Eén van de leukste onderdelen van het journalistieke vak is het bijwonen van de raadsvergaderingen. Het betekent inzicht in ontwikkelingen in de eigen gemeente en het geeft een goed beeld van de manier waarop intermenselijke verhoudingen in elkaar kunnen zitten. Gisteravond deed zich daarbij een wonderlijk schouwspel voor.Of moet ik zeggen “hoorspel”?
Eén van de geachte volksvertegenwoordigers verkondigde open en bloot dat het Nederlandse gedoogbeleid ten aanzien van drugs een belangrijke oorzaak was van dakloosheid. Ik dacht dat mijn oren van mijn hoofd vielen en dat de opiumbollen door de vergaderzaal zweefden. Eén keer inademen en..inderdaad!
De stelling van de geachte afgevaardigde zou betekenen dat In de VS en Frankrijk het daklozenprobleem voor een groot deel opgelost zou moeten zijn. Daar hanteert men immers nog steeds het wat (k)rampachtige “war om drugs” model? Nu is mij niets bekend van opzienbarende vermindering van het aantal daklozen in die landen. Sterker nog, ik meen te weten dat zowel de drugsoverlast als de dakloosheid er weliger tiert dan in ons landje. Is het, tussen haakjes, trouwens niet opvallend dat het aantal “blowers” onder vroegpubers in Nederland is afgenomen?
Volgens mij zit de volgorde dan ook iets anders in elkaar. Ik vermoed dat iemand allereerst te maken heeft met psychische of sociale problemen of allebei of psychosociale problemen, zo u wilt. Dat leidt tot de behoefte aan een roes en één van de middelen daartoe hebben wij “drugs” genoemd. In wezen maakt het niet uit of de “patiënt” de greep krijgt op alcohol, medicijnen (verwaarloos die niet!) of drugs. Het doel blijft hetzelfde. Kortom waren er geen drugs verkrijgbaar, dan zou dezelfde persoon naar drank of drugs grijpen. Het hangt er maar vanaf wat het best bereikbaar is. Eenmaal verslaafd, dan kan dat leiden tot geestelijke verwarring en dak- en thuisloosheid.
Het probleem bij de drugs zit hem aan de ene kant in het gebruik ervan en aan de andere kant in de criminalisering van het gebruik. Wij moeten die twee scherp van elkaar scheiden. De bestrijding van het gebruik ervan is, net als bij teer en nicotine, in de eerste plaats een zaak van volksgezondheid. Dat betekent dat vooral voorlichtingscampagnes soelaas kunnen brengen. De criminalisering ervan, de misdadige achtergrond van de handel, is eenvoudiger te verhelpen. Door legalisering.
Nu krijg ik op die opvatting wel eens de reactie: “maar dan gaan de criminelen hun activiteit naar een ander terrein verleggen”. In de eerste plaats twijfel ik daaraan. Criminelen hebben al lang alle mogelijke illegale terreinen bezet die bestaan. Zij zijn inventiever in dat opzicht dan wij met z’n allen bij elkaar. Die verschuiving zal niet zo gauw plaatshebben al kan het zijn dat een andere vorm van criminaliteit (wapen- en/of vrouwenhandel) met nog meer enthousiasme bedreven gaat worden dan nu.
Ja, maar ik maak me sterk dat die criminele gebieden gemakkelijker te bestrijden zijn dan drugshandel. Waarom? Omdat vrijwel niets zo wijd verbreid is als de behoefte aan een roes. De kracht van criminaliteit neemt toe met de behoefte aan het product dat ze levert. Wat dat betreft is het net economie. Overigens betekent dat ook dat de concurrentie toeneemt en die vindt in criminele kringen altijd op geheel eigen wijze plaats. Ze wil nog al eens in het straatje van de politie te pas komen.
Kortom, mijn grootste vrees ligt niet bij het drugsgebruik en de handel erin maar wel bij de misvattingen en fabeltjes die erover worden rondgestrooid. Nu ik mijn oren weer aan mijn hoofd heb gehangen, weet ik het zeker. Opiumbollen in de raadszaal, of ze nu drugs bevatten of politieke denkbeelden, we zullen ze nog lang moeten gedogen.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http//politiek.wordpress.com
Service
www.frontpage.fok.nl/nieuws/88093
www.moedigemoeders.nl/index.php?id=1934
www.drugsforum.nl/viewtopic.php?p=175368&sid=6084587cb23e03d7ac07ab75d775d203
www.mens-en-samenleving.infonu.nl/politiek/4916-gedoogbeleid-coffeeshops-in-nederland.html
www.internationaalverzet.blogspot.com/2007/01/armoede-in-de-vs-750000-daklozen
www.sargasso.nl/archief/2008/03/28/tentenkampen-met-failliete-amerikanen-buiten-hollywood