Vandaag las ik in Trouw een artikel van Hans Goslinga over de ontwerpresolutie integratie van de PvdA. Nu is dat onderwerp hier al verscheidene keren aan bod geweest maar zijn benadering daagde mij toch uit tot een reactie die vermoedelijk niet heel eenvoudig kan zijn. Ik nodig PVV-aanhangers dus al vast uit om niet verder te lezen.
Het verhaal van Goslinga bevatte twee elementen. In de eerste plaats ging hij in op de stelling van de PvdA dat ze altijd voor de individu zal kiezen. Op zich is dat een mooi uitgangspunt al heeft het nog al wat implicaties en ook de ontwerpresolutie houdt zich er uiteindelijk niet helemaal aan. De Sociaaldemocraten eisen wel degelijk een collectieve verantwoordelijkheid. En zo hoort het ook, voor verantwoordelijke bestuurders en al helemaal voor Sociaaldemocraten. Die collectieve verantwoordelijkheid heet in de resolutie “rechtsstaat”.
De resolutie roept ook op tot “niet naast elkaar maar met elkaar”. Daar heb ik persoonlijk wat moeite mee en Goslinga ook, maar…om verschillende redenen. Goslinga vreest voor de vrijheid van godsdienst. Ik vrees voor de vrijheid van persoonlijke visie en inzichten. Naar mijn mening is het juist de kunst om weliswaar naast elkaar te leven maar niet tegen elkaar. Als we alleen nog maar met elkaar leven, dan zal dat leiden tot een eenvormigheid die tegendraads is aan individuele ontwikkeling. Goslinga noemt dat “conformisme”. Met hem moet ik niet denken aan een maatschappij breed conformisme want dat doet teveel denken aan de kadavercultuur van het wat glazige Marxisme, de klassenloze heilstaat.
Eerder al betoogde ik dat het mooie van de Sociaaldemocratie nu juist is dat ze in plaats van die heilsmolog de “solidariteit” heeft gebracht en eventueel de inclusiviteit. Dat wil zeggen: eenheid in verscheidenheid. Het besef dat vrijheid berust op een gemeenschappelijke basis. Allemaal naar dezelfde openbare school, Goslinga? Nee zeg, alsjeblieft niet! Laten we allemaal naar heel verschillende scholen gaan en laten we daar vanuit verschillende invalshoeken leren hoe dergelijk maatwerk stoelt op een breder collectief belang. Zuilen, of liever en minder star “stromingen” die elkaar niet bestrijden maar verrijken en leren van elkaar. Dat is het doel waarnaar ik streef.
Dat is geen bedreiging van de godsdienstvrijheid maar, om in christelijke termen te geraken, een “”wedergeboorte”. O ja, maar dat is niet simpel, het klinkt bijna idealistisch en wie doet er nu nog aan idealen in deze pragmatische tijd? Overigens, het gaat niet om godsdienstvrijheid maar om de vrijheid van denken en vooral ook van voelen, van zienswijze. Of daarbij nu een bovennatuurlijke macht in het spel is of niet. Dat maakt voor de individu wel uit maar niet voor de samenleving als geheel. Ja, ik had het al gezegd, het zou niet eenvoudig worden.
Idealisme hoort thuis in een resolutie. Resoluties horen te gaan over wensbeelden, doelstellingen en visionaire vergezichten. Een resolutie is iets anders dan een Plan van Aanpak. Dat komt daarna, o ja zeker, het hoort ook daarna te komen. het mag niet wegblijven.
Eigenlijk vind ik het stuk van Goslinga wel goed. Hij doet mee aan een discussie en discussie is het wezenlijke kenmerk van een samenleving die “eenheid in verscheidenheid” kent. Niet tegen elkaar, maar naast elkaar. Met elkaar naast elkaar. Dat is een goeie, een doordenker een vrucht van de discussie. Het leven is zo mooi, gezien door een rozenbril. O ja en die PVV-aanhangers, die horen er óók bij hoor dus eigenlijk moeten ze misschien toch maar even lezen. Beginnen met het slot misschien?
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.pvda.nl/renderer.do/menuId/200006403/sf/200006423/returnPage/200006423/…/200030708/
www.pvda.nl/renderer.do/clearState/true/menuId/200030701/returnPage/200030701
www.pvda-enschede.nl/start.php?blad=pvda_landelijk.php
www.geencommentaar.nl/index.php/nieuwslog/2009/01/05/pvda-reacties-op-resolutie-integratie
www.nl.wasalive.com/nl/pvda+verdeeld
www.onlinenieuws.eu/politiek-nieuws/46-politiek-nieuws/250-pvda-nieuws