Twee violen en Obama

Ja, ik word oud. Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor de tv zat en Toon Hermans een conférence zag houden. Daarin vertelde hij dat hij “fiool” zo gevoelig vond. “Een weet u wat ik nóg gevoeliger vind?” vroeg hij daarop. Een echt retorsche vraag natuurlijk want meteen gaf hij het antwoord al: “Twee fiolen.”

Twee violen, ik moest aan al dat sentiment en die gevoelens denken toen ik vanavond keek naar een bijeenkomst van Barack Obama. Tot mijn grote schrik kwamen er twee vrouwen in beeld die Obama zeker zo gevoelig vonden als twee fiolen. In elk geval stonden ze te blèren dat het een lieve lust was. Zó mooi vonden ze Barack woorden en speech. Het ontbrak er nog maar aan dat ze niet jankten omdat ze HEM hadden mogen aanraken. Ja zeker, HEM want de verering voor Obama begint religieuze vormen aan te nemen.

Ik ben voorstander van gevoel in de politiek maar je kunt het ook te gek maken. Aan alles merk ik dat de Amerikaanse samenleving op ontploffen staat en zo gek is dat niet. Onbenul George heeft de samenleving gedurende acht jaar tot een kookpunt gebracht met zijn politiek van tegenstellingen. Schreeuwend dat hij een bruggenbouwer was, heeft hij niet anders gedaan dan groepen uit elkaar drijven en een “wij-zij” beleid voeren. Wie niet voor georgie-boy was, was tegen hem.  De emotie als permanent wapen van onderdrukking. Daar wist hij wel raad mee. Godzijdank is het bijna afgelopen. Eigenlijk vind ik dat op het moment dat hij aftreedt in alle kerken van de wereld een dankstonde moet worden gehouden. Uit het Witte Huis en nooit meer erin.

Maar die vreselijk overdreven emotie is natuurlijk ook niet goed te praten. Het was die emotie die de Amerikanen ertoe bracht ooit een volledig onbekwame president te kiezen. Vooral zijn absolute ridicule optreden op de puinhopen van de twintowers heeft valse sentimenten opgeroepen die geleid hebben tot verschrikkelijke rampen: een midadige inval in Irak, een militaire vergissing in Afghanistan en een financiële crisis die de hele wereld teistert.

Met zijn op asociale  en financieel debiele beginselen gebaseerde beleid heeft hij schurkachtige financiers de vrijehand gegeven in een land dat aan de financiële afgrond stond. Hij is een oorlog begonnen die die afgrond nog dichterbij bracht en…hij heeft de Amerikanen doen geloven dat hij deze zelf-gefabriceerde puinhoop weer zou kunnen opruimen. Er zijn mensen voor minder de bak in gegaan.

Er moet wel iets geks gebeuren om Obama het presidentschap te onthouden. Een kogel van een stel halfgaren is al genoeg maar ook dat zou een emotionele oprisping zijn. En natuurlijk, de strijd is nog niet gestreden maar het zou mooi zijn als in de laatste week weer de wezenlijke argumenten de overhand kregen. Als dat gebeurde, zou ik huilen van geluk. Voorlopig is daarvoor weinig reden met rechters die de kant kiezen van dierenbeulen in het circus. Soms ligt de emotie van de politiek voor het grijpen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.nl.wordpress.com/tag/emotie-in-de-politiek

www.nrcboeken.nl/recensie/nu-ook-nog-in-de-politiek-emoties

www.historischnieuwsblad.nl/00/hn/nl/154/artikel/5609/De_vooruitgang:_Emotie_in_de_politiek.html

www.ru.nl/cpg/jaarboeken/jaarboek_2003

www.atypon-link.com/UBO/doi/pdf/10.1347/wper.47.4.43

www.sairaramira.wordpress.com

www.mythologie.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com

www.russia.blog2blog.nl

Kommer en de witte kerst (4)

Het is ijskoud buiten maar vandaag tref ik Kommer aan in zijn voortuin, niet ver van de dichtgevroren zwanenvijver. De vervaarlijke vogels zitten dicht bij elkaar en ineengedoken aan de rand van het ijs en zien toe hoe hun huisbaas een wak in het ijs maakt. ” Ze moeten een plek hebben om te zwemmen en te drinken”, zegt de landheer. ” Ga maar vast naar binnen, ik kom zo.” Binnen is het heel wat behagelijker en mijn voetstappen gaan vrijwel regelrecht naar de kast waar de Berenburg staat. Ik mag best zelf een glaasje inschenken maar iets weerhoudt me. Eigenlijk vind ik het niet erg solidair om Kommer in de kou te laten hakken terwijl ik hier lekker een borrel zit te drinken. Nee, dat doen we niet.Mijn gastheer laat niet lang op zich wachten en neemt een windhoos aan koude lucht mee naar binnen. ” Glaasje?”  vraagt hij onmiddellijk en deze keer laat ik me niet weerhouden. ” Terwijl hij de glazen en de fles pakt, begint hij ook al meteen een verhaal. ” Nu ik zo vaak een beroemde schrijver/journalist op bezoek heb gehad”, zegt hij met een licht ironische glimlach, “ nu dacht ik dat ik zelf ook wel eens iets kon schrijven en dat heb ik gisteravond gedaan. Mag ik het je voorlezen?” Ik kijk mijn oude vriend verbaasd aan en voel geen enkele neiging in mij opkomen hem zijn mooiste literaire moment te ontnemen. “ Ik ben geheel oor”, zeg ik en daarmee zak ik deze keer eens onderuit op mijn stoel. “ Ik heb het op papier”, vervolgt Kommer, “ je hoeft dus inderdaad niets op te schrijven.”  Mijn luisterende houding is hem niet ontgaan. “ Het stuk heet “ de Mens”.” Alleen de titel al doet mij het ergste vrezen maar daarvan laat ik niets merken.

“ Als een sneeuwklokje zo zou de mens moeten zijn,

Sterk en lieflijk en o zo fijn

Vastberaden en minzaam, ongevoelig voor pijn

Onbekommerd en zonder chagrijn.

Een sterke geest en een helder verstand

En met elke buurman een innige band

Dan is hij gewapend tegen macht en geweld

En streeft hij niet slechts naar bezit en wat geld

Zoals de sneeuwklok zich nooit nog heeft laten verjagen

Door sneeuw en ijs of andere plagen

Zo kan de mens gewapend zijn tegen dood en overmacht

Zijn  geest geeft hem voedsel, zijn lichaam de kracht

De overheid heeft in dit alles een klaar heldere taak

Zij bezorgt ons dit alles steeds weer en heel vaak.”

Kommer kijkt naar een punt ver weg op de muur achter mijn stoel en laat de woorden bij zichzelf bezinken. Ik ben verbijsterd. In de eerste plaats wist ik niet dat de oude, wijze politicus ooit iets zou willen schrijven. In de tweede plaats was ik er bang voor dat hij het zou doen en in de derde plaats viel het achteraf nog mee. Er zijn erger werken aan de Nederlandse literatuur toegekend.

“ Wat vind je ervan?”  vraagt Kommer eindelijk. “ Misschien is het wel iets voor het Groot Dictee der Nederlandse Taal”, zeg ik een beetje uit het veld geslagen. “ Inhoudelijk ben ik het met je eens maar de vorm…misschien hoor ik je toch liever praten.” “Ik was er al bang voor”, op het gezicht van Kommer worstelen teleurstelling en vertrouwen met elkaar. “ Ik bedoel ermee dat mensen zich bang laten maken door de ” Islamisering” en dat het niet nodig is als ze genoeg kracht in zichzelf hebben. De overheid moet ze daarbij helpen. ” Ik begrijp het”, verzeker ik hem. ” Kunnen we er misschien samen een boek over schrijven, tegenwind geven tegen die kinderlijke angst voor de Islam?’

Ik kom weer overeind in mijn relaxfauteuil en neem een slok Berenburg. Een boek schrijven, samen met Kommer? Dat lijkt me nog niet zo’n slecht idee. Kommer’s naam zal heel wat uitgeversdeuren doen opengaan. “ Top”, zeg ik. Ik sta op en voel me gelouterd. Zelden heb ik me zo op mijn plaats gevoeld.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Service

www.geestkracht.com

www.regenboogpad.net

www.paravisie.mobisphere.nl

www.nemodroomt.web-log.nl

www.zappen.blog.nl

www.xs4all.nl/~johzandb/wildebloemen67.htm

De foto’s, geen kunst aan

He, hallo. Ik ben hetr345 htoiuvg, ja… ik wil niet herkenbaar in beeld dus ook niet in een tekst. Weet je ik ben een vrouwelijke zij uit Iran en ik ben uit dat land gevlucht. Toen hoorde ik van Nederland en dat je daar alles mag zeggen wat je wilt. Als mensen dan lelijk tegen je gaan doen, krijg je meteen een stel bodyguards. Ben ik gek op, op bodygards.

Nou, toen ik in Nederland aankwam, wist ik nog niet meteen wat ik zou gaan doen en dus dacht ik ” ik word kunstenares” . Ik had vroeger wel eens naaktfoto’s gemaakt in Iran. Dat mag daar niet omdat de mannen in dat land meteen het slijm op de lippen krijgen als ze een blote vrouw zien en dus ben ik gevlucht. Nou, kunst en foto’s, dan is de keus gauw gemaakt, Ik ben fotografe geworden.

Toen had ik ook al een leuk ideetje. Als ik nou eens een stel Iraanse homo’s ging fotograferen. Dat is heel moeilijk want homo’s schijn je in dat land niet te hebben. Dat zegt de president en dat is een echte, rammende bok hoor!  Die Ahmedinejad. Praat me er niet van. Volgens mij loopt hij op kernernergie. Geen homo dus.

Nou, ik zoeken naar een stel Iraanse homo’s en ja hoor, ik vond ze in Nederland. Dat is een echt homoland weet je. Iraniers die in eigen land gewoon hetero zijn, worden hier spontaan homo, lekkeuh!

Ik dacht dus, ik ga Iraanse homo’s fotograferen. Helemaal niet om de Iraanse president dwars te zitten maar als kunst, weet je. Maar die liflafjes wilden niet met hun porem op de foto. Nou, en toen bedacht ik iets leuks: ik gaf ze een masker. Daarop stonden portretten die de moslims wel zouden aanspreken, dacht ik. Nou ja, niet om te kwetsen of zo maar gewoon, kunst he? Is toch leuk? Ik vond het waanzinnig leuk en goed gevonden ook nog. Die liflafjes vonden het ook leuk en dus deden we het toen maar. Tussen de opnamen door hebben ze ook nog geneukt. Lekkeuh!

Nou en toen, toen heb ik die foto’s aangeboden aan het Haags Gemeentemuseum maar die wilde ze niet exposeren. Flauw hoor of liever laf. Jezus! Het was toch gewoon kunst, toch helemaal niet erg of zo? Tenminste, vind ik niet hoor. Moet allemaal kunnen en ik heb een stel Nederlandse vrienden die zeggen dat ook. Dus ik snap er helemaal geen barst van. Ik vind die directeur van dat museum maar een eh, een eh, …homo! Dat is toch een goed Nederlands woord of zo? Ja ik doe ook iets in burgers, dat kun je wel merken!

Maar ja, nu ben ik wel weer wat bekender natuurlijk al moet ik wel oppassen op straat. Ik heb veel vijanden gemaakt en er zijn geen bodyguards. Oooowowowo, ik wil een bodyguard. Lekkeeeeuuuh!

Nou tabe, he, het enige domme blondje uit Teheran! Thoei!

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.frontpage.fok.nl

www.depers.nl

www.bagger-ce.blogspot.com/2007/12/gemeentemuseum-weert-fotos-mohammed.html

www.kajmunk.nl

www.maghreb.nl

www.nl.wordpress.com

De vraag naar Polen

In Uruguay wil de regering het samenwonen van homoseksuelen gelijkstellen aan het huwelijk tussen man en vrouw. Voor een homohuwelijk is het nog te vroeg maar op het Latijns-Amerikaanse continent is het een enorme stap voorwaarts.

Het is wel lastig voor de Uruguayanen want het lijkt erop dat de homoseksuelen hun rol als zondebok gaan verliezen Wie moet je daarvoor in de plaats laten komen? Is er misschien nog een verloren Indianenstam te vinden? Nou nee, de Indianen zijn in Uruguay toch vooral een gepasseerd station.

Een lelijk probleem want mensen hebben een zondebok nodig. Zo’ beest dat je een bel om kunt doen en het dorp uitjagen. Kijk maar eens naar Balkenende en Bot. Die zitten elkaar in het vaarwater omdat Bot eindelijk heeft gezegd van de Irak-oorlog wat hij ervan vond. Hem werd ” het mes op de keel gezet”  om met die westerse terreur in te stemmen.  De vraag is, wie hield het mes vast? Was het Jan peter? Dan was dat de zondenbok. We zullen het niet gauw zeker weten want Jan Peter wil geen onderzoek in de Beerput van Bagdad.

Dat neemt niet weg dat sommigen heel goed de zondenbok kunnen aanwijzen. Kortgeleden kwam ik nog op een weblog van een ondernemer waarmee het niet goed is gegaan. De oorzaak daarvan lag natuurlijk niet bij zijn eventuele misrekeningen, vergissingen of zelfs commerciele missers. Nee, denk dat maar niet. Meneer was brandschoon en wentelde zich in zelfmedelijden wat volgens mij sowieso al een slechte basis voor zakendoen is.

De oorzaak van zijn ellendig bestaan? Dat was natuurlijk de overheid die altijd die verrekte allochtonen voortrekt. Die profiteurs, die mensen die niet willen werken. Ja, nee, begrijp me goed, het was vooral de ” linkse”  overheid die hem de das had omgedaan. Ik ken die verhalen wel meer, ondernemers die te gronde zijn gegaan door de belastingen. En dat terwijl in het hele zakelijke bestaan nu juist het gegeven ” belasting” een van de weinige zekerheden is. Daar hadden ze misschien wel rekening mee kunnen houden. Kennelijk niet en nu is de overheid de zondenbok en zijn de vreemdelingen ” schurftige honden”. 

Vreemdelingen zijn echter niet aan te slepen, tenminste als het om Polen gaat. Dat beweerde een wezen dat vanmorgen bij Goede Morgen Nederland zijn zegje kwam doen. Het deed mij denken aan mensen als vrachtgoed, per trein aangevoerd en langzaam aan kwamen er beelden van naar boven. Maar ja, ten behoeve van de vrije markt economie mag alles.

 Het wezen had geleerd dat hij recht in de camera moest kijken en dat deed hij ook doen, de hele tijd, zonder een spier te vertrekken. Het maakte niet uit wat de vraag was, het automatische antwoordapparaat beweerde op een goed moment dat de overheid beleid moet bepalen. De overheid alweer. Wedden dat hetzelfde wezen over een paar jaar loopt te klagen over alle regeltjes en voorschriften in ons land?   

En wat te denken van al die koeien en andere landbouwdieren die door hun scheten en boeren meer bijdragen aan de opwarming van de aarde dan auto’s? Ik merk al jaren dat ik de verwarming minder  vroeg in het jaar aanzet. Dat komt ervan als je in een landelijke omgeving woont.

In elk geval is de overheid verreweg de meest geliefde zondenbok. Natuurlijk doet zij wel verkeerde dingen en soms zit ze ook goed fout. De afgelopen dagen zag ik een soort musicall voorbij trekken over de Molukkers in Nederland. Zij zijn natuurlijk niet voor niets in Nederland. Nee, dat komt doordat ze in het verleden trouw bleven aan het Nederlands gezag, moesten vluchten uit Indonesie en…van Nederland de toezegging kregen dat er een Molukse staat zou komen.

Mooi niks kregen ze. In mijn gemeente moeten ze het zelfs doen met een half verrot buurthuis. Meer is er niet. Kijk, daar is de zondenbok het station voorbijgereden. Ja zeker, de Molukse Republiek zal tot in lengte van jaren een gepasseerd station zijn, net zoals de onafhankelijkheid van Irian Jaya. De overheid als zondenbok, dat zou een terechte aanduiding kunnen zijn. Maar uiteindelijk is niemand daarbij gebaat, bij een zondenbok. Uiteindelijk is het alleen spannend om te weten wat er na het station komt en wat de eerstvolgende bestemming zal zijn. Dat is het avontuur, het leven.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.pzc.nl

www.klimaatnieuws.nl

www.bezinningscentrum.nl

www.animalfreedom.org

www.celebs.blog.nl/britney/2007/04/17/op-zoek-naar-zondebok-britney-ontslaat-manager

www.site.kifkif.be

Prinses Amalia en de gemeenteraad

 

Vandaag viert Prinses Amalia, de oudste dochter van Willem Alexander en Maxima haar verjaardag. Dat wil zeggen: haar ouders vieren de verjaardag en zij vindt het ook leuk. Dat hopen we dan maar, tenminste. Dat alles gebeurt in een knusse, besloten kring. Een kleine meid met stralende oogjes en vol van verwachting want er staan allerlei leuke dingen te wachten.  Eerlijk gezegd zijn er dingen die ik ook wel in beslotenheid doe. Soms met het gezin, soms met z´n tweeen en zelfs wel eens alleen, zoals bezoek aan de WC. Jahaa, beslotenheid kan iets prachtigs zijn.

Het kan, maar het is niet altijd het geval. Een merkwaardige ervaring deed ik daarmee gisteravond op tijdens de vergadering van de raadscommissie. Eén van de commissieleden vroeg plotseling om een “besloten vergadering”. Dat wil zeggen dat de pers en het publiek er niet bij mogen zijn. Toen de voorzitter van de commissie hem  vroeg naar de reden voor de beslotenheid antwoordde het commissie- en raadslid: “Omdat ik er behoefte aan heb.” Dat was toch wel héél bizar. Je kunt een commissievergadering in beslotenheid voeren omdat er financiële informatie in ter sprake komt die nog niet naar buiten moet komen. Het kan ook zijn dat er persoonlijke zaken op tafel komen die beter niet aan de openbaarheid prijs kunnen worden gegeven. Ja zelfs de staatsveiligheid kan ermee gemoeid zijn hoewel dat in de gemeenteraad vrijwel nooit voorkomt. Dat zijn ongeveer de redenen die de Wet Openbaarheid van Bestuur aanvoert om geen openheid van zaken te geven. Zelfs is openbaarheid niet verplicht als een zaak nog in voorbereiding is. Maar “omdat ik er behoefte aan heb” komt in dat rijtje niet voor.

Er zijn ook raadsleden die alleen in beslotenheid menen in alle vrijheid te kunnen spreken. Dat is bedroevend want daarmee geven zij te kennen dat zij veel te verbergen hebben. Aan hen zou ik willen aanraden tijdens de vergaderingen een boerka te dragen zodat zij rustig hun uitspraken kunnen doen, zonder herkend te worden. Ja zeker, dat heet culturele verrijjking.

Overigens had de beslotenheid wel een zekere humor in zich. De vergadering vond namelijk plaats in een zaal met doorzichtige, glazen wanden en van tijd tot tijd trokken de stemmen zo hard van leer dat zij in de naastgelegen ruimte woordelijk waren te volgen. Tja, zo gaat dat.

De discussie die op het voorstel van het commissielid volgde, gaf geen duidelijkheid over de redenen. Even zo goed besloot de raadscommissie tot beslotenheid. Dat was niet erg netjes tegenover het publiek op de tribune en vrij frustrerend voor de verzamelde pers. Dat gold temeer omdat het onderwerp de hele bevolking van mijn gemeente erg bezighoudt. Je kunt zo´n beslissing dan ook nauwelijks zien als poging om politiek en burger dichter bij elkaar te brengen.  Voor het imago van de politiek is het ook niet goed.

Omdat ik er behoefte aan heb, wil ik de gemeenteraad en haar commissies toch eens wat suggesties aan de hand doen. Dat is belangrijk omdat ik merk dat het aantal besloten vergaderingen toeneemt. Dat is een slecht teken voor onze democratie die toch al hevig onder vuur ligt van allerlei maatschappelijke groepringen en de regering zelf. De invoering van kliklijnen is bijvoorbeeld bepaald niet democratisch te noemen.

In verreweg de meeste gevallen is het heel goed mogelijk de gevoelige informatie al voorafgaand aan de commissie- of raadsvergadering te bespreken. Inspreekbeurten van burgers op de avond zelf brengen in dat opzicht nooit nieuwe gezichtspunten of informatie naar voren en kunnen dus niet als factor meespelen. In dat geval kan beslotenheid van te voren worden aangekondigd. In de tweede plaats is het heel geod mogelijk onderwerpen te bespreken zonder bij voortduring concrete getallen of informatie te noemen aangezien deze immers in de stukken is vermeld. De vergadering op zich hoeft dus niets van die geheimen prijs te geven. Daar komt bij dat er met de pers heel goed afspraken gemaakt kunnen worden over de publicatie of niet-publicatie van bepaalde onderwerpen. Op z´n minst kunnen in zo´n geval de journalisten bij de vergadering aanwezig zijn. Als bewakers van het democratisch proces hebben zij daar recht op.

Beslotenheid en politiek leidt tot argwaan, borreltafelpraat, achterdocht, wantrouwen en ongefundeerd negativisme bij degenen die zijn buitengesloten. Het versterkt ook het gevoel dat de kamertjes hun rechten hebben herwonnen. In een wankele democratie, zoals de onze, is dat bepaald niet aan te bevelen.

Vanavond vier ik in besloten kring het Sinterklaasfeest, open haard aan en veel gezeligheid. Ongetwijfeld zal er wel eens een woord of uitdrukking vallen die beter niet in de krant kunnen. Maar ja, Sinterklaas is dan ook geen politiek. Integendeel, hij heeft altijd geld genoeg en strooit naar alle kanten. Eigenlijk valt er dus niets te verbergen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

https://politiek.wordpress.com

Service

www.wobsite.nl

www.villa.intermax.nl/wob

www.mijngeheim.nl

www.cornette.nl

www.secretsecondlife.nl

www.detender.wordpress.com

Ik heb gelijk

 

. 

Ik heb gelijk. Jij niet, jullie niet, zij niet maar ik wel. Ik wil het hier maar eens gezegd hebben want het wordt zolangzaamaan tijd dat iedereen het gaat beseffen. Nog een keer dus: ik heb

Ik ben ook niet de enige die dat van zichzelf weet. Het geldt ook voor staatssecretaris Verbijsterveld die stug en star blijft vasthouden aan haar 1040 lesuren per leerling in het voortgezet onderwijs. Ze doet lekker geen stap terug, nou ja, een verrot klein stapje dan, vooruit…

Natuurlijk mag je als overheidsdienaar nooit je ongelijk toegeven. Ook niet als  je jezelf daarmee belachelijk maakt. En dat doet mevrouw Verbijsterveld volop. Het probleem zit hem natuurlijk in de definitie van “kwaliteit”. De staatssecretaris denkt dat de kwaliteit van onderwijs afhankelijk is van het aantal uren dat een pubertje in de lesbanken doorbrengt. Niets is minder waar.

Kwaliteit hangt van heel veel factoren af als het om onderwijs gaat. In de eerste plaats is er de inhoud van de leerkracht als mens. Heeft hij of zij daadwerkelijk iets mede te delen aan de volgende generaties? Hebben zijn of haar gedrag en uitingen betekenis voor hun verdere leven. Leerkrachten kunnen daarin geschoold worden door veel te discussiëren over vaktechnische en over maatschappelijke onderwerpen en vervolgens ook analyses te maken van die discussies. Dan is de vraag: kent de leerkracht zijn vak goed genoeg? Daarvoor is niet altijd de hoogstmogelijke opleiding voorwaarde. Het gaat vooral om de affectie die de leerkracht met zijn of haar vak heeft en inzicht in de inhoudelijke kanten die het vak leuk maken voor de leerling.

In de derde plaats gaat het om de aandacht die de leerkracht bereid is te geven aan de individuele leerlingen. Het gaat tenslotte om kinderen die hun weg moeten vinden in de micromaatschappij die de school is. Het gaat niet aan de kinderen tijdens deze ontdekkingstocht ook nog eens heel veel zelfstandig onderzoek te laten doen naar informatie. Daarvoor zijn zij als puber nog niet geschikt. Leerlingen hebben vakinhoudelijke en emotionele begeleiding nodig.

Tegenover de eis dat leerkrachten goed inzicht in maatschappij, vak en kind moeten hebben, staat dat de kinderen daadwerkelijk naar school komen. Om te leren, wel te verstaan. Niet om leerkrachten of het lesprogramma te beoordelen. Kinderen kunnen niet bepalen of een bepaalde les voor he van belang is. Misschien is dat belang niet onmiddellijk waarneembaar maar dat wordt het later veelal wel.

Er zijn duizenden scholieren die maar niet begrijpen waarom zij geschiedenis- of godsdienstlessen moeten volgen. Later in hun leven blijken zij er heel vaak toch blij mee te zijn. Het is het ministerie maar vooral de leerkracht die de keuze voor de kinderen moet maken.

Ik snap ook wel dat leerlingen het dolletjes vinden om over van alles en nog wat mee te praten. Net als volwassenen blablablaten ze het liefst over zaken waarvan zij geen verstand hebben. Dat draagt niet bij aan een hogere kwaliteit onderwijs, wel aan meer geschreeuw zonder wolproductie.

Misschien is Verbijsterveld zelf wel het kindje van zo’n blablablaat-cultuur. Zeker is, dat daaraan u maar eens een eind moet komen en dat er kaders gesteld moeten worden. Maar geen rammelende kaders. Van mij mag 1040 uur best en ook wel 1100 maar dan moeten school en leerkrachten dondersgoed weten dat elk uur een zinvolle inhoud heeft gekregen. De staatsscretaris moet lak hebben aan Laks maar niet aan kinderen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.adburdias.nl

www.gezond-vitaal.nl

www.docentenplein.nl

www.laks.nl

www.ocw.nl

www.sathyasai.nl

Geert Wilders en de Betutteling

Wat is het verschil tussen Geert Wilders en een gewone leerkracht? Geert Wilders krijgt alle vrijheid om films te maken waarvan van te voren  vaststaat dat ze veel maatschappelijke onrust zullen veroorzaken, een leraar heeft geen enkele vrijheid bij het overbrengen van maatschappelijke waarden en normen aan de leerlingen. Het eerste heet ´vrijheid van meningsuiting` het tweede staat bekend als `structurering van het onderwijs`.

Nu is Geert Wilders het beste voorbeeld van de gevolgen die daaruit voort kunnen komen. Omdat geen enkele leraar hem heeft duidelijk kunnen maken wat fascisme precies is, noemt hij de Koran een fascistisch boek. Wie ooit een leerkracht heeft gehad die de moeite waard was om naar te luisteren, weet dat daarvan geen sprake kan zijn. De Koran is een heilig boek, zoals de Bijbel, dat een bepaald waarden en normenpatroon ondersteunt en dat voor velerlei uitleg vatbaar is. Dat is het verschil met het fascisme van Wilders. Dat is maar voor één uitleg vatbaar.

Zeker, er zijn verschillen tussen Bijbel en Koran maar daarover wil ik het nu niet hebben. Veel belangrijker is de betutteling waarover Vincent Bijlo het vanmorgen had bij `Goedemorgen Nederland`  Hij denkt dat betutteling een kenmerk van dit kabinet is. Was het maar waar! Een paar jaar voor de klas is voldoende om beter te weten. Het onderwijs is al sinds 1965 onderwerp van betutteling. Een niet aflatende  stroom van oekazes, regelingen, wetten en voorschriften heeft niet alleen alle leerkrachten tot lesboeren gedegradeerd maar ook nog eens alle stromingen in het onderwijs gelijkgeschakeld. De Nazi´s hadden het niet beter gekund.

Daar komt bij dat de overheid van meet af aan absoluut geen vertrouwen had in de leerkracht. Deze stond maar een beetje autonoom te zijn voor zo´n groep leerlingen en god mag weten wat hij of zij de kinderen allemaal wel bijbracht. Nee, de leerkracht moest tot hulpeloze stuntel worden gemaakt door de invoering van een schoolbegeleidingsdienst. Daarmee ging het leraarsvak lijken op het beroep van de man of vrouw die de kroketten in de automaat legt.

Onaantrekkelijk, nou zeker, dat is het vak van leerkracht steeds meer geworden. Daarbij komt dat de overheid de ouders aanmoedigde steeds minder tijd vrij te maken voor aamdacht voor hun kinderen. Economische productie ging vóór  de ouderlijke investering in het familiaire broedsel. In plaats van ouders kwamen er Spartaanse kinderopvangers die op `professionele` wijze de kinderen leerden hoe zij een grote mond konden hebben. Dat alles onder het motto `opvoeding tot weerbaarheid en mondigheid`. O ja , `zelfredzaamheid` hoort daar ook nog bij.

Deze pedagogiek en psychologie van de koude grond is gepaard gegaan met veel te grote scholencombinaties waarin kinderen zichzelf alleen maar konden handhaven door een grote mond op te zetten. Ze werden er aan hun lot overgelaten en moesten veel kennis maar zo´n beetje zelf zien te vergaren. Die stomme leerkracht wist zolangzamerhand niet eens meer van toeten en blazen, laat staan dat hij kon rekenen en spellen.

Het wantrouwen tegen de leerkracht groeide daardoor verder in en daarmee de weerzin tegen het vak. Uiteindelijk heeft dat allemaal geleid  tot uiterst vervelende, over het paard getilde kindertjes die nota bene een eigen vakbond hebben. Die hebben ze hard nodig omdat ouders en leerkrachten niet meer over de competenties beschikken om iets voor hen te betekenen.

Die oervervelende kindertjes groeien later uit tot walgelijke, eigengereide en aan de krankzinnigheid grenzende politici die niet te handhaven zijn in een nette politieke partij. Ze richten dan hun eigen jeugdbende op en gieten daar overheen een politiek getint sausje. De kunst is daarmee zoveel mogelijk rotzooi te veroorzaken en daarin slaagt Wilders in de voetsporen van Ayaan wonderwel.

Een film maken! Laat hij maar eens een film maken over het onderwijs dat hij heeft genoten en hoe hij daardoor is opgegroeid tot hangpoliticus. Misschien moeten we er maar eens een stel opbouwwerkers op af sturen, Hirsch Ballin voorop. Die betutteling zou geen kwaad kunnen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

 

https://politiek.wordpress.com

Service

www..vn.nl/tienpuntenplan/?p=29

www.rtl.nl/actueel/rtlnieuws/betutteling.xml

www.leerkracht.nl

www.ger.xs4all.nl

www.kijkoponderwijs.blogspot.com

www.laks.nl

VOC mentaliteit

  

De Verenigde Oostindische Compagnie werd ooit bestuurd door de “Heren XVII”. Zeventien machtige heren, en beslist geen vrouwen, uit verschillende gewesten waren de baas. Zij hadden de “koorden der beurs” in handen. Zeventien machtige mannen die vooral vertegenwoordigers waren van andere rijke en machtige mannen die ook erg op de pennig waren. Er werd lang gewikt en gewogen voordat een project tot uitvoering kwam.

Natuurlijk namen de Heren ook risico’s waarvan zij de gevolgen niet goed konden overzien. Alles stond echter in het teken van rijk worden en de verwerving van gunstige handelsposities. Heel belangrijk was daarbij alles wat andere staten deden zoals Spanje, Portugal en Engeland. De VOC moest hen vooral te vlug af zijn, overal ter wereld. Het minuscule lapje modder aan de Noordzee dat de trotse naam “Republiek der Zeven Gewesten” heette, werd een wereldmacht waarop koningen als Lodewijk XIV van Frankrijk later stinkend jaloers waren.

Onze Minister-President heeft opgeroepen tot herleving van de VOC mentaliteit. Jan Peter lijkt wel een beetje op Jan Pieterszoon (Coen). “Hijscht ons vaandel en bedrijf de handel” moet hij gedacht hebben. Welnu, hij is nu al vier kabinetten onderweg en de VOC mentaliteit heerscht volop.

Nog voor de Tweede Wereldoorlog riep Mussert in zijn opperste VOC blijdschap uit “Houdt vast aan Indien”. Wat daarvan terecht is gekomen weet inmiddels iedereen. En ons kabinet onder leiding van Jan Peter roept nu uit alle macht “Houdt vast aan Afghanistan” en daarbij zal het vrijwel zeker niet blijven want onze koene jongen Koenders houdt den blick al gericht op Darfur. Is het niet prachtig om die Nederlandse, fiere driekleur te zien wapperen boven het moedig standhoudende fort Holland  en de niet-versagende jongemannen in de woestijn van de westelijke Soedan teneinde de daden van de Mahdi te wreken?

Jahaa, maar ook vanwege de machtspositie die de Nederlanden in de wereld kunnen innemen door zo’n dertienhonderd van haar beste zonen en dochters naar het front te sturen. De dank te oogsten van de bondgenoten die ons pas echt voor vol aanzien. Dat is allemaal wel even iets heel anders danw at dat onbenullige België doet of Denemarken. In dat laatste land doen ze niet veel anders dan schunnige tekeningetjes over Mohammed maken. Nee, Nederland staat pal dankzij de Jongens van Jan de Witt (die later ook op afschuwelijke wijze is vermoord, zo gaat dat).

Ook nu zijn de risico’s moeilijk te overzien maar het geeft toch een warm gevoel dat wij vanuit onze Christelijk/Sociale imborst straks kunnen bogen op twee akkertjes met tuinkruiden en een ongebruikte basisschool in het dichtstbij gelegen dorpje. Dat alles onder het mom “Daar kan iets grootsch verricht worden”.

Wij bregen geloof, hoop en liefde in de wereld, een wereld waarin anderen de democratie het land inbombarderen (dat zijn overigens woorden die ik laatst van een ander hoorde).

Het kabinet is eruit. Wij blijven aan vreemde kust en als het even kan gaan wij nog veel meer vreemde kusten opzoeken. En alleen de enkelingen die de geschiedenis begrijpen zien aan de horizon drie woorden verschijnen: Dien Bien Phoe! Wie even niet meer paraat heeft wat die woorden inhouden, moet maar eens gaan praten met die Franse exporteur van westers geluk: Sarkozy. Zojuist heeft hij een reeks van kerncentrales aan China verkocht. Kijk, dat noem ik pas VOC mentaliteit. Hij neemt wraak. Niet de Heren XVII maar de Franse president heeft straks de koorden der beurs in handen, als opvolger van die jaloerse Lodewijk XIV. En ondertussen krijgen onze moedige jongens en meisjes natte voeten in het verraderlijke moeras dat toch echt eerst op woestijn leek.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 Service

www.vocsite.nl

www.webataljon.blogspot.com

www.batavia-restaurant.nl

www.overheidsterreur.nl

www.inveztor.nl

www.ldkarskens.blogspot.com

www.cafezool.nl

Echte mens

Zo’n kleine 50 jaar geleden las ik op school het boek “Lost Horizon”, het boek waarin James Hilton vertelt over Shangri-la. Een boek dat stamt uit de tijd van de romantiek en een tocht beschrijft die langdurig verpoost in een denkbeeldig klooster op het dak van de wereld, Tibet. Het paradijs op aarde.

Vanmorgen viel mijn oog op een zinsnede in de meest Volkse krant van Nederland. China is van plan over enige tijd een “echte mens” naar de maan te sturen. Hebben ze die daar dan? Bij het zien van de beelden van het partijcongres van de “Communistische” Partij zou je er toch aan gaan twijfelen. Die bijeenkomst leek meer te streven naar bevestiging van het beeld dat alle Chinezen op elkaar lijken. Een “echte mens”.  Die uitdrukking werd bij nadere lezing duidelijk en moest het verschil aanduiden met de metalen blokkendoos die de Chinezen de ruimte in hebben geschoten. Weer een volk dat niets heeft geleerd. Maar ja, volkeren ontlenen hun zelfrespect aan de overmaat aan milieuvervuiling, zo schijnt het.

Dat geldt zeker voor de Amerikanen, nog steeds de grootste vervuilers op aarde en als het aan Bush ligt, wordt dat er zeker niet beter op. Nog niet zolang geleden zag ik hem een “echte mens” ontmoeten: de Dalai Lama. Deze bijna Boeddha is een “echte mens”. Daarbij viel natuurlijk wel op dat hij Tibetaans giechelend tegen de heer van het Vrije westen zei dat “schieten op monniken niet goed is.” Daarmee doelde hij natuurlijk op het criminele regiem van Birma. Waarom giechelde hij daarbij?

Dat was geen verlegenheid maar Tibetaanse beleefdheid. De Dalai Lama deed die uitspraak met enige schroom omdat hij veronderstelde dat Bush ook wel weet dat het schieten op monniken niet goed is. Eigenlijk was de Boeddhistische Wereldgids een beetje wanhopig. Schieten ze nou nog steeds op monniken? Schieten ze nou nog steeds op elkaar? Ja zeker, eerwaarde, en Bush is één van de grotoste schutters van deze tijd.

De Dalai lama gelooft in Shangri La, het klooster dat zich op de tonen van het geloof van de aarde verheft en tot gelukzaligheid leidt. Als echte mens wil het Boeddhistische Rolmodel die vaardigheid over de wereld verbreiden. Daarbij wordt hij uitsluitend geremd door de weemoed die hij niet kan loslaten, de gruwelen van China in Tibet. Gisteren werd ik gebeld door iemand van de “Campaign for Tibet” waaraan we al jaren deelnemen. Hij gaat ons vermoedelijk vragen om meer steun. Zou hij Bush al gebeld hebben?

Echte mensen schijnen we in Nederland wel te hebben of gehad te hebben. Dat wil zeggen “zuivere mensen”.  Gisteren tijdens de crematie werd Jan Wolkers bejubeld als “een zuivere mens”. Zijn manier van leven zou voor ons allemaal een rolmodel moeten zijn en vooral ook zijn manier van verzoening van leven en dood. In dat opzicht naderde hij de Dalai Lama tot op het haar.

Maar was er nog iemand die zich herinnerde wat er van Wolkers werd gezegd aan het begin van zijn carrière? Ik wel…opmerkelijk genoeg zat ik tijdens de crematie niet al te ver van de plaats van handeling mezelf beter voor te doen dan ik ben. Acquisitie, niet zo zuiver als Jan. Jan die in het begin werd bestempeld als een vervuiler van taal en literatuur. Daarover had niemand het meer en dat kunnen we onszelf aanrekenen. Het is niet “echt”.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com 

 

Service

www.nl.zylom.com

www.mens-en-samenleving.infonu.nl

www.shangri-la.be

www.persfoto.com

www.justbee.wijnsma.net

www.diet-blog.com

www.stichting-sl.nl

www.mythologie.wordpress.com

Trots op Rita, m’n eigen en mezelf

Ik ben eigenlijk best wel trots op mezelf. Oorspronkelijk was ik een wat stil, teruggetrokken jongetje met weinig toekomstperspectieven. En zie mij nu eens.

Ik ontmoet de machtigen der aarde in mijn gemeente, ik werk me suf voor de diverse opdrachtgevers en daarvoor krijg ik een vergoeding waarmee ik zelfs zonder ambitieuze vrouw een gezin zou kunnen onderhouden. Nou?

In de toekomst ga ik dat allemaal nog beter doen. Ik ben van plan om me niet te laten leiden door beginselen, principes of menswaardigjeid. Ik gaaaaaaaaaaaaaaaa er gewoooon voor. Waarvoor? O ja, voor mezelf natuurlijk.

Om dat allemaal mogelijk te maken richt ik een vereniging op “Trots op m’n eigen en mezelf” en ik vraag Kay van der Linden om die nieuwe club te boosten, weet je wel. Kay van der linden weet precies hoe je van niets een niets met een gezicht moet maken en dat vind ik zo prettig aan hem. Zo word  ik dus echt helemaal booming he!

Ja, sommige mensen riepen mij al toe of ik niet samen met Rita voor m’n eigen zou gaan, zoiets als Jan Klaassen en Katrijn maar daar zie ik niet zoveel in. Rita gaat ook voor haar eigen en derzelfstezellefie en als je daarmee samengaat, dan krijg je hommeles. Dat wordt 2spalt. 2spalt en nog meer asfalt, dat was een leus die ik zelf en m’n eigen ook hadden bedacht maar Kay van der Linden vond het niets. Nee, hij had meer iets met “We laten ze een allochtoontje lager zingen” Geniaal! Waar haalt die man het vandaan en dat voor weinig. Nou ja, weinig…als je de declaraties ziet van die man…”

Nou Rita gaat dus voor zichzelf en der eigen en ze heeft natuurlijk heel veel voetbalhoolifans. Veel plezier Rita! Beginselen heeft ze niet maar ze gaat wel de files aanpakken. Hersens heeft ze ook niet maar ze gaat van alles met het onderwijs doen. Vrienden heeft ze bovendien helemaal  niet en dus houdt ze elke vreemdeling buiten de deur. Nou, veelbelovend. En geloof het of niet, Ciska Dresselhuys, Rita is een ambitieuze vrouw. Ze wil Minister President worden. Dan mag ze op Koninginnedag de Kijkbuiskinderen toespreken. 

Zeg Ciska, als ik jou was koos ik Rita als rolmodel voor een feuilleton in je blaadje. Nou Nederland heeft er weer wat veel geld verdienende rottigheid bij. Voor Kaaaaay vind ik het wel leuk. Die heeft eindelijk weer een baantje.

 “Ja, wij zijn trots, trots, trots, gaat ie links uit de flank, trots, trots, gaat-ie rechts door’t behank, trots op onze Riiiiiita..trots op Nederland.

We kiezen Rita als ons kindje en als knuffelkonijn. Met haar bijster goed ideeëngoed mag ze de baas in huis ook zijn. En met haar linksrechtsrechtdoorzee. Neemt ze ons wel met zich mee..hiephoj. Tatatatatralala, tatatatralala, Rita geef ons geld. Tatatatatralala, tatatatatralala, jij bent onze held. Maar bespaar ons één moment…en word geen Minister President. Hiephoj (grote trom, klarinet en trompet vals door elkaar)

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

213.206.88.38/weblog/blokker/2006/10/01/ik-ben-trots-op-nederland

www.geenstijl.nl

www.retecool.com

www.molblog.nl

www.pwc.blogs.com

www.madeforadsense.nl

www.blog2punt0.nl

www.mythologie.wordpress.com