Twee violen en Obama

Ja, ik word oud. Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor de tv zat en Toon Hermans een conférence zag houden. Daarin vertelde hij dat hij “fiool” zo gevoelig vond. “Een weet u wat ik nóg gevoeliger vind?” vroeg hij daarop. Een echt retorsche vraag natuurlijk want meteen gaf hij het antwoord al: “Twee fiolen.”

Twee violen, ik moest aan al dat sentiment en die gevoelens denken toen ik vanavond keek naar een bijeenkomst van Barack Obama. Tot mijn grote schrik kwamen er twee vrouwen in beeld die Obama zeker zo gevoelig vonden als twee fiolen. In elk geval stonden ze te blèren dat het een lieve lust was. Zó mooi vonden ze Barack woorden en speech. Het ontbrak er nog maar aan dat ze niet jankten omdat ze HEM hadden mogen aanraken. Ja zeker, HEM want de verering voor Obama begint religieuze vormen aan te nemen.

Ik ben voorstander van gevoel in de politiek maar je kunt het ook te gek maken. Aan alles merk ik dat de Amerikaanse samenleving op ontploffen staat en zo gek is dat niet. Onbenul George heeft de samenleving gedurende acht jaar tot een kookpunt gebracht met zijn politiek van tegenstellingen. Schreeuwend dat hij een bruggenbouwer was, heeft hij niet anders gedaan dan groepen uit elkaar drijven en een “wij-zij” beleid voeren. Wie niet voor georgie-boy was, was tegen hem.  De emotie als permanent wapen van onderdrukking. Daar wist hij wel raad mee. Godzijdank is het bijna afgelopen. Eigenlijk vind ik dat op het moment dat hij aftreedt in alle kerken van de wereld een dankstonde moet worden gehouden. Uit het Witte Huis en nooit meer erin.

Maar die vreselijk overdreven emotie is natuurlijk ook niet goed te praten. Het was die emotie die de Amerikanen ertoe bracht ooit een volledig onbekwame president te kiezen. Vooral zijn absolute ridicule optreden op de puinhopen van de twintowers heeft valse sentimenten opgeroepen die geleid hebben tot verschrikkelijke rampen: een midadige inval in Irak, een militaire vergissing in Afghanistan en een financiële crisis die de hele wereld teistert.

Met zijn op asociale  en financieel debiele beginselen gebaseerde beleid heeft hij schurkachtige financiers de vrijehand gegeven in een land dat aan de financiële afgrond stond. Hij is een oorlog begonnen die die afgrond nog dichterbij bracht en…hij heeft de Amerikanen doen geloven dat hij deze zelf-gefabriceerde puinhoop weer zou kunnen opruimen. Er zijn mensen voor minder de bak in gegaan.

Er moet wel iets geks gebeuren om Obama het presidentschap te onthouden. Een kogel van een stel halfgaren is al genoeg maar ook dat zou een emotionele oprisping zijn. En natuurlijk, de strijd is nog niet gestreden maar het zou mooi zijn als in de laatste week weer de wezenlijke argumenten de overhand kregen. Als dat gebeurde, zou ik huilen van geluk. Voorlopig is daarvoor weinig reden met rechters die de kant kiezen van dierenbeulen in het circus. Soms ligt de emotie van de politiek voor het grijpen.

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

Service

www.nl.wordpress.com/tag/emotie-in-de-politiek

www.nrcboeken.nl/recensie/nu-ook-nog-in-de-politiek-emoties

www.historischnieuwsblad.nl/00/hn/nl/154/artikel/5609/De_vooruitgang:_Emotie_in_de_politiek.html

www.ru.nl/cpg/jaarboeken/jaarboek_2003

www.atypon-link.com/UBO/doi/pdf/10.1347/wper.47.4.43

www.sairaramira.wordpress.com

www.mythologie.wordpress.com

www.kajman.wordpress.com

www.russia.blog2blog.nl

Duo Holland

janus.jpg

Vanavond zag ik het Duo Holland op tv. Geen soldaten uit Camp Holland, geen minister met een generaal die om een zakdoek leek te vragen: nee,  een vader met zijn dochter. Ja zeker, zij zongen liedjes waarvan zelfs Marianne Weber nog tranen in de ogen zou krijgen en daar kon die zakdoek van die generaal dan weer goede diensten bewijzen. En ja hoor, het hele publiek van de omroep MAX bleerde mee. 

Dit land is bij tijd en wijle om te janken. Niet vanwege de hoofddoekjes of de moskeeen maar door de  echte Nederlanders. Twee echte Nederlanders sneuvelen in Afghanistan, s n e u v e l e n geachte heren en dames van de pers en de politiek. Soldaten in het veld overlijden niet maar sneuvelen. Een oma in bed overlijdt en een doodzieke patient in het ziekenhuis ook maar soldaten in het veld sneuvelen. Dat doen ze al vele eeuwen en altijd voor de prachtigste doelstellingen. Soldaten en records hebben een ding gemeen: ze sneuvelen. En zeker, als we zo doorgaan zal er een record aantal soldaten sneuvelen. Die twee, dat was ook Duo Holland uit Camp Holland, onderweg naar Camp Volendam waar de geur van paling en pas gerookte zeevis al lokte. 

Het is geen wonder. In een land waar oorlog wordt betiteld als vredes- en opbouwoperatie, gebaart een generaal onder de veelzeggende naam ” Berlijn”  alsof hij een zakdoek tevoorschijn haalt om zijn tranen te deppen. Je moet wel durven zeg: luchtmachtgeneraal zijn en de achternaam Berlijn dragen. Ik zou zeggen: bombarderen die hap! En dan op tv een openbare treurnisshow geven vanwege twee mannen die je willens en wetens de dood hebt in gestuurd om een luchtkasteel na te jagen. Als er een ding wordt opgebouwd in Afghanistan, dan zijn het luchtkastelen. Ja, er komt een onderzoek naar het sneuvelen van die twee jongens maar dat is helemaal niet nodig. De oorzaak ervan zijn de geblinddoekte politici die de mannen naar Afghanistan hebben gestuurd. Vanaf dat moment was alles mogelijk.

Samen met een astmatisch angstig kijkende Minister van Defensie die de woordjes nauwelijks nog over zijn paars aanlopende lippen geperst krijgt, vormt de generaal ook Duo Holland. Duo Holland gaat voor opbouw in het moeras dat Afghanistan heet.

Soldaten die door hun kameraden worden afgeknald, ook die sneuvelen. Bij de Amerikanen heet dat ” collateral damage” oftewel: flankerende puinhopen. Twee jongens uit het Hollandse spruitjesbos zijn niet meer dan ” collateral damage”. Zij verwaaien met het Afghaanse woestijnzand mee en geen enkel Afghaan laat een traan voor deze ” opbouwwerkers”. Geen enkele Afghaan zal ze zich ooit herinneren. Ook niet als op een mooie dag er paleizen met gouden daken zullen staan op de plaats waar nu de puinhopen roken.

En aan de horizon ligt Mauretanie, ook al zo’n land van zand met een strand dat breder is dan waar ook in Nederland. En daar verrijzen de eerste tentstokken van de nieuwe oefenkampen voor terroristen. Beter en dichterbij Europa en de VS dan Afghanistan en…verzekerd van het wegblijven van vreemde legers. Die zijn bezig weg te zakken in de Afghaanse verschrikkingen en hebben geen tijd voor Mauretanie.

Duo Holland. Misschien was het wel in de eerste plaats de trein waarin ik vanavond zat en die maar niet op gang kwam doordat er een kapotte goederentrein voor reed. De zegeningen van onze vrijemarkt economie. Een economie die al flink wat glans heeft verloren en jonge Duitsers ertoe brengt de samenleving van de DDR te adoreren. Duo Holland? Het zijn mijn twee lede ogen.

Tot sterkte en niet depressief raken hoor!

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com  

 

Service

www.oruzgan.web-log.nl

www.mindef.nl/missies/afghanistan/uruzgan/index.aspx

www.natuurinformatie.nl/nnm.dossiers/natuurdatabase.nl/i003881 

www.eindpunt.blogspot.com/2006/09/rijk-worden-van-opbouw-afghanistan.html

www.delaatsteshow.be/dlsblog2/wordpress

www.vrijemarkt.nl