Maakbaarheid of laakbaarheid? Wat ligt er aan de wortels van onze samenleving? Verwijten we de ander egoïsme of zetten we ons in voor een betere wereld? Het eerste is het gemakkelijkste, het tweede lijkt veelal op niets uit te lopen. Complottheorieën in overvloed over de oorzaken daarvan.
Zeker is dat het er vaak de schijn van heeft dat alle politieke partijen leven en vegeteren op de waan van de dag. Berichten in de krant bepalen het beleid niet, zo luidt de stelling van bestuurders maar de praktijk is anders. De media bespelen voor een groot deel alles wat er in de wereld aan politieke besluitvorming plaatsheeft. Als journalist zou ik me daar lekker bij moeten voelen. Invloed, daar gaat het om!
Het tegendeel is waar. Ik ben er helemaal niet blij om want de media beschrijven in toenemende mate de waan van de dag en het is uit pure armoede dat politici zich daarop richten. Ik zou veel liever bestuurders zien die een helder beeld hebben van de samenleving waarin we moeten leven. Heel vaak lijken ze daarover niet te beschikken en zo gek is dat niet. Zo op het eerste gezicht hebben we immers alles. Een beetje schaven links en een beetje bijkrabben rechts en: Klaar is Kees! Zelfs als het over normen en waarden gaat, blijft de belangrijkste waarde veelal buiten beschouwing: de autonomie van de individu. Normen en waarden worden opgelegd maar niet tot geestelijk eigendom gemaakt.
De ene keer gaat het om het vastbinden van mensen op hun bed met een Zweedse of andere knellende band. De andere keer gaat het om gebrek aan douchemogelijkheden of een bijtende hond of nog erger: een poepende. Alles is in de ogen van de bestuurders even acuut. In werkelijkheid draait het om het respect dat we hebben voor een ander en dáár zou de actie van bestuurders en politici op gericht moeten zijn. De versterking van de geestelijke ontwikkeling van de individu. Die versterking krijg je niet door veel met computers te werken en ook niet door iedereen gek te maken met het cijferfetisjisme dat bij ons “wetenschap” heet.
Ik weet wel dat we denken dat cijfers een objectief beeld geven van de werkelijkheid maar dat is niet zo. Cijfers verhullen, geven de verkeerde richting aan en versterken het gezichtsbedrog. Menselijk gedrag en ook het wezen van de natuur laat zich niet vangen in cijfers maar ontsnapt er steeds weer aan. Als gladde aal.
Nee, die genoemde ontwikkeling breng je op gang door mensen te leren kijken vanuit méér dan één gezichtshoek, tegelijkertijd en vlak na elkaar. Na de financieel-economische verheffing van het volk, die inmiddels grotendeels is voltooid, moet nu de geestelijke verheffing komen. Een verheffing die bankiers af doet zien van onverantwoorde vormen van marktbewerking, die ondernemers meer gericht laat zijn op uitdagende risico’s dan op kostenbeheersing, die politici ervan weerhoudt bankiers en ondernemers aan te zetten tot “economisch gewenst gedrag” terwijl het gaat om “sociaal gewenst gedrag” en die de “gewone” burger het vertrouwen geeft dat hij of zij méér is dan een consument, inwisselbaar en merendeels irrelevant. Media en onderwijs spelen daarin een centrale rol maar geen allesbepalende.
Als politici en bestuurders een dergelijk principe gaan huldigen, moeten zij nog steeds de krant lezen maar hun handelen zal een vruchtbare bodem hebben die los staat van ééndagspopulariteit. Hè, het lijkt wel een goed voornemen. Alsjeblieft zeg…
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.optimaal-talent.nl/publicaties/WAAN-VAN-DE-DAG.pdf
www.sync.nl/de-waan-van-de-dag
www.nujij.nl/crossmedia-waan-van-de-dag.110850.lynkx
www.crossroadcoaching.nl/blog/?p=19 www.denieuwereporter.nl/?p=1083
www.religionresearch.org/martijn/2008/05/01/media-en-het-scheppen-van-de-waan-van-de-dag
www.mediakritiek.be/index.php?page=7&detail=31
/