Gisteravond praatte ik nog even na toen de vergadering van de raadscommissie al was afgelopen. Ik beklaagde me over het kleine aantal reacties dat ik krijg en toen kwam de aap uit de mouw: ik schijf teveel.
Een schrijver die teveel schrijft. Dat kan natuurlijk ook nog. Eén van mijn gesprekspartners vond dat ik eigenlijk maar ééns in de maand een nieuwe column moest schrijven. Dan zou ik meer nieuwsgierigheid en begeerte opwekken bij mijn lezers. De snelheid waarmee ik nu schrijf, zou voor hen niet te volgen zijn.
Wie had dat gedacht? Dat ik als oude man te dynamisch zou zijn voor deze tijd? Een tijd waarin bumperkleven en niet-reageren op sollicitatiebrieven tot de waarden en normen behoort van de moderne manager. Die dynamische jonge man of jonge vrouw moet mij met mijn knie- en nek-schouderaandoeningen toch bij kunnen houden?
Als ik een hele maand zou moeten wachten op mijn eigen volgende schrijfsel, dan zou ik voor die tijd al zijn geëxplodeerd. Dat houd ik niet vol. “Wat deed je dan voor het weblogtijdperk?” was de volgende vraag. Ja, wat deed ik voordat er computers waren en internet? Toen was ik ook al altijd bezig en ik was voorzitter van een lokale politieke partij. Zo kon ik toch mijn gram kwijt. Later ging ik tekeer op een weblog van journalisten waarop een paar rechtse ballen probeerden de toon te zetten. Ik schreef ook columns voor een aantal bladen. Mogelijkheden genoeg.
Eerlijk gezegd heb ik mijn twijfels bij de dynamiek van deze tijd. Je kunt toch wel tussen breezer en yoghurtontbijtje door even een reactie plaatsen? Voor onze, moderne en wereldse, jeugdige mens kan dat geen moeite zijn. Dan ben je die spanning ook weer kwijt. Sterker nog, het laat de adrenaline stromen en…het is leuker dan seks. Dynamischer vooral!
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
nl.wikipedia org
Angela mantelt Europa Ein
Ik kan er niets aan doen maar elke keer dat ik Angela Merkel zie, moet ik lachen. Zij is de personificatie van de houterigheid die het voormalige Oost-Duitsland in haar greep hield. Opgetrokken schouders en een wat kortademig mondje zijn nou niet bepaald de beste “Voraussetzungen” voor een glanzende politieke carrière.
Ik ken mensen die haar steevast “Angela Mütze” noemen. En toch, dat wijffie lapt het hem allemaal toch maar. Kind van een communistisch achterstandsgezin, opgewerkt tot het meest invloedrijke ambt van de Bondsrepubliek. Al weer zo iemand waarvan je zou gaan vermoeden dat ze over capaciteiten beschikt.
Uitgerekend zij verbindt haar lot aan de zogenaamde Europese Grondwet. Ik wil het nog wel eens zeggen: het ding is helemaal geen grondwet. Het is een samenraapsel van verdragen en wetten die al lang bestaan, hier en daar met een toefje slagroom. Alleen de tegenstanders ervan hebben kans gezien het woord “Grondwet” eraan te geven omdat het beangstigend klinkt.
Veel beangstigender natuurlijk dan een dertigtal ministaatjes in de grote wereld die kans lopen vermorzeld te worden tussen de al maar voortwoekerende agressie van de VS en de geldzucht van Poetin (the money) of de overbevolking van productieautomaatjes in een gebied dat China heet.
De tegenstanders zijn bang dat hun eigen, kleinschalige leefomgeving zal worden aangetast door de Europese molog. Ze zijn niet bereid deze “molog” te zien als een beschermende wintermantel die hun kleinschalige omgeving koestert, een mantel die zij zelfs kunnen herstellen en voeden als het moet.
De Europese Unie is niet het enige maar wel een goed middel om de kleinschaligheid in eigen kring nog een beetje in stand te houden. Wie de Unie afwijst, zet de deur open voor nog veel grotere mologgen die geen ekele boodschap hebben aan Europese kleinschaligheid. De Europese Unie verdient dan ook met al haar tekortkomingen onze steun en als daar een wat rammelend verdrag voor nodig is, dan zal ik voor stemmen. Angela, mijn stem heb je.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://politiek.wordpress.com
Service
www.grondweteuropa.nl