Hoe schaf je een woord af?

Gisteren was op tv een meisje waarvan de vader een moord had gepleegd. Wat er precies was gebeurd, weet ik niet maar de man had drie jaar gevangenisstraf gekregen. Voor het meisje opende dat mooie kansen want ze kon nu meedoen aan de trend om een boek te schrijven. Boeken schrijven lijkt tegenwoordig iets te zijn dat iedereen kan, zelfs Arnon Grunberg.

Het meisje vertelde dat ze in haar dorp tot op de dag van vandaag wordt nagewezen als “de dochter van een moordenaar”. Kennelijk is het een onuitroeibare behoefte van het menselijk ras om anderen te beoordelen op negatieve kenmerken, ook al zijn die niet het gevolg van eigen daden of meningen. In het dagelijks woordgebruik heet dat “discriminatie”. Misschien gaat “discriminatie” nog wel wat verder. Gisteren sprak de blinde conferencier Vincent Bijlo zijn column op BNR uit. Hij had orgaandonatie als onderwerp gekozen en wilde zijn ogen wel aan Geert Wilders schenken. Zelfs dat zou je als discriminatie kunnen opvatten want Wilders is niet blind maar hij ziet de dingen “anders”. Misschien ziet hij wel méér dan de meeste mensen: spoken.

Het is niet alleen mogelijk om één individu te discrimineren maar hele groepen tegelijkertijd gaat ook. Wat dat betreft is de Jodenvervolging van de vorige eeuw natuurlijk een mooi voorbeeld, of liever: een lelijk voorbeeld. Even zo goed vindt die discriminatie tot op de dag van vandaag steeds opnieuw plaats. Soms gaat het daarbij om iedereen die niet op Neerlands bodem is geboren maar zijn of haar kinderen horen er ook al gauw bij. Dan zijn het alochtonen en allochtone jongeren. Een enkele keer gaat het ook om een deel van die allochtonen, zoals de Marokkaanse jongeren van Gouda. 

Gisteravond belegden de Jonge Socialisten in mijn gemeente een discussie-avond over integratie. Eén van de beste vragen van de avond vond ik “wat doen we ermee?” en één van de beste antwoorden was “doe er zelf iets mee”.  Inderdaad, in Nederland is al een eindeloze serie van avonden en bijeenkomsten georganiseerd over onderwerpen en thema’s als integratie en discriminatie. Wie denkt dat zo’n avond tot concrete maar algemene resultaten leidt, zit daar met een verkeerd idee. De zin van zo’n avond is, dat er opnieuw over gesproken wordt. De zin van zo’n avond is dat sommige aanwezigen zich bewust worden van hun eigen ongewenste gedrag of denkpatroon.

Ook op deze avond deden de organisatoren toch een poging concrete en algemene resultaten te boeken. Zo was er de stelling dat het woord “allochtoon” afgeschaft moest worden. Daarover is lang en breed gediscussieerd maar de énige vraag die niet werd gesteld was: hoe schaf je een woord af? Dat is namelijk nog helemaal niet zo eenvoudig. Zo’n veertig jaar geleden wilde de PTT al van het woord “postbode” af. Het wordt nog steeds algemeen gebruikt. De Europese Unie heeft pogingen ondernomen om de woorden “pond” en “ons”  af te schaffen: Dat lijkt iets aardiger te lukken doordat ze in het officiële taalgebruik niet meer voorkomen. Een winkelier mag geen “ons” bonbons meer aanbieden. Eigenlijk een beetje gek omdat iedereen weet dat “ons” een ander woord is voor 100 gram.

Het afschaffen van een woord is niet zo eenvoudig en…er moet iets anders voor in de plaats komen. Gisteravond deed iemand het voorstel om de uitdrukking “een mens van diversiteit” als alternatief te gaan gebruiken. Dat idee is ten dode opgeschreven. ik krijg het al niet eens mijn bek uit. Het “bekt” niet en maakt dus geen schijn van kans.

Beter zou het zijn om “allochtoon” ook eens van de positieve kant te bekijken. Er zijn vele migranten die zich in korte tijd ontwikkelen tot zeer waardevolle deelnemers aan onze samenleving. Daarvoor valt alleen maar waardering en bewondering te tonen, tenzij het een bankier is natuurlijk. En wanneer ben je geen allochtoon meer? Dat is pas het geval als je jezelf en als anderen je niet meer als zodanig zien.

Eén misvatting van gisteravond wil ik nog rechtzetten. In de VS zouden ze beter omgaan met buitenlanders dan bij ons. Dat is echte kletskoek. Negers zijn in de VS nog steeds buitenlanders en de VS zijn het enige land in de wereld waar je het woord “nigger” ongestraft kunt uitspreken. De VS hebben sinds de aanslagen op de twintowers vliegtuigen teruggestuurd, alleen omdat er een passagier was die geen ham wilde eten. Hoe schaf je het woord moslim af?

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.art1.nl/artikel/1376-De_definitie_van_allochtoon

www.relatie.blog.nl/gezin/2008/09/27/meer-relatiestress-voor-allochtoon

www.nivel.nl/oc2/page.asp?PageID=9587&path=/…/Allochtoon%20geen%20grootve

www.geenstijl.nl/paginas/mijnburen

www2.werkstuknetwerk.nl/uu/uu//229/thema.html

www.rutgersnissogroep.nl/…/Middelbaar_tot_hoger_opgeleide_allochtoon_vergelijkbare_problemen_met_s

 

Dubbel oude Goudse kaas

Misschien ga ik beleggen in Goudse kaas. Als de voortekenen niet bedriegen, wordt die straks gemaakt door een groeiend aantal Marokkaanse jongeren en zo investeer je in een veilige, ontgrijzende maatschappij die alle tradities eerbiedigt. Marokkaanse jongeren die Goudse kaas bereiden, dat is pas integratie. 

Iedere leerkracht weet dat je vervelende jongeren, jongeren die de les verstoren niet de klas uit moet zetten. Tenminste, je moet dat zien te voorkomen. Notoire lastpakken geef je een verantwoordelijkheid want dat is waar ze eigenlijk om vragen: “Geef mij iets waarvoor ik verantwoordelijk ben. Laat mij meedoen aan deze samenleving, ik heb de leeftijd wel maar de mogelijkheden (nog) niet.” Wie om negatieve aandacht vraagt, vraagt even zo goed om aandacht.

Hero Brinkman is wat dat betreft een beroerde opvoeder. Hij heeft het bij de politie met veel moeite tot onderknuppel gebracht en vond veel voldoening bij de ME (Mat-Eenheid). Dankzij bovenbaas Wilders kon hij zich een weg banen naar het parlement maar als ex-politieman boeit hij niet. Hij figureert eerder als heldentenor maar dan één waarmee je nauwelijks medelijden kunt voelen.

Brinkman is het schoolvoorbeeld van een topartiest in Verbeets operettegezelschap. Er wordt een tweede voorstelling van hetzelfde programma gegeven en Brinkman voelt zich nog beter in zijn rol dan de eerste keer. Terwijl hij zijn lied van de stervende zwaan in de arena zingt, karnen krachtige Marokkaanse armen de melk voor de Goudse kaas. Zij hebben afgesproken dat deze blijft rijpen totdat Brinkman is uitgezongen en zo komen we aan dubbel oude, Goudse kaas. Die brokkelt helemaal vanzelf uit elkaar.

Zolangzamerhand wordt duidelijk waarom het zo leuk is om buschauffeur te zijn. Je klaagt een keer en meteen praat heel Nederland erover. Met je bus rijd je ondertussen in een grote boog om de Oosterwei heen terwijl Brinkman zijn liederen door de je autoradio laat klinken. En dan, o schrik, zie je in het grasland ineens Martine Bijl voor je opduiken die voor de verandering niet met een spruitjesboer maar met Marokkaanse jongeren op stap is. Om een spotje over dubbel oude Goudse kaas te maken.

En terwijl Brinkman zingt en volgens Boris van der Ham de kruisraketten op de jongeren richt, galmt de stem van Martine door heel Nederland. Al melkend laat zij een koe lachen zoals ze nog nooit heeft gelachen en dan blijkt dat Brinkman geen kaas lust. Hij heeft dan ook al weer nergens kaas van gegeten en natuurlijk probeert hij daar de Marokkaanse jongeren de schuld van te geven. “Wie Goudse kaas maakt, moet terug naar zijn eigen land”, klinkt zijn stem nog maar Martine lacht hem uit. La vache qui rit.

Is het u ook opgevallen dat de foto van de Amerikaanse baas van de centrale bank in de Volkskrant wel een foto van Saddam Hoessein lijkt te zijn?

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.volkertvandergraaf.net/Allochtonen/marokkanen_in_gouda.htm

www.maroc.nl/forums/showthread.php?s=4e92a5fe89051d778251aec66e

www.nujij.nl/marokkanen-gouda-willen-revolutie

www.goudakaas.nl

www.pvv.nl

www.hyves.com