Griepprik…weg ben ik!!!

Het valt mee. Ik krijg vandaag toch nog even de tijd om wat te typen en die kans laat ik me niet ontgaan. Gisteren was ik bij mijn huisarts voor “iets” en hij vroeg mij toen meteen: “Je wilt niet aan de griepprik?” Ik heb daarop bevestigend geantwoord: “Dat gaan we niet doen.” Hoe hij ook praatte, mijn antwoord bleef hetzelfde en dan moet je nagaan dat ik uitstekend overweg kan met mijn huisarts. Ik vind dat trouwens een voorwaarde.

De griepprik is door de overheid ingesteld als preventief middel tegen griepepidiemieën. Persoonlijk zie ik daar de noodzaak niet zo van in want zo’n epidemie geeft de mensen weer eens even kans tot rust te komen, rust die ze zelfs in hun vele vakanties meestal niet nemen. Iets anders is het aantal mensen dat aan de griep overlijdt. Mijn huisarts wees daar ook nog op maar ja…volgens mij heb ik meer kans om onder een vuilniswagen te lopen en helemaal plat te zijn. De overheid verbiedt even zo goed de vuilnisophaaldienst niet. Nee. zover gaat onze behoefte aan preventie niet.

Daar komt bij dat ik al dat geprik niet goed snap. Volgens mij worden we allemaal binnen de kortste keren resistent tegen elk vaccin en dan gaan we nog veel eerder dood. Bovendien kost zo’n actie vrachtwagens met geld en het is nog maar de vraag of dat economisch wel verantwoord is. Ja, natuurlijk, ik snap het wel. In onze superliberale vrijemarkteconomie gaan de belangen van het bedrijfsleven altijd voor en ondernemers willen liever niet dat hun medewerkers ziek worden. Dat levert verliezen op.

Dat geldt voor mij als kleine zelfstandige zonder personeel natuurlijk ook. Als ik ziek word, kan ik niet werken en dan komt de inkomstenstroom onmiddellijk tot stilstand. Of dacht je soms dat ik zo’n onbetaalbaar solide inkomensverzekering had?  Niet dus.  Wat dat betreft ben ik een echte kleine zelfstandige: slecht verzekerd.

Er zit ook nog iets anders bij. Al dat geld dat de overheid in de preventie gooit, kan niet een tweede keer worden uitgegeven. Daardoor zijn de middelen beperkt voor de mensen die al lang ergens aan lijden. Preventie snoept gewoon de gelden voor de mensen met een aandoening of ziekte weg. Dat brengt mij des te meer aan het twijfelen of al die preventie haar doel niet voorbijschiet. Is het wel zeker dat er zoveel ziekte wordt voorkomen, voldoende om miljoenen mensen ter voorkoming van een aandoening te vaccineren? Ik weet het niet hoor.

Het doet mij ook denken  aan ProRail dat alleen nog maar ongelijkvloerse kruisingen wil bij stations ter voorkoming van ongelukken. Bij osn in de stad is op de overweg nog nooit een ongeluk gebeurt omdat iedereen heel goed weet dat hij of zij moet uitkijken. Of Connexxion dat de schuifdaken wil dichtlassen om te zorgen dat niemand zijn kop naar buiten steekt en tegen een viaduct of brug te pletter slaat. Je zou mensen ook op het hart kunnen drukken zoiets niet te doen. Bescherming tegen ongelukken van de grootste idioot is onmogelijk. 

Als preventie zou je de Amerikanen kunnen verbieden een president te kiezen. Dat voorkomt veel oorlog. Je kunt ook iedereen verbieden kinderen te krijgen. Dat is goed voor het milieu. De overheid kan gratis zwembandjes uitreiken in verband met het overstromingsgevaar en ga zo maar door. Je kunt zelfs mensen verbieden om in IJsland te gaan wonen zodat hun hersens niet meer bevriezen. Ik krijg sterk het gevoel dat we maar eens een beetje van al dat gepreventeer af moeten. Gerwoon weer problemen bij de kop pakken en niet iets gaan zitten bedenken dat er nog helemaal niet is en dan al vast met de bestrijding beginnen.

Mijn voorkeur gaat in elk geval niet uit naar massale ingrepen ten behoeve van mensen die gezond zijn. Mijn gevoel zegt me dat we eens moeten ophouden elke dood en elke ziekte te willen voorkomen. In de praktijk is dat onbegonnen werk. Vorige week nog was ik op een congres waar allerlei hoge heren beweerden dat het onmogelijk is ieder risico uit te bannen. Het leek of het verstand had gewonnen.

Het zou beter zijn als de overheid ons leerde hoe we met ziekte en dood om moeten gaan, hoe beroerd het ook allemaal is. Ik weet er alles van. 

Misschien is het wel heel asociaal van mij om die griepprik niet te accepteren maar zoals je ziet komt die houding toch echt uit sociaal gevoel voort. Griepprik…weg ben ik!

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.vogelgriepforum.nl/blogs/…/archive/2007/…/griepprik-werkt-niet-bij-ouderen-nut-nauwelijks-aangeto

www.tiptho891.blogspot.com/2008/08/drie-maal-raden-wie-z-griepprik-in-de.html

www.wandelpreventie.blogspot.com

www.iris—1986.hyves.nl/blog/7089790/Loverboys_3_Preventie_voorlichtingsgesprek_Groningen..

www.maggiedeblock.be/wordpress/?p=557

www.sairaramira.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com

Populisten, populieren, het gepopel en het gepeupel

Ik ben natuurlijk ontzettend populair met dit blog. Vooral in politieke kringen in Nederland maak ik een toenemend aantal vrienden met mijn opmerkingen, letterlijk: links en rechts. Ik moet zeggen, ik verheug me ook in die populariteit want het is leuk om altijd en overal te worden herkend. Soms komen mensen mij tegemoet met de opmerking “U bent toch een ontzettend bekende persoon”. Wie ben ik dan dat ik dat zal ontkennen? Overigens: de mensen die dat zeggen, ken ik meestal niet maar dat doet er niet toe.

Populair is als woord natuurlijk afgeleid van het woordje “populus” dat in het Latijn “volk” betekende en dan vooral het volk van de stad Rome. “Senatus Populusque”: de senaat en het volk, ze worden nog al eens in één adem genoemd in Romeinse publicaties.

Dat mochten de politici van de dag van vadaag willen. Zij worden zelden in één adem genoemd met het volk tenzij die adem de kloof aanduidt die tussen beide bestaat. Nee, politici van vandaag proberen zich te onderscheiden door de durf om ook “onpopulaire maatregelen” te nemen. Alleen de uitdrukking al “onpopulaire maatregelen”! Dat betekent dan meestal dat ze aan de portemonnee van de mensen komen, zoals nu weer dreigt te gebeuren door die rare verhoging van de accijns op bier. Hou toch eens op met het verhogen van belastingen en maak gewoon scherpere keuzen. Dat zou beter zijn en he zou je zelf er populairder mee kunnen maken.

Oei, die opmerking grenst aan het populisme en dat is een trendy uitdrukking voor opmerkingen dië bij “het volk”, het gepeupel dat niets van politiek begrijpt, in de smaak vallen. Een voorbeeld? “Wij gaan de files oplossen?” Ik vraag me altijd af hoeveel zoutzuur Rita denkt daarvoor nodig te hebben maar goed, het gaat er in als Peijnenburg.

Nu is het eigenlijk wat populistisch om een concurrent in de politiek te betichten van populisme. Bij tijd en wijle maken alle politici gebruik van populismen omdat ze heel goed weten dat het helpt bij het vergaren van stemmen. Bovendien is het gevaarlijk om er al teveel mee te schermen omdat voorgangers daardoor heel goed beschadigd kunnen raken. Thorbecke, Schaepman, Groen van Prinsterer, Kuyper* (met ster dus), Domela Nieuwenhuis, Troelstra, Drees, Joop de Uyl, Colijn . Wiegel en Van Agt waren allemaal populisten. Zij wisten allemaal de juiste toon te vinden om brede massa’s achter zich te verzamelen. Dat is ook niet slecht aangezien het gepeupel niets van politiek begrijpt maar wel heel veel van hebbedingetjes en voordeeltjes. Vooral gratis cadeautjes en in het vooruitzicht gestelde lui(ll)igheid doen het goed.

Nee, het is de kift. Ik denk dat vooral politici die de juiste toon niet weten te vinden, anderen beschuldigen van populisme. Dat is gemakkelijk en dus héél populistisch. Dat heeft ook te maken met hun onvermogen om kritiek te verdragen terwijl ze toch zouden moeten weten dat hoge bomen veel wind vangen. In dat opzicht horen zij populieren te zijn die met de wind meebuigen. Soms vind je de juiste voorbeelden zo maar in de natuur.

Wat hen bindt met de hiervoor genoemde populisten is dat ze staan te popelen om macht te hebben. Jammer want die krijg je alleen maar als een groot genoeg deel van het gepeupel achter je staat en daarvoor is populisme onmisbaar. De boodschap moet dus zijn: begeef je op het terrein van populisme, ja, op gevaar af dat je een gedreven politicus wordt. Als het zover is, win je vanzelf aan populariteit.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.maurice.nl/index.php?itemid=8

www.forumdemocratie.nl/dreigt_nederland_in_de_val_van_gemakzuchtig_populisme_te_stappen

www.mo.be/index.php?id=63&tx_uwnews_pi2%5Bart_id%5D=22552&cHash=26aa6c2c6a 

 www.henkblanken.nl/?p=564

www.filosofiemagazine.nl/00/fm/nl/…/Samen_voor_ons_eigen_Symposium_over_populisme_in_de_Nederlandse_politiek.html

www.dejournalist.nl/tags/tag/populisme

www.hyves.com

 

 

Geur

Het is onwaarschijnlijk zo belangrijk als geur is. Kortgeleden woonde ik een bijeenkomst bij waarop voormalig Artisdirecteur Frankenhuis duidelijk maakte dat vrouwen een man uitkiezen voor de voortplanting, vooral op basis van de geur! Vrouwen hebben een neus voor dominantie, carrière en leiderschap. Dat is belangrijk want met één eitje in de maand moet je zuinig zijn.

Toen ik dat verhaal vertelde in een ander gezelschap, vroeg één van de aanwezige dames zich af waarom vrouwen niet meer aan risicospreiding doen. Je kunt dat vertalen met “waarom gaan ze niet vaker vreemd?” Ja, inderdaad, waarom niet? zou je denken.  Nou ja, daarover valt veel te zeggen maar vrouwen gaan, vooral op vakantie, vaker vreemd dan mannen. Tussen de 20 en 30 procent van de vrouwen doet het wel eens met een ander. Dat “for the record”.

Daar komt bij dat vrouwen wel degelijk ook geuren opvangen van mannen die ze eigenlijk leuker vinden dan hun geslaagde partner. Creatievelingen mogen dan misschien niet in eerste instantie dan toch zeker wel in tweede of derde instantie zich verheugen in een zeer hoge populariteit. Zo’n creatieve man is eigenlijk veel leuker dan een carriererunner. Echt, ik ben het daar volledig mee eens en ik ben blij dat vrouwen dat hebben ingezien.

Geur is dus belangrijk en dat geldt ook voor de politiek. De geur van kletskoek, losbolligheid of leugens trekt gregeld door de wandelgangen van het Binnenhof. Zo zijn de meeste politieke partijen wel blij met de keuze van Mariëtte Hamer als fractievoorzitter van de PvdA. Ze is namelijk niet zo actievoerderig als Diederik Samsom. Daar omheen hangt de geur van eigenbelang.

In de eerste plaats begrijp ik niet waar die andere partijen zich mee bemoeien.  In de tweede plaats zijn die andere partijen natuurlijk bang voor een actievoerderige fractievoorzitter van de PvdA. Actievoeren willen ze graag zelf doen en voor de rest is het de kunst om met veel gefluister en gemeut onder tafel de touwtjes in handen te houden. De fractievoorzitter van de PvdA moet daar geschikt voor zijn.

Een andere doordingende lucht kwam de tv-kijker tegemoet toen de Amerikanen Noord-Korea weer eens beschuldigden van nucleaire steun aan Syrië. Inderdaad, de befaamde foto’s kwamen op tafel. Foto’s die ook aan de wereld werden getoond toen het ging om de vermeende massavernietigingswapens van Saddam Hoessein. Rond die foto’s hangt de geur van list en bedrog.

Die lucht domineert ook rond het idee dat de Chinese regering wel wil praten met de Dalai Lama. Ze zouden daar nu ineens de tijd rijp voor achten. Natuurlijk, de Olympische Spelen van peking stinken al behoorlijk naar bederf. Zelfs Airwicked met z’n veelgeurige instrumentarium kan daar niets meer aan doen. 

De Chinezen zijn bang dat de Dalai Lama uit is op onafhankelijkheid van Tibet. En waarom ook niet? In de vijftiger jaren werd de hoogstgelegen natie ter wereld op brute wijze door China overrompeld terwijl het absoluut geen enkele bedreiging vormde voor de superstaat. Toch heeft de Dalai lama gezegd dat hij genoegen neemt met autonomie. Is dat even een meevaller voor de Bende van Honderd in Peking!

Geur, inderdaad, ik ben er gevoelig voor. ik heb een neus voor nieuws want dat heeft oo altijd een bepaalde geur. Iets zweterigs. Ik heb een neus voor alles waar vrouwen een neus voor schijnen te hebben en soms heb ik de neiging mijn neus achterna te lopen. Tja, twintig tot dertig procent kans dat ik goed zit.

Daar zit dan toch ook weer de geur van gewetenloosheid, gebrek aan verantwoordelijkheid, onbetrouwbaarheid en noem maar op…aan. Ik denk dat ik maar eens stinkend mijn best ga doen om doodeenvoudig de weg naar mijn eigen geluk te volgen. Dat ligt vooral in mijn creativiteit. Ik ruik succes al kan eigendunk het spoor vertroebelen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.lichaamstaal.com/geur.html

www.degroenegeur.nl

www.flaubert-nl.com/aan_emma.htm

www.politicsinfo.net/forum/viewtopic.php?t=19356

www.extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/395/Wantrouwen_tegen_politieke_elite_is_terecht

www.toinevanbergen.web-log.nl/toinevanbergen/2005/10/hans_boxem_de_g.html

 

 

 

Charme, schoonheid en afwijking

“Schoonheid ontstaat door dat wat afwijkt. De perfecte schoonheid is zelden de moeite van het aanzien waard”, ik las het laatst op een blog van een jongedame die ik redelijk hoog acht. Ja zeker, de kans dat ik mijn charmes in haar aanwezigheid in de strijd zou gooien, is niet ondenkbaar. Natuurlijk, je cherche la femme toujours. C’est ma nature primaire. Vous comprenez? Zeker, ook mij is het een raadsel waarom ik nu ineens overschakel op Frans, het moet wel zijn dat “charme” van huis uit een Frans woord is.

Ik denk dat de jongedame gelijk heeft. Waarom ben ik zo partieel gefixeerd op vrouwelijk schoon? Omdat het niet mijn eigen schoonheid is. Die hoef ik namelijk niet te zoeken want ik heb haar voortdurend bij de hand. Tot vervelens toe, kan ik hier wel verklappen. Die vrouwelijke schoonheid wijkt af van mijn eigen schoonheid, meer dan de schoonheid van andere mannen en daarom gaat mijn voorkeur uit naar vrouwen. C’est pas difficile, hein?

Tja, dat houdt allemaal wel in dat er tussen vrouwen en mannen een nadrukkelijk verschil bestaat en in de afgelopen eeuwen heeft dat niet alleen tot liefde maar ook tot wantrouwen geleid. Er is weinig in het leven waarvan mensen zo moeilijk afstand doen als van hun wantrouwen. Sterker nog, haast elke man is bereid zijn charmes, zo hij die bezit, opzij te zetten als het erom gaat wantrouwen te tonen.  Het is een kunst om primair met je charme te reageren en pas, als het echt nodig is, het wantrouwen naar boven te halen. Meestal gaat het andersom. Een perfect symbool van het wantrouwen dat de man koestert ten opzichte van vrouwen is het “domme blondje”.  Een wonderlijke combinatie omdat het twee eigenschappen aan elkaar koppelt waarvan niet aan te tonen valt dat er enig verband tussen bestaat. Nou ja, tenzij je in de praktijk om je heen kijkt natuurlijk. Empirisch bewijs is er dus wel te krijgen.

Aan de andere kant doet onder vrouwen het gerucht de ronde dat alle mannen brulapen zijn, wat dan weer niet erg flatterend is voor de brulapen., zeker niet voor de vrouwen onder hen.  Dat alles wijst erop dat vrouwen en mannen eeuwenlang hun best hebben gedaan om elkaar te overladen met negatieve kenmerken En ze doen het nog steeds.

Nu lijken daarover over het algemeen niet zoveel moeilijkheden te worden gemaakt al zijn er mensen die het liefste zouden zien dat mannen en vrouwen ongeveer hetzelfde zouden zijn. De hele wereld “uniseks” en alles is ideaal en harmonisch.Een soort Bund Deutscher Mädel maar dan anders. Ik behoor niet tot die groep want ik ben van nature een liefhebber van verschillen. Als ik vier boterhammen meeneem naar mijn werk voor de lunch, doe ik op alle vier iets anders. Dat wil overigens niet zeggen dat er geen broodbeleg bestaat waaraan ik de voorkeur geef maar ik heb mijn lesje geleerd. Ik heb in mijn jonge jeugdjaren zoveel pindakaas gegeten dat ik er nu al vijftig jaar van gruw. Dat hoop ik met vrouwen ook te bereiken, of juist niet. Vul zelf maar in. .

Verschil dus, dat moet er zijn. In sommige gevallen werkt dat heel ver door. Zo heeft de SGP besloten dat vrouwen geen politieke of bestuurlijke functies mogen bekleden. Ben ik daartegen? Helemaal niet. ik heb slechte ervaringen met vrouwelijke politici en bestuurders. Het kan natuurlijk aan mij liggen omdat zij met hun afwijkingen steeds weer kans zien om mijn weerstand tegen hun ideeën en opvattingen te verminderen. Hopen maar dat er veel blondjes bij zijn want die hebben weinig ideeën. Je bent niet voor niets dom.

Nu is dat op zich niet erg want zoals ik al eens eerder schreef heb ik niet het idee dat politici  worden voortgedreven door een storm aan gedachten en ideeën. Dat hoeft ook niet. Voor de politiek moet je kunnen kiezen en vooral…gekozen worden.. Juist, gekozen worden en de SGP heeft ervoor gekozen om de vrouw niet in bestuurlijke of politieke functie te plaatsen. Heeft die partij het recht daartoe? Maar natuurlijk, als ik een vereniging opricht mag die elk doel nastreven dat ik zelf heb bedacht. Sommigen menen dat de SGP haar boekje te buiten gaat omdat ze de enige partij is die voor vrouwen op de parkeerplaats heeft gekozen. Wat een onzin, kiezen is van deze tijd en juist omdat ze de enige partij is die dezulke keuze maakt, is dat heel goed. Ik zou zelfs zeggen: charmant.

Vrouwen kunnen in de politiek alles bereiken maar niet via de SGP. Wat zou dat? Eerlijk gezegd lijkt het me verschrikkelijk om een vrouwelijke SGP politica te hebben. Rechtlijnige mannen zijn erg, rechtlijnige vrouwen zijn levensgevaarlijk. Daar komt bij dat de keuze van de SGP bijdraagt aan schoonheid vanwege de afwijking. En afwijking leidt weer tot veelkleurigheid . Die veelkleurigheid is het kenmerk van een democratie en ook haar charme. Kijk, charme gedijt alleen maar in een samenleving die veelkleurig is. Ik houd alleen voor een vrouw de deur open en ik maak alleen tegen haar mijn uiterst charmante opmerkingen, opmerkingen waarvoor ik van een man een dreun voor mij kop zou krijgen. Kortom de SGP is een wezenlijk element bij het behouden van charme in de samenleving. Ik hoop dus dat ze nog heel lang in haar keuze zal blijven volharden. 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.tijdvoorechteschoonheid.nl

www.charme.nl

www.flabber.nl

www.iknik.blogspot.com

www.vrouw.blog.nl

www.cinner.com

Sintemaarten bezoekt Casa Rosada

Als jeugdige inwoner van het Groningse stadje Winschoten nam ik jaarlijks deel aan het Sintemaartenfeest op 11 november. Heel wat keren ben ik met lampion langs de deuren van bekenden en wildvreemden getogen om het nodige snoepgoed op te halen. Soms kreeg ik ook geld of fruit. Spannend want het gebeurde altijd in de, vroege, donkere uurtjes.

In mijn huidige woonplaats proberen sommige buurtverenigingen het Sintemaartenfeest ook leven in te blazen, met méér of minder succes.

Dit jaar gingen uitgerekend op 11 november enkele raadsleden op studiebezoek bij outletcenter Rosada in Roosendaal omdat wij zelf ook zo’n ding dreigen te krijgen. Zo’n outletcenter heeft wel heel veel met textiel te maken maar niets met Sintemaarten die de helft van zijn mantel weggaf aan een arme zwerver.

Nu is Sintemaarten het meest bescheiden feest in de donkere weken voor Kerstmis. Het is het feest van het weggeven terwijl St. Nicolaas verder gaat en ook vooral aandacht besteedt aan karakter en persoonlijkheid van de ontvangende partij. Daar zit dus duidelijk een opbouw in.

Terwijl Sintemaarten iedereen zo ongeveer hetzelfde geeft, laat St. Nicolaas aan eenieder zien wat hij of zij nodig heeft om een beter mens te worden en opent Kerstmis de uiteindelijke poort naar een bestaan op een hoger niveau. Een beetje Boeddhistisch is het Christendom bij tijd en wijle wel. 

Zo’n outletcenter lijkt het meest op Sintemaarten. Niet vanwege de textiel maar doordat het feest iedereen hetzelfde geeft. Het outletcenter geeft iedereen een voordeeltje, dat is dus hetzelfde. Nou ja, een outletcenter geeft eigenlijk niets natuurlijk. Op de keper beschouwt, neemt het alleen maar. Het is een beetje het kind met de lampion dat het snoep zelf wel uit de schalen van de opgezochte huisbewoners graait.

Heilig zijn ze bij Rosada bovendien vast niet, een naam die mij alsmaar doet denken aan het Casa Rosada dat in Buenes Aires staat en waarvandaan Juan en Evita Peron als fascistsiche heersers hun volk toezwaaiden in een woud be-achtig socialistische sfeer (wat dan weer koren op de molen is van degenen die beweren dat fascisten een soort socialisten zijn, maar goed dat misverstand heb ik al uitvoerig de grond in gepraat). Voor iedereen een voordeeltje, maar het Argentijnse volk heeft er uiteindelijk weinig lol aan beleefd. Na een kort opgevlamde hoop, smeten ze Juans tweede vrouw, Isabel, met veel plezier over de schutting. Videla! Pardon: voilà! Como esta? Muey bien! Het Casa Rosada als outletcenter voor politici.

Een outletcenter bij mijn stad zie ik niet zitten omdat ik vrees voor de overlevingskansen van de gewone modewinkeliers. En zie: het outletcenter heeft ook daarop een antwoord. Het zorgt namelijk voor extra opdrachten voor die middenstand. Zou het waar zijn? Snijd een outletcenter als echte Sintemaarten zijn mantel doormidden om de helft weg te geven? Ik geloof er niets van. Erger is dat de winkeliers op die manier gedeeltelijk afhankelijk worden van het outletcenter: minder particuliere klanten maar wel het outletcenter als opdrachtgever. Dat lijkt mij een economisch ongewenste situatie.

Nee, wat mij betreft is het “nee” en blijft het “nee”. Een outletcenter voegt geen waarde toe aan mijn gemeente. Dat is wel het geval met een gemeentebreed ingevoerd Sintemaartenfeest, een feest dat vreugde beleeft aan het schenken.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service 

www.es.wikipedia.org

www.fashionunited.nl

www.scraptime.nl

www.pinkelotje.nl

www.ballenbak.net

www.cmdstud.khlim.be

www.mythologie.wordpress.com

Geert Wilders denkt wat hij voelt

Is Geert Wilders gek? Van tijd tot tijd zou je het wel denken. Dan wekt hij zelfs de indruk knettergek te zijn. En toch … het is te gemakkelijk om politieke opponenten voor gek te verklaren. Bovendien moet je je altijd bedenken dat zoiets ook in omgekeerde richting kan gebeuren. Nu is dat niet zo erg want ik ben echt gek  (zie ook mijn blog: Nee idioot, ik ben psychopaat) en dat zou dus één van de eerste keren zijn dat Wilders echt gelijk heeft.

Hoe dan ook, kortgeleden schreef iemand in een commentaar op mijn blog dat Wilders zegt wat veel mensen denken. Mijn reactie daarop was dat hij eigenlijk alleen maar zegt wat veel mensen voelen en dat is iets heel anders. Maar hoe zit dat dan in elkaar? In het voorgaande stukje heb ik het al een klein beetje aangegeven, mijn visie erop.

Voelen is de eerste fase van het aangaan van een relatie met de wereld. Voelen doe je doordat er een impuls van buiten komt en daarop reageer je. Als iemand een hockeybal keihard precies op je navel schiet, dan voel je dat en stoot je een oergeluid uit. Dat is voelen.

De volgende fase is geloven. Ook nu komt er een impuls van buiten maar je legt een verband van deze impuls met andere impulsen die je krijgt. Daarbij is je individuele bewustzijn betrokken als kabellegger. Je creëert een verband naar eigen inzichten. Je religieert (verbindt) en zo kom je tot geloven.

De derde stap is denken. Daarvoor is geen impuls van buitenaf nodig. Het initiatief ligt binnen jezelf, vanuit de ervaringen die je hebt opgedaan met voelen en geloven ben je in staat een heel nieuwe situatie te scheppen waarmee je vervolgens aan de slag gaat. Sterker nog, je probeert de omgeving vorm te geven op basis van het denken. Er heeft een proces van abstraheren plaats wat ook weer kan leiden tot relativeren. De wereld krijgt waarde buiten je eigen directe waarnemingen om en objectiveert. Dat is denken.

De laatste fase heet nadenken Dat lijkt veel op denken maar je loopt alles nog eens na en je betrekt er de opvattingen van anderen bij. Een soort second opinion.

Begrijp me goed, de vier fasen zijn niet superieur of inferieur aan elkaar. Ze zijn alle vier belangrijk maar om een volwaardig mens te worden heb je ze allemaal nodig. Kijk en daar zit hem nu de kneep.

Geert Wilders heeft fase twee, drie en vier afgeschreven en gebruikt uitsluitend fase één. Om zijn aanhang te misleiden noemt hij dat denken en zelfs nadenken. En inderdaad, die leugen is het enige waarover hij heeft nagedacht. Zo voel ik dat.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

 

Service

www.concept-denken.nl

www.xs4all.nl/~insights/gevoel/gevoel.htm

www.waaromgeloven.nl

www.sync.nl/nadenken-leidt-lang-niet-altijd-tot-de-beste-beslissing

Service

Repelsteeltje en de ontluikende integratie

Terwijl Geert Wilders als een woeste mastodont tekeer gaat tussen het Ming-porselein en zijn collega’s voortdurend menen daarover te moeten vallen en jammeren, schrijdt de integratie voort. Het kan ook haast niet anders want integratie komt niet uit de stoelen van de Tweede kamer naarbeneden rollen, het groeit en bloeit in de harten van de gewone sukkels die zich dag in dag uit van en naar hun werk, vriendje of vriendinnetje begeven.  In stilte maar goed doorbloed voltrekt zich een waarlijk integratieproces.

Terwijl een grote groep jankende wolven, jeremieert over de onzindelijke gedachte van islamisering van onze samenleving, zijn veel jongeren met een islamitische achtergrond al aan het afdwalen van het spoor dat haatdragende Repelsteeltje-achtige moslimgeestelijken voor hen proberen uit te stippelen (weet iedereen nog wat er met Repelsteeltje gebeurde? Juist, hij stampvoette zo hard van kwaadheid omdat hij zijn zin niet kreeg dat hij in  tweeën spleet, politici zouden eens wat vaker de waarheden van oeroude sprookjes moeten bestuderen).

Ik hoor sommige van mijn lezers en lezeressen zich al verbijsterd afvragen: “Waar heeft die man het over?” Ik heb het over de goede en kritische observatie, gewoon in het dagelijks leven. Niet het globaal kijken zoals een politicus of een extremist ter linker- of rechterzijde dat doet, maar kijken naar je eigen dagelijkse omgeving. En zie…

Bliepbliep daar ontdekte in vanmorgen op het station van Utrecht een moslima compleet met hoofddoek en…naaldhakken. Dat laatste is toch echt ook uit den boze in de ogen van de strenge moslimmannen. De naaldhak is immers het symbool van de zelfbewuste, zichzelf aantrekkelijk vindende vrouw? En dat mag niet, niet volgens de strenge leer. En laat ik nou vanmiddag op hetzelfde station een moslima voorbij zien wandelen met hoofddoek, spijkerbroek  en…sportschoenen van Nike!

Integratie, nog enigszins verborgen maar steeds meer in het oog springend. Integratie is niet het overnemen van andermans gewoonten maar het uitkiezen van diens gewoonten voor zover je ze prettig vindt. In een zich gestaag ontplooiend proces als heen en weer waaiende boomkruinen. Een proces, een langdurig proces maar een proces waarbij allereerst gevoelens, voorliefde en genegenheid een rol spelen. Nederkrant en de hele overige rechtse pulpmedia die de Islamisering van Nederland hebben afgekondigd als onheilsprofeet en wrekende god tegelijkertijd, kunnen tegen die onvermijdelijkheden van het detail niet op. De onvermijdelijkheden die zo verbonden zijn aan de diepste wens van haast ieder mens: zichzelf een positie te verschaffen die past bij eigen ambitie en capaciteiten. Meneer Ariel Bruéns mag inpakken. Hij is blind voor de combinatie van hoofddoekjes en naaldhakken. Misschien ziet hij ze wel maar begrijpt hij ze niet en dat geldt ook voor Wilders en diens horde. Ze herkennen de woordjes wel maar begrijpen de inhoud niet (sorry Marlous).

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service 

www.emerce.nl

www.goodadvicebooks.nl

www.springerlink.com

www.writersblog.nl

www.slionhead.com

www.aminoke.spaces.live.com

Het misverstand regeert

Mijn goede vriendin Anneke van Ammelrooy die ik nog ken uit de tijd dat ze bij het tijdschrift De Zaak werkte, was vrijdag vanuit Bagdad op tv. Samen met haar irakese man is zij jaren geleden naar Irak vertrokken om na het aftreden van Saddam Hoessein een nieuw Irak op te bouwen. Ze geeft sindsdien leiding aan de enige onafhankelijke krant in het land.

Ja, ik zag destijds de tragiek al hangen maar wat moet je tegen iemand zeggen die je respecteert? Herhalen dat ze het verkeerd ziet? Vrijdag zei ze letterlijk: “Als ik kon, kwam ik  naar Nederland terug.” Ze is er inmiddel van overtuigd dat Irak een verloren zaak is maar haar man wil nog blijven. Maar ja, een groot deel van de Iraki’s vindt dat alles onder Saddam beter was. Dat is pas echt resultaat als je democratie komt brengen. Het misverstand dat je van uit den vreemde zoiets tot stand kan brengen, woekert nog even voort.

Ronald Duck en Guusje Geluk deden ook mee aan de regering van het misverstand. Het was een heel gesnater in de Hofvijver. Ronald wil de examentermen niet aanscherpen omdat jongeren dan wel eens een jaar extra op school zouden moeten zitten. Ik vraag me dan af of dat erg is. Heeft niet ieder mens recht op een tweede kans? Ook om een vak te beheersen dat hem of haar niet ligt? Na een extra jaar proberen, kunnen de leerkrachten altijd nog besluiten een leerling te laten slagen ook al zijn de resultaten niet helemaal goed. Ja zeker, de leerkrachten. Die mensen kunnen heus wel wat en zo’n beroep op hun oordelend vermogen verhoogt meteen de status van het vak.

Guusje wil met een nieuwe verwijzing naar de positieve discriminatie allerlei groepen versneld een plek laten krijgen in het ambtenarencorps. Positief maar het blijft discrminatie en dus zal een deel van de bevolking zich tekort gedaan voelen en dus lopen de spanningen tussen bevolkingsgroepen alleen maar op.

Ronald en Guusje zijn ongeduldig en lijden daardoor onder een ernstig misverstand. Zij denken dat er spoed is bij maatschappelijke ontwikkelingen. Ronald denkt dat de school er alleen maar is om jongeren zo snel mogelijk aan een baan te helpen. Dat is natuurlijk niet waar. De school helpt jongeren mens te worden zodat  zij zelfstandig in staat zijn een passend beroep te vinden.

Guusje lijdt aan bijziendheid die ertoe leidt dat zij haar neusgaten ziet als de opening naar een groter geluk.

Er was nog een misverstand, deze week. De Volkskrant kopte dat Paarlberg de dupe was van Neelie Kroes. Nou is Neelie geen katje om zonder handschoenen aan te pakken maar Paarlberg heeft zijn verliezen toch echt aan zijn eigen hebberigheid te danken. Om de Europese Commissaris daar nu ook weer te schuld van te geven…

Op de vensters van een restaurant in het Duitse stadje Bitburg (ja, inderdaad, het stadje waar Ronald Reagan ooit een begraafplaats bezocht waar heel wat SS-ers liggen en ook de stad van “Bitte, ein Bit”. ) staat geschreven “Hasst is der feind des Genusses”= Haast is de vijand van het genieten”. Alles is minder waar. Uit haast komen misverstanden voort en uit misverstanden tijdgebrek dat weer tot haast leidt. Door haast zien mensen de details en de kleine essenties niet meer, koersen ze op grote lijnen en walsen ze juist de gevoeligheden plat. Het misverstand regeert, soms in combinatie met onverstand. Verstand staat voor een gesloten deur.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

http://www.good-life.blogs.com

www.bright.nl

www.hoegin.blogspot.com

www.dagelijksegedachte.net

www.cphaast.nl

www.jeetjemina.web-log.nl

Wandelen door het tranendal

Word ik gelukkig van een paar manchetknopen van robijn? Eerlijk gezegd is rood mijn lievelingskleur en het diepe rood van die edelsteen kan mij erg treffen. Dat kan ook de Boheemse granaat die veel minder duur is maar zeker zo mooi.

Word ik gelukkig van 77 maagden? Ach, eerlijk gezegd heb ik niet zoveel met maagden. Ze zijn onervaren en daardoor veelal onhandig in het gebruik. Voor mij geen explosievengordel dus.

Word ik gelukkig van een Maybach? Eerlijk gezegd rijd mijn Renault Scénic net zo goed en ik hoef niet steeds bang te zijn dat iemand er op de een of andere manier mee vandoor gaat of het ding gijzelt. Ja, ja, dat kan.

Waarvan word ik dan in ’s hemelsnaam gelukkig? Ben ik zo de dalailamaïseerd dat elk stuk materie mij koud laat? Och, het is mij om het even of ik het joud heb of warm. iedere temperatuur is mij goed.

Dat klinkt behoorlijk laconiek maar de mensen die mij echt kennen, weten dat ik niet zo vergeestelijkt ben als de lezer zou kunnen denken. Ik word het meest gelukkig van een wandeling door een bos met diepe dalen, kronkelende rivieren, klaterende beekjes en hier en daar een herinnering aan verdwenen culturen. Tja, die historisch tik zal ik nooit kwijtraken. Gelukkig ben ik ook als ik na zo’n wandeling een fles water en een geroosterde forel (zielig voor het dier maar het is goed besteed) tot mijn beschikking heb. En ja, ik kan verschrikkelijk hebberig weorden bij het zien van een mooi overhend in de etalage. Dat hoort bij ijdele mannen en ik ben er trots op dat ik ijdel ben.

IJdelheid is de ultieme vorm van zelfbewustzijn in combinatie met zelfvertrouwen, enthousiasme en stijl. Die ijdelheid steekt het mooiste af bij een volgroeid bos en bij dartele dieren die daarin leven. En o wee, dat gaat verdwijnen.

Het gruwelijke monster van het nassatoerisme zet zijn klauwen in mijn geliefde bos en dal waarin ik me alleen waande met de natuur. Daar komen de 21e eeuwse ouders met hun volslagen ongeleiden kinderkens  die zich gillend en krijsend op de natuur storten in de verwachting een ree of een everzwijn te zien. Nou, die dieren kijken wel beter uit. Ooit hoorde ik een vader van dichtbij keihard in het oor van zijn peuter brullen: “Kijk een mouflon”. Nu zijn mouflons uiterst schuwe dieren en het kleine opdondertje heeft nooit gezien wat zijn vader voor hem had weggekrijst. Ik weet niet of het kind inmiddels ook een gehoorapparaat heeft moeten aanschaffen. “Wat énig om te horen”.

Het massatoerisme, ik weet niet of er iemand is die er van uitrustmaar ik krijg er in elk geval een opgejaagd gevoel van. Net als het wild in de bossen wordt mijn leefgebied steeds kleiner en verder aangetast. Massatoerisme brengt pasrkeerplaatsen, barbecueplekken, overmatig duidelijk beborde routes in het landschap en…inspectie en toezicht met zich mee. Dat wandelen van mij kan straks alleen nog maar in een tranendal van uitspanningen en speeltuinen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.liefdescursus.nl

www.tranendal.nl

www.tranendal.goedbegin.com

www.alternative.blog.nl

www.gizmodo.com

www.new.trends.be

De verleiding voorbij

Jahaa, ik had het al beloofd. Deze keer gingen de mannen voor maar nu komen toch echt de vrouwen aan de beurt (een andere formulering durf ik niet te gebruiken).

Alle emancipatoire (spr uit: “emansipatore” en niet “emansipatware”) ontwikkelingen ten spijt, zijn onze vrouwelijke globetrotters toch nog vooral gericht op de goedkeuring en instemming van hun eerder beschreven manlijke reisgenoten, bummifrühstück of niet. Daar waar de mannen zich echt helemaal vol laten tatoeëren alsof zij een onderdeel vormen van een Grieks-Orthodoxe kerk, daar vragen de vrouwen vaak om een tattoo op een plek waar alleen de allerbrutaalsten durven te kijken. Om de mannen te behagen maar ook om hun onafhankelijkheid te laten blijken. Want: tattoo, dat is toch alleen voor mannen? Niet voor vrouwen? Dat tijdperk is dus in bescheiden mate voorbij zoals je vooral tijdens de goedweerdagen kunt vaststellen. In mijn vakantie waren er vele dus ik heb me er echt te goed aan kunnen doen.

Vrouwen scheren hun hoofd meestal niet kaal. Nee, zij camoufleren tijdens de dagen van het massatoerisme hun natuurlijke haardos vooral met de kleuren van de regenboog: paars, groen, zwart en veel koperrood. Dat laatste is in de mode. Het viel me op tijdens een bezoek aan een kopermijn in de Hunsrück. Ook als ze nog niet eens in de buurt van een koperader waren geweest, droegen ze de kleur al triomfantelijk met zich mee.

Het meest opvallende aan de dames is hun poging om overtollige lichaamsvetten zoveel mogelijk onder hoge druk samen te persen. Daarvoor is in beginsel kleding vereist die nog maar net aan de maat voldoet. De ellende van vetrollen is dat zij zich gedragen als een waterbed. Als je op de ene plek druk uitoefent, bolt het ergens anders weer op. Daardoor wordt duidelijker dan ooit hoeveel obesitaspatiëntjes er in alle leeftijden rondstampen. Voor de man is de veel te strak zitten erotisch aandoende kleding kennelijk van meer belang dan de walvisachtige verschijnselen die juist daardoor een accent krijgen.

Dat accent krijgt een extra gouden randje als het veel te strak zittende textiel bestaat uit een soort minirok. Ongeacht de diameter van het looporgaan is de korte rok nog steeds het ultieme middel om er “goed uit te zien”. Begrijp me goed, sommige vrouwen ontkennen categorisch dat ze zich aantrekkelijk kleden voor de man. Ze willen er “gewoon leuk uitzien” en daarbij behoort het ongegeneerde etaleren van de aangeboren of aangevroten zandstampers. Charmant! Het gaat er niet om dat je er leuk uitziet, lijkt het. Het gaat erom dat je net zo’n kort rokje draagt als de slanke den die enkele tafeltjes verder op zit.

Daarbij etaleren de reizende dames zich uitermate charmant door grote stukken taart weg te schrokken, al was het alleen maar om de diameters op peil te houden. Met een beetje geluk hebben zij dan nog tegelijkertijd een voortbrengsel op schoot dat de aanhef vertoont to moeders omvang en natuurlijk zanikt en zeurt.

In dat opzicht hebben we nog een leuke anecdote. Tijdens één van mijn omzwervingen in het uiterst charmante stadje Saarburg ontdekte ik het prototype van een moeder op reis. Zij droeg een kreng dat daar veel te oud voor was op haar arm en die hulpvaardigheid werd beloond met veel geschreeuw, gekrijs en geschop. Op een goed moment zei moeder: “Als je me schopt, vind ik dat niet zo leuk.` Ik begon al te hopen dat ze het voortbrengsel van de twintig meter hoge waterval naar beneden zou doen zweven maar niets van dat al. Het geval moest zegge en schrijven tien stappen op eigen voeten doen. Dat gaf moeder lucht om een peuk op te steken. Daarna pakte ze het jammerende welpje op met de opmerking:”Als je zo schreeuwt, gaan we helemaal niets kopen“. Het onwezen was dus gewoon hebberig. Vijf tellen later stapten moeder en kind een winkel binnen om iets te kopen dat de hebzucht van de blaag bijzonder had opgewekt.

En vader? Vader, ja vader, die keek een beetje onbeholpen om zich heen met pedofilistische oogjes en zag al het lokale tienerspul voorbijtrekken in korte, nog strak zittende rokjes. Van de opvoedkundige problemen waarmee moeder kampte, had hij geen idee. Dat wil zeggen, zijn psychiater had hem vermoedelijk verteld dat hij moest leren zich af te sluiten voor onwelgevallige prikkels. Daarin slaagde hij wonderwel.

Goed, we gaan verder. De benen. Ja, even afgezien van de diameter, gaan deze toch meestal in netkousen of naakt door het leven. Soms zijn ze, ongeacht de hitte, omhuld door hoge laarzen wat vooral onder een korte rok een behoorlijk hoerderige uitstraling heeft.

En dan zijn er de voeten. Het is een gevarieerd panorama. Onder een sexy uitdossing kun je zo maar een paar oude sportschoenen aantreffen maar van tijd tot tijd proberen de dames de bergen te beklimmen op naaldhakken. Dat geeft dan weer een goed beeld van de mate van praktisch inzicht.

Het moet gezegd worden: over het geheel genomen hebben de dames iets meer gevoel voor kleur, vormgeving en stijl dan de heren al reken ik dan de objectieve beoordeling van eigen lichaamsmaten even niet mee.

In z’n totaliteit spreiden mannen en vrouwen een tot de verbeelding sprekend overzicht van lichamelijke en geestelijke kwaliteiten ten toon tijdens de vakantiedagen. Vooral over de verborgen kwaliteiten en de manier waarop zij tot uiting komen, wil ik het volgende keer hebben.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com