
Kortgeleden maakte ik in een populitische bui een paar smalende opmerkingen over de aansluitingen waarop NS ons trakteert. Onmiddellijk haalde ik een welhaast duivesle vervloeking over me heen van een NS-medewerker die naast me op het perron stond te wachten opp dezelfde vertraagde trein als ik. Waar ik de moed vandaan haalde en dat het schamperen ook altijd maar doorging terwijl zij zich het vuur uit de sloffen liepen. Nou, het perron kwam zowat omhoog van de verontwaardiging.
Ik was verbijsterd maar tegelijkertijd begreep ik de kennelijk tot op het bot getergde openbaar vervoerder ook wel. Het is ook werkelijk nooit goed en dat is des te frustrerender als je bedenkt dat de treinen in Nederland over het algemen op tijd rijden over het meest fijnmazige spoorwegnet van de wereld. Nou ja, het meest fijnmazige gebruikte spoorwegnet. In Duitsland liggen de lijnen weliswaar soms dichter bij elkaar maar dat betekent niet dat ze ook allemaal worden gebruikt. Sommige spoorstaven hebben in geen halfjaar het orgasme gevoeld dat wordt opgewekt door een over hen heen daverende en vibrerende locomotieven en wagons. Zo, die zit! Overigens, de woorden zijn van mij en niet van de waarschijnlijk tegen de burn-out aan dringende NS-medewerker die al voorvoelde dat zijn geweldsinstructie zou worden ingetrokken.
Schelden op NS is een soort nationale sport geworden en wat mij betreft: ten onrechte. Ik maak nu een half jaar méér dan ééns in de week gebruik van de trein en het aantal keren dat er werkelijk van vertraging sprake was, is op de vingers van één hand te tellen. Echt, de trein rijdt redelijk op tijd, heel redelijk zelfs.
Nee, dat schelden op NS hoort thuis in het rijtje van afzeiken van Philips en DAF. Het Nederlandse product is in de ogen van Nederlanders nauwelijks het opnoemen waard en dat is heel gek. Overal elders in de wereld hebben Nederlandse producten een goede naam. Maar, het ontbreekt ons doodeenvoudig aan een gevoel van eigen waarde.
Dat zit heel diep en het is vooral in de zestiger jaren flink gevoed, dat gebrek bedoel ik. Plotseling was de kaas niks meer, waren molens erg traag, kon je met fatsoen geen bos tulpen of rozen meer kopen en vormden klompen alleen nog maar een blok aan je been. Nee, Nederland gooide zijn hele nationale cultuur van pofbroeken en kopspiegels zo maar over de schutting en ging hijgerig en amechtig liggen kwijlen en kijken naar alles wat er uit de VS kwam. Over onze nationale bundel aan liederen hoeven we het niet eens te hebben.
Overal elders in de wereld moet men dat toch wel heel vreemd hebben gevonden. De Schotten zijn zó trots op hun kilt dat in de jaren zeventig en tachtig jonge ontwerpers zich stortten op nieuwe ontwerpen. Ze houden ook vast aan hun doedelzak en niet te vergeten: de whisky. Die heeft inmiddels de hele wereld veroverd als roesmiddel. En terecht, want het is erg lekker. Maar toch…
Duitsers schamen zich niet voor hun lederhosen en dirndel en ook niet voor de dorpsorkesten, Grieken laten hun liederen over de heel wereld klinken en dansen er maar al te graag bij in rokjes. Maar Nederlanders? Nee, die schamen zich voor hun eigen cultuur. Het meest ergerlijke begrip in dat opzicht is “oubollig”. Eigenlijk betekent dat hetzelfde als “traditioneel” maar dan in negatieve zin.
Dat Nederlanders hun eigen, van de historie gegeven, cultuur zo gemakkelijk over de schutting gooien, veroorzaakt al een aantal jaren een groot probleem. Bij gebrek aan eigen trots, kunnen we geen begrip meer opbrengen voor de cultuur van anderen. Allochtonen moeten zich daarom aanpassen alleen…niemand weet waaraan eigenlijk. Alles waaraan zij zich zouden kunnen aanpassen, hebben wij zelf afgedaan als “oubollig”. Je hoort nog al eens zeggen dat Nederlanders hatelijk doen tegen moslims omdat ze de moslimcultuur niet kennen. Ik geloof er weinig van. Nederlanders doen lelijk tegen moslims omdat ze hun eigen, Nederlandse cultuur niet, willen, kennen. Ze Zijn daar niet trots op. Daardoor staan Nederlanders niet zo stevig in hun schoenen en worden ze meteen boos als iemand anders een cultuur blijkt te koesteren.
Aanpassen in Nederland betekent dan ook: je cultuur weggooien en…schelden en vloeken onder het mom van vrije meningsuiting. Ja, dat laatste is wel overeind gebleven. Dat gevoel dat je eruit mag kotsen wat in je allerergste dilirium in je opkomt. Daaraan mag niemand zich storen. Dat noemen we dan “het recht op vrije meningsuiting” en Nederlanders richten, als het moet, zelfs een partij daarvoor op. Trots op Nederland! Ja, zo’n partij en zo’mn oneliner, daar zijn we goed in. Eerlijk gezegd zou ik trots zijn op de eerste Nederlander die met jenever, Volendamse klederdracht en kaas Manhattan verovert. Tenslotte: niemand zou ooit van Wallstreet hebben gehoord als de nederlanders daar geen vuurwater hadden aangeboden aan Indianen.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
www.politiek.wordpress.com
Service
www.kaasmuseum.nl
www.nederlandseklompen.nl
www.library.wur.nl/WebQuery/artik/lang/1706831
www.molens.nl
www.klaasjonk.com/nl/html/mainframeset.html
www.geerts.com/dutch-songs.htm
www.edwardvandevendel.blogspot.com
Beweging
Nederland in beweging. Een goeie zaak want wie stijf op zijn stoel blijft zitten, wordt er niet beter van. Tenzij je, zoals ik gisteravond, op bezoek bent in een restaurant. Daar is teveel beweging nu juist weer de oorzaak van veel ellende. Het restaurant zelf maakte overigens ook weer onderdeel uit van een beweging want het is een zogenaamd sociaal restaurant waar je voor vijf euro lekkerder kunt eten dan bij Cas Spijkers. Drie gangen, gezellig, leuk, lekker en dat allemaal onder het motto “Schuif aan”.
Het restaurant komt voort uit een sociale beweging die door Nederland waart en…natuurlijk uit het initiatief van de restaurateur die er zijn en haar ziel en zaligheid in steekt.
En dan hoor ik ineens dat Rita Verdonk een beweging heeft opgericht. Het is jammer voor haar maar dat is onmogelijk. Een beweging kun je niet oprichten. Een beweging ontstaat spontaan of wordt op gang gebracht en je kunt een beweging uiteindelijk ook weer tot staan brengen. Maar oprichten? Nee, dat kan niet. Je kunt niet zeggen :”Vanaf vandaag is er een beweging”. Stel dat er niets beweegt. Dan zit je voor gek.
Nee, Rita heeft zich eigenlijk aan het hoofd gesteld van een beweging die al was ontstaan. Dat is het. Een politieke beweging en eerlijk gezegd heb ik daar niet zoveel mee. De laatste keer dat we in Nederland een politieke beweging van betekenis hadden, is het op een drama uitgelopen: de NSB. Nou vooruit, de provo´s dan maar ja, dat heeft uiteindelijk ook niets goeds opgeleverd.
Daar komt bij dat politieke bewegingen de neiging hebben te veranderen in een lawine die meer tot vernieling leidt dan tot herstel. Gek genoeg hebben voormannen en voorvrouwen van politieke bewegingen vaak de mond vol over “herstel”. Dat klopt dus ook al niet.
Politieke bewegingen gaan ook vaak met vlaggen zwaaien en hullen zich meestal in uniform en dan zijn we nog verder van huis bewogen. Ik blijf voorlopig liever eens eventjes heel stil toekijken waar deze beweging op uitdraait. Hopelijk komt ze in de grindbak terecht want dat is het beste wat er met een op hol geslagen beweging kan gebeuren.
De beweging is natuurlijk niet zo maar ontstaan. Eerder hadden we de Partij voor Volksverlakkerij van Wilders die ook al een soort beweging was en die zich losmaakte uit het liberale gedachtengoed. Bedenk het goed “losmaakte”. Aan Wilders en zijn buiswater is niets liberaals te ontdekken.
Verdonk en Wilders zijn afvallige liberalen en wat dat betreft zou Rita’s beweging een club van afvalligen kunnen zijn. Dan kan Jami er ook bij, al het afval bij elkaar, op één hoop.
Dat afval ontstaat niet zo maar. De afvalbeweging komt voort uit het gebrek aan beginselen in de grote politieke partijen. Althans, de handhaving ervan. Die beginselen zijn op drift geraakt en iedereen met een grote mond zou dus wel eens gelijk kunnen hebben. Overigens hebben ook de losgelagen afvalligen geen beginselen maar alleen maar doelstellingen om naar te streven. Dat zal op den duur te weinig zijn om de boel bij elkaar te houden. Om dat voor elkaar te krijgen heb je beginselen nodig. Die zorgen er dan voor dat er geen ongewenste bewegingen plaatshebben.
Tja, het is moeilijk, Nederland in beweging is goed maar als het een losgeslagen toestand wordt, is niemand blij. Misschien moeten we maar een beetje meebewegen, meedeinen op de golven en hopen dat we het strand bereiken. Het goudgele strand van Nederland waar ik zo trots op ben, met blanke top der duinen en al. Vaste grond onder de voeten. Nieuwe stevigheid! Zal ik een beweging op gang brengen die daarnaar streeft?
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://politiek.wordpress.com
Service
www.beweging.nu
www.nisb.nl
www.extent.nl
www.vrijspreker.nl
www.janvanduppen.be
www.nl.novopress.info
www.mythologie.wordpress.com