Geen Islamdebat dus, geen modistisch gedoe alleen maar om niet “achterlijk” genoemd te worden. J, daar gaat het natuurlijk om. Wie niet meedoet aan het Islamdebat , is niet modegevoelig en dus “achterlijk”en wat dat betekent, weten we allemaal: hoofddoekjes, handen afhakken, vrouwenbesnijdenis, homo’s ophangen en de hele mantra die Wilders in zijn hoofd heeft zitten.
Maar nee, wij doen daar niet aan. Wij gaan lekker iets heel anders doen want wij weten al dat over religie geen discussie te voeren is. O ja, Thomas Aquino deed dat nog wel in de Middeleeuwen en Thomas a Kempis probeerde het ook. Of dat iets met hun voornaam, die op ongeloof wijst, te maken heeft, weet ik niet. Om te beginnen zal ik eens een balletje opgooien over theologische discussies.
De hanvraag is: kan God een steen maken die hij zelf niet kan optillen? Deze vraag lijkt heel provocatief omdat ze de almacht van God lijkt aan te tasten. Lijkt aan te tasten want in wezen gaat het hier om een sofisme. We stellen de vraag of een almachtige iets kan of niet kan. Die vraag is bij een almachtige helemaal niet aan de orde. Om dat aan te tonen, ga ik in op een geloof dat wijd verbreid is, zelfs in agnostische en atheïstische kringen wordt beleden. Naast onze eigen dimensie bestaan andere dimensies waarin mensen zich mogelijk kunnen bewegen. Een almachtige God kan zich in elk geval en zonder bewaren daarin bewegen. Het gaat er dus maar om wat voor definitie je geeft aan het woord “almachtig”, en hoe je het begrip “kunnen” uitlegt. Dat zal een fors probleem worden want zelfs in onze eigen dimensie zijn niet alle definities eenduidig en steekhoudend. Zo is in de ruimte de rechte lijn niet altijd de kortste weg tussen twee punten. Te raden valt hoe moeilijk het voor ons zal zijn om een invalshoek te kiezen vanuit een andere dimensie.
Natuurlijk is het mogelijk om op dit weblog een discussie over definiies en interpretaties van deze begrippen te openen. Bij voldoende enthousiasme zal dat ongetwijfeld leiden tot vele honderden reacties. Wat leuk is, voor mij. Met hetzelfde gemak zullen wij een discussie kunnen voeren over de vraag of het Christen- of Jodendom de betiteling “Godsdienst van de liefde” meer verdient dan de Islam. Dat wordt een ware farizeeische en ook Babylonische spraakverwarring die vermoedelijk eindigt in oneliners als “Jullie zijn Christenhonden” of “Jullie zijn aanhangers van de Anti-Christ”.
De samenleving zal lamgeslagen zijn, uitgeput en wanhopig als de bommen de woorden gaan vervangen. Maar gelukkig, beide partijen zijn erg goed in het gooien van bommen. Dat kan dus nog wel even duren.
Heel wat economischer lijkt het mij om een discussie of geprek aan te gaan in kleine kring met mensen over de vraag hoe ze met elkaar om willen gaan. in de straat, buurt, wijk of gemeente. Mensen die elkaar recht in de ogen kunnen kijken en spreken over hun idealen en wensen en niet over de niet te analyseren woorden en begrippen uit oude boeken. In plaats daarvan komen de begrippen die ieder van ons helder voor ogen staan. Onze verwachtingen van het leven.
De conclusie kan duidelijk zijn. Laat Wilders vooral in zijn eigen troebele vet gaar komen en stimuleer open contacten tussen individuen en groepen mensen. Als daaruit iets moois voortkomt, dan sluipen Wilders en de zijnen haast onhoorbaar naar ons toe, jaloers over het succes. En als we dat merken, vragen we hen er gezellig bij te komen zitten. De samenleving is lam geslagen maar er is niet eens een wonder nodig om haar weer te laten lopen. Idealistisch? Misschien, maar in elk geval vele malen realistischer en leuker dan het vastgelopen Islamdebat.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
www.25xeurope.com/onderwerpen.php?1&onderwerp
www.uvt.nl/univers/nieuws/0203/34/mipa.html
www.loewak.nl/2008/03/19/idealisme-is-een-hersenziekte
Triumfeminaat
Hoe krijgt ze het toch voor elkaar? Het kapsel van Hillary Clinton zit altijd even onberispelijk. Storm, kou, regen of zon, steeds zijjn er die haast klassiek kunstzinnige slagen in het haar en, niet te vergeten, de onverzettelijke oorknoppen.
Ik zie haar graag. Ze heeft een leuk koppie, ook op haar 59e. Ik maak me geen illusies. Achter het leuke koppie gaat heel wat schuil, mooie en minder mooie dingen. Maar toch, ik zie haar graag ook al is het niet meteen het type waarmee ik als “maatje” de jungle in zou willen.
President van de Vrouwlijke Staten. Waarom ook niet? Het lijkt mij persoonlijk een prachtige ontwikkeling. Het links-radicale miljonairtje zal best iets leuks kunnen doen voor de arme luizen in de brakke onderkomens van die afschuwelijk, eentonige Amerikaanse steden. Links-radicaal voor Amerikaanse begrippen natuurlijk, hè! In het beleid zal ongetwijfeld het stempel terug te vinden zijn van Bill want in huize Clinton geldt één vaste stelregel: even napraten op het kussen en tussen de lakens.
Nog spannender vind ik de situatie die gaat ontstaan als Hillary daadwerkelijk president wordt. In de VS een vrouw aan het roer, in Duitsland Angela Merkel en in Frankrijk de vrouw met de merkwaardige combinatie Présidente Royale. Een drievrouwschap dat een belangrijk deel van de wereld bestuurt. Dat zal toch tot iets moeten leiden dat alle feministische hartjes sneller doet kloppen!
Echt, het lijkt mij heel boeiend om te zien hoe zoiets gaat. Eerlijk gezegd denk ik dat de drie vrouwen netzo zullen handelen als hun manlijke voorgangers. Alleen de presentatie en hier en daar een accentje zal anders zijn maar…ik wacht vol verwachting af. Ze kunnen mij geen groter plezier doen dan een globaal triumfeminaat: Hillary, Ségolène en Angela. Wauw! Drie is een magisch getal.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://politiek.wordpress.com
Service
www.stefbos.nl
www.elsevier.nl
www.tawiza.nl