Triumfeminaat

zebra.jpg

Hoe krijgt ze het toch voor elkaar? Het kapsel van Hillary Clinton zit altijd even onberispelijk. Storm, kou, regen of zon, steeds zijjn er die haast klassiek kunstzinnige slagen in het haar en, niet te vergeten, de onverzettelijke oorknoppen.

Ik zie haar graag. Ze heeft een leuk koppie, ook op haar 59e. Ik maak me geen illusies. Achter het leuke koppie gaat heel wat schuil, mooie en minder mooie dingen. Maar toch, ik zie haar graag ook al is het niet meteen het type waarmee ik als “maatje” de jungle in zou willen.

President van de Vrouwlijke Staten. Waarom ook niet? Het lijkt mij persoonlijk een prachtige ontwikkeling. Het links-radicale miljonairtje zal best iets leuks kunnen doen voor de arme luizen in de brakke onderkomens van die afschuwelijk, eentonige Amerikaanse steden. Links-radicaal voor Amerikaanse begrippen natuurlijk, hè! In het beleid zal ongetwijfeld het stempel terug te vinden zijn van Bill want in huize Clinton geldt één vaste stelregel: even napraten op het kussen en tussen de lakens.

Nog spannender vind ik de situatie die gaat ontstaan als Hillary daadwerkelijk president wordt. In de VS een vrouw aan het roer, in Duitsland Angela Merkel en in Frankrijk de vrouw met de merkwaardige combinatie Présidente Royale. Een drievrouwschap dat een belangrijk deel van de wereld bestuurt. Dat zal toch tot iets moeten leiden dat alle feministische hartjes sneller doet kloppen!

Echt, het lijkt mij heel boeiend om te zien hoe zoiets gaat. Eerlijk gezegd denk ik dat de drie vrouwen netzo zullen handelen als hun manlijke voorgangers. Alleen de presentatie en hier en daar een accentje zal anders zijn maar…ik wacht vol verwachting af. Ze kunnen mij geen groter plezier doen dan een globaal triumfeminaat: Hillary, Ségolène en Angela.  Wauw! Drie is een magisch getal.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.stefbos.nl

www.elsevier.nl

www.tawiza.nl

Published in: on 22 januari 2007 at 8:54  Geef een reactie  

De zweep erover

zweep.jpg

In het Britse parlement kent iedere fractie een tweedeling. Er zijn front- en backbenchers. De frontbenchers ondersteunen de officiële partijlijn. Bij de regeringspartij is dat dus de koers van het kabinet. De backbenchers zijn de bewakers van de ideologie. Zij staan kritisch tegenover de officiële koers van de fractie. De leiding van de backbenchers is in handen van de Chief Whip, de hoofdzweep. Hij voert de backbenchers aan in hun kritiek en maakt daarmee zelfs kans op het premierschap.

De Chief Whip is in Groot-Brittannië echt een begrip. In het verleden was er zelfs een sigarettenmerk dat die naam droeg. In Nederland en ook in Duitsland kennen we dat niet. Daar heerst de fractiediscipline, in wezen een absoluut ondemocratisch verschijnsel aangezien volksvertegenworodigers op persoonlijke titel worden gekozen. Zij zweren of beloven zelfs hun functie uit te oefenen “zonder last of ruggespraak”. De fractiediscipline is in wezen daarmee strijdig.

De vraag is wie de functie van de zweep moet uitoefenen als er zo weinig kritische geluiden uit de fractie naar buiten komen. De aangewezen instantie daarvoor is de pers maar die laat het de laatste jaren veelal lelijk afweten. Veel journalisten schrijven uitsluitend brave stukjes over voornemens, plannen, nota”s en notities en ze durven niet eens achter de coulissen te loeren. Daarmee verlagen ze zichzelf tot verlengstuk van voorlichters en zegslieden.

Ja, dan krijg volksvertegenwoordigers die klagen dat ze het zo druk hebben, zich voortdurend het vuur uit de sloffen lopen en ga zo maar door. Volksvertegenwoordigers ook die zelden of nooit onder het volk komen omdat ze druk doende zijn half begrepen documenten door te ploeteren.

Ik zou zeggen, journalisten, de zweep erover. Gun de mensen op het pluche geen rust en volg ze hinderlijk kritisch. Ga niet, bij wijze van alternatief, onderbuikgevoelens “uit den volke optekenen” als sensationele berichtgeving. Dat leidt tot niets. Nee, bij de politici en bestuurders moet je zijn. En politici…als het ergens jeukt, krabbel dan nog maar eens achter het oor bij de gedachte aan de fractiediscipline.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service 

www.parlement.com

www.debatforums.net

Published in: on 21 januari 2007 at 10:29  Comments (5)  

Islamhater op oorlogspad

300px-wykshield.jpg

Onder de naam Nederkrant verschijnen er allerlei verschrikkelijke berichten over de Islam op wordpress.com. Het is één en al verschrikking als je de verhalen van de auteur moet geloven.

Nu snap ik dat geschrijf wel. Journalistiek heeft de naam onafhankelijk te zijn. Onderzoeksjournalistiek moet bovendien misstanden onthullen. Toch bekruipt mij het onaangename gevoel dat er bij de auteur van de stukken geen sprake is van één van beide. De stukken lezend  kom ik steeds weer tot de conclusie dat hij of zij  uitsluitend de bedoeling heeft een sfeer van argwaan te creëren rond het onderwerp. Daarbij komt dat de man of vrouw niet kan spellen en schrijven. Zowel in het Nederlands als in het Engels maakt hij spelfouten. Dat ondergraaft zijn of haar geloofwaardigheid. Wie de moeite niet neemt fatsoenlijke taal te schrijven, kan nauwelijks serieus genomen worden.

Dat is allemaal bijzonder betreurenswaardig want er zijn rond het thema “Islam en het Westen” zoveel bijzondere en goede dingen te doen. De auteur ziet daarvan af en rijgt uitsluitend verdachtmakingen aan elkaar. Hij spreekt bijna Juan van Oostenrijk na: “In hoc signo”, alleen…volgens mij onderschrijft de auteur ook dat teken (het christelijke kruis)  niet.

Eén ding is zeker..met zijn geschrijf overwint hij niet en overtuigt hij al helemaal niet.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Hoop

fantasie.jpg

Voor mij ligt een artikel uit de Volkskrant van een paar weken geleden. “Atheïst heeft de waarheid niet in pacht`. Je kunt je afvragen of er iemand was die dacht dat atheïsten de waarheid in pacht hadden. Misschien een paar atheïsten.

Ik ben bijna voor alles waar “a” voor staat allergisch. “Atheïsme” , ik vind het een vreemde overtuiging. Atheïsten gaan ervan uit dat het hele zijn en niet-zijn met het menselijk verstand te behappen is. Misschien is het nu nog niet zover maar het komt. Dat is bijna een chiliastische boodschap. Nee…het is een chiliastische boodschap. Ook atheïsten hebben behoefte aan een heilsverkodiging. Dat is dan tenminste mooi om te weten.

De laatste tijd zijn er veel boeken en geschriften verschenen die het atheïsme verdedigen. Kennelijk is het ongodige geloof in de verdediging. Nou, dat kan. Wat bijna al die auteurs vergeten,  is het voorstellingsvermogen. De oneindigheid van het voorstellignsvermogen., de fantasie. Ga je ervan uit dat het hele zijn en niet-zijn door de menselijke geest te behappen valt, dan stel je grenzen, de grenzen van de menselijke geest. Die is grenzenloos? Dat kan niet. De uitdrukking “menselijke geest” geeft per definitie grenzen aan, al is het alleen maar door het woordje “menselijke”. Als je dat weg laat, kom je bij “geest” en die zweefde over de wateren en daar geloven de atheïsten niet in.

Nee, niet alleen vind ik het atheïsme van eindeloze zelfoverschatting en grootheidswaanzin getuigen, het is mij ook te beperkt. Mijn fantasie leeft bij de gedachte dat er dingen zijn of niet-zijn die ik me niet kan voorstellen. De kans daarop is groot. In het verre verleden waren bacillen en bacteriën bij de mensen onbekend. Ze konden zich er ook geen voorstelling van maken. Dat wilde niet zeggen dat ze er niet waren.

Nu is het de mens wel gelukt om die kleine kriebels te vinden maar dat houdt niet in dat er geen zijn of niet-zijn bestaat, dat niet te kennen valt. Bacteriën en bacillen vallen kennelijk nog binnen de kenbare wereld. Ik denk dat er een enorm groot (niet)zijn bestaat dat we nooit zullen kennen en…dat stiekum toch invloed op ons leven heeft. Gelukkig maar, anders zou ik het willen controleren.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.defantasie.com

Boerka goed voor democratie

0102025894400.jpg

Het is echt gillen en schreeuwen geblazen als het onderwerp boerka ter tafel komt. De één weet het nog beter dan de ander en vooral is dat het geval aan de cafétafel waar ik vannacht rondhing. Je moet wel eens wat als journalist.

Het papegaaicircuit is echt ongelofelijk. Kortweg gezegd zijn er twee partijen: de boerka- en de antiboerkapartij. De boerkapartij vindt dat moslima’s zelf mogen weten of ze zo’n ding willen meesjouwen. Zij houden ook vol dat vrouwen er vrijwillig voor kiezen. De antiboerkapartij vindt het “geen gezicht”, “vrouwenonderdrukking” en “onsociaal”. Dat laatste heeft te maken met het gebrek aan contact dat je met een boerkadrager zou hebben. Ik heb gisteravond maar eens een nieuwe zienswijze ingebracht en gesteld dat de boerka goed zou zijn voor de democratie. Die gedachte kwam een beetje voort uit mijn vorige column. Onbewust laat je je beïnvloeden door het uiterlijk van een politicus/a en dat leidt af van de inhoud. Dat is niet goed want het gaat om ideeën en niet om een strak lijf of een brede glimlach.

Om die reden pleit ik er dan ook voor om campagnevoerende politici te verplichten een boerka te dragen. Je hebt dan geen enkel zicht op sensualiteit, sex appeal of charisma, je krijgt geen natte droom als je fantaseert over dankbaarheid van een verkozen kamerlid en je moet helemaal afgaan op de boodschap van een politicus/a. Ik zal maar zeggen: hoe zou Geert Wilders overkomen als je niet zou zien dat zijn hersens bovenop zijn hoofd zitten in plaats van erin?

De boerka is dus een hulpmiddel bij het verkrijgen van objectiviteit. Het is als wijn proeven zonder dat je het etiket ziet, een boek lezen zonder de naam van de auteur te kennen. Echt, we kunnen het toch op zijn minst eens proberen, nu meteen al met de provinciale verkiezingen in maart? Het zou veel “spijtoptanten” kunnen schelen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.extra-media.nl

www.observant.unimaas.nl

Angela mantelt Europa Ein

europe_night.jpg

Ik kan er niets aan doen maar elke keer dat ik Angela Merkel zie, moet ik lachen. Zij is de personificatie van de houterigheid die het voormalige Oost-Duitsland in haar greep hield. Opgetrokken schouders en een wat kortademig mondje zijn nou niet bepaald de beste “Voraussetzungen” voor een glanzende politieke carrière.

Ik ken mensen die haar steevast “Angela Mütze” noemen. En toch, dat wijffie lapt het hem allemaal toch maar. Kind van een communistisch achterstandsgezin, opgewerkt tot het meest invloedrijke ambt van de Bondsrepubliek. Al weer zo iemand waarvan je zou gaan vermoeden dat ze over capaciteiten beschikt.

Uitgerekend zij verbindt haar lot aan de zogenaamde Europese Grondwet. Ik wil het nog wel eens zeggen: het ding is helemaal geen grondwet. Het is een samenraapsel van verdragen en wetten die al lang bestaan, hier en daar met een toefje slagroom. Alleen de tegenstanders ervan hebben kans gezien het woord “Grondwet” eraan te geven omdat het beangstigend klinkt.

Veel beangstigender natuurlijk dan een dertigtal ministaatjes in de grote wereld die kans lopen vermorzeld te worden tussen de al maar voortwoekerende agressie van de VS en de geldzucht van Poetin (the money) of de overbevolking van productieautomaatjes in een gebied dat China heet.

De tegenstanders zijn bang dat hun eigen, kleinschalige leefomgeving zal worden aangetast door de Europese molog. Ze zijn niet bereid deze “molog” te zien als een beschermende wintermantel die hun kleinschalige omgeving koestert, een mantel die zij zelfs kunnen herstellen en voeden als het moet.

De Europese Unie is niet het enige maar wel een goed middel om de kleinschaligheid in eigen kring nog een beetje in stand te houden. Wie de Unie afwijst, zet de deur open voor nog veel grotere mologgen die geen ekele boodschap hebben aan Europese kleinschaligheid. De Europese Unie verdient dan ook met al haar tekortkomingen onze steun en als daar een wat rammelend verdrag voor nodig is, dan zal ik voor stemmen. Angela, mijn stem heb je.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.grondweteuropa.nl

Published in: on 17 januari 2007 at 7:37  Comments (2)