De afgelopen weken heb ik op een andere site een aardig debatje gevoerd over integratie en assimilatie en alles waardoor mensen zoveel mogelijk op elkaar gaan lijken. Dat alles onder het mom van de foutieve gedachte dat alle mensen gelijk zijn. In mijn ogen zijn ze alles behalve gelijk maar wel gelijkwaardig. En gelukkig maar!
Vanmorgen werd ik nog eens gestijfd in mijn opvatting. Ik sprak een Marokkaanse moslima van begin twintig. Zij vertelde mij dat ze haar inkopen veelal doet bij een Marokkaanse winkel, niet ver van haar huis. Nee, ze komt nooit in de Turkse winkel die even verderop is. Als Marokkaanse kijkt ze wel lekker uit!
Toen ik haar verhaal hoorde, moest ik ineens denken aan een gesprek dat ik ooit had gevoerd met een jonge Turkse. Zij is lid geworden van een politieke partij en ze is zelfs het jongste raaslid in mijn gemeente. Met haar jeugdig enthousiasme wil ze zich inzetten om allochtone vrouwen het huis uit te krijgen en meer van de wereld te laten genietn. Ik vond dat toen prachtig en ik vind het nog steeds schitterend. Dat meen ik echt.
Toch is er een vraag die mij toen al meteen te binnen schoot. Hoe zullen Marokkaanse, Somalische en andere vrouwen reageren als zij hen komt vertellen hoe ze zich in onze samenleving moeten opstellen? Zullen zij niet meteen roepen: “Jij Turkse, jij bent hier ook vreemd! Wie denk je wel dat je bent?” Zij was daarvoor niet bang en vond dat andere haar niet als Turkse moesten zien. Dat is mooi gedacht maar de werkelijkheid is anders. Dat bleek ook uit de woorden van mijn gesprekspartner van vanmorgen.
Als autochtonen spreken wij altijd heel gemakkelijk en snel over “allochtonen” en daarmee vergeten we we dat het gaat om mensen van ruim 100 nationaliteiten. Nationaliteiten die elkaar in het land van herkomst soms bestrijden of helemaal niet zien zitten. Nationaliteiten die elkaar belachelijk of minderwaardig vinden. Het is onbegonnen werk om hen aan te spreken op hun allochtone positie en te vergeten welke andere scheidslijnen er zijn. Mijn Marokkaanse gesprekspartner zal eerder in een Nederlandse winkel haar boodschappen doen dan in een Turkse of Somalische.
Nu heb ik daar eigenlijk best vrede mee. In de VS leven al honderden jaren talloze nationaliteiten grotendeels vreedzaam langs elkaar heen. Ze hebben een minimum aan gemeenschappelijke kenmerken zoals het spreken van Engels (niet eens allemaal), respect voor de nationale vlag en de plicht om in dienst te gaan.
Ook in Nederland zou het helemaal niet erg zijn als de diverse bevolkingsgroepen doodleuk langs elkaar heen leefden, ieder in de eigen cultuurkring. Daaraan zijn wel een paar voorwaarden te verbinden. Zo is het zaak dat groepen ook met respect langs elkaar heen leven. Bovendien moeten de groepsleden een gelijkwaardige kans maken een economisch bestaan op te bouwen. Niet gelijk maar wel gelijkwaardig. Die integratie? Die komt of komt niet maar in elk geval komt ze uiterst langzaam. Vreeemde culturen komen per jet en gaan te voet.
Wat mij betreft is de integratie uit de gratie. Dan kunnen we ook die belachelijke Islamdebatten afsluiten en het gewoon weer gaan hebben over onderling respect.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.blogger.xs4all.nl/bezinnen/articles/189922.aspx
www.reliflex.nl/article.aspx?ArticleId=288
www.coolegames.com/spelletjes/582-Hond+en+kat.html
www.kathalijnebuitenweg.hyves.nl/blog/11528229/Integreren_ho_maar/Dgtm
www.denieuwereporter.nl/?p=1513
www.gregoriusnekschot.nl/blog/index.php?title=ahmed_aamp_suhayb_tegen_assimilatie&more=1&c=1&tb=1