Hoofddoekjes en hersenhoekjes

Het was wel weer even schrikken vandaag. Een minister die de laan uit werd gestuurd en haar opvolger kwam er naadloos achteraan. Het lijkt weel organisatie! Veel commotie natuurlijk over die geluidloze opvolging, te meer omdat het niet zo gemakkelijk lijtk te zijn om Aboutalebs post in te nemen. Kunnen ze niemand vinden met een dubbele nationaliteit? Ik kan het me niet voorstellen, ik ken ze tot in de hoogste kringen van dit land.  Sörensen misschien? 

Hoe dan ook, Ella Vogelaar heeft kortgeleden nog verklaard dat moslima’s vooral niets in de weg gelegd moet worden bij het dragen van hoofddoekjes. Ik ben het met haar ééns en degene die denken dat hoofddoekjes de integratie in de weg staan, hebben vermoedelijk last van schimmige hersenhoekjes. Hoe kun je nu toch geloven dat je de integratie bevordert door mensen hun gewoonten en gebruiken onmogelijk te maken?

Hoofddoekjes zijn een symbool van vrouwenonderdrukking. Tenminste, dat is een veel gehoorde opvatting. Dat betekent dat de bestrijding van hoofddoekjes symboolpolitiek is. Nu is dat geen nieuws want, bijvoorbeeld, de hele drugsbestrijding in het :”vrije westen” is een schanddalige vorm van symboolpolitiek. Die hoofddoekjes kunnen er ook nog wel bij. Het tegengaan van hoofddoekjes zal echter niet tot het gewenste resultaat leiden. Vrouwenonderdrukking heeft plaats in binnenkamers, de moskee en de kerk, de synagoge, de camping en noem maar op. Sissende,nauwelijks hoorbare stemmen of geschreeuw en gekrijs van neanderthalische mannen die denken dat niemand hen durft te horen, onopgemerkt blauwgeknepen armen maar ook voleldig tot moes geslagen gezichten, dat zijn de middelen waarvan vrouwenonderdrukking zich bedient. Hoofddoekjes! Je kunt ze zien als vrouwenonderdrukking maar ook als hoofddeksel.

En trouwens, waar zijn we nu mee bezig? Integratie of vrouwenbevrijding? Moet alles weer door elkaar en geprakt worden totdat het één grote, onherkenbare soep is zodat niemand er nog iets van snapt?

Het zou helemaal niet zo gek zijn als we ons tot één thema tegelijkertijd probeerden te beperken. Dat maakt de kans op succes aanzienlijk groter. Persoonlijk vind ik hoofddoekjes vaak heel charmant staan, vooral als ze gepaard gaan met hoge hakken, oorbellen of piercings en spijkerbroeken. Hoeveel nationaliteiten bezit zo’n meisje eigenlijk? Ook met één paspoort kun je er twee hebben.
Als een hoofddoek een meisje de zekerheden geeft die ze nodig heeft om onze westerse samenleving te leren kennen, dan pleit ik voor de hoofddoek.

Nee, Ella had in elk geval voor wat betreft de hoofddoekjes het gelijk volledig aan haar kant en trouwens, mijn moeder droeg vroeger ook een hoofddoekje. Het was toen heel gebruikelijk en niemand zeurde over onderdrukking.

In plaats van steeds weer terug te komen op getuttebol over vrouwenonderdrukking, zouden we beter eens kunnen kijken naar de krankzinnig fundamentalistische stokpaardjes waarmee we in het””vrije westen” door de wereld galopperen: mensenrechten, positieve discriminatie, glazige plafonds, seksuele vrijheden, recht op vrije meningsuiting, wetenschappelijke bewijsvoering en nog een paar futiliteiten. Wie al die onderwerpen onder een vergrootglas legt, kan alleen maar concluderen dat we in het “vrije westen” niet eens in staat zijn los te komen van rechten die we ons zelf voortdurend aankletsen. Dat is een vorm van autisme.

Kletsen, ja, daarin zijn we echt niet minder goed dan vrouwen met hoofddoekjes. Volgens mij is al dat geklets een symbool van de onderdrukking van zelfkennis en denkvermogen. Denk daar maar eens over na, trek je in jezerlf terug en doe desnoods een hoofddoekje over je gezicht. Als je maar eens even een tijdje stil bent.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst,

https://politiek.wordpress.com

Service
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/87510
nl.novopress.info/?p=1045
http://www.maghreb.nl/2007/08/17/vogelaar-verbod-hoofddoekjes-is-onnodig
nl.wordpress.com/tag/hoofddoekjes
http://www.sairaramira.wordpress.com
http://www.kajman.wordpress.com

Mijn geloof en waardigheid

De laatste maanden merk ik dat mij steeds vaker wordt gevraagd naar mijn geloof, naar mijn beeld van het onzienbare. Bovendien voerde ik op dit blog een langdurige discussie met een bezoeker over het christelijk geloof. Niet dat die discussie tot een conclusie leidde. Ze bleef zo oeverloos als het Meer van Galilea. 

Ik heb het idee dat er een opleving is als het gaat om de belangstelling voor geloof. Niet dat iedereen zich als de beesten aan het bekeren is geslagen maar de belangstelling is er wel. In de discussies is vaak gevraagd wat mijn geloof nu eigenlijkw el inhoudt. Voor degenen die het nog niet hebben opgepikt, zal ik het hieronder nog eern keer uit de doeken doen.

Daarbij valt te bedenken dat mijn geloof voortkomt uit twee ouders: beleving en heel veel nadenken. Het resultaat daarvan is dit mooie kindje: ik geloof in het onmogelijke, eventueel ook ongelofelijke. Ik denk dat alles mogelijk is, ook als het door een menselijk brein niet bedacht kan worden, als het menselijk brein daarvoor doodeenvoudig niet de kaders tot zijn beschikking heeft. Mensen zijn driedimensionaal en hebben over het algemeen vijf zintuigen. Het komt mij onwaarschijnlijk voor dat die begrenzing universeel is.

Nu moet ik daarbij allereerst vermelden dat ik óók geloof dat alles wat de menselijke geest kan bedenken concreet kan worden. Het bewijs daarvoor ligt voor de hand: we beschikken over technieken die bij de mensheid vele eeuwen geleden nog niet eens in de fantasie waren opgedoken. De gedachte dat twee mensen op tienduizenden kilometers van elkaar vandaan binnen enkele seconden met elkaar kunnen praten, is vele eeuwenlang niet bij iemand opgekomen. Wat vandaag onmogelijk lijkt, is morgen trend.

Maar ik doe een stap verder: er zijn ontwikkelingen mogelijk die wij met ons menselijk verstand nooit zullen kunnen bedenken en ook die zijn mogelijk. Zelfs de mogelijkheid dat de mens ooit alles wat mogelijk is kan bedenken, sluit ik niet uit. Nou, dat was een vette hap. Mogelijk verblijven ver weg van ons wezens die contact zoeken met ons op een manier die wij niet begrijpen zodat de boodschap volledg aan ons voorbij gaat. Het zou toch kunnen zijn dat in het AL iets mogelijk is dat geen mens of ander wezen kan bedenken? 

Mijn geloof kent geen meneer met een hoge hoed op, een grijze baard, een pandjesjas, een vestzakhorloge en wandelstok met gouden knop. Toch is mijn geloof wel persoonlijk want ik ken niet veel mensen die in het onmogelijke geloven. Veel mensen klampen zich vast aan de wetenschap die allerlei onmogelijkheden vooronderstelt. Wetenschappers die bij voortduring roepen dat iets niet “kan” werken zijn  er bij de vleet. in mijn ogen zijn het ook geen echte wetenschappers maar dat terzijde.

Dat brengt ons bij de mening van veel ongelovigen dat ongeloof geen geloof is. Daar ben ik het niet mee eens. het is wel degelijk een geloof. Zo goed als de gelovige het bestaan van God niet kan bewijzen, zo kan de ongelovige het niet bestaan ervan niet bewijzen. Dat betekent dat beide groeperingen hun nzichten voor waar aannemen en dat is een definitie van geloof. En als we dan toch allemaal gelovig zijn, dan is er ook geen enekele reden meer om ruzie te maken over geloof en ongeloof. Hooguit over vrijheid en onvrijheid.   

Mijn geloof heeft veel te maken met waardigheid. Wie leeft in het besef dat ALLES mogelijk is, leeft waardig. Hij of zij heeft zij  of haar eigen positie duidelijk gedefinieerd en dat is de basis van waardigheid. Klinkt dat geloofwaardig genoeg?

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.planetperplex.com/nl/onmogelijk.html

www.cijfers.net/quiz/nerds.html

www.kennislink.nl/web/show?id=133140

www.synoniemen.net/index.php?zoekterm=onmogelijk

www.nujij.nl/het-officiele-verhaal-kan-onmogelijk-hebben.3995035.lynk

www.poesie1840.skyrock.com/2053313125-onmogelijk.html

www.hf-online.nl/blog/?p=1465

www.redirect.waarmaarraar.nl/blog/5088/ID/325987/GO/0/Onmogelijk_Valkenswaard.html

www.gedichten.misslinz.nl/?p=13

www.sairaramira.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com 

 

 

 

MTV in Liverpool

Vandaag is Paul Mc Cartney op de MTV Music Awards in Liverpool uitgeroepen tot grootste Legende.

Well Paul, I don’t know if I will have to congratulate with that since you’re still alife and kicking.

Till strongness.

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

;a

Hellend vlak

Er is een oud gezegde dat ons vertelt dat je met boeven boeven vangt. Vanmorgen zag ik John van den Heuvel bij Goeiemoggel en ik kreeg het idee dat het waar was. Het was mijn gevoel dat deze man helemaal niet zoveel van Holleeder afstaat als hij ons voorspiegelt. Hij heeft dezelfde manier van binnensmonds mompelen waardoor je het verschil niet hoort tussen “ik ben aan de coke” of “ik ben van de kook” of “ik heb hem om” en “ik leg hem om”.

Zijn naam wijst in elk geval op een permanent hellend vlak en ja, het lijkt me ook moeilijk om in de voortdurende omgang met supercriminelen zelf zuiver op de graad te blijven. Maar..ik beweer niets, ik zeg niets, het is gewoon een gevoel. De man werkt nog voor de Telegraaf ook en…maar goed, ik zeg niets, ik beweer niets, ik wéét ook helemaal niets. 

Johnnie Boy was op tv in verband met de herdenking van die heerlijk, heldere ontvoering van 25 jaar geleden waarbij Willem Holleeder de toonaangevende man was. Aan de hand daarvan gingen de aanwezigen nog eens even na hoe de politie indertijd de ontvoerders heeft opgespoord en daarbij trof mij één uitdrukking: “het gaat tegenwoordig allemaal veel professioneler”.

Die uitspraak beschouw ik nu weer als een voorbeeld van de grenzenloze overschatting van onze eigen tijd, die overschatting die ook hoort bij “beleg je maar een ongeluk” en “soms ben ik zo toe aan een platbeeld-tv”. Persoonlijk heb ik meer op met de rechercheurs van 25 jaar of langer geleden dan met de verwende techneuten van onze tijd. Het is toch wonderbaarlijk hoe de speurneuzen van het verleden op grond van ervaring, inzicht en denkwerk tot prachtige resultaten kwamen. Dat noem ik nou de ware professionaliteit. Het simpelweg inzetten van een hele reeks van wetenschappelijke en technische hulpmiddelen en dan nog ernaast zitten, geen kikker van de kant af kunnen duwen, geen deuk in een pakje boter kunnen slaan, laat staan een crimineel in de kraag vatten, kun je nauwelijks als professionaliteit zien.

En we zitten er wat naast. Natuurlijk, jonge rechercheurs zijn uitgerust met een dot technologische kennis waar je beroerd van wordt maar hebben ze ook speurzin? Zijn ze niet veel meer uit op “snel scoren” omdat zoiets beter in de loopbaanplanning past? Ik vrees van wel.

En als het niet gaat om de loopbaanplanning van de rechercheur, dan is het werl de Officier van Justitie die op resultaten aandringt. Tenslotte wil hij ook niets liever worden dan landelijk Officier drugs of procureur generaal of nog veel meer van dat moois.

Ik geef toe dat politie en justitie zijn overladen met een berg absoluut overbodige rompslomp zoals de bespottelijke “war on drugs”. Die zou al lang voor het grootste deel gewonnen zijn als de drugs gewoon vrijgegeven waren. Net zoals dat bij het roken het geval is. Vandaag heeft de Ierse politie weer een vangst gedaan van 1,5 ton cocaïne en het is vrijwel zeker dat op hetzelfde moment 15 ton drugs de EU van buitenaf binnenslipten. 

Eerlijk gezegd heb ik geen behoefte aan pillen en poeders of spuiten. Ik vermaak me uitstekend met een lekker glas whisky, de meest geaccepteerde drug van onze samenleving. Tenslotte berust de hele drugsbestrijding op niets anders dan wat gedoe voor de Bühne waarvoor enorme hoeveelheden justitiegeld worden ingezet terwijl een simpele subsidie van het Minsiterie van Cultuur voldoende zou zijn. Drugsbestrijding begint duidelijke trekken te krijgen van folklore. We vieren de vangst van een lading cocaïne door ons helemaal coma te zuipen. Dag meneer Teeven (die heeft toch ook wel een wat slappe onderlip)!

Kortom, houd eens op over professionaliteit bij de opsporing van criminelen. De ware professionelen zijn mannen en vrouwen die met een minimum aan middelen een goed resultaat kunnen bereiken. De inzet van technologie en wetenschap komt daarna. Het is natuurlijk niet “sexy” om zoiets te zeggen, evenmin als mijn verhaal over drugs. Niet sexy maar wel vruchtbaar Ik geef toe: sexy en vruchtbaar tegelijkertijd, dat is een hellend vlak.  

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service!

www.sexymoeders.nl

www.watisgenomics.nl/genomics/genomics/i000444.html

www.voorzieningen.leidenuniv.nl/general/img/Boeven%20vangen%20met%20statistiek%20nj06

www.rtl.nl/programma/bureaumisdaad

www.rtl.nl/(/actueel/rtlboulevard/nieuws/)/components/actueel/…/2008/…/28102008_john_heuvel_sbs.xml

www.heinekenontvoering.nl/index2.htm

www.volkskrantblog.nl/bericht/198812

www.donder.skynetblog.be/post/2817598/misdaad-loont

www.thomasbakker.wordpress.com/bio-thg-bakker

www.sairaramira.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com 

 

 

Griepprik…weg ben ik!!!

Het valt mee. Ik krijg vandaag toch nog even de tijd om wat te typen en die kans laat ik me niet ontgaan. Gisteren was ik bij mijn huisarts voor “iets” en hij vroeg mij toen meteen: “Je wilt niet aan de griepprik?” Ik heb daarop bevestigend geantwoord: “Dat gaan we niet doen.” Hoe hij ook praatte, mijn antwoord bleef hetzelfde en dan moet je nagaan dat ik uitstekend overweg kan met mijn huisarts. Ik vind dat trouwens een voorwaarde.

De griepprik is door de overheid ingesteld als preventief middel tegen griepepidiemieën. Persoonlijk zie ik daar de noodzaak niet zo van in want zo’n epidemie geeft de mensen weer eens even kans tot rust te komen, rust die ze zelfs in hun vele vakanties meestal niet nemen. Iets anders is het aantal mensen dat aan de griep overlijdt. Mijn huisarts wees daar ook nog op maar ja…volgens mij heb ik meer kans om onder een vuilniswagen te lopen en helemaal plat te zijn. De overheid verbiedt even zo goed de vuilnisophaaldienst niet. Nee. zover gaat onze behoefte aan preventie niet.

Daar komt bij dat ik al dat geprik niet goed snap. Volgens mij worden we allemaal binnen de kortste keren resistent tegen elk vaccin en dan gaan we nog veel eerder dood. Bovendien kost zo’n actie vrachtwagens met geld en het is nog maar de vraag of dat economisch wel verantwoord is. Ja, natuurlijk, ik snap het wel. In onze superliberale vrijemarkteconomie gaan de belangen van het bedrijfsleven altijd voor en ondernemers willen liever niet dat hun medewerkers ziek worden. Dat levert verliezen op.

Dat geldt voor mij als kleine zelfstandige zonder personeel natuurlijk ook. Als ik ziek word, kan ik niet werken en dan komt de inkomstenstroom onmiddellijk tot stilstand. Of dacht je soms dat ik zo’n onbetaalbaar solide inkomensverzekering had?  Niet dus.  Wat dat betreft ben ik een echte kleine zelfstandige: slecht verzekerd.

Er zit ook nog iets anders bij. Al dat geld dat de overheid in de preventie gooit, kan niet een tweede keer worden uitgegeven. Daardoor zijn de middelen beperkt voor de mensen die al lang ergens aan lijden. Preventie snoept gewoon de gelden voor de mensen met een aandoening of ziekte weg. Dat brengt mij des te meer aan het twijfelen of al die preventie haar doel niet voorbijschiet. Is het wel zeker dat er zoveel ziekte wordt voorkomen, voldoende om miljoenen mensen ter voorkoming van een aandoening te vaccineren? Ik weet het niet hoor.

Het doet mij ook denken  aan ProRail dat alleen nog maar ongelijkvloerse kruisingen wil bij stations ter voorkoming van ongelukken. Bij osn in de stad is op de overweg nog nooit een ongeluk gebeurt omdat iedereen heel goed weet dat hij of zij moet uitkijken. Of Connexxion dat de schuifdaken wil dichtlassen om te zorgen dat niemand zijn kop naar buiten steekt en tegen een viaduct of brug te pletter slaat. Je zou mensen ook op het hart kunnen drukken zoiets niet te doen. Bescherming tegen ongelukken van de grootste idioot is onmogelijk. 

Als preventie zou je de Amerikanen kunnen verbieden een president te kiezen. Dat voorkomt veel oorlog. Je kunt ook iedereen verbieden kinderen te krijgen. Dat is goed voor het milieu. De overheid kan gratis zwembandjes uitreiken in verband met het overstromingsgevaar en ga zo maar door. Je kunt zelfs mensen verbieden om in IJsland te gaan wonen zodat hun hersens niet meer bevriezen. Ik krijg sterk het gevoel dat we maar eens een beetje van al dat gepreventeer af moeten. Gerwoon weer problemen bij de kop pakken en niet iets gaan zitten bedenken dat er nog helemaal niet is en dan al vast met de bestrijding beginnen.

Mijn voorkeur gaat in elk geval niet uit naar massale ingrepen ten behoeve van mensen die gezond zijn. Mijn gevoel zegt me dat we eens moeten ophouden elke dood en elke ziekte te willen voorkomen. In de praktijk is dat onbegonnen werk. Vorige week nog was ik op een congres waar allerlei hoge heren beweerden dat het onmogelijk is ieder risico uit te bannen. Het leek of het verstand had gewonnen.

Het zou beter zijn als de overheid ons leerde hoe we met ziekte en dood om moeten gaan, hoe beroerd het ook allemaal is. Ik weet er alles van. 

Misschien is het wel heel asociaal van mij om die griepprik niet te accepteren maar zoals je ziet komt die houding toch echt uit sociaal gevoel voort. Griepprik…weg ben ik!

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.vogelgriepforum.nl/blogs/…/archive/2007/…/griepprik-werkt-niet-bij-ouderen-nut-nauwelijks-aangeto

www.tiptho891.blogspot.com/2008/08/drie-maal-raden-wie-z-griepprik-in-de.html

www.wandelpreventie.blogspot.com

www.iris—1986.hyves.nl/blog/7089790/Loverboys_3_Preventie_voorlichtingsgesprek_Groningen..

www.maggiedeblock.be/wordpress/?p=557

www.sairaramira.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com

Twee violen en Obama

Ja, ik word oud. Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor de tv zat en Toon Hermans een conférence zag houden. Daarin vertelde hij dat hij “fiool” zo gevoelig vond. “Een weet u wat ik nóg gevoeliger vind?” vroeg hij daarop. Een echt retorsche vraag natuurlijk want meteen gaf hij het antwoord al: “Twee fiolen.”

Twee violen, ik moest aan al dat sentiment en die gevoelens denken toen ik vanavond keek naar een bijeenkomst van Barack Obama. Tot mijn grote schrik kwamen er twee vrouwen in beeld die Obama zeker zo gevoelig vonden als twee fiolen. In elk geval stonden ze te blèren dat het een lieve lust was. Zó mooi vonden ze Barack woorden en speech. Het ontbrak er nog maar aan dat ze niet jankten omdat ze HEM hadden mogen aanraken. Ja zeker, HEM want de verering voor Obama begint religieuze vormen aan te nemen.

Ik ben voorstander van gevoel in de politiek maar je kunt het ook te gek maken. Aan alles merk ik dat de Amerikaanse samenleving op ontploffen staat en zo gek is dat niet. Onbenul George heeft de samenleving gedurende acht jaar tot een kookpunt gebracht met zijn politiek van tegenstellingen. Schreeuwend dat hij een bruggenbouwer was, heeft hij niet anders gedaan dan groepen uit elkaar drijven en een “wij-zij” beleid voeren. Wie niet voor georgie-boy was, was tegen hem.  De emotie als permanent wapen van onderdrukking. Daar wist hij wel raad mee. Godzijdank is het bijna afgelopen. Eigenlijk vind ik dat op het moment dat hij aftreedt in alle kerken van de wereld een dankstonde moet worden gehouden. Uit het Witte Huis en nooit meer erin.

Maar die vreselijk overdreven emotie is natuurlijk ook niet goed te praten. Het was die emotie die de Amerikanen ertoe bracht ooit een volledig onbekwame president te kiezen. Vooral zijn absolute ridicule optreden op de puinhopen van de twintowers heeft valse sentimenten opgeroepen die geleid hebben tot verschrikkelijke rampen: een midadige inval in Irak, een militaire vergissing in Afghanistan en een financiële crisis die de hele wereld teistert.

Met zijn op asociale  en financieel debiele beginselen gebaseerde beleid heeft hij schurkachtige financiers de vrijehand gegeven in een land dat aan de financiële afgrond stond. Hij is een oorlog begonnen die die afgrond nog dichterbij bracht en…hij heeft de Amerikanen doen geloven dat hij deze zelf-gefabriceerde puinhoop weer zou kunnen opruimen. Er zijn mensen voor minder de bak in gegaan.

Er moet wel iets geks gebeuren om Obama het presidentschap te onthouden. Een kogel van een stel halfgaren is al genoeg maar ook dat zou een emotionele oprisping zijn. En natuurlijk, de strijd is nog niet gestreden maar het zou mooi zijn als in de laatste week weer de wezenlijke argumenten de overhand kregen. Als dat gebeurde, zou ik huilen van geluk. Voorlopig is daarvoor weinig reden met rechters die de kant kiezen van dierenbeulen in het circus. Soms ligt de emotie van de politiek voor het grijpen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.nl.wordpress.com/tag/emotie-in-de-politiek

www.nrcboeken.nl/recensie/nu-ook-nog-in-de-politiek-emoties

www.historischnieuwsblad.nl/00/hn/nl/154/artikel/5609/De_vooruitgang:_Emotie_in_de_politiek.html

www.ru.nl/cpg/jaarboeken/jaarboek_2003

www.atypon-link.com/UBO/doi/pdf/10.1347/wper.47.4.43

www.sairaramira.wordpress.com

www.mythologie.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com

www.russia.blog2blog.nl

Populisten, populieren, het gepopel en het gepeupel

Ik ben natuurlijk ontzettend populair met dit blog. Vooral in politieke kringen in Nederland maak ik een toenemend aantal vrienden met mijn opmerkingen, letterlijk: links en rechts. Ik moet zeggen, ik verheug me ook in die populariteit want het is leuk om altijd en overal te worden herkend. Soms komen mensen mij tegemoet met de opmerking “U bent toch een ontzettend bekende persoon”. Wie ben ik dan dat ik dat zal ontkennen? Overigens: de mensen die dat zeggen, ken ik meestal niet maar dat doet er niet toe.

Populair is als woord natuurlijk afgeleid van het woordje “populus” dat in het Latijn “volk” betekende en dan vooral het volk van de stad Rome. “Senatus Populusque”: de senaat en het volk, ze worden nog al eens in één adem genoemd in Romeinse publicaties.

Dat mochten de politici van de dag van vadaag willen. Zij worden zelden in één adem genoemd met het volk tenzij die adem de kloof aanduidt die tussen beide bestaat. Nee, politici van vandaag proberen zich te onderscheiden door de durf om ook “onpopulaire maatregelen” te nemen. Alleen de uitdrukking al “onpopulaire maatregelen”! Dat betekent dan meestal dat ze aan de portemonnee van de mensen komen, zoals nu weer dreigt te gebeuren door die rare verhoging van de accijns op bier. Hou toch eens op met het verhogen van belastingen en maak gewoon scherpere keuzen. Dat zou beter zijn en he zou je zelf er populairder mee kunnen maken.

Oei, die opmerking grenst aan het populisme en dat is een trendy uitdrukking voor opmerkingen dië bij “het volk”, het gepeupel dat niets van politiek begrijpt, in de smaak vallen. Een voorbeeld? “Wij gaan de files oplossen?” Ik vraag me altijd af hoeveel zoutzuur Rita denkt daarvoor nodig te hebben maar goed, het gaat er in als Peijnenburg.

Nu is het eigenlijk wat populistisch om een concurrent in de politiek te betichten van populisme. Bij tijd en wijle maken alle politici gebruik van populismen omdat ze heel goed weten dat het helpt bij het vergaren van stemmen. Bovendien is het gevaarlijk om er al teveel mee te schermen omdat voorgangers daardoor heel goed beschadigd kunnen raken. Thorbecke, Schaepman, Groen van Prinsterer, Kuyper* (met ster dus), Domela Nieuwenhuis, Troelstra, Drees, Joop de Uyl, Colijn . Wiegel en Van Agt waren allemaal populisten. Zij wisten allemaal de juiste toon te vinden om brede massa’s achter zich te verzamelen. Dat is ook niet slecht aangezien het gepeupel niets van politiek begrijpt maar wel heel veel van hebbedingetjes en voordeeltjes. Vooral gratis cadeautjes en in het vooruitzicht gestelde lui(ll)igheid doen het goed.

Nee, het is de kift. Ik denk dat vooral politici die de juiste toon niet weten te vinden, anderen beschuldigen van populisme. Dat is gemakkelijk en dus héél populistisch. Dat heeft ook te maken met hun onvermogen om kritiek te verdragen terwijl ze toch zouden moeten weten dat hoge bomen veel wind vangen. In dat opzicht horen zij populieren te zijn die met de wind meebuigen. Soms vind je de juiste voorbeelden zo maar in de natuur.

Wat hen bindt met de hiervoor genoemde populisten is dat ze staan te popelen om macht te hebben. Jammer want die krijg je alleen maar als een groot genoeg deel van het gepeupel achter je staat en daarvoor is populisme onmisbaar. De boodschap moet dus zijn: begeef je op het terrein van populisme, ja, op gevaar af dat je een gedreven politicus wordt. Als het zover is, win je vanzelf aan populariteit.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.maurice.nl/index.php?itemid=8

www.forumdemocratie.nl/dreigt_nederland_in_de_val_van_gemakzuchtig_populisme_te_stappen

www.mo.be/index.php?id=63&tx_uwnews_pi2%5Bart_id%5D=22552&cHash=26aa6c2c6a 

 www.henkblanken.nl/?p=564

www.filosofiemagazine.nl/00/fm/nl/…/Samen_voor_ons_eigen_Symposium_over_populisme_in_de_Nederlandse_politiek.html

www.dejournalist.nl/tags/tag/populisme

www.hyves.com

 

 

Kloof

 

Nog niet zolang geleden sprak ik hier het vermoeden uit dat bangmakerij de enige manier nog is waarop politici de kloof met de burger kunnen overbruggen. Veel mensen zijn immers bang voor een aanslag, overstroming, werkloosheid, economische malaise, ja zelfs voor de deeltjesversneller in Zwitserland en Frankrijk. Er zijn tijden geweest dat mensen op de MT Blanc klommen om te ontkomen aan het vergaan van de aarde maar dat lijkt mij nu wel de laatste plaats waar je moet zijn.

Bang dus. Nou heb ik daar niet zoveel last van al ben ik wel eens bang voor een kerel van vier bij vier die boos op me is en over de hersenen van een mastodont beschikt maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Maar de politicus die de indruk wekt dat hij of zij die angst kan wegnemen, gooit hoge ogen. Die ogen slaan echter blind als er van die mooie beloften niets wordt waargemaakt. Pas dus op met beloften.  

Gisteravond maakte ik weer een mooie anecdote mee. Eerlijk gezegd heb ik nooit zo in een kloof als nieuw verschijnsel geloofd. In het verleden was de afstand tussen meneer Thorbecke en de gemiddelde middenstander echt heel veel groter dan die tussen Mark Rutte en het eerste het beste studentje met een grote bek. Maar, even zo goed, we praten over een kloof.

De hedendaagse kloof heet niet zo zeer “kloof” als wel “wantrouwen”. Er is geen afstand maar weerstand en zelfs weerzin. We leven in een wereld die aan elkaar hangt van wantrouwen of liever: erdoor uit elkaar valt. Wantropuwen is normaal geworden en wie niog vertrouwen in een ander heeft wordt gezien als een non-realistische halve zool. Zo zit dat.

Ja, dat is niet lekker. Gisteravond woonde ik sinds vele weken weer eens een commissievergadering bij met veel insprekers. Bij de eerste was het al raak. Het was haar taak om de raadscommissie over te halen tot haar standpunt maar daarbij maakte ze geen gebruik van de meest effectieve instrumenten: charme, pamperen, honing smeren en noem maar op. Nee, ze begon meteen volop in de aanval met sarcastische sneers uit te delen, vooral in de richting van de wethouder. Alsof ze bang was geen gelijk te hebben. Alsof ze zelf niet in haar verhaal geloofde en vreesde voor een tegenaanval. Ze vond kennelijk dat de aanval de beste verdediging was. Ze had zich in gegraven in loopgraven en ze moet vrezen dat die ooit eens instorten.   

Overtuigend was ze daarmee niet en ik snap het ook niet. Wie als vreemde bezoeker begint meteen de wethouder in elkaar te beuken, kan verwachten dat er al gauw wat stekels overeid gaan staan. Ook bij sommige commissieleden en misschien wel bij allemaal. Raad en wethouder zijn het lang niet altijd met elkaar eens en ze vechten wel enes ruzies uit maar…de mensen kennen  elkaar goed en ze maken deel uit van hetzelfde systeem. Wie de wethouder hardhandig aanvalt, kraakt het hele systeem af en dat vinden ook de raadscommissieleden niet sympathiek. Sommigen van hen hopen zelf ooit wethouder te worden en zij zijn niet happig op een voorland waarin schelden en ketteren bon ton is. Dom. dom. dom dus.

Woeie weet, misschien had ze harten kunnen veroveren door zich af te vragen hoe de nieuwkomers in haar woonomgeving zich straks voelen in hun nieuwe, nu nog niet gebouwde huizen. Misschien had zij een toekomstbeeld van nieuwe bewoners kunnen schetsen die ook niet allemaal verlangen naar een steenwoestijn en ook wel graag wat groen om zich heen zien. Die waarschijnlijk ook graag de zon in hun huiskaner hebben en over de nodige privacy beschikken. Maar nee, ze koos ervoor zich vast te bijten in haar eigen, deels gespeelde, boosheid. 

De kloof komt dus voort uit een, wederzijds, gebrek aan vertrouwen. Een wederzijds gebrek aan bewustzijn dat men onderdeel uitmaakt van één en dezelfde samenleving. Maar…wat bazel ik nou, dat weten we toch allemaal al? Ik betwijfel het.

Laten we ervan uitgaan dat de bestuurders van de gemeente weten dat de kloof zijn bodem vindt in wantrouwen. Wat valt daar dan aan te doen? Het openen van websites en dat soort hulpmiddelen vormen niet meer dan lapmiddelen. Het gaat erom het vertrouwen te winnen en te voeden. Dat is alleen maar mogelijk door mensen te behandelen volgens een paar ijzeren principes: afspraken nakomen, zorgvuldige en heldere communicatie en echte belangstelling tonen. Misschien zijn er nog een paar maar daar kom ik nu niet op.

Tja, die communicatie, daar ontbreekt het nogal eens aan. Ik stuur zo nu en dan e-mails naar politici waarop ik nooit of tenimmer een antwoord krijg. Dat schept geen vertrouwen. Ik snap best dat de dames en heren het druk hebben maar een antwoordbevestiging is toch wel het minste en…de mededeling dat ik in elk geval binnen een overzienbare termijn een soort antwoord krijg, dat scheelt al heel veel. Dan heb ik het gevoel dat ik ben opgemerkt, dat ik er niet als een lappen lul bijhang in deze samenleving.

Begrijp me goed, ik zie politici niet als oorzaak van het gebrek aan vertrouwen. Dat gebrek is er netzo goed bij de “burger” . Ik vind wel dat de politicus als hoeder van samenleving en democratie een bijzondere verantwoordelijkheid heeft. De kloof, die overbrug je niet met techniekjes en foefjes maar alleen door mensen die elkaar ontmoeten. Het klinkt als een preek maar ik ben geen dominee en ook geen pastoor. Ik ben journalist en het is mijn taak om bruggen te slaan. De kloof kan ik niet dichten maar communicatie helpt wel.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.volkskrantblog.nl/bericht/213134

www.thebecompany.nl/afspraken_nakomen.htm

www.intomartgfk.nl/default.asp?itemnumber=469

www.denieuwereporter.nl/index.php?tag=betrouwbaarheid

www.utwente.nl/nieuws/pers/archief/2006/cont_06-030.doc

www.nl.wordpress.com/tag/kloof-burger-en-bestuur

www.research.nl/index.cfm/27,2294,124,89,html

 

  

 

 

 

Recht, krom en de chaos

De kop eraf! In de Middeleeuwen wisten ze wel raad met mensen waarvan ze meenden dat ze schuldig waren aan een misdrijf. De kop eraf en dan die kop op een staak zodat iedereen die kop kon zien. Na een tijdje werd het vanzelf een rotkop. Soms hingen ze terechtgestelde misdadigers ook nog eens op, ondersteboven of gewoon zoals het hoort. Ja, dat waren nog eens heerlijke tijden met veel gerechtigheid en wraak.

Ja, we zouden er zo graag naartoe terug willen want het was zo simpel in die tijd, zo heerlijk direct en controleerbaar, tenminste zo leek het. Het gaat altijd om een ander die iets heeft gedaan dat niet door de beugel kan (Jahaa, in de beugel, dat was ook een leuke Middeleeuwse straf, joepie!!!). Het kan toch niet mooier. Volgens mij was het recht in de Middeleeuwen een feest voor de slachtoffers, familie en vrienden. Misschien kon je het wel scharen onder bruiloften en partijen. Trouwens, veel later ging het ook nog zo. In de Franse Revolutie was het onthoofden van schuldige en onschuldige aristocraten een waar volksvermaak waarbij de dames van de breiclub vooraan zaten. Heerlijk!!! 

Vanmiddag kwam tijdens het gesprek met het college van B&W de moordenaar van Tamara Wolvers ter sprake. Het Openbaar Ministerie had als verdachte Jacco Griffioen aangewezen en 15 jaar gevangenisstraf geëist. De rechter sprak hem vrij wegens gebrek aan bewijs. Zelfs sommige journalisten waren teleurgesteld maar waarom eigenlijk? Niemand is schuldig totdat de schuld is bewezen en zelfs die stelling vertoont nog hiaten. 

De wetgever heeft ooit gesteld dat het wettig en overtuigend bewijs moet zijn geleverd. Dat woordje overtuigend is een staartje met venijn want het houdt een slag om de arm. De rechter kan wel overtuigd zijn van de schuld maar daarmee bestaat nog steeds geen 100 procent zekerheid. De voorbeelden van het tegendeel zijn er te over en dat heeft de wetgever maar al te goed begrepen. Vandaar de slag om de arm. In de loop van de geschiedenis is een reeks van rechterlijke dwalingen begaan die elk mens het schaamrood naar de kaken zou moeten laten stijgen. Gehangenen, onthoofden en levenslang opgeslotenen zijn bij lange na niet allemaal ook echt dader geweest.

In onze tijd is daarin niet veel verandering gekomen. We hebben de Rotterdamse parkmoord, Lucie de B, de Deventer moordzaak waarvoor Louwrens is veroordeeld en de Puttense moordzaak waar voor twee mensen jarenlang onterecht vastzaten. Meer dan ooit hebben mensen in onze tijd behoefte aan schuldigen en die moeten ook allemaal bekend zijn. Dat heeft te maken met onze eigen angsten en onzekerheid en vooral met het ontbrekende gevoel van saamhorigheid. Dat gevoel krijgt wel vorm door voor het oog mee te voelen met de nabestaanden maar in werkelijkheid is het allemaal voor onze eigen Bühne, ons zelfbeeld.

Nu lijkt het alsof moderne technieken meer zekerheid bieden maar dat is niet het geval. gebruik van DNA kan ook twijfels oproepen in zaken waarin de rechter in het verleden meende volledig overtuigd te kunnen zijn. Wat nu als alles wijst op één en dezelfde dader maar het DNA geeft het tegengestelde aan? Soms lijken moderne technieken zekerheden te bieden maar zij vergroten ook de twijfels. Nu de twijfel dus is bewezen, is een totale herziening van ons stelsel van schuld en boete nodig.

Het zou een ieder fraai staan als hij of zij begreep dat de verdachte in de moordzaak voorlopig is vrijgepleit. Vanzelfsprekend zijn de nabestaanden van het slachtoffer daarmee niet geholpen maar zijn zij eigenlijk wel te helpen? Het enige wat zij toch echt willen, is dat Tamara terugkomt? Dat zal helaas niet gebeuren. Daaraan helpt geen lieve DNA en ook geen andere moderne techniek. Tragisch, ja zeker maar geen reden om dan maar iemand aan te wijzen als dader.

Ik moet daarover ook iets persoonlijks kwijt want ik heb een wat afwijkende opvatting over schuld en boete. Ik kan niet geloven in de individuele schuld van een “dader”. Daarvoor zijn we allemaal teveel een vrucht van aanleg, opvoeding, omgeving en omstandigheden. Dat de één wel en de ander geen moord pleegt, doet daar niets aan af. Iedere vergelijking tussen individuen gaat wat mij betreft mank. Aan de andere kant vind ik ook dat de samenleving bescherming verdient tegen misdaad. Hmmm, moeilijk. 

De neiging om een schuldige aan te wijzen overheerst onder mensen omdat we allemaal zo graag willen geloven dat het kwaad alleen maar schuilgaat in de kwaden en dat wij zelf brandschoon zijn en altijd zullen blijven. Nou, mijn kop eraf als dat geen wilde fantasieën zijn. Wie denkt zelf de deugdin persoon te zijn, hoort aan de schandpaal.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.bezinningscentrum.nl/links/special_links3/zondebok.shtml

www.zondebok.com

www.blog.vechtentegenhetonbekende.nl/?p=325

www.zocors-web.nl/26-wat_zijn_je_rechten.html

www.depers.nl/binnenland/193692/Internet-als-volksgericht.html

 

 

Geur

hondje

Het is onwaarschijnlijk zo belangrijk als geur is. Kortgeleden woonde ik een bijeenkomst bij waarop voormalig Artisdirecteur Frankenhuis duidelijk maakte dat vrouwen een man uitkiezen voor de voortplanting, vooral op basis van de geur! Vrouwen hebben een neus voor dominantie, carrière en leiderschap. Dat is belangrijk want met één eitje in de maand moet je zuinig zijn.

Toen ik dat verhaal vertelde in een ander gezelschap, vroeg één van de aanwezige dames zich af waarom vrouwen niet meer aan risicospreiding doen. Je kunt dat vertalen met “waarom gaan ze niet vaker vreemd?” Ja, inderdaad, waarom niet? zou je denken.  Nou ja, daarover valt veel te zeggen maar vrouwen gaan, vooral op vakantie, vaker vreemd dan mannen. Tussen de 20 en 30 procent van de vrouwen doet het wel eens met een ander. Dat “for the record”.

Daar komt bij dat vrouwen wel degelijk ook geuren opvangen van mannen die ze eigenlijk leuker vinden dan hun geslaagde partner. Creatievelingen mogen dan misschien niet in eerste instantie dan toch zeker wel in tweede of derde instantie zich verheugen in een zeer hoge populariteit. Zo’n creatieve man is eigenlijk veel leuker dan een carriererunner. Echt, ik ben het daar volledig mee eens en ik ben blij dat vrouwen dat hebben ingezien.

Geur is dus belangrijk en dat geldt ook voor de politiek. De geur van kletskoek, losbolligheid of leugens trekt gregeld door de wandelgangen van het Binnenhof. Zo zijn de meeste politieke partijen wel blij met de keuze van Mariëtte Hamer als fractievoorzitter van de PvdA. Ze is namelijk niet zo actievoerderig als Diederik Samsom. Daar omheen hangt de geur van eigenbelang.

In de eerste plaats begrijp ik niet waar die andere partijen zich mee bemoeien.  In de tweede plaats zijn die andere partijen natuurlijk bang voor een actievoerderige fractievoorzitter van de PvdA. Actievoeren willen ze graag zelf doen en voor de rest is het de kunst om met veel gefluister en gemeut onder tafel de touwtjes in handen te houden. De fractievoorzitter van de PvdA moet daar geschikt voor zijn.

Een andere doordingende lucht kwam de tv-kijker tegemoet toen de Amerikanen Noord-Korea weer eens beschuldigden van nucleaire steun aan Syrië. Inderdaad, de befaamde foto’s kwamen op tafel. Foto’s die ook aan de wereld werden getoond toen het ging om de vermeende massavernietigingswapens van Saddam Hoessein. Rond die foto’s hangt de geur van list en bedrog.

Die lucht domineert ook rond het idee dat de Chinese regering wel wil praten met de Dalai Lama. Ze zouden daar nu ineens de tijd rijp voor achten. Natuurlijk, de Olympische Spelen van peking stinken al behoorlijk naar bederf. Zelfs Airwicked met z’n veelgeurige instrumentarium kan daar niets meer aan doen. 

De Chinezen zijn bang dat de Dalai Lama uit is op onafhankelijkheid van Tibet. En waarom ook niet? In de vijftiger jaren werd de hoogstgelegen natie ter wereld op brute wijze door China overrompeld terwijl het absoluut geen enkele bedreiging vormde voor de superstaat. Toch heeft de Dalai lama gezegd dat hij genoegen neemt met autonomie. Is dat even een meevaller voor de Bende van Honderd in Peking!

Geur, inderdaad, ik ben er gevoelig voor. ik heb een neus voor nieuws want dat heeft oo altijd een bepaalde geur. Iets zweterigs. Ik heb een neus voor alles waar vrouwen een neus voor schijnen te hebben en soms heb ik de neiging mijn neus achterna te lopen. Tja, twintig tot dertig procent kans dat ik goed zit.

Daar zit dan toch ook weer de geur van gewetenloosheid, gebrek aan verantwoordelijkheid, onbetrouwbaarheid en noem maar op…aan. Ik denk dat ik maar eens stinkend mijn best ga doen om doodeenvoudig de weg naar mijn eigen geluk te volgen. Dat ligt vooral in mijn creativiteit. Ik ruik succes al kan eigendunk het spoor vertroebelen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.lichaamstaal.com/geur.html

www.degroenegeur.nl

www.flaubert-nl.com/aan_emma.htm

www.politicsinfo.net/forum/viewtopic.php?t=19356

www.extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/395/Wantrouwen_tegen_politieke_elite_is_terecht

www.toinevanbergen.web-log.nl/toinevanbergen/2005/10/hans_boxem_de_g.html