Kortgeleden zag ik bij Pauw en Witteman een meisje op tv dat haar vriend was kwijtgeraakt aan “Mission Salvation Army” in Afghanistan. De arme jongen dacht echt dat hij daar ging bijdragen aan opbouwwerk en wie gaat opbouwen heeft vooral mitrailleurs, kanonnen en handgranaten nodig. In mijn gemeente is ook een opbouwwerker aan de slag gegaan en ik heb hem gevraagd zijn arsenaal te tonen maar daartoe was hij niet bereid. Nu heb je heel wat wapens nodig want de dreiging gaat uit van de allochtonen die allerlei rare culturen, gewoonten, kerkgebouwen, tempels en virussen in het land brengen. Dus ik zou maar opletten, ja! Sommige autochtonen zijn de Wildernis al in gevlucht.
Gesneuveld onder eigen vuur, of moet het “autochtoon vuur” zijn? Ik weet het niet. het komt er op neer dat zijn maten hem hebben neergemaaid terwijl hij met zijn sociaal-culturele werkzaamheden bezig was.
Dat zoiets in een oorlog kan gebeuren, weet iedereen die wel eens stratego heeft gespeeld maar in Nederland verschijnen dan diepbedroefde generaals en ministers op de buis. In werkelijkheid zijn Nederlanders helemaal niet tegen de oorlog opgewassen. In de VS doen ze dat allemaal veel gemakkelijker. Ze sturen iemand langs om te vertellen dat zoonlief dood is, geven een vlag mee, schieten een paar keer in de lucht en klaar is Kees. In een oorlog vallen doden, ook door eigen vuur of autochtoon vuur misschien. Dat hoort erbij. Natuurlijk was het niet netjes om iedereen eerst wijs te maken dat het een vredesoperatie was. Maar ja, dat past misschien wel bij een land dat z’n politiemensen met 1200 euro in de maand afscheept.
Dat gegoochel met woorden, daar word je natruurlijk niet vrolijker van. Vooral niet als politici zich er aan de lopende band aan schuldig maken. “Vredesoperatie” betekent “oorlog voeren”, “Medelander” is een “allochtoon”,'” een mens met mogelijkheden” is een “imbeciel” en zo gaat het maar door. Elke glasheldere aanduiding wordt met de mantel der liefde, of moet het een “anders betemperatuurde bescherming” worden genoemd?, toegedekt. Minister Vogelaar is op bezoek geweest in de VS en daar heeft ze ontdekt dat Amerikanen ook niet spreken over “allochtonen”. Nee, natuurlijk niet, dan zou iedereen “allochtoon” zijn behalve de Indianen en de eskimo’s, sorry, Inuit. Nee, daar spreken ze van “Afro-American” zegt zij enthousiast en daarmee wordt dan iemand met een zwarte huidskleur bedoeld. Ze vermeldt er niet bij dat een groot deel van de “Euro-Americans” voor hun donkere landgenoten ook wel het woord “nigger” gebruiken. Het is zó gemakkelijk om de gewoonten van een ander land over te nemen.
Hoewel het autochtone vuur al heel lang is gedoofd alsof de autochtonen de godganse dag geestelijke kamferballen slikken, bestaat er nog wel vuur als het om foebele gaat. Ajax haalt Johan Cruijff opnieuw binnen, over langer doorwerken gesproken, en FC Den Haag vindt dat autochtone en allochtone burgers een duit in het zakje moeten doen om de club overeind te houden. Het is niet voor niets betaald voetbal. We betalen er allemaal voor!
Met autochtoon vuur brengt de premier naar voren dat de sfeer in het land weer verhardt. Hij verwijst daarbij naar het optreden van Geert Wilders en inderdaad: die ziet kans het autochtone vuurtje aardig aan te blazen. Ondertussen vergeet de premier aan te geven dat andere politieke partijen als vuurspuwende draken reageren op de geestelijke brandbommen die Wilders loslaat. Wat minder schelden in de richting van de kunstmatige blondine van de Tweede Kamer en het vuurtje zou uitgaan als een nachtkaars. Laat de partijen hun eigen kracht eens naar voren brengen in plaats van andermans schijnbare kracht te bestrijden. Het is goedkoop om de plaaggeest steeds te bekritiseren op zijn kritische opmerkingen. Diepgaand goedkoop en het maakt elk vuur tot een heidebrand, iets dat ondergronds voortwoekert totdat het uitslaat.
O, wat zijn de PvdA, het CDA, de VVD en D66 jaloers op het vuur dat woedt in de PVV en de SP. Maar jaloezie zal niet de reddende engel blijken te zijn. Daarvoor is een tegenvuur nodig en, jawel Wouter, zo’n vuur kan niet zonder de brandstof die “ideologie” heet.
Nu moet de Minister van Opbouwwerk in landen met achterlijke Culturen naar Afgangistan om aan de opbouwwerkers uit te leggen dat hun kameraden echt door autochtoon vuur zijn omgekomen. “Maar”, heeft één van hen al gezegd, “ik denk niet dat de waarheid ooit boven tafel zal komen”. Nou, jawel hoor, de waarheid is dat de opbouwwerkers hun eigen maten hebben neergeknald alleen…die maten willen dat maar niet geloven en zoeken naar smoezen en uitwegen om aan te tonen dat het niet zo is. Desnoods door de waarheid te ontkennen.
Dat klinkt uitgeblust, weg is het vuur, opbouw wordt afbraakwerk, de lol is er af. Hoe zou het ook anders kunnen? Uiteindelijk is duidelijk dat “onze jongens” in Afghanistan de gastarbeiders zijn, de allochtonen, de mannen en vrouwen die bij elkaar kropen en zich nooit aanpasten. De minister zal dat nooit kunnen uitleggen, met welk vuur ook.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Politiek 