De zin van de onzinnigheid

Ja, de zin van de onzinnigheid en dat al in de eerste zin. Hoe verzint iemand zoiets? En toch…de lezers van mijn drie vorige columns hebben zich kunnen verkneukelen  in de onzinnigheid. Dat lijkt zo op het eerste gezicht de betekenis van onzinnigheid: lachen.

Nou, dat is nog maar de vraag. Vanmorgen las ik met grote blijdschap in de meest volkse krant van Nederland dat René Cuperus het met mij eens is. Dat is belangrijk want wie ben ik nou helemaal? René Cuperus is medewerker van het wetenschappelijk instituut van de PvdA, de Wiardi Beckmanstichting. Cuperus is dus iemand en hij zegt dat er een te grote kloof is tussen het kader van de partij en de “gewone” achterban.

Je zou ook kunnen zeggen: de doctorandussen en de Jannen met de Pet. Je kunt je afvragen waarom hij dat nu pas zegt maar misschien is het een jong vogelken. Zonder mezelf op de roodborst te willen kloppen, kan ik zeggen dat ik die kloof twaalf jaar geleden al zag. Niet alleen bij de PvdA maar ook bij andere partijen.

Het konijn uit de hoed was “Jip en Janneketaal”. Ineens moesten politici zich gaan uitdrukken in een soort Nederlands die ook begrijpelijk is voor negenjarigen (volgens psychologen een bijzonder lastige leeftijd). Ik heb daar nooit iets van geloofd want de inhoud van de boodschap verandert daardoor niet en dat is nu juist wel de bedoeling. Bovendien leidt ze tot belachelijke uitglijders zoals die van Rita Verdonk “Ik ben niet links, ik ben niet rechts, ik ben recht door zee.” Over onzinnigheid gesproken!

Wie in Jip en Janneketaal uitlegt dat de omgewoelde binnenstad goed is voor ontwikkelingen in de toekomst en natuurlijk de economie en dus de werkgelegenheid, maakt nog steeds niet duidelijk waarom al dat “gewone volk” jarenlang in de rotzooi moet leven. Zonder werk, trouwens. Tegen de tijd dat “de toekomst” is begonnen, gaan ze in de AOW!

De inwoners hebben niet anders dan hun buurt en wijk. Daar is het nu al sinds jaren een zooitje vanwege die belangrijke toekomst met z’n werkgelegenheid en vooraan lopen in economisch opzicht. Moet hun levensgeluk worden opgeofferd aan een stralende toekomst van kenmniseconomie en beursgang waarin medewerkers worden ontslagen terwijl de bedrijven vette winsten maken? Is dat geloofwaardig? De PvdA weet niet hoe ze met dat probleem om moet gaan en de buurt radicaliseert.

 Dat is gek want de afgevaardigden van deze partij hebben de taak ook het “gewone” volk te vertegenwoordigen. Zij lezen nu wel vaak Jip en Janneke en proberen zich die taal aan te leren maar ze praten nog steeds over zaken die het “gewone” volk niet interesseert. Daar leeft vooral één grote vraag: “Waar is mijn sociale nest?” Het “gewone volk” heeft het gevoel te worden opgeofferd aan een toekomst die mijlenver over de horizon ligt. Dan kun je tienduizend keer zeggen dat het niet zo is, het geloof leeft voort en de kloof gaapt verder.

Boven die kloof heeft Geert Wilders een hangbrug gespannen, gammel maar begaanbaar. Jan Marijnissen heeft een iets soliedere houten brug getimmerd. En zie: het volk kwam in groten getale, hoorde deze profeten aan en zij knikten dat het waar was en zij zagen hun wensen op ongelofelijke wijze vermenigvuldigd en vervuld. Althans, zo lijkt het.

Voor Cuperus, Van Hulten, Bos en Tichelaar en al hun volgelingen (en voor veel andere politiek partijen, de VVD voorop)  kan dat in de praktijk niet moeilijker zijn. Meer gerichtheid op het heden en minder op de toekomst. Vanwaar toch die eeuwigdurende leus ‘we moeten klaar zijn voor de toekomst”? Me dunkt, er zijn redenen genoeg om klaar te zijn voor het heden maar daaraan ontbreekt het in ruime mate.

 Minder collectieve luchtkastelen in de vorm van Betuwelijnen en HSL’s  en meer stoeptegels en hondenpoep, dubbele nationaliteiten, leegstaande woonwijken, verstoorde buurten,  hoofddoeken en…

Daar zit de zin van de onzinnigheid. De onzinnigheid die op diverse weblogs over het volk wordt uitgestrooid is een rijke bron van informatie voor iedereen die dit land wil besturen. Daar komen de ergernissen en onderwerpen aan de orde die ons volkje bezighouden. In rechtsradicale, racistische en ook gewoon “volkse” publicaties. Daar gaat het over de vraag of de opzet van gemengde woonwijken bijvoorbeeld wel gaat leiden tot het gewenste resultaat. Daar blijkt dat zo’n mix soms eerder tot conflicten leidt dan tot integratie. Daar komen de problemen van Jan met de Pet over zijn werk, gezinsverbanden, woonbuurt en voeding aan bod.

Het heeft geen pas om die signalen, hoe radicaal ook, terzijde te schuiven. Zij zijn een teken aan de wand dat wordt afgegeven door een volk dat zich onbegrepen en vergeten voelt. Politici moeten er rekening mee houden en oplossingen zoeken zonder radicaal te zijn. René Cuperus en de anderen zouden er dan ook eens vaker daar moeten kijken.

Weg met de academische modellen en terug naar de solidariteit met hen die in het gedrang komen in de alledagelijksheid van hun bestaan. De onzinnigheid kan daarbij als gids dienen zonder haar over te nemen. Solidariteit met mensen in achterstandswijken heeft gevoel nodig, idealen die herkenbaar zijn. Wie verstandige dingen zegt, mag het gevoel niet vergeten.

En tot slot. Ik las kortgeleden dat de PvdA mikt op meer deskundigheid en verjonging. Het laatste beschouw ik als een redelijk loos begrip, zoals ik al eerder aangaf. Het eerste is vaag. Welke deskundigheid? Deskundighieid van de tekentafel of van de zieleroerselen van Jan met de Pet? Als het aan mij ligt, is die laatste deskundigheid voorlopig het eerste aan de beurt.  

Dat kan vorm krijgen door de fractie een betere afspiegeling van de samenleving te laten zijn. Weliswaar is ze in toenemende mate meer cultureel samengesteld en zitten er vrouwen in maar hoe zit het met het percentage Jan met de Petten? Juist in een grote fractie kan hun invloed de juiste sterkte krijgen. Oftewel: de teksten zijn begrepen, het commentaar is relevant. 

En als uitsmijter: dit is geen pleidooi voor pragmatisme of rechtsradicalisme. Beide beschouw ik grotendeels als onzinnigheid. Het is een pleidooi voor solidariteit van politici met mensen die daar de meeste behoefte aan hebben.

En als allerlaatste uitsmijter: doen ze dan helemaal iets goed bij de PvdA? O zeker wel, het idee van wijkgericht werken is uitstekend, Het sluit naadloos aan op het bovenstaande maar … de uitwerking moet gericht zijn op het nu, niet op de lange termijn.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.nu.nl

www.fos.socsol.be

De camouflage van de onzinnigheid

Deze week nog sprak ik met een politicus over “keuzen maken”. Hij stelde dat het maken van keuzen essentieel was voor de politiek. Daar ben ik het mee eens. Het is alleen wel de vraag wanneer je die keuzen gaat maken.

Wat mij betreft ligt de eerste keuze in de politiek bij een ideaalbeeld van de samenleving en ik nestel mij in de stroming die zich daar het meest bij aansluit. Dat is overigens niet het enige criterium. Ik moet me ook echt thuisvoelen bij mijn “clubgenoten”. Iemand kan  idealen met mij delen zonder ooit mijn vriend te zullen zijn maar enige vorm van gelijk gedachtengoed en gedrag moet er toch wel zijn. Het moeten ook echte idealen zijn en niet alleen maar pragmatische selecties.  In tegenstelling tot de laatste, geeft een ideaal zin aan wat ik denk en doe.

Onzinnigheid kent vele idealen zoals “help de immigranten het land uit”. Het is een ideaal al kan ik het niet omschrijven als een loffelijk streven. Een ideaal kan ook zijn “help de dictatuur de wereld uit”. Dat komt al dichter bij me maar daarna gaat de vraag knagen of het bieden van collectieve zekerheden, normen en waarden hetzelfde is al dictatuur. Loopt er een rechte lijn van vrijheid via betutteling naar dictatuur? Hoever kan de overheid tegemoet komen aan een collectieve behoefte aan veiligheid zonder dictatoriaal te worden?

Daar ligt het camouflagenet van de onzinnigheid zo’n beetje. De onzinnigheid lijkt een alternatief te bieden. De onzinnigheid maakt Joden tot zondebok in een Naziregime en maakt immigranten tot een vijfde kolonne van de verschikkelijke “Kalief”. De vraag is hoe ik die onzinnigheid moet herkennen met mijn kennis van de Tweede Wereldoorlog en de Shoa in het achterhoofd. Hoe zou ik moeten weten of de anti-immigranten ongelijk hebben. Zijn zij de Nazi’s van deze tijd of is het net andersom? Hoe kan ik in het Verzetsmuseum ontdekken of Geert Wilders, bij wijze van spreken, de nieuwe NSB-er is? Hoe weet ik zeker dat Wouter Bos of André Rouvoet het bij het goede eind hebben? Klinkt Henk Kamp redelijk of juist wankelmoedig? Ook in de periode 1933-1945 waren er velen die moeite hadden met kiezen tussen Hitlergroet en V-teken.

Die keuze en die herkenning is niet zo eenvoudig want het is een feit dat duizenden jongens en meisjes uit de moslimwereld bereid zijn zich op te blazen voor hun ideaal, voor de keuze die zij hebben gemaakt. Dat ziet er angstaanjagend uit, niet minder verschrikkelijk dan de laarzen van de SS en de parades op het Rode Plein of het Plein van de Hemelse Vrede (!). En die vliegtuigen zijn toch daadwerkelijk in de Twintowers binnengevlogen en Theo van Gogh is toch door een fundamentalist vermoord en de treinen in Madrid zijn toch door terroristen opgeblazen?  En elke keer klinkt het antwoord bevestigend. De onzinnigheid heeft recht van spreken, zo schijnt het.

Nogmaals, is dus de vraag hoe de onzinnigheid ontmaskerd kan worden. Vandaag las ik nog op een racistisch blog een tekst van iemand die het maar moedig vond om zo open en “erudiet” over de Islam te discussiëren. In werkelijkheid is er ter plekke geen sprake van een discussie en alleen maar de wens om de bezoekers te sturen in een anti-Islamrichting. De onzinnigheid camoufleert zich voor de schrijfster onder schijnbaar erudiete schrijfsels. De ware aard van het blog komt naar boven als de tegenstand te groot wordt. Dan volgen jij-bakken en scheldpartijen.

De onzinnigheid kan volgens mij haar angstgevoelens niet verbergen. Angst voor niet nader omschreven ontwikkelingen zoals een vaag begrip met de naam “tsunami van moslims”. Alleen al het gebruik van het trendy woord “tsunami” werkt verwarrend en beangstigend. Een tsunami is een onbeheersbare, nietsontziende kracht die niet uitsluitend haar tegenstanders maar in werkelijkheid elk schepsel en voorwerp vernietigd. “Rücksichtlos”, het woord dat de Nazi’s zo graag gebruikten, is daar een nog te vriendelijke omschrijving voor.

Onzinnigheid heeft geen monopolie op angstgevoelens. Ook anderen kunnen bang zijn voor aanslagen en oorlog. Maar daar waar de onzinnigheid steeds een vormeloze zondebok zoals “de Joden” of “de moslims”of “de Islam” aanwijst, daar geldt aan de andere kant uitsluitend angst voor het daadwerkelijke gevaar, zoals terroristen. Onzinigheid ontkent ook het bestaan van de individu en ziet, in onze tijd, wel de Islam maar niet de moslim. Dat heeft de ozinnigheid nodig want een groot collectief aan vijanden boezemt meer angst in dan individuen, schijnbaar zonder verbondenheid.

Onzinnigheid heeft te allen tijde een zondebok nodig, een gemeenschappelijke vijand, iets om op neer te kijken,  tegenaan te trappen en om onderuit te halen. Onzinnigheid richt zich op vernietiging. Die eigenschap kan ze niet camoufleren, niet onder “erudiete” teksten en niet onder de halve waarheden die ze verkondigt.

Politiek is het maken van keuzen en ik denk dan ook dat het goed zou zijn als de niet-onzinnigen hun idealen scherper zouden omlijnen, meer contrasterend zouden omlijnen. Meer polarisatie? Ja, maar polarisatie hoeft geen voorwaarde voor moord en doodslag te zijn. Niet met spontane emotionaliteit en al helemaal niet met zondebokken, ook niet als die Geert Wilders heten. Wel met weloverwogen, concreet vormgegegeven modellen, niet uit een academische mal maar uit de mal van het dagelijks leven. Dat kan, pro actief en anticiperend.

Mijn excuses voor de zware maaltijd van vandaag. Dat ze u wel moge bekomen.

Tot sterkte,

 Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.levenskracht.info

De verleiding van de onzinnigheid

Humor is verleidelijk maar onzinnigheid ook. Humor verleidt doordat ze de schermen afbreekt die mensen tussen elkaar overeind houdt. Humor nuanceert rotsvaste waarneden en stelt wetenschappelijke zekerheden ter discussie. Onzinnigheid doet dat ook. 

Ik kan me de verleiding van de Nazi’s nog goed voor ogen halen. De mooie uniformen, jongetjes die in de bergen niet anders deden dan soldaatje spelen en bij het kampvuur zingen. Kameraadschap, avontuur, ontberingen in veiligheid. Wat is er mooier?  De verleiding van de onzinnigheid ziet er minstens even aantrekkelijk uit. Onzinnigheid is altijd rebels en dat spreekt jongeren aan. Bovendien hoef je niet al teveel kennis te hebben of intellectuele vaardigheden om aan de onzinnigheid bij te kunnen dragen. Het is slechts een kwestie van meedoen aan het onzinnige gesmoezel.

Een voorbeeld. Mij is een man bekend die op zijn weblog Islamhaat predikt. Hij gaat uit van de stelling `de Islam is gevaarlijk en moslims zijn dom en onwetend`. Vervolgens zoekt hij alle documenten bij elkaar die zijn stelling kunnen onderbouwen. Erg kritisch over de herkomst of de auteurs van de documenten is hij niet en hij zet ze ook niet in de context van tijd en plaats. Toch zijn daarbij de nodige vraagtekens te plaatsen want wat is de geloofwaardigheid  van sites als “De Dutch Disease Report” of www.hetvrijevolk.nl ? Discutabel, lijkt me.

 Alle documenten die ondertussen zijn stelling zouden kunnen weerleggen, laat hij buiten beschouwing. De conclusie is, zie ik heb gelijk! Op dezelfde manier gaan `wetenschappers` te werk die aantonen dat de aarde plat is. Ja zeker, ze zijn er nog. Er zijn meer rebelse opvattingen zoals het gerucht dat de Amerikanen nooit op de maan zijn geland en dat president Kennedy niet is vermoord door Lee Harvey Oswald. En altijd weer wordt een zorgvuldige selectie van bewijzen gepresenteerd, vergelijkbaar met de tunnelvisie die justitie van tijd tot tijd laat zien.  

In zijn onzinnige opvattingen wordt voornoemde blogger gestaafd door het merendeel van de bezoekers van zijn weblog. De onzinnigheid verleidt velen want er komen maar liefst zo’n 600-700 hits per dag binnen en soms veel meer. Dat komt overeen met veertig keer het aantal mensen dat aan de “discussies” meedoet. Oud en jong die om uiteenlopende redenen een appeltje met de maatschappij te schillen hebben en daarom bereid zijn elke rebelse opvatting te omarmen. Appeltjes en verleiding, er zijn boeken vol over geschreven. De één komt met nog `sterkere` verhalen over Islam en moslims dan de ander. En zie, ook hier bloeit iets moois op tussen mensen die elkaar vinden in de onzinnigheid.

Het heeft er dus de schijn van dat het alleen maar voordelen heeft om een onzinnige stelling aan te hangen. Eenstemmigheid, afzetten tegen het establishment en de heersende opvattingen, het voeden van eigen superioriteitsgevoelens ten opzichte van het “domme volk” dat de gewone krant gelooft enzovoorts. Geloof in onzinnigheid is de hemel op aarde, vooral als het als enige en universele waarheid wordt gepresenteerd.

Verleiding is heerlijk, nee kan heerlijk zijn. De verleiding door een vrouw is een aangename ervaring mits…ze op ware gevoelens van sympathie is gebaseerd en dus niet onzinnig is. Wie zich laat verleiden om gebruikt te worden, komt vaak pas na lange tijd tot spijt en inkeer. Misschien zou je kunnen zeggen dat “onzinnigheid” een vrouw is die uitsluitend eigen bevrediging nastreeft? Al kent ze dan een moment van verleidelijkheid? Hoogst onbevredigend en uiteindelijk ook humorloos.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Service

www.vrouwenversieren.com

www.mennonicolai.nl

www.frontpage.fok.nl

De kracht van de onzinnigheid

Gaan we onze humor verliezen? Het lijkt er wel op. Wie wil lachen, moet zich voorbereiden op chagrijn zou ik dezer dagen zeggen als variant op een bekend Romeins spreekwoord. De discussie in de Tweede Kamer van gisteren valt niet op door argumenten maar door de toon. Wilders heeft zich voorgoed geïsoleerd van de rest al kan de VVD niet nalaten zo nu en dan een handje toe te steken. Dat laatste zal haar overigens niet helpen.

Gisteravond was ik bij een vergadering van de raadscommissie en daarbij ging het om veiligheid. Ook het rechts-extremisme kwam aan bod. De burgemeester antwoordde op vragen dat hem geen verontrustende ontwikkelingen bekend waren in onze gemeente. Hoewel ik hem geloof, laat het me niet rustiger slapen. Zelf heb ik andere ervaringen.

Ik bedoel met rechts-extremisme. Het klimaat is er rijp voor want er is een maatschappelijke kloof ontstaan door het grote aantal immigranten en de weigering hen te accepteren in Nederland. Dat is aanleiding, geen oorzaak, van spanningen in wijken en in het hele land. Op internet verschijnt ondertussen de ene na de andere website waarin onzinnigheid en geschiedvervalsing elkaar afwisselen om bijvoorbeeld aan te tonen dat moslims minderwaardige criminelen zijn. Ieder “bewijs” wordt verzameld om het eenmaal ingenomen standpunt kracht bij te zetten. Letterlijk stellen sommigen dat de Islam een besmettelijke hersenziekte is. Dat ziet men op deze websites als humor.

Dat lijkt mij respectloos genoeg. Ook gevaarlijk, omdat totaal onwetende websurfers zich op anecdotische wijze aansluiten bij de stellingname. Zij zijn bereid totale onzinnigheid te geloven als het maar in het straatje past.

Zo zouden Nazi’s een soort socialisten zijn en hebben moslims nog nooit iets bijgedragen aan de wetenschap. Die stelling is niet vol te houden omdat nog tweehonderd jaar na het optreden van Mohammed het Midden-Oosten in veel opzichten voor lag op West-Europa. Dat de Islam eem remmende werking heeft gehad op wetenschappelijk onderzoek, is mogelijk maar niet rampzalig. 

Een andere groepering roept op tot steun aan Hezbollah in Libanon “omdat die beweging ook tegen Joden vecht”.  Vanzelfsprekend is het niet de bedoeling van die groepering dat hun Libanese “bondgenoten” massaal naar Nederland komen. Cirkelredenering volgt op cirkelredenering maar juist wie niet zoveel intellectuele bagage heeft, is daarvoor gevoelig. Daarin schuilt een groot risico.

Dat risico wordt nog sterker doordat het rechts-extremisme inmiddels in de Tweede Kamer een icoon van formaat heeft gevonden in de vorm van Geert Wilders. De agressieve boventoon wordt gevoed door acceptatie van respectloosheid. Die vindt haar wortels dieper in de samenleving dan we zo op het eertse gezicht zouden vermoeden. Ze begint bij het voetbalvandaslisme dat door sommigen is geaccepteerd als onderdeel van de voetbal”cultuur”. Een feit is dat dit vandalisme een uiting is van gebrek aan respect. De koppeling met TV-programma’s van Tien is gauw gelegd. Big Brother, de Gouden Kooi, de ontleding van lijken op TV en de voorgenomen uitzending van een masturbatiemarathon maken gebrek aaan respect tot vermaak. Zo wordt het aanvaardbaar om respect voor de ander af te zweren. In die zin is TV Tien zelfs een wegbereider van het rechts-extremisme.

Als respectvol mens en min of meer redelijk denkend wezen heb ik vertrouwen in de burgemeester. Ik geloof dat bij hem geen zorgwekkende rapportages binnenkomen over het rechts-extremisme in mijn gemeente. Tegelijkertijd betwijfel ik of deze voortwoekerende ziekte wel voldoende onder controle is. Ondertussen weet het Verzetsmuseum niets beters te doen dan een expositie over de Shoa. Alsof dat helpt!

De kinderen die ernaar kijken, krijgen niet het vermogen om de “goodies” te onderscheiden van de “baddies”. Hooguit ontwikkelen zij een misplaatst anti-Duitsisme. En ondertussen geven tal van websites onze jeugd een vertekend beeld van wat goed is en wat slecht. Naar aanleiding daarvan doen jongeren een, nogal eens verkeerde, keuze. Het is de kracht van de onzinnigheid.

Http://politiek.wordpress.com

Service

3voor12.vpro.nl

forum.onzin.com

afanederland.antifa.net

Dosje en blosje

Gisteravond na de raadsvergadering sprak ik nog even één van de weinige ondernemers uit de raad. Zij lichtte een tip van de sluier op over de manier waarop zij gesprekken met zakelijke partners voert. Strategisch en speels maar niet voor publicatie, hoewel een deel ervan veel ondernemers bekend zal voorkomen.

Dit strategisch en tactische besef staat in schril contrast met het optreden van de raad als geheel. In mijn herinnering hebben de raadsfracties een klein jaar geleden afgesproken welke onderwerpen zij op de raadsagenda wilden plaatsen. Die mogelijkheid bestaat in ruimere mate sinds de nieuwe, duale, werkwijze van de raad. Uit die afspraak is een nauw omschreven aantal onderwerpen voortgekomen. Gisteravond stonden de punten op de agenda. Wie schetst mijn verbazing toen de raad besloot ze niet behandelen omdat ze niet gedegen genoeg waren voorbereid? Een klein jaar is dus voor de werkgroepen in de raad onvoldoende om een vijftal onderwerpen scherp genoeg te beschrijven.

Dat verrast temeer omdat deze punten zijn gekozen uit een lange lijst waaronder niet de minste, zoals het werk van de hospice groep (stervensbegeleiding). Je zou toch kunnen aannnemen dat de partijen indertijd een afgewogen keuze hebben gemaakt en dus toen al de grote lijnen van de thema’s voor ogen hadden. Als dat het geval is, kon het geen moeite zijn om in een klein jaar tijd de zaak goed beschreven te hebben. Als het niet het geval is, vanwaar dan de keuze?

Het grootste probleem is dat de gemeenteraad zichzelf daarmee toch wel een beetje potsierlijk presenteert. Nu zij voor het eerst de kansen van het duale systeem probeert te pakken, grijpt ze mis. Nu weet ik wel dat voor een nauwkeurige omschrijving meer inzicht in de zogenaamde `kerndoelen` nodig is, een wat verhullend begrip voor de koppeling tussen ideaal, doelstelling en geld. Maar waarom stond het dan gisteravond op de agenda?

Tja, het moet mij van het hart dat Geert Wilders zijn verhalen in de Tweede Kamer sneller en doordachter voorbereidt. Hij maakte gisteren een tactische scheiding tussen persoon en zaak toen hij met zijn bizarre motie van wantrouwen tegen Aboutaleb en Albayrak kwam, vanwege zijn bezwaren tegen bestuurders met een dubbele nationaliteit. In een paar weken tijd heeft hij doorzien waar mogelijke problemen en publicitaire kansen liggen en…heeft hij kans gezien daarvan een enorm circus te maken. Overigens werd hij daarbij geholpen door de pers die sensatie zocht en zijn parlementaire tegenstanders die elke vorm van zelfbeheersing ontbeerden.

Dat gebrek aan zelfbeheersing is te verklaren. Het is natuurlijk al erg genoeg dat Wilders zijn motie indiende. Veel erger was het dat zijn tegenstanders klaarblijkelijk nog nooit hadden nagedacht over de gevolgen van een dubbele nationaliteit.  Je zou toch mogen verwachten dat in deze tijd, met al z’n troebelen rond immigranten, dat probleem door Wilders’tegenstanders al op kilometers afstand was herkend.

Helaas niet en dat komt doordat men moeite heeft personen en zaken te scheiden. Steeds trekken politici thema’s in het emotionele vlak terwijl ze daar niet thuishoren. Nu ben ik beslist geen aanhanger van Wilders maar zijn dosje bedekt toch wel een tactisch en strategisch inzicht dat bij mij een blosje veroorzaakt bij het aanzien van het gestuntel van zijn tegenstanders.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.wrr.nl

www.decompress.be

 

Dubbelspel (2!)

In de Tweede Kamer wordt vandaag op een dubbele manier dubbelspel gespeeld. Twee oppositiepartijen maken bezwaar tegen de dubbele nationaliteit van twee bestuurders. Twee oppositiepartijen maken bezwaar tegen de dubbele moraal rond de deelname aan de tweede Golfoorlog. Eigenlijk moet je zoiets herhalen voordat het doordringt.

Over die dubbele nationaliteit van twee bestuurders is niet zoveel te zeggen. Mij dunkt dat ze er in België al heel lang ervaring mee hebben. Bovendien is de dubbele nationaliteit ver in ons Koningshuis doorgedrongen, tot haast onzichtbare intrensikiteit. Wie dit blog volgt, weet dat ik niet zo bang ben voor de loyaliteit van beide bestuurders maar meer problemen zie in de betrouwbaarheid van die andere naties: Marokko en Turkije. Voor het overige geloof ik dat Aboutaleb en Albayrak prima bestuurders zullen zijn, in elk geval niet slechter dan de rest.

Een vraag is wel hoe je dit in de toekomst gaat oplossen als zich mogelijk minder scrupulevolle bestuurders gaan aandienen. Een regeling is goed maar ik vraag me echt af of daarvoor een motie van wantrouwen de meest geëigende weg is. Het lijkt me redelijk overtrokken en zelfs onbeschoft.

Dan is er de dubbele moraal die vriend Wilders zo graag hanteert want hij ziet niets in een onderzoek naar onze deelname aan de tweede Golfoorlog, de oorlog die Saddam van de troon stootte. Kortom, hij vindt niet dat het Nederlandse volk mag weten waarom we in ’s hemelsnaam aan die heilloze martelgang zijn begonnen. Rond deze oorlog heeft het kabimnet volop dubbelspel gespeeld en steeds met een gespleten tong gesproken. Uit de mond van Kamp en Balkenende kwamen in die tijd voortdurend adders en padden. Eerst ging het om de massavernietigingswapens maar die bleken er, zoals verwacht, niet te zijn.

Toen werd het verhaal nog onsmakelijker want we gingen een verschrikkelijke dictator verdrijven. Dat klonk als een ware kruistocht maar dan wel tegen een dictator die ons lange tijd goede diensten had bewezen. De dubbele moraal ten top.

Voor Wilders is zijn tegenzin des te gekker omdat die oorlog een repatriëring van Irakezen eerder tegenhoudt dan stimuleert. En hij wil zo graag van die mensen af! Wilders is dus ook zichzelf ontrouw. Verbaast me niks want onder dat enige blonde dosje gaat heel wat diep water verscholen.

Tenslotte is er het homohuwelijk dat vanavond ook in mijn gemeente ter discussie staat. Dat wil zeggen, de noodzaak om ambtenaren van de burgerlijke stand te verplichten zo’n huwelijk te sluiten. Ik vind dat een bizarre vraag. Kun je een politieman die principieel gelooft in de superioriteit van het blanke ras toestaan om niet in te grijpen als een Somalische familie in zijn gemeente wordt aangevallen door een bende Blood and Honour? Vrijwel niemand zal twijfelen over het antwoord maar als een ambtenaar van de burgerlijke stand met zijn geweten in conflict komt, dan liggen de zaken ineens anders.

Ambtenaren voeren de wet uit en daarmee punt. Wat minister Verdonk nooit goed had begrepen, is dat het aan de politieke verantwoordelijken is om van die wet af te wijken. Tenminste, als het nodig is. Bij een ambtenaar van de burgerlijke stand geldt nog iets anders. Het huwelijk is voor veel mensen zo niet de belangrijkste, dan toch één van de belangrijkste dagen in hun leven. Daarom kunnen zij, desgewenst, voor een bepaalde persoon kiezen om als ambtnaar van de burgerlijke stand op te treden. Ik zou dat recht veel meer accentueren. Laat mensen een ambtenaar kiezen. De kans dat deze weigert het huwelijk te sluiten, daalt dan tot vrijwel 0. Bovendien deelt hij of zij volop mee in het feestgedruis. Romantischer kan het toch niet worden. Meteen bij aanvang van het huwelijk al een triootje. Dat verdient iedereen  dubbel en dwars.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.verdec.com

www.nu.nl

Vrede als nachtmerrie

“

Vrede is slechts een droom en niet eens een mooie”, schreef ooit een Duitse generaal in de Eerste Wereldoorlog. Hij had gelijk, de vrede als droom is niet mooi. Vrede moet je doen en niet dromen.

Dat dromen gebeurt bij ons in het “vrije westen” maar al teveel. Wij zijn de onnozelaars van de wereld omdat we bij voortduring denken dat andere regiems zich laten leiden door dezelfde “edele” motieven als wij. Nou ja, edel, dat valt dan ook nog wel weer tegen maar wij zien toch het ultieme geluk in de Pax Economica: volkeren die met elkaar in vrede leven om zich  op een comfortabele manier vol te kunnen vreten. Ook daar komt weer een Duits gezegde om de hoek kijken “Zuerst komt das Fressen und dann  die Moral”. Het is altijd nog maar de vraag of de tweede fase van die uitdrukking ooit aaan bod komt.

In onze onnozelheid blijven we maar herhalen dat alle mensen in de wereld in vrede willen leven. Ja, daar is geen speld tussen te krijgen maar het gaat allemaal wel gepaard met een vraag. Onder welke voorwaarden willen mensen in vrede leven? In het verre verleden bestond de Pax Romana die iedereen in vrede liet leven die zich niet veerzette tegen de Romeinse heerschappij. Iets dichterbij is ons het Russische woord “Mir” geworden dat vrede betekent maar het houdt echt iets heel anders in dan een soort gelukzalig voortdobberen op een immer door de zon beschenen oceaan. “Mir” is de dorpsvrede die bewaard wordt door handhaving van evenwicht en macht.

Ook de Irakezen en Afghanen willen in vrede leven en daarom zouden ze graag zien dat wij oprotten. Wij zijn de belangrijkste verstoorders van dat wat zij als vrede zien. Maar wij willen die mensen toch helpen? Ja, van de regen in de drup en van de wal in de sloot. Door ons onbegrip van onderlinge verhoudingen, wensen en behoeften, door culturele verschillen en taalbarrières doen wij precies wat niemand wil en waar in elk geval niemand behoeft aan heeft.

Ondertussen snijden we onszelf met onze onnozelheid in de vingers. Iran wil een kernwapen ontwikkelen en het vrije westen gaat daar reclame voor maken door er luidkeels bekendheid aan te geven. Daarbij vertrouwen we op iets dat alleen in onze meest erotische dromen bestaat: de internationale gemeenschap. Beter zou je kunnen spreken van de internationale rotbende waarin iedereen geheel eigen doelstellingen najaagt. Maar ja, wie daar met een roze bril naar kijkt, ziet een gemeenschap.

Wie op die manier vrede wil bewerkstelligen, maakt van de vrede inderdaad een nachtmerrie waaruit we nog maar moeten zien te ontwaken. Niet de bloeddorstigheid en onmenselijkheid van extreem rechts maar culturele kennis en realisme kunnen ons van dienst zijn. Zij kunnen ons weerhouden van acties die valselijk als vredesoperatie worden gepresenteerd maar in feite niet meer zijn dan de koopsom van een aflaat. Een aflaat die we nodig hebben om ons onverkwikkelijke gedrag tegenover andere volkeren en culturen goed te maken. Een aflaat die past bij de onnozelheid van mensen die een nachtmerrie aanzien voor vrede volgens eigen maatstaven.

Het is precies die onnozelheid die Wilders ons verwijt en waaruit hij vervolgens de meest draakachtige conclusies trekt. Dat is het kenmerk van een man die ten diepste doodsbenauwd is voor alles dat hij niet kent. Het is ook de functie van de vleesgeworden nachtmerrie met de uiterlijke verschijningsvormen van een mens.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.kwaadbloed.be

www.zattevrienden.be

Lange neus, rooie tong

Nu ik ziek thuis zit, zie ik wat andere televisieprogramma’s dan anders. Vanmorgen volgde ik een discussie op de NIO over satire. Jongeren discussieerden met elkaar over de grenzen daarvan.

De opmerking van één van de jongens zal mij altijd bijblijven. “Ik stoor me nergens aan. De profeet staat ver boven al die spotternij. Hij is door de eeuwen altijd bespottelijk gemaakt maar hij kan daardoor niet worden aangeraakt.  Ik dus ook niet.” Dat heet “stevig in je geloof staan”.  Degenen die snel gekwetst zijn, staan vermoedelijk wat minder stevig in hun schoenen. Dat zou best kunnen zijn.

Daarbij kwam ook weer de cartoonrel naarboven waarover ik dan toch weer wat andere opvattingen heb. Volgens mij zijn de tekeningetjes aanleiding geweest om massa’s op te stoken door degenen die daar profijt van meenden te hebben. De vraag is: hadden de tekenaars die dingen moeten maken? Als iedereen even stevig in zijn geloof stond als die ene jongen, dan was er geen vuiltje aan de lucht geweest.

Sommige mensen denken dat satire een verworvenheid is van onze westerse, vrije wereld. Niets is minder waar. Vorsten hebben door de eeuwen heen het belang van de satire erkend. Aan ieder hof dat zichzelf respecteerde, was dan ook een hofnar aanwezig. Dat was geen halve gare malloot maar een belangrijke hoffunctionaris met veelal grote invloed. Vorsten waren wijs genoeg om te weten dat zij behoefte hadden aan een spiegel. iemand die hen de wereld ondersteboven liet zien. iemand die alles uit een andere invalshoek benaderde.  Dat was de taak van een hofnar.

Ook buiten het hof waren er narren. Beroemd zijn de verhalen van Tijl Uilenspiegel. Het Carnavalsfeest is altijd een andere mogelijkheid geweest om kritiek uit te oefenen. Het feest gaat tot in onpeilbare verten terug. Ook in Rome bestond een feest waar gedurende één dag de slaven meesters waren en de meesters dienaren. 

Satire ontlucht, neemt spanningen weg en laat ons breder zien. Ze bevrijdt ons van al te starre opvattingen en dat is goed. Tegelijkertijd is het niet de bedoeling dat de satirist zijn eigen absoolute waarheid in de plaats laat komen van een andere. Dan schiet hij zijn doel voorbij en is satire veranderd in dwingelandij. Satire als een vorm van egotripperij is uit den boze. Wie als hofnar die grens overtrad, bekocht dat met onthoofding. In onze tijd verdienen de egotrippers onder de satiristen een lange neus en rooie uitgestoken tong.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.wereldgift.nl

www.stefbos.nl

Kaas, klompen en molens

Dit weekend vroeg een gerespecteerd politicus en bestuurder van VVD-huize mij of ik niet bang was voor Ahmed Aboutaleb. Niet voor Ahmed zelf natuurlijk maar voor zijn snelle opkomst en kansen op een ministerspost. Aboutaleb als minister van Sociale Zaken zou immers een primeur zijn in ons land. We zouden voor het eerst een Marokkaanse minister hebben, althans een meneer van Marokkanse afkomst die minister is. Let wel: In de VS zien sommigen een toekomst met een vrouwelijke presdident met zorg tegemoet en de SGP is het daarmee eens.

Voor mij was het moeilijk om zijn vraag te beantwoorden omdat ik mij al vijftien jaar geleden heb voorgenomen na mijn 65e dit land te verlaten. Niet omdat ik er een hekel aan heb maar omdat ik acute astma-aanvallen krijg van het aantal mensen op dit kleine stukje grond. Eigenlijk heb ik me dus geen zorgen te maken over een Marokkaanse minister meer of minder.

Mijn gesprekspartner wel, want hij voorzag een tijd waarin het kabinet zou gaan bestaan uit Marokkanen, Turken, Somaliërs, Fransen, Spanjaardem Grieken en Polen. Nu treft dat want ik ben van plan om me straks in het land van vestiging aan te melden als kandidaat raadslid. De omgekeerde situatie dus. Dat kan omdat het land lid is van de EU en ik de taal vloeiend spreek. Nee, het is niet België. 

Eerlijk gezegd zou het me goed doen als we een veelkleurig kabinet hadden. Dat zou goed zijn  mits de ministers prima ideeën hebben en bekleed zijn met respect voor de menselijke waarden en normen die dit land kenmerken. Het zou ook logisch zijn want in het verleden bestuurden wij landen met een volk en cultuur waarvan wij geen weet hadden. Sterker nog, veelal wilden we er geen weet van hebben. Als zoon van kolonialen kan ik erover meespreken.

Een veelkleurig kabinet komt er pas als eerst ook het parlement heel veelkleurig is geworden. Dat betekent dat de bevolking van dit land ervoor gekozen heeft. Dat zijn de ijzeren wetten van onze democratie die alle criteria heeft verdrongen door de macht van het getal. Kortom, de logica gebiedt mij te voorspellen dat de vermoedens van mijn gesprekspartner binnen 100 jaar een feit  zijn.

Naast deze oprechte zorg van genoemde liberaal ontmoet ik ook nog al eens tsunami’s van onderbuikgevoelens over Islam en moslims. Dat gebeurt ondermeer op de weblog “Nederkrant”. Vooral de gedachte dat de moslims parasiteren op ons sociaal stelsel kom je daarbij tegen. De koude rillingen lopen dan over je rug. Zo’n zeventig jaar geleden waren volgens sommigen de Joden “parasieten”en “kakkerlakken”. Die opvattingen gevoegd bij het optreden van een bende onder de naam “Blood and Honour”(Engels nota bene, het zou toch Nederlands moeten zijn), maken me niet vrolijker.

Wie denkt dat moslims naar Nederland komen om te parasiteren, moet zich nog eens goed laten inlichten over hun positie in dit land.

Even zo goed, ik ben genoeg historicus om te zien dat we te maken hebben met een historische ontwikkeling. Het is niet voor het eerst dat volkeren op drift raken. Rond 400 na Christus raakte Italië overstroomd door “barbaarse” volkeren. Daaronder waren Germanen, waartoe Nederlanders zeggen te behoren. Dit soort ontwikkelingen is niet te stuiten. Dat er tegenkrachten zijn, is goed. Op die manier verloopt de ontwikkeling niet overmatig snel. Tegenkracht door midel van geweld werkt averechts omdat het de ontwikkeling niet zal stoppen en uitsluitend rancune en frustraties oplevert.

Wie de toekomst optimistisch wil bezien, zal ontdekken dat kaas, klompen en molens ook dan nog een recht van bestaan hebben. Al eeuwenlang bouwen wij onze huizen volgens de regels die “verloren” culturen hebben uitgevonden. Al tweeduizend jaar bestaat een godsdienst die de ondergang van een wereldrijk heeft doorstaan. Sterker nog, misschien heeft ze haar voortbestaan daar wel aan te danken. Onze cultuur zal blijven bestaan, zij het in een andere context. Tenzij we haar zelf weggooien. Nederlanders zijn daar wel heel goed in en ik zou dus zeggen: houd Sint Nicolaas in ere!

Ik zie mijn eigen toekomst als minister van Binnenlandse Zaken van Polen met vertrouwen tegemoet. Tenminste, zodra die enge eeneiïge tweeling daar is opgestapt.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http//: politiek.wordpress.com

Service

www.antiqbook.nl

www.alumnieuws.nl

Gazprom

Hare Majesteit is negen jaar ouder dan ik. Ze maakt ook onderdeel uit van een familie waarvan de wortels aanwijsbaar veel verder terug liggen dan van de mijne. Hoewel, vlak mijn familie niet uit. Ze zal dus ook wel veel meer ervaring en culturele bagage met zich meedragen dan ik. Mijn bereidheid om mij in dat opzicht haar onderdaan te noemen, staat buiten kijf.

Toch wil ik een dringend beroep op haar doen. Ik heb het gevoel dat zij een revolutionaire wending zou kunnen geven aan de westerse cultuur, zoals wijlen Prins Claus deed door zijn stropdas af te doen. Wie, van betekenis, wil er tegenwoordig nog een stropdas dragen? Stropdassen zijn voor het bovendrijvende schuim dat zich tooit met titels als “marketingmanager” of `salesdirector` dat mensen degradeert tot consumenten . Meestal jongetjes die ook voor hun “studie” al allerlei nodeloze rotzooi aan hun vriendjes wisten over te doen voor een veel te hoge vergoeding.  “Mannetjes in het streepjespak”, uitgerust met het duurste type mobieltje en stropdas. Zo saai mogelijk en geestelijk mijlenver verwijderd van het begrip `koninklijk`. Wie denkt dat ik stigmatiseer, is aan het demoniseren. Zo, dat waren voor de doelgroep, wel weer genoeg gewichtige woorden achter elkaar.

De revolutie die Hare Majesteit teweeg zou kunnen brengen, bestaat uit de toestemming om op koninklijke banketten en ontvangsten naar hartenlust te boeren en scheten te laten. Medisch is al lang vastgesteld dat zoiets heel gezond is voor het darmstelsel en we mogen elkaar op zo´n bijeenkomst toch eigenlijk alleen maar al het goede toewensen? Een scheet hoort dan ook niet meer gezien te worden als een teken van onbeschoftheid maar van vrijheid in verantwoordelijkheid. Zoiets zou ons Koninklijk Huis sieren.

Daarbij komt dat de darmgassen meestal mede worden opgebouwd als gevolg van stress. De ventilatie van het darmstelsel, of dat nu in de nok is of via de kruipruimte, beschermt ons dus tegen de gevolgen van stress zoals burn out, hart- of herseninfarct en noem maar op. Zelfs het toenemende verschijnsel van burenruzies, opgebouwd door innerlijke spanning,  kan worden tegengegaan door periodieke ontluchting.

De nieuwe cultuur kan ook gezien worden als promotie van gas, `gazprom` zal ik maar zeggen. Door afzuigkappen op te hangen in ontvangstruimten is het mogelijk biogassen op te vangen en deze af te voeren naar een bij huis opgestelde generator. Dat is beter dan ze af te leveren bij Essent-Nuon waar ze alleen maar bijdragen aan de verhoging van de bonussen van Michiel Boersma die zo´n chagrijnige kop heeft dat ik er spontaan van ga ontluchten. Ik blaas als het ware mijn kapitaal regelrecht zijn portemonnee binnen.

Biogas is een prima brandstof voor generatoren. Het bevrijdt ons ook van de noodzaak onze energie af te laten hangen van de nukken van Loekasjenko (Wit Rusland) of Poetin (anders gekleurd Rusland). In wezen zijn we op deze manier allemaal kleine gasdynamo´s zodat we minder gebruik hoeven te maken van fossiele brandstoffen. Zo halen we misschien nog de Kyoto-doelstellingen en het zou toch mooi zijn als dat allemaal de verdienste is van ons staatshoofd. Ik hef een glas bubbeltjeswijn (dat is beter voor de dynamo) en schreeuw uit volle borst `Gazprom`!

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

 Service

www.allergieplein.n

www.consumed.nl