Op één van mijn andere weblogs, www.mythologie.wordpress.com , schrijf ik een fantasyverhaal. Wie de inhoud ervan willeren kennen, moet er maar eens gaan kijken. Hier noem ik het omdat op mijn blog “Meer van Galilea” inmiddels 196 reacties zijn gekomen. Een groot deel is afkomstig van mensen die teleurgesteld zijn in hun ooit beleden christelijke geloof en die daaruit de conclusie hebben getrokken dat de geestelijke wereld onzin is.
Dat vind ik jammer. Tegen wil en dank word ik nu in de rol van “verdediger van het Christendom” gedrongen. Niet omdat het Christelijk geloof mij zo na aan het hart ligt maar omdat ik het standpunt verdedig dat er “meer” is. In de ogen van sommige reageerders moet ik wel een orthodox Calvinist lijken.
Nu kan mij dat niet zoveel schelen. Wat ik wel belangrijk vind, is de stelling dat een deel van onze omgeving wordt ingenomen door “iets” dat niet mathematisch of wetenschappelijk waarneembaar is. Er zijn twee belangrijke redenen die mij tot die overtuiging brengen. In de eerste plaats is alleen de aannemelijkheid van zo’n geestelijke wereld uitdagend genoeg om ongebreidelde fantasie te laten leven. Die fantasie is weer de bron van humor, wetenschap, liefde en veel meer mooie dingen in het leven. Ook seksualiteit kan uitsluitend bestaan bij de aanwezigheid van onbegrensde fantasie, al maakt lang niet iedereen daar dan gebruik van.
In de tweede plaats is het belangrijk om iets aan te nemen voor waar zonder dat daarvoor het “wetenschappelijk”bewijs bestaat. Iets “voor waar aannemen” vereist “vertrouwen”, het vertrouwen dat het zo zal zijn. Die hoge vorm van vertrouwen is de bakermat van het gewone vertrouwen dat mensen al dan niet in elkaar hebben. Het is ook niet te verwarren met goedgelovigheid. Echt vertrouwen bestaat op grond van een zekere waarneming ook al is die niet in cijfers en metingen uit te drukken.
Ongebreidelde fantasie vormt dan ook de basis voor wetenschappelijke vindingen. Alles wat de mens kan bedenken, kan ook bestaan. Dat heeft de geschiedenis aangetoond. De vraag of zo’n gedachtenspinsel een rol gaat spelen in het dagelijks leven van mensen is afhankelijk van behoeften en technische mogelijkheden of ontdekkingen. De deuren van de tempel van Jeruzalem werden met behulp van een stoommachine geopend en gesloten maar in geen enkel ander opzicht pasten de Joden het principe toe: omdat zij er geen behoefte aan hadden.
Nu weten wij geen van allen wat mensen in de toekomst nog gaan bedenken. Daarbij zullen vermoedelijk dingen zijn die nu niet eens in onze hersenen opkomen. Ze liggen op dit moment nog buiten de grenzen van ons menselijk bewustzijn maar kruipen er op een goed moment in. Of niet en dan blijven zij voorgoed buiten onze invloedssfeer. Erg is dat niet maar het is wel een aannemelijke mogelijkheid.
Misschien, heel misschien lichten wetenschappers binnenkort een tipje van de lsuier op. Kortgeleden slaagden zij erin een planeet te fotograferen in een ander zonnestelsel. Dat was nog nooit eerder gebeurd. Misschien blijken de levende wezens op deze planeet totaal andere toepassingen te heben ontwikkeld uit stoffen en materialen dan wij. Misschien heben zij ontdekt hoe je met zilverpapier kanker kan bestrijden. gewoon door een andere kijk op de zaken, gewoon doordat ze andere zintuigen hebben. Of omdat hun hersens op een andere manier in elkaar zijn gewikkeld of omdat ze helemaal geen hersens hebben.
Wie niet bereid is aan te nemen dat het onmogelijke mogelijk is, maakt de mens hersendood. Daarom, en daarom vooral, zouden politici veel meer moeten werken aan hun eigen fantasie en aan die van jeugd en jongeren. Dat zou het vertrouwen en de hoop doen toenemen en omdat er zoveel wonderlijks te ontdekken valt, misschien zelfs de liefde. Vertrouwen, hoop en liefde, het grenst aan fantasie. Een fantasie die zelfs bij de agnost bestaat in zijn zaligmakende geloof in de toekomst maar eigenlijk is hij of zij een idioot.
Het geloof in de toekomst is een geloof in iets dat niet bestaat, nooit heeft bestaan en nooit zal bestaan omdat het altijd anders zal zijn dan je denkt. Een bewijs voor de toekomst is niet te geven en al helemaal niet volgens de “wetenschappelijke”en zintuigelijke methode. De toekomst: is niet meer dan een abstracte projectie van het heden en verleden. Niet te vatten in cijfers en bewijzen want niemand weet of er zelfs maar een schim van een toekomst zal zijn. Maar wie erin gelooft, gelooft in het onmogelijke en dat is mooi
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.myhomeplanet.nl/Fantasie1.html
www.nl.shvoong.com/books/science-fiction
www.libertarian.nl/NL/archives/001802.php
Politiek 