In het begin dacht ik dat de “boerka” een dans was van de Balkan en nog vóórdat ik er weet van had, liep ik door het huis te springen: boerka, hier, boerka daar, hop, hop, hop! Leuk was het wel maar het sloeg nergens op. Zoals zo vaak met iets dat leuk is.
Al gauw ontdekte ik dat de boerka een kledingstuk was en toen heb ik mijn kleermaker gevraagd er één voor mij te maken. Zuchtend en hoofdschuddend begaf hij zich aan de arbeid. Omdat hij begreep dat ik er geen snars van begreep heeft hij het ding voor me gemaakt tegen een vriendenprijsje. Nu loop ik er geregeld in rond.
Eerlijk gezegd doet het ding me denken aan zo’n bunkertje zoals de Nederlanders voor de Tweede Wereldoorlog langs de Grebbelinie bouwden. Een smalle gleuf om door te kijken en om de mitrailleur door te steken. Je krijgt in zo’n boerka een heel vijandig beeld van de wereld. Eigenlijk loop je de hele dag rond in je eenpersoons ruimteschip.
Wil ik een boerkaverbod? Nee, dat heb ik in mijn vorige column al aangegegeven. Toch heb ik er wel bedenkingen bij. Zo’n mobiele poppenkast is bedoeld om vrouwen te vrijwaren van de brutale blikken van mannen. Een zelfbewuste vrouw is heel goed in staat om zulke blikken met haar eigen strenge oogopslag te beantwoorden. Alle mannen, behalve ik, zullen hun ogen dan neerslaan. Dat heeft te maken met vrouwelijk zelfbewustzijn.
Als je het zo ziet, snap je dat de boerka een middel is om bij vrouwen het zelfbewustzijn te laten afsterven. In die zin helpt het ding om de vrouw te “onderdrukken”. Een boerkaverbod gaat daaraan niets veranderen. Een beter middel zou het zijn om mannen en vrouwen meer kansen te geven hun zelfbewustzijn te versterken. Als dat eenmaal is gebeurd, dan kunnen we misschien samen ooit mijn versie van de boerka dansen.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
Angela mantelt Europa Ein
Ik kan er niets aan doen maar elke keer dat ik Angela Merkel zie, moet ik lachen. Zij is de personificatie van de houterigheid die het voormalige Oost-Duitsland in haar greep hield. Opgetrokken schouders en een wat kortademig mondje zijn nou niet bepaald de beste “Voraussetzungen” voor een glanzende politieke carrière.
Ik ken mensen die haar steevast “Angela Mütze” noemen. En toch, dat wijffie lapt het hem allemaal toch maar. Kind van een communistisch achterstandsgezin, opgewerkt tot het meest invloedrijke ambt van de Bondsrepubliek. Al weer zo iemand waarvan je zou gaan vermoeden dat ze over capaciteiten beschikt.
Uitgerekend zij verbindt haar lot aan de zogenaamde Europese Grondwet. Ik wil het nog wel eens zeggen: het ding is helemaal geen grondwet. Het is een samenraapsel van verdragen en wetten die al lang bestaan, hier en daar met een toefje slagroom. Alleen de tegenstanders ervan hebben kans gezien het woord “Grondwet” eraan te geven omdat het beangstigend klinkt.
Veel beangstigender natuurlijk dan een dertigtal ministaatjes in de grote wereld die kans lopen vermorzeld te worden tussen de al maar voortwoekerende agressie van de VS en de geldzucht van Poetin (the money) of de overbevolking van productieautomaatjes in een gebied dat China heet.
De tegenstanders zijn bang dat hun eigen, kleinschalige leefomgeving zal worden aangetast door de Europese molog. Ze zijn niet bereid deze “molog” te zien als een beschermende wintermantel die hun kleinschalige omgeving koestert, een mantel die zij zelfs kunnen herstellen en voeden als het moet.
De Europese Unie is niet het enige maar wel een goed middel om de kleinschaligheid in eigen kring nog een beetje in stand te houden. Wie de Unie afwijst, zet de deur open voor nog veel grotere mologgen die geen ekele boodschap hebben aan Europese kleinschaligheid. De Europese Unie verdient dan ook met al haar tekortkomingen onze steun en als daar een wat rammelend verdrag voor nodig is, dan zal ik voor stemmen. Angela, mijn stem heb je.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://politiek.wordpress.com
Service
www.grondweteuropa.nl