Kortgeleden was ik op een bijeenkomst van een Provinciebestuur. Daar toonde één van de gedeputeerden zich uiterst gelukkig met het resultaat van haar acties op het gebied van de Jeugdzorg. Een aantal jeugdzorgers was daarbij óók aanwezig en de gedeputeerde wees hen aan als zeer gelukkig. Toen ik de jeugdzorgers bleef ondervragen over hun geluksgevoel, bleken zij zeer terughoudend te zijn. De gedeputeerde kwam uiteindelijk tussen beiden met de opmerking `Ik ben niet zo gelukkig met de heer Elhorst, als hij zo doorgaat.`Ik reageerde daarop door te zeggen `Als de gedeputeerde zo doorgaat, kan dat mij vrij weinig schelen.` Nee, een handje kon er nadien nauwelijks nog af.
Wat brengt politici en bestuurders er toch toe om bezwaar te maken tegen kritische vraagstelling? Misschien blijkt door die vraagstelling wel dat hun plannen en beleid helemaal niet zo doordacht, belangrijk en invloedrijk zijn als zijzelf zouden willen. Misschien is niet iedereen gelukkig en blij ermee. Dat is dan gezichtsverlies. Gezichtsverlies is het ergste wat je in de politiek kan overkomen. Het gaat immers helemaal niet om het behalen van belangrijke resultaten maar vooral om de bescherming van de eigen positie.
Dat viel vandaag natuurlijk ook weer op bij mijn grote vriend Bush. jarenlang heeft hij de hele wereld gek gezeurd over de plannen voor een atoombom van Iran en nu blijkt er niets aan de hand te zijn. Zijn commentaar was duidelijk. Inderdaad is er niet zoveel aan de hand maar toch is Iran gevaarlijk. Dat werkt volgens het bekende systeem `ik heb altijd gelijk` en als het niet zo is, treedt regel 1 in werking`. Hij heeft die aanpak eerder gevolgd met desastreuze gevolgen, in Irak. Irak had geen massavernietigingswapens ( meer) maar moest toch worden aangevallen. Jahaa, politici zijn bereid heel ver te gaan als het gaat om de rechtvaardiging van hun eigen gedrag. Kritische journalisten maken hen niet gelukkig.
Dat neemt niet weg dat er behoorlijk wat schone schijn aan de vingertjes van George junior kleeft, of in elk geval doordouwerij en die valt goed te verklaren. Eigenlijk is het jammer dat hij nooit onder supervisie van minister Rouvoet heeft gestaan. Die zou hem zijn zuippartijen wel hebben verboden.
En gelijk zou hij hebben. Van alcohol is bekend dat het bij jonge mensen de groei van de hersencellen tegengaat. Ja, het zorgt zelfs voor het vroegtijdig afsterven van hersencellen. Nu lijkt dat niet zo erg want iedereen gebruikt immers maar een klein deel van zijn hersenen (wat veelal goed te merken is). Maar … de rest, de overcapaciteit dient wel degelijk een doel en bepaalt de kwaliteit van de hersenen als geheel. Alles wat afsterft, berokkent de hersenen dus schade.
Die schade openbaart zich nog al eens in waandenkbeelden en achtervolgingswaanzin. Dat nu is precies waaraan Georgie boy lijdt. Het zou me niets verbazen als Geert Wilders er ook last van heeft maar daarovver later. George ziet overal in de wereld vijanden die hem kwaad willen doen. Eénmaal benoemd tot kwade geest, zal dat nooit meer veranderen totdat aartsengel de gewraakte machthebbers met zijn zuiverend zaad heeft besproeid, in de vorm van massa´s wapentuig. Bush´ bedrijft dus een vorm van onanie om zijn concurrenten buitenspel te zetten. Het maakt niet uit of daaruit, toevalligerwijze, iets vruchtbaars voortkomt. Het gaat om de daad en niet om het resultaat. Niet om uw zaad zal ik u prijzen maar om uw volharding. Het Bokitosyndroom, zal ik maar zeggen en daarmee kun je heel veel schade aanrichten.
Heel veel schade. Dat had die gedeputeerde nog niet bedacht natuurlijk, het gaat tenslotte maar om jeugdzorg en dat zal je uiteindelijk toch een zorg zijn. Tegen de tijd dat de schade zich aan iedereen openbaart, zal zij wel een heel andere functie hebben, commissaris bij de Fortisbank of zo. Dat is bijna hetzelfde als jeugdzorg en je hoeft er geen schone schijn voor op te houden. En Bush, als Amerikaanse tanks in Iran nog naarstig op zoek zijn naar kernbommen en zo nu en dan worden bezocht door een bernbom, zit hij op forellen te vissen op zijn ranch Daarbij fantaseert hij vermoedelijk dat het eigenlijk piranha´s zijn of in elk geval dat ze moete doen om het te worden. `I see the black moon on Jack Daniels`, klinkt zijn stem boven alles uit. En als een kritische journalist daarover schrijft in een tijdschrift dat we bij de dageraad graag lezen, dan gelooft niemand het. Schijn moet wel schoon zijn.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
https://politiek.wordpress.com
Service
Politiek 
Plaats een reactie