida pleegde al jarenlang aanslagen op Amerikaanse vestigingen en schepen. De zogenaamde “Elf september” was niet meer dan een stunt, met verschrikkelijke gevolgen voor de mensen die erbij betrokken waren. Bush en zijn makkers maakten er een wereldomvattende zaak van en voerden een reeks volslagen inadequate acties uit. De hysterie sloeg om zich heen. Nu is zelfs de “veiligheid” in winkelcentra een dagelijks terugkerend thema.

Het zou goed zijn als we weer eens gewoon gingen leven in het besef dat om elke hoek een risico op de loer kan liggen. Een risico dat deel uitmaakt van het avontuur dat leven heet.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Point of (no) return

Ik zak onderuit in mijn vliegtuigstoel, businessclass compleet met champagne en kaviaar. De tijden dat ik monkeyclass vloog zijn dankzij mijn netwerk al lang voorbij.

Het vliegtuig gaat naar Hong Kong  alwaar ik een Chinees restaurant hoop te openen. Naast mij zit een dikke man die naar sjudoraansj en zwarte thee stinkt. Bovendien leest hij in een krant met arabische letters en…hij heeft zojuist met zijn mobieltje gebeld. “Wie heeft u niet gebeld?”vraag ik hem want je kunt tegenwoordig niet voorzichtig genoeg zijn. “Ik denk niet dat het u iets aangaat”, antwoordt de man. Nou zeg, wat een agressie!

We zij nog maar net opgestegen of de man gaat op zijn knieen liggen en doet een gebed. Nu valt me ook zijn zwarte baard op en zijn Ruud-Lubbersachtige wenkbrauwen. Bovendien heeft hij wel een heel dikke taille. Wat zou hij onder zijn jas dragen? Het klamme zweet breekt me uit en nog voordat de man weer op zijn stoel zit, ben ik bij de stewardess. “Die man naast me is een moslimterrorist”, fluister ik. “Hij gedraagt zich wel heel radicalistisch en hij is nog agressief ook.”De stewardess verbleekt. Zij rent naar de cockpit en waarschuwt de gezagvoerder. Deze neemt geen enkel risico en vraagt aan de luchtverkeersleiding toestemming om terug te keren. Die toestemming krijgt hij en daarbij escorte van twee straaljagers. “Brandweer nodig?” vraagt de luchthaven. De gezagvoerder denkt van niet. “Commandotroepen?”de gezagvoeder denkt van niet. Hij loost lustig kerosine in het IJsselmeer en landt even later op Schiphol. Mijn enge buurman wordt door de marechaussee in de boeien geslagen en weggevoerd. Drie dagen later is hij op tv met een claim voor schadevergoeding.

Osama lacht zich rot. `We hoeven echt niets meer te doen`, giert hij tegen zijn trawanten. `Die hele samenleving helpt uit pure angst zichzelf naar de knoppen. Moeten ze maar geen varkensvlees eten.`

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Bommen en granaten

In Libanon zoeken VN-medewerkers naar clusterbommen die niet zijn ontploft. Deze “blindgangers” zijn vooral voor kinderen levensgevaarlijk. Je vraagt je af wat die bommen daar doen.

 

In de eerste plaats is het gebruik ervan zal zo goed als misdadig. Bovendien zijn ze vooral bedoeld om pantserwagens met hun bemanning uit te schakelen. Hebben al die bergdorpjes vol gestaan met pantserwagens van Hezbollah? Ik kan het me niet voorstellen. Hoewel ik geen tegenstander ben van de staat Israël als zodanig, vrees ik dat hier een regelrechte actie tegen de burgerbevolking is ondernomen.

 

Voorzichtig gezegd grenst het aan een poging tot genocide want iedereen weet hoe gevaarlijk en dodelijk clusterbommen kunnen zijn.

Grenzend aan genocide, dat geeft te denken want Israël heeft een heel bijzondere band met genocide. Ik was ooit in Haïfa, de Israëlische parel aan de Middellandse Zee, een prachtstad. Ik was in Jeruzalem en beleefde de oude binnenstad volop. Ik kwam aan de klaagmuur en genoot van de religieuze cultuur, ik reisde naar Bethlehem en ik zag de geboortekerk. Ik kocht in de straten van Bethlehem een fles koel water voor een Cypriotische pond uit handen van een Palestijn. Veel teveel geld maar wat kost water in de woestijn?  Het zij hem gegund, zou hij nog leven?

 

Ik zag Palestijnen met wapens over straat lopen en politiemannen met geweren. Ik zag de roadblocks en ik was onderworpen aan langdurige veiligheidsmaatregelen. Het mag en het kan maar laat Israël in Godsnaam oppassen niet van slachtoffer te worden tot dader. Misschien is het nog niet te laat.

 

Tot sterkte,

 

Kaj Elhorst

 

https://politiek.wordpress.com

Libanon in de polder

In mijn gemeente wordt een soort Libanoncrisis uitgevochten. Daarbij draait het om de aanleg van een containeroverslag met haven. De komst van deze haven heeft ingrijpende gevolgen voor de omgeving en vooral voor een nabijliggende woonwijk. Deze woonwijk gaat toch al schuil achter diverse muren, bruggen en geluidsschermen en dat kan nu nog erger worden. De bewoners dreigen met hartaanval, longaandoenin- gen en geestelijke crisis.

De raad heeft al vele jaren geleden een principebesluit genomen voor de aanleg van de haven omdat deze het autoverkeer sterk terug zou dringen. Daarbij zijn tegewoordig overigens de nodige vraagtekens te plaatsen. Er zijn investeringen gedaan door private partijen en een enkele ondernemer zit vol ongeduld op de aanleg te wachten. Eigenlijk is het allemaal het gevolg van een foutieve beslissing uit het verleden om de vaarweg rond de stad niet te verleggen. Ook daaraan is niets meer te doen.

Het is crisis. Vooral de lokale en linkse partijen roeren de trom als het gaat om de belangen van de wijkbewoners. De PvdA lijkt zich in spagaat te bevinden en zelfs het CDA heeft moeite met de zaak, vooral omdat de eigen wethouder verantwoordelijk is voor het project. Belangen van wijkbewoners en milieu/natuur tegenover werkgelegenheid en economisch bedrijfsbelang.

Na wat schampere opmerkingen over “beestjes” was het ecologische probleem al gauw naar de toekomst verwezen, ook GroenLinks kon daartegen niet genoeg geschut in het veld brengen. De wijkbewoners zijn andere kost. Zij moeten op z’n minst “gecompenseerd” worden. Ik denk dan aan een situatie waarbij Joodse kolonisten uit de Gazastrook zijn gesleurd, na jarenlange goedkeuring van hun regering. Nu het algemeen belang een haven wil (in Gaza “ontruiming”), moeten de bewoners worden gecompenseerd maar wat is de compensatie voor verdrijving van huis en haard en woongenot? 

Ik zou het op dit moment niet weten maar de hele zaak kan wel een aardige les zijn voor de toekomst. Enthousiasme voor ogenschijnlijk fantastische bouwplannen, kan al heel gemakkelijk uitlopen op een grote desillusie. Dat wordt de komende jaren alleen maar erger want we zitten steeds dichter op elkaar. De gemeenteraad zal in de komende vier jaar vooral veel creativiteit aan de dag moeten leggen en haar doenerigheid een beetje in toom houden. Wijsheid is nummer  1.

Tot sterkte,

Kaj elhorst

https://politiek.wordpress.com