“Nog keertje”, wie heeft het niet geroepen als hij als kind iets erg lekker vond? Nou, ik doe het nu weer. Ik ga nog één keer in op het verhaal van Marcel Roele over Hitler en dan voorlopig niet meer.
Vandaag kreeg ik via de mail het verwijt dat het artikel “Was Hitler links?” uit 2005 stamt en dat je er dus eigenlijk geen boodschap meer aan zou moeten hebben. Kijk, dat is nou echt eigentijds. Nieuws, nieuwser, nieuwster en de rest is niks.
Als het maar leidt tot opwinding en vermeende originaliteit bij het schreeuwen, dan is het goed. Ik ben het daar niet mee eens. Het stuk van Roele is zo actueel als de pest. Tenminste voor wat betreft de journalistieke aanpak. Journalisten, wetenschappers en politici willen namelijk eigenlijk helemaal niets onderzoeken. Ze zijn bang zich te laten verrassen. Ze willen gelijk hebben, en daartoe wordt alles in het werk gesteld. Vervolgens wordt de boodschap `verkocht` want ministers zijn van leiders verworden tot salesmanagers.
Het artikel van Roele draagt alle kenmerken daarvan. Hij heeft een bepaalde mening en zoekt net zolang in de boeken totdat hij de “bewijzen” ervan bij elkaar gesprokkeld heeft. Alle aanwijzingen die in een andere richting duiden, laat hij buiten beschouwing.
In mijn vorige column heb ik gezegd dat Roele de feiten wel, gedeeltelijk, kent maar dat hij niets van Hitler snapt. Hij ziet in de staatsbemoeienis van de Nazi’s een aanwijzing dat zij de socialistische leer aanhingen. Niets is minder waar. Waar het socialisten gaat om het belang van de “gewone man”, daar heeft de Nazi uitsluitend belangstelling voor de kracht van zijn volk. Voor de fascist geldt de staat als hoogste goed, bijna maar niet helemaal hetzelfde. De Nazi wil dat het volk machtig en allesbepalend is. Of liever nog: het ras. Alles is erop gericht het ras, het volk in opperste sterkte brengen zodat het zich kan handhaven temidden van een vijandige maar ook minderwaardige omgeving.
Hitler’s einddoel was een Rijk van (smet)vrije, Germaanse boeren die hun leider kozen, liefst had hij de gewoonte ingevoerd om bij die gelegenheid het stamhoofd op een schild op te heffen. Vrije boeren die voor hun industriele productie konden putten uit een leger van slaven uit de omringende, zwakkere en `inferieure` gebieden en rassen. Voor die blonde, arische boeren eiste hij `Lebensraum` op ten koste van Russen, Polen, Tsjechen, Fransen en andere volkeren. Nederlanders, Denen, Noren, Zweden en zelfs Britten mochten deelnemen in die `prachtige` nieuwe wereld. Het is allemaal in de literatuur terug te vinden maar Roele laveert er niet eens omzichtig om heen. Hij noemt het gewoon niet.
Het lijkt mij een ander uitgangspunt dan de “verheffing van de internationale arbeider”. De Nazi’s streven wel naar “vrije, goed onderwezen mensen” maar dat geldt alleen maar voor hen die binnen de lijnen van ras en partijleiding wensen te blijven. Wie daarbuiten treedt, wordt “rücksichtlos” afgemaakt.
Het wezen van het “Nazigeloof” is niet de bevrijding van de individuele mens maar van het volk, het ras. “Ein Land, ein Volk ein Führer”, was het motto en dat getuigt niet erg van het streven naar gelijkheid zoals het socialisme dat kent. De Nazi´s waren dan ook overduidelijk `rechts` in hun toekomstdroom die naar een glorieus verleden wees. Dat is typerend rechts.
Roele is karakteristiek voor een mentaliteit waarbij het slechts gaat om de feiten en niet om de ideologie die erachter steekt. Alsof die er niet toe zou doen. Het kale feit maar niet het doel. Het is de gemakkelijke manier van het presenteren van feiten zonder er een betekenis aan te geven. Zijn bewijsvoering is van het volgende kaliber. `Een liberaal is een socialist omdat hij niet steeds God als argument gebruikt`.
Hoe globaal hij te werk gaat blijkt uit zijn verklaring van de benaming `fascisme`. Geheel terecht verwijst hij daarbij naar de roedenbundel die senatoren en consuls in het Romeinse Rijk met zich meevoerden, zij het op de rug van hun lijfwachten. De consuls mochten bij die roeden zelfs een bijl voeren als symbool van hun macht over leven en dood. Roele vermeldt niet waarom de fascisten dat symbool hadden gekozen terwijl de verklaring glashelder is. De fascisten grepen terug op de glorieperiode van het Romeinse Rijk. Zoals Hitler terugviel op de grootsheid van het Germaanse ras, zo deed Mussolini dat met het Romeinse staatsbeginsel. Alweer die rechtse verwijzing naar het verleden.
Roele wijst ook op de kleindochter van Mussolini die een `gerespecteerd` kamerlid is in haar land. Nu valt dat respect nog wel tegen maar bovendien heeft dat veel te maken met de rol van het land in de Tweede Wereldoorlog. De Italianen zijn niet, zoals de Duitsers, onlosmakelijk verbonden aan de holocaust. Integendeel, de fascisten waren niet antisemietisch al voerden zij later wat antisemietische wetten in om Hitler te plezieren. De uitvoering ervan bleef relatief beperkt.
Roele meent dat Mussolini en de Argentijnse dictator Peron gematigder waren dan Hitler. Dat is absolute kletskoek. Ze lijken gematigder doordat het racistische motief bij de fascisten ontbrak. De wijze waarop Mussolini aan zijn einde is gekomen weerspreekt de stelling van Roele volledig. De wederzijdse emoties en haatgevoelens waren wel degelijk hoog opgevoerd.
Er zijn spelletjes in de handel waarbij figuren op een speelblad bewegen. Het geheim erachter is dat zij worden voortbewogen door een magneetje dat zich bovenop en onder het speelblad bevindt. Een hand van een speler bestuurt het onderste magneetje. Roele laat alleen het bovenste figuurtje zien.
Helaas heeft een opinieblad als HP/De Tijd nu juist de functie verbanden en achtergronden te laten zien en dat doet Roele niet. Het maakt daarbij niet uit of het 2005 is of 2007.
Politici doen dat trouwens vaak ook niet. Vandaag hoorde ik dat er weer een nieuw argument was gevonden om de krankzinnige operaties in Afghanistan voort te zetten. Nederland zou zich ongeloofwaardig maken bij de bondgenoten als het zich zou terugtrekken. Ik ben er diep van onder de indruk. In de eerste plaats is het argument niet nieuw. In de tweede plaats kan het niet opwegen tegen het argument dat wij in Afghanistan geld over de balk smijten voor een operatie die niets gaat opleveren. Hoewel, wel iets: doden.
“Maar hoe weet je dat dan?” wordt mij wel eens gevraagd. Ja, hoe weet je dat dan. Door niet alleen op de feitjes te letten als los zand maar door de stukjes ook in de puzzel te plaatsen die Afghanistan heet. Er spelen heel wat meer factoren mee dan alleen maar de bereidheid van Afghanen om Nederlanders lief en aardig te vinden. Afghaanse boeren vinden iedereen lief en aardig die de baas is.
Heel veel inzicht krijg je in deze materie door de rollen eens , in gedachten, om te keren. Om te zien hoe moslimsoldaten hier huishouden onder het motto dat religie zo goed voor ons is. Door te bedenken hoe het zou zijn als moslimsoldaten een organisatie van vrijdenkers probeert uit te roeien. Om te bedenken hoe het zou zijn als wij beschikten over nauwe familie- en stamverbanden. Verbanden die we koesteren omdat we gewend zijn geraakt al het andere te wantrouwen.
Stel je dat nou eens voor en kruip eens in de huid van een ander. Een ander die niet een mooi huis en een terreinwagen met bullbar tot ideaal heeft. Stel je dat eens voor, natuurlijk het is voor onze westerse, vermaterialiseerde hersenen haast ondoenlijk en doet pijn in het hoofd maar doe een poging…
Dan weet je: Met ons wordt het nooit wat in Afghanistan en ook niet in Irak en al helemaal niet in Iran. Alleen Roele die precies de feitjes kent, die gelooft er nog in. Of tenminste, hij heeft de vaardigheid anderen erin te laten geloven. Hij kan op geloofwaardige wijze verbanden en achtergronden verdoezelen en tegelijkertijd verbanden leggen die hem goed uitkomen. Laat defensie hem toch vooral als propagandist aanstellen.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.nieuwnieuws.nl/archives/binnenland/2007/10/radicalisering_is_complex_prob.html
www.hetholvandevos.blogspot.com
Politiek 