Ahmed Aboutaleb en de straatnaambordjes

Toen Ahmed Aboutaleb naar Nederland kwam, was hij 15 jaar. Hij verruilde door toedoen van zijn ouders het warme en droge Marokko voorhet koude, natte Nederland. Aangekomen op Schiphol verwonder hij zich over het platte landschap en het in zijn ogen vreemde gedrag van de mensen. Hij realiseerde zich ook dat dit zijn nieuwe vaderland zou zijn.

In zij geboortedorp was Ahmed altijd ezeldrijver geweest maar vermoedelijk zou hij het ooit gebracht heben tot wijze man van het dorp. Veel meer zat er ter plekke niet in. Nopu ja, wijze man is al heel; wat want je moet over visie, intelligentie en naastenliefde beschikken en kom daar nou nog eens om.

In Nederland kon hij naar school, iets waarva zijn ouders zich overigens niets aantrokken. Na de basisschool volgde de LTS en zo klom hij trede na trede omhoog. Ondertussen werd hij lid van de PvdA waar hij zich wonderwel thuisvoelde. Hij leerde ook vloeiend Nederlands spreken, een taal die hem tot op de dag van vandaag blijft verwonderen.

Ambitieus, intelligent, energiek en ijdel als hij was, klom hij naar de toppen van de Nederlandse samenleving waar hij een dik half jaar geleden eindigde in de positie van staatssecretaris van Sociale Zaken. Het einde is nog niet zicht. Zal hij ooit premier zijn? Wie weet.

Ahmed is een schoolvoorbeeld van geslaagde integratie, een succesvolle mix van eigen cultuur en cultuur van Nederland. Nu gaat dat lang niet alle Marokkanen, Turken en anderen uit ver weg gelegen landen zo gemakkelijk af. Natuurlijk, niet iedereen heeft dezelfde ambitie en intelligentie of hetzelfde taalgevoel. Sommigen krijgen na twintig jaar er met moeite woordjes uit als “goeiemiddag en goeienavond”. Niet genoeg moeite gedaan? Dat zou kunnen maar er speelt ook nog iets anders mee.

Vorige week bracht de meest volkse krant van Nederland een artikel over de massale inteelt in Turkse en Marokkaanse kringen en ook de gevolgen ervan. Die houden onder meer in dat er een sterk groeiende groep verstandelijk gehandicapten in Nederland ontstaat. Verstandelijke handicaps horen tot de gevolgen van inteelt. Dat was in het verleden vooral op het platteland van Nederland ook het geval en door wetgeving en maatregelen is daar in de vorige eeuw een halt aan toegeroepen.

Massa’s ongeregistreerde verstandelijk gehandicapten gaan op den duur een zware belasting vormen voor de samenleving. De Nederlandse overheid zal dus met maatregelen moeten komen om dit gevolg van een traditionele levenswijze tegen te gaan.  Dat betekent ingrijpen in tradities en levensstijl maar er is één troost: de Marokkaanse en Turkse overheid doet in eigen land niet anders.

Terwijl de tijd dringt, komt een mevrouw op een veel te hoge functie met een andere noodkreet. Zij wijst erop dat er veel minder vrouwen op straatnaambordjes in herinnering worden gebracht dan mannen! Deze gekte houdt dus nooit op, deze vorm van verstandelijke handicap blijft maar doorzeuren. Mij persoonlijk maakt het niets uit wat er op een straatnaambordje staat, als ik maar weet dat ik op de juiste plek ben. Het is te hopen dat Ahmed en zijn collega van volksgezondheid duidelijk zien waar de prioriteiten liggen. Welke traditie moet het eerst doorbroken worden, die van de inteelt of die van de straatnaambordjes? Je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk doen. Nee, dat is nu juist één van de makken van deze tijd: we willen alles tegelijk doen en daardoor doen we alles maar half. Ik heb nog wel vertrouwen in een staatssecretaris die in elk geval zijn eigen integratie volledig voor elkaar heeft gekregen. 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.thebecompany.nl

www.wijkalliantie.nl

www.vandaalmeer.nl

www.slowmanagement.nl

www.hetkanwel.net

www.deburgerislos.medialab.hva.nl

Geert Wilders, de Joods-Christelijke lariekoek en shoarma

Vandaag las ik het verhaal van een christelijk fundamentalistische Cornelia die vond dat de Heilige Geest ons moest beschermen tegen het Islamitische gevaar. Och jee, je ruikt het al op een afstand, daar kwam ook weer de Joods-Christelijke waarden en normen rimram om de hoek kijken. Conelia mag door de paus heilig worden verklaard want zij ziet dingen die met de beste wil van de wereld nergens te ontdekken zijn. Joods-Christelijke verbondenheid! Volgens mij gaat die niet verder dan een bordje shoarma. 

Dat er zoiets als een Joods-Christelijke cultuur of een Joods Christelijk waarden- en normen patroon zou bestaan, beweegt mij afwisselend tot uitbundige lach- en huilbuien. Het is de lariekoek van Geert Wilders die dit soort terminologie in de wereld helpt. Vandaag hoorde ik één van zijn aanhangers vragen om de opheffing van het Europees Parlement. Als dat Joods-Christelijke waarden en normen zijn, dan zou ik willen voorstellen Duitsland op te delen in een westelijk en een oostelijk deel. En wat dacht Wilders van de restauratie van het Habsburgse keizerrijk? Tenslotte heeft bij Wenen een belangrijke slag gewoed die de Turken, en dus de moslims, tegenhield. 

Zeker, aan onze samenleving liggen Joodse, Griekse en Christelijke waarden en normen ten grondslag maar dat betekent niet dat er een soort gemeenschappelijk patroon of een vorm van eclectische cultuur op zou zijn gebaseerd. Daar komt nog bij dat het Christendom oorspronkelijk een Joodse sekte was en dat alleen door herrie ook niet-Joden het voorrecht kregen er lid van te worden. 

Laten we het allemaal nog eens onder het vergrootglas leggen. In de Oude Testament wordt de komst van de Verlosser, de Heiland, aangekondigd. De religieuze plaats of historische betekenis die deze figuur uiteindelijk zou krijgen, wordt niet duidelijk. De Heiland zou de zonden van de mensen op zich nemen maar of hij daarme ook in de harten van de mensen gesloten zou worden, blijft buiten beschouwing. Deze aankondiging is in wezen de enige verbinding tussen het Oude en het Nieuwe Testament.

Voor het overige getuigt het oudere boek uitsluitend van moord en doodslag en van een wrekende God. Het oudere boek is niet gebaseerd op een geloof van liefde maar op één van angst. Oog om oog valt niet te rijmen met “de andere wang toekeren”. De band tussen de Joodse en Christelijke geschriften is dan ook flinterdun. Het Oude testament en daarmee de Tora vertoont veel meer overeenkomsten met de Koran dan met het Nieuwe Testament.

Als er al een levensovertuiging bestaat die aansluit bij het Christendom, dan is dat het Boeddhisme. De treden omhoog naar een beter leven zijn te vergelijken met de zelfreiniging die de RK-kerk  kent in de vorm van de biecht. Het protestantisme kent de individuele band met het hogere zijn, i.c. God, een belangrijker plaats toe dan het katholicisme en daar ligt ook een verband met het Boeddhisme.

Het Joods-Christelijke samengaan is een mythe. Tot mei 1945 leefden Joden en Christenen in Europa vrijwel volledig gescheiden al deden zij wel zaken met elkaar. Over en weer bestonden tal van vooroordelen en het onderlinge imago was al eeuwen slecht zoals blijkt uit termen als “jodenstreek”en “voddenjood”. In de tweede Wereldoorlog heerste in Nederland een wijdverbreide opvatting dat “die Rotmoffen met hun Rotpoten van onze Rotjoden moesten afblijven”. Joods-Christelijke waarden en normen! De Joden woonden ook vaak in al dan niet gesloten ghetto’s. Niks gezamenlijk waarden- en normenpatroon, niks gezamenlijke cultuur. Over de eeuwen die daaraan voorafgingen, hoeven we het hier liever niet te hebben. De wijze waarop Oost-Europese “Christenen” omgingen met Joden, toont, aardig gezegd, geen vorm van een gezamenlijk waarden- en normenpatroon. Het woord pogrom is niet voor niets van Russische herkomst. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Gewoon integratie door segregatie en in sommige landen was het geregeld moord en doodslag.

De term Joods-Christelijk is een verzinsel van een verkeerd begrepen cultuurhistorie en bedoeld om de tegenstand tegen de Islam op alle fronten te mobiliseren. Vanuit het paranoïde gevoel dat onze samenleving islamiseert, moet er worden gevochten tegen het gevaar van iets dat zelfs door sommigen als “woestijnnazisme ” wordt getypeerd. Dat gaat volkomen voorbij aan de historische functie van de Islam als ordenaar en brenger van recht in een periode van volslagen chaos en verloedering van de Arabische wereld, de tijd waarin Mohammed leefde.

Joden en Christenen delen geen waarden behalve de heilige overtuiging dat hun eigen god de enige ware is. Die overtuiging hebben moslims ook. Ergens las ik dat de Joods-Christelijke waarden “vergeving, vrijheid, rechtvaardigheid en hoop” zouden zijn. Ik eet mijn  hoed op als ik daarover iets in het Oude Testament lees. Ik word kanibaal als ik van die waarden iets ontdek in de uitingen van de partij van Wilders.

Het feit dat Joden en Christenen in het westen eeuwenlang volslagen naast elkaar hebben geleefd totdat er een zekere integratie ontstond, geeft te denken. Ik durf te pleiten voor moslimscholen, moslimtheehuizen en moslimverenigingen en ongemengde wijken en buurten. Wie vanuit zijn eigen cultuur kennis kan maken met andere culturen, zal dat veel gemakkelijker doen. Eerst moet er veiligheid zijn en het vertrouwen geaccepteerd te worden. Dan volgt de toenadering. Zo zit het leven in elkaar. Maar ook van een Islam-Christelijke waarden en normenpatroon zullen we nooit kunnen spreken. Cultrele groepen zullen eeuwenlang hun eigenheid behouden. Het streven moet gericht zijn op vreedzame coëxistentie. De echte integratie verloopt druppelsgewijs en naarmate er minder conflicten zijn, gemakkelijker.

Tot sterkte,

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

http://www.army-chaplaincy.be

www.elsevier.nl

www.forums.marokko.nl

www.wijblijvenhier.nl

.

FC Hamas, dor als zand of groen als gras?

Vrijdagavond, een jaarlijkse bijeenkomst bij de chef redactie van de lokale krant waarvoor ik werk. Alle redacteuren en correspondenten zijn aanwezig. lekker weertje, lekker biertje, lekker hapje en een gezellige tafeldame. Een bijeenkomst zoals je die in een min of meer geregelde samenleving verwacht.

Het gezelschap is behoorlijk gemengd en onder de correpsondenten bevindt zich ook een aantal oud-militairen. Plotseling krijgt één van hen, heel actief in het voetbal, overduidelijk de kans om zijn stem te laten horen. Zijn boodschap is al even duidelijk: of je het nou leuk vindt of niet, Hamas laat in de Gaza zien hoe je problemen in het Midden Oosten moet oplossen. Met veel geweld, moord en doodslag dus.

Nu is mij duidelijk dat militairen niet bang moeten zijn voor een beetje geweld in de omgeving. Het zou zoiets zijn als een brandweerman die bang is voor vuur of onweer. Toch daagt de spreker mij uit en ik vraag hem welk probleem er in de Gazastrook eigenlijk is opgelost. “Hamas is de baas”, zegt hij kort en krachtig zoals dat bij een beroepsmarcheerder hoort. Halt, stop, plaats rust.

Tja, ik denk dat daar het verschil zit tussen het voetbal- of soldatendenken en  het denken van de politicus. De baas! Wat heb je eraan om de baas te zijn? Als je de baas bent, moet je daar iets mee doen. Dan moet je doelstellingen en vooral verbeteringen bereiken. Gebeurt dat niet, dan is binnen de kortste keren weer iemand anders de baas. Bij de soldaat hangt alles af van de verovering van een heuveltop. Wat het doel daarvan is, zal hem worst zijn. Het feit dat hij de heuvel heeft veroverd, is voldoende.

In dat opzicht lijkt de voetballer op de soldaat. Hij moet zorgen dat de bal zo vaak mogelijk in het doel van de tegenstander terechtkomt. Als het aantal doelpunten hoger is dan dat van de tegenpartij, hebben hij en zijn kameraden gewonnen. Dan is hij, met zijn club, de baas. Daarna volgt er niets meer want eigenlijk heb je er niets aan om de baas te zijn op het voetbalveld. Het gras gaat niet harder groeien, de tribune wordt niet automatisch schoongespoeld, je bent niet ineens van je aambeien af en je relatie wordt er ook niet beter door. Behalve dan bij Noppen en Naaldhakken.

De baas zijn, heeft nut als je er iets mee kunt bereiken en wat dat betreft ziet het er slecht uit voor Hamas. Zeker, oorspronkelijk waren ze goed op dreef. Door scholen en ziekenhuizen te bouwen, wonnen ze de harten van de mensen. Door onverzettelijk partij te kiezen tegen Israël, kreeg hun naam in eigen land nog meer glans. Maar hun belofte maakten ze, gelukkig, nog nooit waar: Israël van de kaart vegen. Nu ze de baas zijn in Gaza zal daarin weinig veranderen. Ze kunnen misschien een raketje meer afschieten dan vroeger maar daar krijg je op den duur ook de balen van.

Hamas heeft het groene gras onder eigen voeten al lang kapot gespeeld. De inwoners van Gaza zijn de groepering niet dankbaar voor het geweld van de afgelopen dagen. Tal van aanhangers hebben doorgekregen dat ook Hamas hen niet uit de rotzooi zal halen. Tenslotte lopen de grenzen tussen Hamas en Fatah nog al eens dwarsdoor families heen.

Nee, Hamas heeft helemaal niet laten zien hoe je een probleem in het Midden-Oosten oplost. Het heeft laten zien hoe je jezelf buitenspel zet. Maar wacht even! Dat probleem is misschien wel opgelost. Als Hamas buitenspel staat, zijn er meer mogelijkheden voor de oplossing van het conflict Israël-Palestijnen. Zoiets heet “je doel voorbij schieten”  en elke voetballer of soldaat kemt daarvan de risico’s.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.onmacht.nl

www.hamas.org

www.geenstijl.nl

www.frontpage.fok.nl

www.nieuwnieuws.nl

www.nederkrant.wordpress.com

www.voetballen.jouwpagina.nl

Bavianen op een rots

Het zijn toch echt bavianen, die bemantelde wezens die in het Noorder Dierenpark allemaal dichies-bij-dichies gekropen zijn? Je weet het maar niet want het is de gewoonte van mensen in deze tijd ook om zich op een tactische plek terug te trekken en vooral dicht bij elkaar te blijven.

Daar schuilt iets moois in. Samenhang, elkaar stevig vasthouden zoals het evangelische woord klinkt. Dat gebeurt nu ook in niet-religieuze kringen want voor je het weet lig je met een mes in je borst op straat naast je fiets. Het zijn gevaarlijke tijden en dan heb je je vrienden hard nodig.

Soms is het wel moeilijk om je vrienden goed te herkennen. Een enkele keer vergis je je tot je grote teleurstelling. Even goed blijkt er van tijd tot tijd ook minder reden te zijn voor die teleurstelling dan je dacht. Toen ik vanmorgen de krant opensloeg en het verhaal over Jan Marijnssen las, overkwam mij een gevoel van verbijstering. Ik ben niet van zijn partij maar ik ken Jan ook niet zo. Ik heb hem nooit verdacht van het toedienen van een dolkstoot of natrappen. Ik ken hem als eerlijk en open hoewel hij, als politicus, ook wel eens een trucje uit zal halen.

Zoals het gewoonlijk gaat, sloeg eerst de verontwaardiging toe maar na een tijdje kwam het kritische denken weer terug. In welke context zou Jan zijn opmerkingen over dubbele nationaliteiten hebben gezegd? Naar aanleiding waarvan en wat waren precies zijn woorden?

Wie de tekst leest, ziet dat hij heel behoedzaam afstand neemt van de opvattingen van Wilders en Rutte. Vervolgens meent hij dat het een pluspunt zou zijn als “mensen in zulke belangrijke functies hun tweede paspoort zouden opgeven”. Hij ziet daarin een voorbeeld voor andere mensen die uit Turkije en Marokko komen. Hij doet die uitspraken ook niet uit eigen initiatief maar na hinderlijk doorvragen van de journalist. Hinderlijk omdat de journalist klaarblijkelijk o, zo graag een uitglijder wil forceren.

Natuurlijk mag een journalist zijn geìnterviewde proberen te verleiden tot uitspraken die ophef doen ontstaan. Daarbij moet hij of zij zich overigens wel heel bewust zijn van de beroering die dergelijke uitspraken teweeg kunnen brengen. Soms is het onverantwoord om zoiets te doen.

Eerlijk gezegd ben ik achteraf wel een beetje gerustgesteld. Ik weet al heel veel jaren dat er binnen de SP een virulent soort nationalisme de ronde doet. In de context van het interview vind ik de uitspraken van Jan Marijnissen dan ook helemaal niet verrassend of beledigend voor de desbetreffende bestuurders. Het is daarbij wel zaak ieder woord te lezen zoals het er staat en niet alleen maar een deel eruit te vissen.

Het moment, ja dat is wat ongelukkig. Maar wat had Jan dan moeten doen.? Had hij moeten zeggen `Daar geef ik op dit moment geen antwoord op?` Dat klinkt toch ook wat gewrongen en ongetwijfeld waren daar ook reacties gekomen zoals `Marijnissen durft zich niet uit te spreken over paspoortaffaire`.  Heeft de journalist het verkeerd gedaan?

Ik weet niet of ik mezelf had kunnen weerhouden die vragen te stellen. Al lezend denk ik dat het interview zeker voor een krant als de Telegraaf heel netjes is verwoord. En dan, het is toch wel opmerkelijk wat Wilders vermag. Zonder zelf een woord te zeggen veroorzaken zijn standpunten herrie tussen twee partijen die elkaar straks hard nodig hebben. Goal!

Nee, de dames en heren zijn wederom in de val van de angst getrapt. Nergens voor nodig.  Laat de bavianen maar weer van hun rots afkomen, zou ik zeggen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

http://politiek.wordpress.nl

 

Service

www.telegraaf.nl

www.noorderdierenpark.nl

De camouflage van de onzinnigheid

Deze week nog sprak ik met een politicus over “keuzen maken”. Hij stelde dat het maken van keuzen essentieel was voor de politiek. Daar ben ik het mee eens. Het is alleen wel de vraag wanneer je die keuzen gaat maken.

Wat mij betreft ligt de eerste keuze in de politiek bij een ideaalbeeld van de samenleving en ik nestel mij in de stroming die zich daar het meest bij aansluit. Dat is overigens niet het enige criterium. Ik moet me ook echt thuisvoelen bij mijn “clubgenoten”. Iemand kan  idealen met mij delen zonder ooit mijn vriend te zullen zijn maar enige vorm van gelijk gedachtengoed en gedrag moet er toch wel zijn. Het moeten ook echte idealen zijn en niet alleen maar pragmatische selecties.  In tegenstelling tot de laatste, geeft een ideaal zin aan wat ik denk en doe.

Onzinnigheid kent vele idealen zoals “help de immigranten het land uit”. Het is een ideaal al kan ik het niet omschrijven als een loffelijk streven. Een ideaal kan ook zijn “help de dictatuur de wereld uit”. Dat komt al dichter bij me maar daarna gaat de vraag knagen of het bieden van collectieve zekerheden, normen en waarden hetzelfde is al dictatuur. Loopt er een rechte lijn van vrijheid via betutteling naar dictatuur? Hoever kan de overheid tegemoet komen aan een collectieve behoefte aan veiligheid zonder dictatoriaal te worden?

Daar ligt het camouflagenet van de onzinnigheid zo’n beetje. De onzinnigheid lijkt een alternatief te bieden. De onzinnigheid maakt Joden tot zondebok in een Naziregime en maakt immigranten tot een vijfde kolonne van de verschikkelijke “Kalief”. De vraag is hoe ik die onzinnigheid moet herkennen met mijn kennis van de Tweede Wereldoorlog en de Shoa in het achterhoofd. Hoe zou ik moeten weten of de anti-immigranten ongelijk hebben. Zijn zij de Nazi’s van deze tijd of is het net andersom? Hoe kan ik in het Verzetsmuseum ontdekken of Geert Wilders, bij wijze van spreken, de nieuwe NSB-er is? Hoe weet ik zeker dat Wouter Bos of André Rouvoet het bij het goede eind hebben? Klinkt Henk Kamp redelijk of juist wankelmoedig? Ook in de periode 1933-1945 waren er velen die moeite hadden met kiezen tussen Hitlergroet en V-teken.

Die keuze en die herkenning is niet zo eenvoudig want het is een feit dat duizenden jongens en meisjes uit de moslimwereld bereid zijn zich op te blazen voor hun ideaal, voor de keuze die zij hebben gemaakt. Dat ziet er angstaanjagend uit, niet minder verschrikkelijk dan de laarzen van de SS en de parades op het Rode Plein of het Plein van de Hemelse Vrede (!). En die vliegtuigen zijn toch daadwerkelijk in de Twintowers binnengevlogen en Theo van Gogh is toch door een fundamentalist vermoord en de treinen in Madrid zijn toch door terroristen opgeblazen?  En elke keer klinkt het antwoord bevestigend. De onzinnigheid heeft recht van spreken, zo schijnt het.

Nogmaals, is dus de vraag hoe de onzinnigheid ontmaskerd kan worden. Vandaag las ik nog op een racistisch blog een tekst van iemand die het maar moedig vond om zo open en “erudiet” over de Islam te discussiëren. In werkelijkheid is er ter plekke geen sprake van een discussie en alleen maar de wens om de bezoekers te sturen in een anti-Islamrichting. De onzinnigheid camoufleert zich voor de schrijfster onder schijnbaar erudiete schrijfsels. De ware aard van het blog komt naar boven als de tegenstand te groot wordt. Dan volgen jij-bakken en scheldpartijen.

De onzinnigheid kan volgens mij haar angstgevoelens niet verbergen. Angst voor niet nader omschreven ontwikkelingen zoals een vaag begrip met de naam “tsunami van moslims”. Alleen al het gebruik van het trendy woord “tsunami” werkt verwarrend en beangstigend. Een tsunami is een onbeheersbare, nietsontziende kracht die niet uitsluitend haar tegenstanders maar in werkelijkheid elk schepsel en voorwerp vernietigd. “Rücksichtlos”, het woord dat de Nazi’s zo graag gebruikten, is daar een nog te vriendelijke omschrijving voor.

Onzinnigheid heeft geen monopolie op angstgevoelens. Ook anderen kunnen bang zijn voor aanslagen en oorlog. Maar daar waar de onzinnigheid steeds een vormeloze zondebok zoals “de Joden” of “de moslims”of “de Islam” aanwijst, daar geldt aan de andere kant uitsluitend angst voor het daadwerkelijke gevaar, zoals terroristen. Onzinigheid ontkent ook het bestaan van de individu en ziet, in onze tijd, wel de Islam maar niet de moslim. Dat heeft de ozinnigheid nodig want een groot collectief aan vijanden boezemt meer angst in dan individuen, schijnbaar zonder verbondenheid.

Onzinnigheid heeft te allen tijde een zondebok nodig, een gemeenschappelijke vijand, iets om op neer te kijken,  tegenaan te trappen en om onderuit te halen. Onzinnigheid richt zich op vernietiging. Die eigenschap kan ze niet camoufleren, niet onder “erudiete” teksten en niet onder de halve waarheden die ze verkondigt.

Politiek is het maken van keuzen en ik denk dan ook dat het goed zou zijn als de niet-onzinnigen hun idealen scherper zouden omlijnen, meer contrasterend zouden omlijnen. Meer polarisatie? Ja, maar polarisatie hoeft geen voorwaarde voor moord en doodslag te zijn. Niet met spontane emotionaliteit en al helemaal niet met zondebokken, ook niet als die Geert Wilders heten. Wel met weloverwogen, concreet vormgegegeven modellen, niet uit een academische mal maar uit de mal van het dagelijks leven. Dat kan, pro actief en anticiperend.

Mijn excuses voor de zware maaltijd van vandaag. Dat ze u wel moge bekomen.

Tot sterkte,

 Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.levenskracht.info

De verleiding van de onzinnigheid

Humor is verleidelijk maar onzinnigheid ook. Humor verleidt doordat ze de schermen afbreekt die mensen tussen elkaar overeind houdt. Humor nuanceert rotsvaste waarneden en stelt wetenschappelijke zekerheden ter discussie. Onzinnigheid doet dat ook. 

Ik kan me de verleiding van de Nazi’s nog goed voor ogen halen. De mooie uniformen, jongetjes die in de bergen niet anders deden dan soldaatje spelen en bij het kampvuur zingen. Kameraadschap, avontuur, ontberingen in veiligheid. Wat is er mooier?  De verleiding van de onzinnigheid ziet er minstens even aantrekkelijk uit. Onzinnigheid is altijd rebels en dat spreekt jongeren aan. Bovendien hoef je niet al teveel kennis te hebben of intellectuele vaardigheden om aan de onzinnigheid bij te kunnen dragen. Het is slechts een kwestie van meedoen aan het onzinnige gesmoezel.

Een voorbeeld. Mij is een man bekend die op zijn weblog Islamhaat predikt. Hij gaat uit van de stelling `de Islam is gevaarlijk en moslims zijn dom en onwetend`. Vervolgens zoekt hij alle documenten bij elkaar die zijn stelling kunnen onderbouwen. Erg kritisch over de herkomst of de auteurs van de documenten is hij niet en hij zet ze ook niet in de context van tijd en plaats. Toch zijn daarbij de nodige vraagtekens te plaatsen want wat is de geloofwaardigheid  van sites als “De Dutch Disease Report” of www.hetvrijevolk.nl ? Discutabel, lijkt me.

 Alle documenten die ondertussen zijn stelling zouden kunnen weerleggen, laat hij buiten beschouwing. De conclusie is, zie ik heb gelijk! Op dezelfde manier gaan `wetenschappers` te werk die aantonen dat de aarde plat is. Ja zeker, ze zijn er nog. Er zijn meer rebelse opvattingen zoals het gerucht dat de Amerikanen nooit op de maan zijn geland en dat president Kennedy niet is vermoord door Lee Harvey Oswald. En altijd weer wordt een zorgvuldige selectie van bewijzen gepresenteerd, vergelijkbaar met de tunnelvisie die justitie van tijd tot tijd laat zien.  

In zijn onzinnige opvattingen wordt voornoemde blogger gestaafd door het merendeel van de bezoekers van zijn weblog. De onzinnigheid verleidt velen want er komen maar liefst zo’n 600-700 hits per dag binnen en soms veel meer. Dat komt overeen met veertig keer het aantal mensen dat aan de “discussies” meedoet. Oud en jong die om uiteenlopende redenen een appeltje met de maatschappij te schillen hebben en daarom bereid zijn elke rebelse opvatting te omarmen. Appeltjes en verleiding, er zijn boeken vol over geschreven. De één komt met nog `sterkere` verhalen over Islam en moslims dan de ander. En zie, ook hier bloeit iets moois op tussen mensen die elkaar vinden in de onzinnigheid.

Het heeft er dus de schijn van dat het alleen maar voordelen heeft om een onzinnige stelling aan te hangen. Eenstemmigheid, afzetten tegen het establishment en de heersende opvattingen, het voeden van eigen superioriteitsgevoelens ten opzichte van het “domme volk” dat de gewone krant gelooft enzovoorts. Geloof in onzinnigheid is de hemel op aarde, vooral als het als enige en universele waarheid wordt gepresenteerd.

Verleiding is heerlijk, nee kan heerlijk zijn. De verleiding door een vrouw is een aangename ervaring mits…ze op ware gevoelens van sympathie is gebaseerd en dus niet onzinnig is. Wie zich laat verleiden om gebruikt te worden, komt vaak pas na lange tijd tot spijt en inkeer. Misschien zou je kunnen zeggen dat “onzinnigheid” een vrouw is die uitsluitend eigen bevrediging nastreeft? Al kent ze dan een moment van verleidelijkheid? Hoogst onbevredigend en uiteindelijk ook humorloos.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Service

www.vrouwenversieren.com

www.mennonicolai.nl

www.frontpage.fok.nl

De kracht van de onzinnigheid

Gaan we onze humor verliezen? Het lijkt er wel op. Wie wil lachen, moet zich voorbereiden op chagrijn zou ik dezer dagen zeggen als variant op een bekend Romeins spreekwoord. De discussie in de Tweede Kamer van gisteren valt niet op door argumenten maar door de toon. Wilders heeft zich voorgoed geïsoleerd van de rest al kan de VVD niet nalaten zo nu en dan een handje toe te steken. Dat laatste zal haar overigens niet helpen.

Gisteravond was ik bij een vergadering van de raadscommissie en daarbij ging het om veiligheid. Ook het rechts-extremisme kwam aan bod. De burgemeester antwoordde op vragen dat hem geen verontrustende ontwikkelingen bekend waren in onze gemeente. Hoewel ik hem geloof, laat het me niet rustiger slapen. Zelf heb ik andere ervaringen.

Ik bedoel met rechts-extremisme. Het klimaat is er rijp voor want er is een maatschappelijke kloof ontstaan door het grote aantal immigranten en de weigering hen te accepteren in Nederland. Dat is aanleiding, geen oorzaak, van spanningen in wijken en in het hele land. Op internet verschijnt ondertussen de ene na de andere website waarin onzinnigheid en geschiedvervalsing elkaar afwisselen om bijvoorbeeld aan te tonen dat moslims minderwaardige criminelen zijn. Ieder “bewijs” wordt verzameld om het eenmaal ingenomen standpunt kracht bij te zetten. Letterlijk stellen sommigen dat de Islam een besmettelijke hersenziekte is. Dat ziet men op deze websites als humor.

Dat lijkt mij respectloos genoeg. Ook gevaarlijk, omdat totaal onwetende websurfers zich op anecdotische wijze aansluiten bij de stellingname. Zij zijn bereid totale onzinnigheid te geloven als het maar in het straatje past.

Zo zouden Nazi’s een soort socialisten zijn en hebben moslims nog nooit iets bijgedragen aan de wetenschap. Die stelling is niet vol te houden omdat nog tweehonderd jaar na het optreden van Mohammed het Midden-Oosten in veel opzichten voor lag op West-Europa. Dat de Islam eem remmende werking heeft gehad op wetenschappelijk onderzoek, is mogelijk maar niet rampzalig. 

Een andere groepering roept op tot steun aan Hezbollah in Libanon “omdat die beweging ook tegen Joden vecht”.  Vanzelfsprekend is het niet de bedoeling van die groepering dat hun Libanese “bondgenoten” massaal naar Nederland komen. Cirkelredenering volgt op cirkelredenering maar juist wie niet zoveel intellectuele bagage heeft, is daarvoor gevoelig. Daarin schuilt een groot risico.

Dat risico wordt nog sterker doordat het rechts-extremisme inmiddels in de Tweede Kamer een icoon van formaat heeft gevonden in de vorm van Geert Wilders. De agressieve boventoon wordt gevoed door acceptatie van respectloosheid. Die vindt haar wortels dieper in de samenleving dan we zo op het eertse gezicht zouden vermoeden. Ze begint bij het voetbalvandaslisme dat door sommigen is geaccepteerd als onderdeel van de voetbal”cultuur”. Een feit is dat dit vandalisme een uiting is van gebrek aan respect. De koppeling met TV-programma’s van Tien is gauw gelegd. Big Brother, de Gouden Kooi, de ontleding van lijken op TV en de voorgenomen uitzending van een masturbatiemarathon maken gebrek aaan respect tot vermaak. Zo wordt het aanvaardbaar om respect voor de ander af te zweren. In die zin is TV Tien zelfs een wegbereider van het rechts-extremisme.

Als respectvol mens en min of meer redelijk denkend wezen heb ik vertrouwen in de burgemeester. Ik geloof dat bij hem geen zorgwekkende rapportages binnenkomen over het rechts-extremisme in mijn gemeente. Tegelijkertijd betwijfel ik of deze voortwoekerende ziekte wel voldoende onder controle is. Ondertussen weet het Verzetsmuseum niets beters te doen dan een expositie over de Shoa. Alsof dat helpt!

De kinderen die ernaar kijken, krijgen niet het vermogen om de “goodies” te onderscheiden van de “baddies”. Hooguit ontwikkelen zij een misplaatst anti-Duitsisme. En ondertussen geven tal van websites onze jeugd een vertekend beeld van wat goed is en wat slecht. Naar aanleiding daarvan doen jongeren een, nogal eens verkeerde, keuze. Het is de kracht van de onzinnigheid.

Http://politiek.wordpress.com

Service

3voor12.vpro.nl

forum.onzin.com

afanederland.antifa.net

Dosje en blosje

Gisteravond na de raadsvergadering sprak ik nog even één van de weinige ondernemers uit de raad. Zij lichtte een tip van de sluier op over de manier waarop zij gesprekken met zakelijke partners voert. Strategisch en speels maar niet voor publicatie, hoewel een deel ervan veel ondernemers bekend zal voorkomen.

Dit strategisch en tactische besef staat in schril contrast met het optreden van de raad als geheel. In mijn herinnering hebben de raadsfracties een klein jaar geleden afgesproken welke onderwerpen zij op de raadsagenda wilden plaatsen. Die mogelijkheid bestaat in ruimere mate sinds de nieuwe, duale, werkwijze van de raad. Uit die afspraak is een nauw omschreven aantal onderwerpen voortgekomen. Gisteravond stonden de punten op de agenda. Wie schetst mijn verbazing toen de raad besloot ze niet behandelen omdat ze niet gedegen genoeg waren voorbereid? Een klein jaar is dus voor de werkgroepen in de raad onvoldoende om een vijftal onderwerpen scherp genoeg te beschrijven.

Dat verrast temeer omdat deze punten zijn gekozen uit een lange lijst waaronder niet de minste, zoals het werk van de hospice groep (stervensbegeleiding). Je zou toch kunnen aannnemen dat de partijen indertijd een afgewogen keuze hebben gemaakt en dus toen al de grote lijnen van de thema’s voor ogen hadden. Als dat het geval is, kon het geen moeite zijn om in een klein jaar tijd de zaak goed beschreven te hebben. Als het niet het geval is, vanwaar dan de keuze?

Het grootste probleem is dat de gemeenteraad zichzelf daarmee toch wel een beetje potsierlijk presenteert. Nu zij voor het eerst de kansen van het duale systeem probeert te pakken, grijpt ze mis. Nu weet ik wel dat voor een nauwkeurige omschrijving meer inzicht in de zogenaamde `kerndoelen` nodig is, een wat verhullend begrip voor de koppeling tussen ideaal, doelstelling en geld. Maar waarom stond het dan gisteravond op de agenda?

Tja, het moet mij van het hart dat Geert Wilders zijn verhalen in de Tweede Kamer sneller en doordachter voorbereidt. Hij maakte gisteren een tactische scheiding tussen persoon en zaak toen hij met zijn bizarre motie van wantrouwen tegen Aboutaleb en Albayrak kwam, vanwege zijn bezwaren tegen bestuurders met een dubbele nationaliteit. In een paar weken tijd heeft hij doorzien waar mogelijke problemen en publicitaire kansen liggen en…heeft hij kans gezien daarvan een enorm circus te maken. Overigens werd hij daarbij geholpen door de pers die sensatie zocht en zijn parlementaire tegenstanders die elke vorm van zelfbeheersing ontbeerden.

Dat gebrek aan zelfbeheersing is te verklaren. Het is natuurlijk al erg genoeg dat Wilders zijn motie indiende. Veel erger was het dat zijn tegenstanders klaarblijkelijk nog nooit hadden nagedacht over de gevolgen van een dubbele nationaliteit.  Je zou toch mogen verwachten dat in deze tijd, met al z’n troebelen rond immigranten, dat probleem door Wilders’tegenstanders al op kilometers afstand was herkend.

Helaas niet en dat komt doordat men moeite heeft personen en zaken te scheiden. Steeds trekken politici thema’s in het emotionele vlak terwijl ze daar niet thuishoren. Nu ben ik beslist geen aanhanger van Wilders maar zijn dosje bedekt toch wel een tactisch en strategisch inzicht dat bij mij een blosje veroorzaakt bij het aanzien van het gestuntel van zijn tegenstanders.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.wrr.nl

www.decompress.be

 

Dubbelspel (2!)

In de Tweede Kamer wordt vandaag op een dubbele manier dubbelspel gespeeld. Twee oppositiepartijen maken bezwaar tegen de dubbele nationaliteit van twee bestuurders. Twee oppositiepartijen maken bezwaar tegen de dubbele moraal rond de deelname aan de tweede Golfoorlog. Eigenlijk moet je zoiets herhalen voordat het doordringt.

Over die dubbele nationaliteit van twee bestuurders is niet zoveel te zeggen. Mij dunkt dat ze er in België al heel lang ervaring mee hebben. Bovendien is de dubbele nationaliteit ver in ons Koningshuis doorgedrongen, tot haast onzichtbare intrensikiteit. Wie dit blog volgt, weet dat ik niet zo bang ben voor de loyaliteit van beide bestuurders maar meer problemen zie in de betrouwbaarheid van die andere naties: Marokko en Turkije. Voor het overige geloof ik dat Aboutaleb en Albayrak prima bestuurders zullen zijn, in elk geval niet slechter dan de rest.

Een vraag is wel hoe je dit in de toekomst gaat oplossen als zich mogelijk minder scrupulevolle bestuurders gaan aandienen. Een regeling is goed maar ik vraag me echt af of daarvoor een motie van wantrouwen de meest geëigende weg is. Het lijkt me redelijk overtrokken en zelfs onbeschoft.

Dan is er de dubbele moraal die vriend Wilders zo graag hanteert want hij ziet niets in een onderzoek naar onze deelname aan de tweede Golfoorlog, de oorlog die Saddam van de troon stootte. Kortom, hij vindt niet dat het Nederlandse volk mag weten waarom we in ’s hemelsnaam aan die heilloze martelgang zijn begonnen. Rond deze oorlog heeft het kabimnet volop dubbelspel gespeeld en steeds met een gespleten tong gesproken. Uit de mond van Kamp en Balkenende kwamen in die tijd voortdurend adders en padden. Eerst ging het om de massavernietigingswapens maar die bleken er, zoals verwacht, niet te zijn.

Toen werd het verhaal nog onsmakelijker want we gingen een verschrikkelijke dictator verdrijven. Dat klonk als een ware kruistocht maar dan wel tegen een dictator die ons lange tijd goede diensten had bewezen. De dubbele moraal ten top.

Voor Wilders is zijn tegenzin des te gekker omdat die oorlog een repatriëring van Irakezen eerder tegenhoudt dan stimuleert. En hij wil zo graag van die mensen af! Wilders is dus ook zichzelf ontrouw. Verbaast me niks want onder dat enige blonde dosje gaat heel wat diep water verscholen.

Tenslotte is er het homohuwelijk dat vanavond ook in mijn gemeente ter discussie staat. Dat wil zeggen, de noodzaak om ambtenaren van de burgerlijke stand te verplichten zo’n huwelijk te sluiten. Ik vind dat een bizarre vraag. Kun je een politieman die principieel gelooft in de superioriteit van het blanke ras toestaan om niet in te grijpen als een Somalische familie in zijn gemeente wordt aangevallen door een bende Blood and Honour? Vrijwel niemand zal twijfelen over het antwoord maar als een ambtenaar van de burgerlijke stand met zijn geweten in conflict komt, dan liggen de zaken ineens anders.

Ambtenaren voeren de wet uit en daarmee punt. Wat minister Verdonk nooit goed had begrepen, is dat het aan de politieke verantwoordelijken is om van die wet af te wijken. Tenminste, als het nodig is. Bij een ambtenaar van de burgerlijke stand geldt nog iets anders. Het huwelijk is voor veel mensen zo niet de belangrijkste, dan toch één van de belangrijkste dagen in hun leven. Daarom kunnen zij, desgewenst, voor een bepaalde persoon kiezen om als ambtnaar van de burgerlijke stand op te treden. Ik zou dat recht veel meer accentueren. Laat mensen een ambtenaar kiezen. De kans dat deze weigert het huwelijk te sluiten, daalt dan tot vrijwel 0. Bovendien deelt hij of zij volop mee in het feestgedruis. Romantischer kan het toch niet worden. Meteen bij aanvang van het huwelijk al een triootje. Dat verdient iedereen  dubbel en dwars.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.verdec.com

www.nu.nl

Wildersnis

Zo langzamerhand ga ik me afvragen of de Tweede Kamer en het kabinet een wilder(s)nis vormen. Een ondoordringbaar oerwoud met slingerapen die elkaar proberen te overtreffen als het gaat om de meest verbluffende en verspillende capriolen. Aapje Maria vertoont zich in de tijd van de Partij voor de Dieren met een vos om haar hals “omdat het haar zo goed staat”. Ik zou zeggen, als ze een dood beest om haar nek wil, laat ze een olifant nemen. Die past beter bij de dikte van haar huid.

Wilders wil een motie van wantrouwen indienen tegen twee bestuurders die nog niets hebben gedaan, alleen omdat zij paspoorten in twee kleuren kunnen laten zien. Zeker, dat is niet perfect maar het mag en het kan. Meteen daarop springt de hele Tweede Kamer overeind als een groep apen waarbij je net een tros bananen in het midden hebt gegooid. Onder luid gekwetter en gekrijs storten ze zich op de prooi.

Dat allemaal om maar te laten zien hoe politiek correct ze wel zijn. Het mag er dan vergaan van de academisch geschoolden, veel verstand lijkt er niet te huizen in politiek Den Haag. Het ergste is dat de paranoialijders van `rechts` gelijk krijgen als ze zeggen dat Wilders monddood wordt gemaakt en dat hij wordt gedemoniseerd. Is hij echt met de NSB en de Nazi´s te vergelijken? En zelfs dan nog, kun je die dan het beste bestrijden door jezelf te gedragen als een roedel hersenloze springbokken? Het Vlaamse cordon sanitaire bewijst het tegendeel.

Wie rationeel en tactisch met de Partij voor de Pubers van Wilders om wil gaan, laat hem zijn gang gaan. Al zijn voorstellen en moties zijn zonder enige moeite weg te stemmen. Hoe minder gekwetter daarbij te horen valt, des te beter. Er wordt dan minder aandacht aan besteed en dat is wat Geert zo zal missen. Ten einde raad zal hij zijn haardos misschien pimpelpaars met sterretjes moeten spuiten om nog voor de camera te mogen verschijnen. Het gedrag van de Kamerleden op dit moment geeft hem de kans zich te presenteren als de enige die geeft om de belangen van Nederland. Tja, dan is electoraal verlies bij de andere partijen voor de hand liggend.

We hebben gestemd om een daadwerkelijke verandering in het politieke klimaat teweeg te kunnen brengen. Dat leek een mogelijkheid al kregen we een beetje het lit op de neus toen het onderzoek naar de bijdrage aan de `vredesoperaties` in het Midden-Oosten niet door mocht gaan. Nu blijken de Kamerleden zich ook nog eens te gedragen als groep 3 van het basisonderwijs waarvan het schoolreisje niet doorgaat. Waar is een spiegel te vinden die bij de dames en heren een duidelijk beeld laat overkomen? Het programma Pekingexpres in de jungle is een saaie vertoning in vergelijking met het Binnenhof en het zou nu juist andersom moeten zijn. Althans, volgens de democratische traditie.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Service

www.waroftheworlds.com

www.enchantedlearning.com