En natuurlijk, ik kreeg heel veel reacties op mijn opmerking dat de evolutietheorie “koddig” is. Toch houd ik mijn opvatting staande. De evolutietheorie is op z’n best soms grappig, humoristisch, verbazingwekkend maar ze kan doodeenvoudig niet alleenzaligmakend zijn. Dat willen de atheïsten net zo graag als de gelovigen hun Bijbel tot enige waarheid willen verklaren maar mis hebben ze het allebei. De waarheid van alles zit in de verscheidenheid van waarheden en daarom is de aap een mens.
In populaire, haast populistische betogen, wordt te pas en te onpas rondgebazuind dat de mens een afstammeling is van de aap. Je reinste kletskoek natuurlijk. Die stelling houdt namelijk in dat er op een goede dag een afscheid is geweest tussen mens en aap. In werkelijkheid klopt dat niet. In werkelijkheid zitten de twee aan elkaar gekluisterd zoals de president en de verslagen premier van Polen.
De voorouders van de huidige mens vertoonden meer overeenkomsten met apen dan de huidige mens, althans uiterlijk. Met een beetje genetisch gesjoemel kunnen wetenschappers aantonen dat mensen en mensapen dezelfde voorvader hebben gehad maar…wie zegt dat die voorvader een aap was? Voor hetzelfde geld was het een mens en dat zou betekenen dat de aap afstamt van de mens. Dat neemt overigens niet weg dat de aap sindsdien een andere ontwikkelingsweg heeft gevolgd dan de mens. Of liever…de mens heeft twee uiteenlopende ontwikkelingswegen gevolgd. Dat had tot gevolg dat de ene weg “aap” is genoemd door de mens. Of andersom ook tot soortgelijke naamgeving werd overgegaan, is nog maar de vraag. Als dat al zo zou zijn, dan zou de aap zijn meest nabije mede aardbewoner mogelijk omschrijven als “decoraap”. De mens is immers in hun ogen een soort aap die alles doet om zijn ware aard te verbergen.
Hij kleedt zich en maakt zich daarmee mooier dan hij is (of zij natuurlijk, sorry Ciska). Hij maakt zich mooi met cosmetica, kamt zijn haar en scheert het bij tijden ook af. Voorts heeft hij de taal uitgevonden om zich beter voor te doen dan hij is.
Kinderen spreken de waarheid. In onze tijd is dat duidelijk merkbaar want kinderen mogen naar hartenlust krijsen en schreeuwen. Volgens sommige ouders is dat goed om frustraties af te reageren hoewel de praktijk uitwijst dat dit ongedisciplineerde gedrag eerder tot frustraties leidt. Hoe dan ook, het gekrijs en geschreeuw is een oerbehoefte die mensen delen met die andere tak: de aap.
De aap stamt af van de mens. Ja, dat is dan weer in strijd met de Bijbel want God schiep de dieren eerder dan de mens. Misschien heeft dat in Darwins achterhoofd wel een rol meegespeeld. Het kan ook zijn dat de Bijbel de aap over het hoofd gezien omdat hij immers van de mens afstamt en op het moment van de schepping nog niet bestond. Hoewel, de idee “aap” moet al bestaan hebben.
De decoraap verloochent overigens zijn wezensgelijkheid met de andere tak niet. Niet alleen gaat de ontwikkeling heel langzaam, ze staat ook doodeenvoudig vaak stil Al eeuwen proberen de mensen onderlinge problemen op te lossen door oorlog te voeren. Sommigen vinden dat oorlog beter is dan praten en zeggen dan “we spreken niet met “terroristen” “. Daarbij zijn ze in staat hun eigen positie volledig te miskennen.
Nu is het weer Turkije dat dapper wil zijn en niet met terroristen wil spreken. Maar over het gedrag van het Turkse leger in Oost-Turkije wordt zelden of nooit een boekje opengedaan. Het gedrag van Turkse soldaten tegen Koerden, komt nooit naar buiten. En zo gaat het al eeuwen en daarom zijn er ook al eeuwen noodlottige gevolgen. Oog om oog, tand om tand, de erewraak in de macrowereld.
Er is een troost, ook de andere tak schiet weinig op. Ze leeft in velden en bomen, eet gras en wilde dieren, gilt, krijst en … vecht. Ja, hoe zeggen de Engelsen dat? Feathers of a kind! In het Nederlands: “Twee druppels water”, die uitdrukking is trouwens kenmerkend voor onze identiteit.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
Politiek 