VOC mentaliteit

  

De Verenigde Oostindische Compagnie werd ooit bestuurd door de “Heren XVII”. Zeventien machtige heren, en beslist geen vrouwen, uit verschillende gewesten waren de baas. Zij hadden de “koorden der beurs” in handen. Zeventien machtige mannen die vooral vertegenwoordigers waren van andere rijke en machtige mannen die ook erg op de pennig waren. Er werd lang gewikt en gewogen voordat een project tot uitvoering kwam.

Natuurlijk namen de Heren ook risico’s waarvan zij de gevolgen niet goed konden overzien. Alles stond echter in het teken van rijk worden en de verwerving van gunstige handelsposities. Heel belangrijk was daarbij alles wat andere staten deden zoals Spanje, Portugal en Engeland. De VOC moest hen vooral te vlug af zijn, overal ter wereld. Het minuscule lapje modder aan de Noordzee dat de trotse naam “Republiek der Zeven Gewesten” heette, werd een wereldmacht waarop koningen als Lodewijk XIV van Frankrijk later stinkend jaloers waren.

Onze Minister-President heeft opgeroepen tot herleving van de VOC mentaliteit. Jan Peter lijkt wel een beetje op Jan Pieterszoon (Coen). “Hijscht ons vaandel en bedrijf de handel” moet hij gedacht hebben. Welnu, hij is nu al vier kabinetten onderweg en de VOC mentaliteit heerscht volop.

Nog voor de Tweede Wereldoorlog riep Mussert in zijn opperste VOC blijdschap uit “Houdt vast aan Indien”. Wat daarvan terecht is gekomen weet inmiddels iedereen. En ons kabinet onder leiding van Jan Peter roept nu uit alle macht “Houdt vast aan Afghanistan” en daarbij zal het vrijwel zeker niet blijven want onze koene jongen Koenders houdt den blick al gericht op Darfur. Is het niet prachtig om die Nederlandse, fiere driekleur te zien wapperen boven het moedig standhoudende fort Holland  en de niet-versagende jongemannen in de woestijn van de westelijke Soedan teneinde de daden van de Mahdi te wreken?

Jahaa, maar ook vanwege de machtspositie die de Nederlanden in de wereld kunnen innemen door zo’n dertienhonderd van haar beste zonen en dochters naar het front te sturen. De dank te oogsten van de bondgenoten die ons pas echt voor vol aanzien. Dat is allemaal wel even iets heel anders danw at dat onbenullige België doet of Denemarken. In dat laatste land doen ze niet veel anders dan schunnige tekeningetjes over Mohammed maken. Nee, Nederland staat pal dankzij de Jongens van Jan de Witt (die later ook op afschuwelijke wijze is vermoord, zo gaat dat).

Ook nu zijn de risico’s moeilijk te overzien maar het geeft toch een warm gevoel dat wij vanuit onze Christelijk/Sociale imborst straks kunnen bogen op twee akkertjes met tuinkruiden en een ongebruikte basisschool in het dichtstbij gelegen dorpje. Dat alles onder het mom “Daar kan iets grootsch verricht worden”.

Wij bregen geloof, hoop en liefde in de wereld, een wereld waarin anderen de democratie het land inbombarderen (dat zijn overigens woorden die ik laatst van een ander hoorde).

Het kabinet is eruit. Wij blijven aan vreemde kust en als het even kan gaan wij nog veel meer vreemde kusten opzoeken. En alleen de enkelingen die de geschiedenis begrijpen zien aan de horizon drie woorden verschijnen: Dien Bien Phoe! Wie even niet meer paraat heeft wat die woorden inhouden, moet maar eens gaan praten met die Franse exporteur van westers geluk: Sarkozy. Zojuist heeft hij een reeks van kerncentrales aan China verkocht. Kijk, dat noem ik pas VOC mentaliteit. Hij neemt wraak. Niet de Heren XVII maar de Franse president heeft straks de koorden der beurs in handen, als opvolger van die jaloerse Lodewijk XIV. En ondertussen krijgen onze moedige jongens en meisjes natte voeten in het verraderlijke moeras dat toch echt eerst op woestijn leek.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.vocsite.nl

www.webataljon.blogspot.com

www.batavia-restaurant.nl

www.overheidsterreur.nl

www.inveztor.nl

www.ldkarskens.blogspot.com

www.cafezool.nl

Een nieuwe nederlaag

“Indonesia raja, merdeka, merdeka”, klinkt uit duizenden kinderkeeltjes in Djakarta. Met hun “Groot Indonesië, vrij, vrij…”denken zij te zingen over een onafhankelijke, nationale staat, een republiek die er wezen mag.

Zij beseffen niet dat alleen al de naam “Indonesia” niet uit de eigen taal is voortgekomen maar uit het Grieks en dat het “Indische archipel” betekent. In het Nederlands ook wel”Gordel van smaragd” genoemd vanwege de groene uitstraling. Nu suggereert een gordel een zekere samenhang en die is in de republiek Indonesië ver te zoeken. Bovendien is er weinig groen meer. Het eiland Java is één van de meest ontboste gebieden ter wereld.

In december 1946 vertrok de 7 decemberdivisie naar “ons” Indië om er orde op zaken te stellen. Eeuwen tevoren was het gebied door Hollandse kooplui “opengebroken” en voor goed aan de rest van de wereld gekluisterd. In weerwil van Balkenendes geroemde “VOC Mentaliteit” gebeurde dat hoofdzakelijk door desperado’s die in Nederland in de cel of aan de galg  thuishoorden, hebzuchtige kooplui en slechts een enkele, oprecht geïnteresseerde geograaf. Het had ook plaats onder erbarmelijke omstandigheden: ziekte, honger en dood waren onvermijdelijke medepassagiers. De heroïek was ver te zoeken. Enige verbetering in de handel tussen oost en west kwam er ook niet van. Tot dan toe had die handel prima gelopen via landwegen door Azië. Gevaarlijk en traag, zeker, maar de tochten over zee waren dat niet minder.

Nu Nederland Indië had opengebroken, wilde het er ook voor langere tijd blijven. In werkelijkheid bestond Indië niet. Het gebied was verdeeld over een groot aantal sultanaten en andersoortige koninkrijken waaronder zeer aanzienlijke zoals Atjeh en Djokja.

Was de kolonisatie van Indië een foutieve beslissing, de zending van troepen in 1946 was dat nog meer en leidde tot een nederlaag. Een nederlaag die nog eens werd versterkt door de uiteindelijke overdracht van Nieuw Guinea aan de nieuwe republiek. Het zou hetzelfde zijn als de toevoeging van Zeeland aan Marokko.

Een nederlaag. Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben westerse legers uitsluitend nederlagen geleden. Uit alle koloniale gebieden moesten zij zich terugtrekken en de Koreaanse en Vietnamese oorlogen leidden opnieuw tot geweldige nederlagen. In weerwil van alle technologie en materiële overmacht. Dat het vrije westen niet al lang is onderworpen door andere machten en rijken, mag een wonder heten.

Stug en star volhoudend en hopend op de eindoverwinnign zijn de westerse landen nu bezig hun eerstvolgende nederlagen voor te bereiden: in Irak en Afghanistan. Wat de gevolgen van die nederlagen zullen zijn, is moeilijk te voorspellen. Als het meevalt, zal het hooguit het einde van de NATO inluiden. Over een tegenvaller durf ik niet te speculeren.

Nederland gaat zich voor de duur van twee jaar verder ingraven in Afghanistan, een land dat hoger ligt dan Nederland maar bestaat uit een moeras waarbij Zuid-Holland als droog gebied afsteekt. Ook Nederland ontkomt niet aan een nieuwe nederlaag. En dan?

Het westen lijdt nederlaag op nederlaag omdat het moreel ontbreekt. Het moreel die jongens en mannen en vrouwen in de landen waar gevochten wordt, zo sterk maakt. Tegen een ijzeren wil kun je met stalen kanonnen niets bereiken. Dubieuze beslissingen leidden de Nederlanders in de zestiende eeuw over de hele wereld. In de twintigste eeuw voerden ze tot de vorming van een land dat geen bestaansrecht heeft, Indonesië is geen land maar een samenraapsel van naties.

In de eenentwintigste eeuw zullen dubieuze beslissingen Nederlanders op hun nest terugwerpen. Het valt wel op dat de Christenen, die geleerd hebben hun vijand een tweede wang toe te keren, vooraan staan te trappelen om te vechten en te moorden. Ik kan er niets aan doen. 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com      

 Service

www.zevendecemberdivisie.nl

www.blog.seniorennet.be

www.home.iae.nl

www.voc-kenniscentrum.nl

www.oruzgan.web-log.nl

www.portal.omroep.nl/irak