Eindeloos trekken de berkenbossen aan de langzaam voortploeterende trein voorbij. Het beeld laat me niet los als ik aan Rusland denk en gisteravond was het weer zover. Verscheidene mensen wilden wel even weten hoe die vijf dagen me bevallen waren.
Een recreatieoord in de buurt van St. Petersburg waar zee en wind elkaar afwisselen als het om geruis gaat en de bomen waaien. Een idyllisch plekje aarde in een veel verguisd land. vermoedelijk heeft het sterk te maken met de aloude stelregel “onbekend maakt ombemind”. Rusland is voor veel Nederlanders een soort Mordor dat achter de nevelen van de vergetelheid verdwijnt om er van tijd tot tij als bedreiging achter vandaan te komen.
Daarom ook lukt het politici voortdurend een soort angstaanjagend beeld op te hangen van Rusland. Een land dat onze gastoevoer wil afsnijden, dat raketten op ons wil richten en dat oze kleine bondgenoten lijkt te willen vermalen. Maar onder die kleintjes zitten wel heel lelijke horzels zoals Georgië. Georgië is een land met nationalisten aan de macht en die zijn niet zo erg betrouwbaar voor de argeloze politici van Europa met hun vredesacties en al dat soort flauwekul.
Want ik houd niet van schieten maar ik kan de logica van het schieten altijd wel volgen. Waren het niet de Georgiërs die in het conflict met Rusland waren begonnen met schieten? Dat is altijd van belang: wie er. zo op het eerste oog, begonnen is. Even zo goed krijgen de Russen die een vredesactie in het gebied hebben uitgevoerd, alle vuilnis over zich uitgestrooid. Toch hebben zij zich in Georgië netzo gedragen als de NAVO in Kosovo.
Dat hebben de Russen niet verdiend. Ik heb ze leren kennen als aardige, vrolijke mensen die haken naar een goed, prettig bestaan. Ik behoor ook tot degenen die vinden dat Rusland lid moet worden van de Europeese Unie al is daarvoor nog wel wat nodig. Vooral stabiliteit in de democratie. Die komt stapje voor stapje tot stand. Eerst was er de revolutionair Gorbatsjov, toen de uitvierende Jeltsin en nu is er het koppel Poetin/Medvedev dat Rusland stabilieit probeert te brengen. Dat ik het niet altijd eens ben met hun aanpak, doet er niet toe.
Het draait om politieke keuzen. Gaan we Rusland weer van ons wegduwen zoals we in het verleden hebben gedaan of omarmen we het met de nodige omzichtigheid? Ik zou zeggen: het laatste. je zou haast denken dat de EU dat ook van plan is maar dat is niet zo. De omzichtigheid die de Unie ten opzichte van Rusland in acht neemt, heeft vooral te maken met olie en gas. Niet met lotsverbondenheid. Dat is een gemiste kans want onze verbondenheid is sterker dan je zo zou denken.
Russen zijn Europeanen die o, zo graag bij Europa willen horen maar die ook elke keer opnieuw worde afgewezen. Ze staan dichterbij ons dan Amerikanen. Amerikanen zijn juist mensen die geen Europeaan meer wilden zijn. Daarom zijn ze weggegaan. Omdat we dat psychisch niet kunnen verwerken, houden we ons angstvallig aan de Amerikanen vast. Politieke innovatie zou ons juist dichter naar Rusland toe moeten drijven. Dat zou nog eens een echte politieke keuze zijn.
Maar we zijn angstig en bang heb ik gemerkt. Gisteravond nog was ik in een commissievergadering van de gemeente. Daar kwam luid en duidelijk naarvoren dat ik een risicofactor ben. Iedereen die boven de zestig is, vormt een risico. Althans, zo denken veel ondernemers erover en zij niet alleen. het kabinet heeft dezelfde nonkeuze gemaakt en wil AOW-ers godbetert laten meebetalen aan een uitkering die ze zelf hebben mogelijk gemaakt. Omdat ze een risico vormen, denk ik.
Het is een politieke keuze: of je behandelt je AOW-gerechtigden op een fatsoenlijke manier of je gooit je geld weg in het moeras dat Afghanistan heet. Voorlopig kiest het kabinet voor Afghanistan en niet voor de AOW-ers want zo houden we Amerika te viend, een land dat eigenlijk niets van ons wil weten. AOW niet meer betaalbaar! Kletskoek, kies maar eens ergens voor! Voor jezelf, zou een goeie zijn.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.beesies.nl/animals/beer.htm
www.ekudos.nl/artikel/109874/de_russische_beer_brult
www.gymnasiumleiden.nl/vakken/geschiedenis/Pages/landsymbool.h
www.europa-nu.nl/9353000/1/j9vvh6nf08temv0/vhkuiga832pv
www.gva.be/dossiers/-e/eurouitbreiding/dossier.asp
www.forum.fok.nl/topic/1188089
President Sjaakasvili (voor vrienden: Sjaak) van Georgië is misschien een wat dommige nationalist hoewel hij een schone Zeeuwse aan de haak heeft geslagen. Hij lijkt mij niet dom genoeg om te denken dat hij met zijn pantserwagen, fietsbrigade en raketsetje dat hij van Boesj op zijn verjaardag heeft gekregen de kernmacht van Rusland en een horde ontevreden bergbewoners de baas kan.
Politiek 