Zelden lijkt Nederland meer op een genoeglijke Sinterklaasavond dan wanneer het over grote zaken gaat. Nederlanders zien altijd kans van elke grote zaak een kleinigheid te maken. Dat is leuk want dan kan iedereen er op sabbelen.
Dat bleek maar weer eens afgelopen weekend toen de meest Volkse krant van Nederland uitpakte met een groot artikel onder de titel “Op zoek naar Obama’s”. Ik kan de geïnterviewden en de journalisten van het stuk beloven dat die speurtocht dood loopt. Er is maar één Obama en die begint nu al veel van zijn glans te verliezen. Waarom zouden we er dus naar zoeken?
Een hele reeks coryfeeën van Nederlandse bodem, zoals die spraakwaterval Paul die zijn Schnabel maar niet kan houden, presenteerde zich in het artikel. Het was een treurigheid van jewelste! Obama’s, ga toch weg! De man wordt na een maandenlange aanbidding inmiddels door heel links Amerika al weer beschouwd als een voortzetting van het oude, een kloon van Clinton en ga zo maar door. Zullen we eerst eens afwachten wat hij te brengen en te melden heeft. Kunnen we dat geduld opbrengen? Yes we Can!
Wat wel een goede conclusie was, was de gedachte dat Nederlanders kooplui zijn en geen grote visionairs. Eerlijk gezegd ben ik het daar grotendeels mee eens hoewel die kleinzieligheid die in het dna van de dijken huist, nog maar betrekkelijk jong is. In de Middeleeuwen kende Nederland wel grote visionairs maar die vertrokken dan ook zo snel ze konden. Een voorbeeld daarvan is Erasmus waarvan de meerderheid van het Nederlandse volk denkt dat het een bruggenbouwer was, in materiële zin dan.
Dan is er de prietpraat over paddo’s. Eén keer springt een meisje dat paddo’s heeft gegeten van een viaduct en valt dood en meteen heb je de Klink in de kabel, de paddo’s worden verboden. Al weer prietpraat. Prietpraat die bovendien nog leidt tot criminele resultaten in de vorm van meer illegale handel. Die Klink in de kabel die ervoor heeft gezorgd dat in coffeeshops alleen wiet mag worden gerookt, en laat ik niet merken dat er een snippertje tabak tussen zit. En dat ga je danook nog controleren.
De prietpraat beperkt zich niet tot paddo’s, Obama en de Volkskrant maar doolt ook weer uitgebreid door medialand nu het gaat over vrouwen, hun carrièrekansen en het glazen plafond. We dreigen achter te blijven in het anatal vrouwen dat werkt en de top bereikt. In andere Europese landen maken vrouwen veel sneller carrière.
“Ja en?” Zou ik zeggen. “Wat zou dat?” Misschien blijkt over twintig jaar wel dat Nederland voorop loopt als het gaat om het aantal zorgzame moeders dat voor de kinderen en de aangesloten echtgenoo zorgt. Misschien zouden over twintig jaar alle Europese landen wel willen dat er zo weinig carrièrevrouwen in het land waren. Omstandigheden kunnen flink veranderemen, zoals de kredietcrisis ons nu weer heeft geleerd en over twitig jaar ziet de wereld er echt heel anders uit dan nu. Sommisge woordvoerders die “op zoek zijn naar Obama’s” zijn bang dat Inda en China ons in de loop van de jaren economisch zullen passeren. Dat haal je de koekoek! Afgemeten naar het aantal inwoners zou dat niet meer dan logisch en rechtvaardig zijn. Waar maken we ons toch in ’s hemelsnaam druk om?
Ja, er zijn zelfs culturele kannibalen die denken dat na de crisis Nederland weer netzo zal zijn als voor die tijd. Uitgetekende kletspraat! Wie de geschiedenis doorreist,w eet dat een land altijd verandert door een grote crisis. Er waren ooit mensen die meenden dat Nederland na de Tweede Wereldoorlog weer precies zo zou zijn als in 1939 maar dat was buiten de waard gerekend.
En de prietpraat gaat maar door. Dit weekend hoorde ik nog een heel verhaal over mensen die zich stoorden aan de vrijdags oproep tot gebed van de moslims terwijl de gemeente had beloofd dat zoiets niet zou gebeuren. Had de gemeente dat werkelijk beloofd? En had de rechter er misschien een stokje voor gestoken? Ik weet het niet maar ik krijg altijd het idee dat de bezwaarmakers dezelfden zijn die ’s zondagsmorgens ook niet tegen het gebeier van klokken kunnen terwijl dat toch echt uit christelijke tradities stamt. Of misschien zijn het wel de christenen die dat gebeier best vinden maar andere geluiden liever geen ruimte geven. Ik weet het niet maar het ligt allemaal wel voor de hand. Prietpraat.
Obama’s! Nee, die zul je in Nederland niet vinden en at is maar goed ook want Obama zou in onze ogen de meest rechtsee rpemier zijn die we sinds 1945 hebben gehad. Voor de VS, okee, maar in Nederland? Nee, dank je! Zullen we eens ophouden steeds te zoeken naar klonen? Voor Nederland zoeken we wel politici die gedreven en gepassioneerd zijn. Ja graag, maar dan het liefst zonder prietpraat.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.proto.thinkquest.nl/~llb109/klonen.html
www.noorderlicht.vpro.nl/artikelen/11367542
www.gezondheidsplein.nl/discussiepunt/193/Klonen-waar-ligt-de-grens.html
www.internetboekhandel.nl/titels/Politiek-als-passie-twaalf-opmerkelijke-naoorlogse…/680/9085065216
Ik ben natuurlijk ontzettend populair met dit blog. Vooral in politieke kringen in Nederland maak ik een toenemend aantal vrienden met mijn opmerkingen, letterlijk: links en rechts. Ik moet zeggen, ik verheug me ook in die populariteit want het is leuk om altijd en overal te worden herkend. Soms komen mensen mij tegemoet met de opmerking “U bent toch een ontzettend bekende persoon”. Wie ben ik dan dat ik dat zal ontkennen? Overigens: de mensen die dat zeggen, ken ik meestal niet maar dat doet er niet toe.
De kop eraf! In de Middeleeuwen wisten ze wel raad met mensen waarvan ze meenden dat ze schuldig waren aan een misdrijf. De kop eraf en dan die kop op een staak zodat iedereen die kop kon zien. Na een tijdje werd het vanzelf een rotkop. Soms hingen ze terechtgestelde misdadigers ook nog eens op, ondersteboven of gewoon zoals het hoort. Ja, dat waren nog eens heerlijke tijden met veel gerechtigheid en wraak.
Politiek 