De nieuwe bedrijfsleiding van de Fortisbank heeft mij gisteren gevraagd om een nieuwe slogan te verzinnen. Leuke opdracht, ze zou mij 2500 euro opleveren en dus ben ik fluks aan de slag gegaan met het resultaat dat hierboven in de kop te vinden is. En wat dacht je wat? Ze waren eerst wel enthousiast maar nadat ze hun interne communicatie-adviseur hadden gesproken, is het toch niet doorgegaan. Jammer maar even zo goed strijk ik toch nog 1600 euro op voor een uurtje denkwerk. Zo gaat dat in marketingland en…bij de Fortis kijken ze niet op een eurootje of minder.
Nu al helemaal niet meer. Je kunt het geld beter over de balk smijten dan dat het straks in het donkere, bodemloze faillissementsgat verdwijnt. Stel je voor, de fiscus met al zijn voorrang. Hoewel, in mijn geval, misschien levert het me dan toch weer een periode met een nieuw project op. Een nieuwe nieuwsbrief “With love from the staatssecretaris” of zoiets. Of “Accijns met een grijns”.
Hoe dan ook, het is natuurlijk een grof schandaal. Al dat overnemen van bedrijven van elkaar tegen onuitspreekbare bedragen. Niemand heeft er wat aan behalve misschien de allerrijkste beleggers, mensen dus die een moderne vorm van slavenarbeid in stand houden. Arbeidsloos inkomen bestaat nu eenmaal niet. Als je er niet zelf voor hebt gewerkt, dan heeft een ander het gedaan.
Grote overnames hebben geen enkel positief economisch effect, nog nooit gehad ook. Ze vormen op z’n best een slechte aanleiding om bedrijven te reorganiseren en heel veel mensen te ontslaan. Voor het overige voorkomt een overname alleen maar dat de overgenomene in handen van een andere struikrover komt. Het recht van de sterkste, wat dat betreft zou je het met een naam als Fortis toch goed moeten doen.
Nu werkt de overname van ABN Amro voor de aandeelhouders van Fortis als een boemerang. Ze wilden het allemaal zo graag, nu krijgen ze hun trekken thuis en zo hoort het ook. Persoonlijk zou ik er helemaal niet op tegen zijn als de overheid eens paal en perk stelde aan de mogelijkheid om dit soort mega-overnames te doen. Ik zie geen heil in het spekken van zakken die al overvol zijn ten koste van eenentwintigste eeuwse loonslaven.
Sowieso zou de overheid de financiële markten veel beter in de gaten moeten houden. De ondernemers in deze bedrijfstak zijn alleen maar in staat tot het maken van brokken zoals uit de Amerikaanse kredietcrisis blijkt. In hun ongebreidelde geldhonger hebben zij mensen van een hypotheek voorzien terwijl zij wisten dat de kredietnemers een enorme risicofactor vormden. Eigen schuld dikke bult?
Ik dacht het niet. De crisis trekt over de hele wereld en infecteert gezonde bedrijven. Bovendien moet de Amerikaanse overheid te hulp komen terwijl die. dank zij de huidige president, al een schuld heeft waarvan de horizon niet meer valt waar te nemen. Hoewel, de horizon ziet er Aziatisch uit en lijkt kriskras door China te gaan.
Nee, managers in de financiële markten zijn als jongetjes rond de snoeppot die zich niet kunnen beheersen maar wel door anderen van hun buikpijn afgeholpen willen worden. Vanmiddag nog verscheen een pensioenadviseur in beeld tijdens het nieuws. Zijn voorkomen kwam volledig overeen met mijn beeld van de geldmaniakken. Zie het plaatje.
Ik denk dat ik mijn slogan toch naar maar weer eens ga aanpassen. Eens even kijken: Koop Fortis, als het je sport is? Nee…”met Fortis aan de Rigor Mortis?” of “Koop Fortis zolang er nog wat op je bord is?” Ook niet, nou ik puzzel nog wel even verder. Ik hoop in elk geval bij mijn lezers voldoende krediet te hebben opgebouwd.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.nl.wordpress.com/tag/geldwolven
www.vnunl.typepad.com/forward_blog/2007/06/jij_geldwolf.html
Politiek 