Voor mij ligt een artikel uit de Volkskrant van een paar weken geleden. “Atheïst heeft de waarheid niet in pacht`. Je kunt je afvragen of er iemand was die dacht dat atheïsten de waarheid in pacht hadden. Misschien een paar atheïsten.
Ik ben bijna voor alles waar “a” voor staat allergisch. “Atheïsme” , ik vind het een vreemde overtuiging. Atheïsten gaan ervan uit dat het hele zijn en niet-zijn met het menselijk verstand te behappen is. Misschien is het nu nog niet zover maar het komt. Dat is bijna een chiliastische boodschap. Nee…het is een chiliastische boodschap. Ook atheïsten hebben behoefte aan een heilsverkodiging. Dat is dan tenminste mooi om te weten.
De laatste tijd zijn er veel boeken en geschriften verschenen die het atheïsme verdedigen. Kennelijk is het ongodige geloof in de verdediging. Nou, dat kan. Wat bijna al die auteurs vergeten, is het voorstellingsvermogen. De oneindigheid van het voorstellignsvermogen., de fantasie. Ga je ervan uit dat het hele zijn en niet-zijn door de menselijke geest te behappen valt, dan stel je grenzen, de grenzen van de menselijke geest. Die is grenzenloos? Dat kan niet. De uitdrukking “menselijke geest” geeft per definitie grenzen aan, al is het alleen maar door het woordje “menselijke”. Als je dat weg laat, kom je bij “geest” en die zweefde over de wateren en daar geloven de atheïsten niet in.
Nee, niet alleen vind ik het atheïsme van eindeloze zelfoverschatting en grootheidswaanzin getuigen, het is mij ook te beperkt. Mijn fantasie leeft bij de gedachte dat er dingen zijn of niet-zijn die ik me niet kan voorstellen. De kans daarop is groot. In het verre verleden waren bacillen en bacteriën bij de mensen onbekend. Ze konden zich er ook geen voorstelling van maken. Dat wilde niet zeggen dat ze er niet waren.
Nu is het de mens wel gelukt om die kleine kriebels te vinden maar dat houdt niet in dat er geen zijn of niet-zijn bestaat, dat niet te kennen valt. Bacteriën en bacillen vallen kennelijk nog binnen de kenbare wereld. Ik denk dat er een enorm groot (niet)zijn bestaat dat we nooit zullen kennen en…dat stiekum toch invloed op ons leven heeft. Gelukkig maar, anders zou ik het willen controleren.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Service
De zweep erover
In het Britse parlement kent iedere fractie een tweedeling. Er zijn front- en backbenchers. De frontbenchers ondersteunen de officiële partijlijn. Bij de regeringspartij is dat dus de koers van het kabinet. De backbenchers zijn de bewakers van de ideologie. Zij staan kritisch tegenover de officiële koers van de fractie. De leiding van de backbenchers is in handen van de Chief Whip, de hoofdzweep. Hij voert de backbenchers aan in hun kritiek en maakt daarmee zelfs kans op het premierschap.
De Chief Whip is in Groot-Brittannië echt een begrip. In het verleden was er zelfs een sigarettenmerk dat die naam droeg. In Nederland en ook in Duitsland kennen we dat niet. Daar heerst de fractiediscipline, in wezen een absoluut ondemocratisch verschijnsel aangezien volksvertegenworodigers op persoonlijke titel worden gekozen. Zij zweren of beloven zelfs hun functie uit te oefenen “zonder last of ruggespraak”. De fractiediscipline is in wezen daarmee strijdig.
De vraag is wie de functie van de zweep moet uitoefenen als er zo weinig kritische geluiden uit de fractie naar buiten komen. De aangewezen instantie daarvoor is de pers maar die laat het de laatste jaren veelal lelijk afweten. Veel journalisten schrijven uitsluitend brave stukjes over voornemens, plannen, nota”s en notities en ze durven niet eens achter de coulissen te loeren. Daarmee verlagen ze zichzelf tot verlengstuk van voorlichters en zegslieden.
Ja, dan krijg volksvertegenwoordigers die klagen dat ze het zo druk hebben, zich voortdurend het vuur uit de sloffen lopen en ga zo maar door. Volksvertegenwoordigers ook die zelden of nooit onder het volk komen omdat ze druk doende zijn half begrepen documenten door te ploeteren.
Ik zou zeggen, journalisten, de zweep erover. Gun de mensen op het pluche geen rust en volg ze hinderlijk kritisch. Ga niet, bij wijze van alternatief, onderbuikgevoelens “uit den volke optekenen” als sensationele berichtgeving. Dat leidt tot niets. Nee, bij de politici en bestuurders moet je zijn. En politici…als het ergens jeukt, krabbel dan nog maar eens achter het oor bij de gedachte aan de fractiediscipline.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Http://politiek.wordpress.com
Service
www.parlement.com
www.debatforums.net