Dynamisch

dynamiet.gif

Gisteravond praatte ik nog even na toen de vergadering van de raadscommissie al was afgelopen. Ik beklaagde me over het kleine aantal reacties dat ik krijg en toen kwam de aap uit de mouw: ik schijf teveel.

Een schrijver die teveel schrijft. Dat kan natuurlijk ook nog. Eén van mijn gesprekspartners vond dat ik eigenlijk maar ééns in de maand een nieuwe column moest schrijven. Dan zou ik meer nieuwsgierigheid en begeerte opwekken bij mijn lezers. De snelheid waarmee ik nu schrijf, zou voor hen niet te volgen zijn.

Wie had dat gedacht? Dat ik als oude man te dynamisch zou zijn voor deze tijd? Een tijd waarin bumperkleven en niet-reageren op sollicitatiebrieven tot de waarden en normen behoort van de moderne manager. Die dynamische jonge man of jonge vrouw moet mij met mijn knie- en nek-schouderaandoeningen toch bij kunnen houden?

Als ik een hele maand zou moeten wachten op mijn eigen volgende schrijfsel, dan zou ik voor die tijd al zijn geëxplodeerd. Dat houd ik niet vol. “Wat deed je dan voor het weblogtijdperk?” was de volgende vraag. Ja, wat deed ik voordat er computers waren en internet? Toen was ik ook al altijd bezig en ik was voorzitter van een lokale politieke partij. Zo kon ik toch mijn gram kwijt. Later ging ik tekeer op een weblog van journalisten waarop een paar rechtse ballen probeerden de toon te zetten. Ik schreef ook columns voor een aantal bladen. Mogelijkheden genoeg.

Eerlijk gezegd heb ik mijn twijfels bij de dynamiek van deze tijd. Je kunt toch wel tussen breezer en yoghurtontbijtje door even een reactie plaatsen? Voor onze, moderne en wereldse, jeugdige mens kan dat geen moeite zijn. Dan ben je die spanning ook weer kwijt. Sterker nog, het laat de adrenaline stromen en…het is leuker dan seks. Dynamischer vooral!

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

nl.wikipedia org