Goeiemaandagmorgen-jemiminee-wat-is-er-weer-veel-gebeurd-gisteren-Nederland was weer prachtig vanmorgen. Ons nationale Nitwitje (sneeuw hebben we al jaren niet meer) zat er weer helemaal klaar voor en…lopen maar die camera. Ik viel meteen met de neus in de boter, wat me er trouwens aan herinnert dat ik vanmorgen heb ontdekt dat de margarine op is en die moet ik dus halen. Een duo kwam de studio binnen, zangeres en gitarist (zijn achternaam was Van Agt, eindelijk iets dat ik kan onthouden) en ze gingen hun uitzonderlijk goeie stukken nog ten gehore brengen ook. Dat moest ook wel na een optreden op Lowlands. Dan zeg je niet: “Nou dat was niks, houd je mond maar.”
Nadat het meisje in het Engels was uitgezongen vroeg Nitwitje: “Prachtig! Waar ging het over?” Het antwoord was al even veelzeggend. “Dat we onze wereld niet verder moeten verklooien.” Goeiemorgen Nederland. Even later dacht ik dat ik Nitwitje niet goed verstond. Ik dacht dat ze zei “Ik ga straks met Nicolas Sarkozy” praten over zijn verkiezing tot president” en eerlijk gezegd schrok ik me dood. Gelukkig was dat niet nodig. In werkelijkheid zou “na de break” ( een woord dat Nitwitje wel begrijpt vanwege haar dagelijkse ontbijt onder de douche) een gesprek plaatsvinden over die verkiezingsoverwinning. Nou, daar ging ik dan maar even voor zitten. Kijken hoe dat afliep.
En inderdaad, ze moeten in Spanje het stierenvechten afschaffen, dat vind ik al heel lang. Dit werd namelijk pas echt leuk. In de studio kwam een jongeman binnen, zoals al gauw bleek een jonge Fransman die aardig wat Nederlandse woordjes had geleerd. Hij had voor Ségolène gekozen en dat liet hij bijna bij elk antwoord goed merken maar het werd nog veel leuker. Nitwitje vroeg zich af hoe Sarkozy zo populair kwam want hij had die rellen in de Parijse voorsteden toch “keihard” aangepakt. De jongeman maakte haar duidelijk dat de nieuwe president juist daarom zo populair was en dat hij die rellen bovendien bijna zelf had veroorzaakt. Kijk, wat mij betreft is zoiets Stegeman. Daar houd ik van.
Een paar keer daarna wist de jongeman opnieuw de cliché opmerkingen van Nitwitje glanzend onderuit te halen hoewel ze dat, geloof ik, zelf niet erg door had. Ik was dubbel blij dat ze inderdaad niet direct in gesprek was met St. Nicolas.
Ik bleef aan de beeldbuis gekluisterd want na de Francais kwam er een duo ontwerpers in de studio binnen dat het in het buitenland heel goed doet. Ik begreep ook al gauw waarom. De jongen van het duo had met veel succes, exposure en design twee vogelhuisjes ontworpen en het meisje had een aantal prachtige kattenkussens aan haar geest laten ontsnappen. Ja, dan verdien je wel een plekje op de Walk of Fame. En trouwens, als je die kussens in de vogelhuisjes stopt, heb je twee vogelverschrikkers. Over synergie en efficiency gesproken! Het meisje verduidelijkte bovendien dat zij een hele “eigen lijn” van schattige dingetjes had.
Mij werden de ogen geopend. Na de opsplitsing van de ABN-Amro en de ondergang van Fokker wordt Nederland wereldberoemd als exportland van schattige dingetjes. Misschien hoort Nitwitje daar ook wel bij. Dat kan nog een taaie oorlog worden binnen de Europese Unie. Laat Nicolas Sarcophague maar oppassen!
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
Triumfeminaat
Hoe krijgt ze het toch voor elkaar? Het kapsel van Hillary Clinton zit altijd even onberispelijk. Storm, kou, regen of zon, steeds zijjn er die haast klassiek kunstzinnige slagen in het haar en, niet te vergeten, de onverzettelijke oorknoppen.
Ik zie haar graag. Ze heeft een leuk koppie, ook op haar 59e. Ik maak me geen illusies. Achter het leuke koppie gaat heel wat schuil, mooie en minder mooie dingen. Maar toch, ik zie haar graag ook al is het niet meteen het type waarmee ik als “maatje” de jungle in zou willen.
President van de Vrouwlijke Staten. Waarom ook niet? Het lijkt mij persoonlijk een prachtige ontwikkeling. Het links-radicale miljonairtje zal best iets leuks kunnen doen voor de arme luizen in de brakke onderkomens van die afschuwelijk, eentonige Amerikaanse steden. Links-radicaal voor Amerikaanse begrippen natuurlijk, hè! In het beleid zal ongetwijfeld het stempel terug te vinden zijn van Bill want in huize Clinton geldt één vaste stelregel: even napraten op het kussen en tussen de lakens.
Nog spannender vind ik de situatie die gaat ontstaan als Hillary daadwerkelijk president wordt. In de VS een vrouw aan het roer, in Duitsland Angela Merkel en in Frankrijk de vrouw met de merkwaardige combinatie Présidente Royale. Een drievrouwschap dat een belangrijk deel van de wereld bestuurt. Dat zal toch tot iets moeten leiden dat alle feministische hartjes sneller doet kloppen!
Echt, het lijkt mij heel boeiend om te zien hoe zoiets gaat. Eerlijk gezegd denk ik dat de drie vrouwen netzo zullen handelen als hun manlijke voorgangers. Alleen de presentatie en hier en daar een accentje zal anders zijn maar…ik wacht vol verwachting af. Ze kunnen mij geen groter plezier doen dan een globaal triumfeminaat: Hillary, Ségolène en Angela. Wauw! Drie is een magisch getal.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://politiek.wordpress.com
Service
www.stefbos.nl
www.elsevier.nl
www.tawiza.nl