Hoe krijgt ze het toch voor elkaar? Het kapsel van Hillary Clinton zit altijd even onberispelijk. Storm, kou, regen of zon, steeds zijjn er die haast klassiek kunstzinnige slagen in het haar en, niet te vergeten, de onverzettelijke oorknoppen.
Ik zie haar graag. Ze heeft een leuk koppie, ook op haar 59e. Ik maak me geen illusies. Achter het leuke koppie gaat heel wat schuil, mooie en minder mooie dingen. Maar toch, ik zie haar graag ook al is het niet meteen het type waarmee ik als “maatje” de jungle in zou willen.
President van de Vrouwlijke Staten. Waarom ook niet? Het lijkt mij persoonlijk een prachtige ontwikkeling. Het links-radicale miljonairtje zal best iets leuks kunnen doen voor de arme luizen in de brakke onderkomens van die afschuwelijk, eentonige Amerikaanse steden. Links-radicaal voor Amerikaanse begrippen natuurlijk, hè! In het beleid zal ongetwijfeld het stempel terug te vinden zijn van Bill want in huize Clinton geldt één vaste stelregel: even napraten op het kussen en tussen de lakens.
Nog spannender vind ik de situatie die gaat ontstaan als Hillary daadwerkelijk president wordt. In de VS een vrouw aan het roer, in Duitsland Angela Merkel en in Frankrijk de vrouw met de merkwaardige combinatie Présidente Royale. Een drievrouwschap dat een belangrijk deel van de wereld bestuurt. Dat zal toch tot iets moeten leiden dat alle feministische hartjes sneller doet kloppen!
Echt, het lijkt mij heel boeiend om te zien hoe zoiets gaat. Eerlijk gezegd denk ik dat de drie vrouwen netzo zullen handelen als hun manlijke voorgangers. Alleen de presentatie en hier en daar een accentje zal anders zijn maar…ik wacht vol verwachting af. Ze kunnen mij geen groter plezier doen dan een globaal triumfeminaat: Hillary, Ségolène en Angela. Wauw! Drie is een magisch getal.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
Ontzinning
Theo Thijssen en de Gelukkige Klas. Ik heb het boek al vele jaren geleden gelezen en vond het best aardig. Langzaamaan blijkt dat `ontlezing` onzin is. Mensen lezen wel en graag. Het is wel van belang om ze op jeugdige leeftijd te interesseren voor het boek. Dat is iets dat veel te weinig gebeurt.
Door onzinnige oceanen van tijd te besteden aan het gebruik van de computer, wordt de aandacht van het boek afgeleid. Nuttig zijn al die computeruren niet. Leren wordt er niet leuker van, het wekt wel meer stress op. Het overmatige gebruik van de computer op school houdt bovendien niet in dat de kinderen later beter worden met het ding. Natuurlijk, ze moeten de fijne kneepjes weten en enige oefening hebben maar voor het overige is al die extra aandacht compleet overbodig. Oefenen doen ze thuis ook al heel veel.
Oefenen met de computer leidt tot ontzinning, de afbraak van ambities en verdrinkingsnood in een overmaat van gegevens en mogelijkheden. Verlies van de wil om iets in de wereld te zijn. Niet voor niets keren steeds meer mensen zich tot de virtuele wereld. Belangrijker is de aandacht voor het boek. Lezen is een prima middel om fantasie en voorstellingsvermogen te stimuleren. Beter ook dan films. Die komen vaak alleen maar met voorgekookte fantasie. Eigen beeldvorming blijft uit. In het verleden is er aan boeken veel te winig aandacht besteed.
Er zijn kinderen groot geworden met de gedachte dat het lezen van een boek verloren tijd is. `In die tijd kun je ook geld verdienen`, menen sommige twintigers en dertigers hoewel ze zelf nog nooit een stuiver hebben verdiend.
Fantasie is vermoedelijk de grootste voorsprong die mensen hebben op computers. Juist in deze digitalitijd is het daarom van belang te lezen. Dankzij fantasie kunnen we de computer de baas blijven. De overheid heeft op dat gebied een schone taak. Overtuigd van de verplichting om de veiligheid van burgers te waarborgen, zou ze deze weg schielijk moete kiezen. Het heeft bovendien het grote voordeel dat we nog eens een Nederkrant meemaken die in goed Nederlands is gesteld en geschreven.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
https://politiek.wordpress.com
Service
www.maurice.nl
www.nrc.nl