De zweep erover

In het Britse parlement kent iedere fractie een tweedeling. Er zijn front- en backbenchers. De frontbenchers ondersteunen de officiële partijlijn. Bij de regeringspartij is dat dus de koers van het kabinet. De backbenchers zijn de bewakers van de ideologie. Zij staan kritisch tegenover de officiële koers van de fractie. De leiding van de backbenchers is in handen van de Chief Whip, de hoofdzweep. Hij voert de backbenchers aan in hun kritiek en maakt daarmee zelfs kans op het premierschap.

De Chief Whip is in Groot-Brittannië echt een begrip. In het verleden was er zelfs een sigarettenmerk dat die naam droeg. In Nederland en ook in Duitsland kennen we dat niet. Daar heerst de fractiediscipline, in wezen een absoluut ondemocratisch verschijnsel aangezien volksvertegenworodigers op persoonlijke titel worden gekozen. Zij zweren of beloven zelfs hun functie uit te oefenen “zonder last of ruggespraak”. De fractiediscipline is in wezen daarmee strijdig.

De vraag is wie de functie van de zweep moet uitoefenen als er zo weinig kritische geluiden uit de fractie naar buiten komen. De aangewezen instantie daarvoor is de pers maar die laat het de laatste jaren veelal lelijk afweten. Veel journalisten schrijven uitsluitend brave stukjes over voornemens, plannen, nota”s en notities en ze durven niet eens achter de coulissen te loeren. Daarmee verlagen ze zichzelf tot verlengstuk van voorlichters en zegslieden.

Ja, dan krijg volksvertegenwoordigers die klagen dat ze het zo druk hebben, zich voortdurend het vuur uit de sloffen lopen en ga zo maar door. Volksvertegenwoordigers ook die zelden of nooit onder het volk komen omdat ze druk doende zijn half begrepen documenten door te ploeteren.

Ik zou zeggen, journalisten, de zweep erover. Gun de mensen op het pluche geen rust en volg ze hinderlijk kritisch. Ga niet, bij wijze van alternatief, onderbuikgevoelens “uit den volke optekenen” als sensationele berichtgeving. Dat leidt tot niets. Nee, bij de politici en bestuurders moet je zijn. En politici…als het ergens jeukt, krabbel dan nog maar eens achter het oor bij de gedachte aan de fractiediscipline.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service 

www.parlement.com

www.debatforums.net

Bep

Geloof me, ik hecht grote waarde aan al het onzienbare. Ik geloof in helderziendheid en parapsychologische vaardigheden. Ik denk dat sommige mensen contact kunnen hebben met gestorven personen, overgegane geesten zoals dat heet. Ik hoor niet bij de sceptici die alles wat ze niet begrijpen tot flauwekul vermalen. Helemaal niet.

Gisteravond zag ik voor het eerst bij tv West het programma “Bep”. Bep is een medium. Zij heeft contact met gestorvenen en in dat opzicht staat zij op hetzelfde niveau als “Char”. Misschien wel een paar treetjes hoger. En toch heb ik mijn ergste lachbui gehad van de afgelopen jaren.

Daar zaten op een bank Bep en een mevrouw. Het ontbrak er nog maar aan dat die mevrouw Truus heette. Deze mevrouw heeft haar dochter verloren en dat is erg genoeg. Ik geef het toe…verschrikkelijk. En toch…

Zij zat daar met een bedrukt en zielig gezicht naast Bep en Bep stelde vragen en gaf antwoorden. De mevrouw ging steeds zieliger kijken en Bep maakte opmerkingen als “Uw dochter vond er geen reet meer aan”. De uitzending sloeg bij mij in als een bom. Ik had het gevoel te kijken naar een aflevering van Jiskefet, een in scène gezette vertoning die bij mij daverende lachbuien opwekte. Niet omdat ik me geen raad wist met de zaak maar omdat het beeld, de vertoning een uitermate komische uitstraling had.

Nu, nog steeds, vraag ik me af of de hele uitzending niet grappig was bedoeld maar nee hoor, ze staat niet als zodanig aangekondigd. Ik weet het niet maar volgens mij moet er toch echt iets aan de presentatie worden gedaan. Of zou ik niet kloppen? Ik schaam me diep maar onderhuids zijn er steeds weer oprispingen die mijn lachspieren in beweging zetten.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.spirit4u.nl