Mijn humeur en Wilders als filmproducent

zombie-psp.jpgacoz-fanfare.jpgagressie.jpg53372804optim.jpg54913.jpg250px-vandale.jpg48yagc31.jpg0102025894400.jpg

Gisteren heb ik een heerlijke rit gemaakt naar Apeldoorn en terug. ik ben gek op autorijden en dus gaan die paar honderd kilometer me met veel plezier en gemak af. Ik geniet van het steeds wisselende beeld van de omgeving. Dat geeft me een euforisch gevoel. Ik zou dus eigenlijk in een prima bui moeten verkeren maar mijnn  humeur is er niet beter op geworden.

Het allereerste nieuwsitem van gisteren had betrekking op de film die Geert Wilders (van de Partij voor de Vilm) gaat maken om iets aan te tonen dat iedereen al lang weet. Wie het nieuws volgt,  kent het betoog van Wilders al zal hij ongetwijfeld wat onsmakelijke details willen laten zien. Het doel ervan ontgaat mij volslagen. Door mensen voor gek te zetten en uit te dagen, brengt hij geen discussie op gang maar wel veel agressie en woede teweeg. In het ergste geval leidt dat tot vernieling van Nederlandse staatseigendommen en handelsboycots ten nadele van het bedrijfsleven. Het ersgte is dat Wilders, zolang hij kamerlid is, niet aangepakt kan worden voor hitserij en haatzaaierij. Hoewel, een kamerlid mag toch ook geen moord plegen?

Hoe dan ook, het lijkt mij de beste remedie om alle schade die de film veroorzaakt op Wilders te verhalen. Daarvoor is een goede reden. Hij onderneemt acties waarvan hij weet of tenminste kan vermoeden dat ze tot grote maatschappelijke onrust en economische schade kunnen leiden. Wie dat willens en wetens doet, moet de consequenties aanvaarden. De vervuiler betaalt.

Aanmerkelijk beter werd mijn humeur toen ik Hans Spekman zag bij Pauw en Witteman. Hans is een eenvoudige jongen maar hij heeft een hart van goud. Eerlijk en sociaal voelend keerde hij zich tegen het nuffige gegraai van Eveline Herfkens die geen flauwe notie heeft van ontwikkelingshulp. Zij ziet in haar VN-baantje gewoon een exclusieve kans tot zelfverrijking en gebruikt daarvoor de verkeerde argumenten. Uitzien op een blinde bakstenen muur? Misschien is dat wel symbolisch voor de geestelijke vergezichten die zij kan oproepen. 

Hans balanceert, afgaand op zijn woorden, op de grens van PvdA en SP. Daarvan zou de PvdA er wel wat meer kunnen gebruiken. Iets meer typisch rood bloed zou de partij niet misstaan. Maar goed, dat gaan we vandaag niet bespreken. Mijn humeur nam vanmorgen bij Goeiemoggel Neelland weer af. Daar zat een hoogleraar alternatieve dierproeven nog steeds bij hoog en bij laag te beweren dat dierproeven nodig zijn. Onzin natuurlijk, je zou met veel meer kans op exacte successen beter mensproeven kunnen doen. De vraag is alleen hoe je de mensen daarvoor uitzoekt.

Is het niet typisch dat de vraag over de selectie pas opkomt als je het hebt over het lukraak selecteren van proefexemplaren uit je eigen soort? Valt het te verklaren waarom we met zoveel meer gemak gewoon maar een bundeltje wezens van een andere soort bij elkaar rapen om lekker proefjes mee te doen? De Nazi’s deden wel mensproeven maar dat beschouwen we allemaal als slecht en onethisch. Misschien niet eens zo zeer vanwege de proeven zelf als wel door de manier waarop zij de proefmensen selecteerden. Zij kozen namelijk voor mensen die zij als minderwaardige wezens beschouwden: Joden, homo’s, zigeuners en socialisten. Mensen die zich bovendien niet konden verzetten tegen die keuze.

Gek genoeg hebben we er minder moeite mee om wezens uit te zoeken die helemaal geen stem in het kapittel hebben. Wezens die zich tegen onze agressie en graaigrage mentaliteit niet eens met woorden kunnen verzetten. Geen chimpansee is bereid om met ons te overleggen over dierproeven, simpelweg omdat hij niet praten kan. De verdediging van de dieren wordt daarom in handen genomen door een groep mensen. Die gebruiken daarbij nog al eens methoden die we meestal niet appreciëren zoals bedreiging, ontvoering, brandstichting en moord. En waarom is dat in dit geval zo verschrikkelijk? Wat zouden de dieren zelf doen als zij wisten waar ze met ons aan toe waren?

Misschien zouden we ons eens iets moeten afvragen. Moeten we niet genoegen nemen met een iets mindere gezondheid? We hebben het toch al zo moeilijk om antwoord te geven op vragen over euthanasie en abortus. Het is toch niet te verkroppen dat we andere, hulpeloze wezens gebruiken om ons eigen ras in stand te houden? Voor het succes ervan is dat in elk geval niet nodig.

Voor zover ik kan zien, hebben we voorlopig alleen maar te maken met een overschot aan mensen dat als een krioelend hoop sprinkhanen de aarde kaalvreet. Wilders zou er beter aan doen om daar eens een film over te maken en over de verschrikkingen van dierproeven. Het conflict dat hij met zijn politieke pornofilm aankaart, heeft ten diepste te maken met die overbevolking.  Onsmakelijke beelden zijn er genoeg te vinden. Mijn humeur zou erop vooruitgaan doordat de man die het bleekmiddel voor zijn haar op dieren heeft laten uittesten eindelijk iets nuttigs is gaan doen. 

Tot sterkte,

Kaj Elhorst

Http://politiek.wordpress.com

 

Service

www.intensievemenshouderij.nl/start/index.php

www.animalfrontline.nl/vivisectie/vivinl.php

www.olgiesblog.blogspot.com

www.ondergrond.tv/de_ondergrond/2007/11/film-wilders-wo

www.maghreb.nl/2008/01/06/film-wilders-te-zien-op-youtube

www.vrouw.blog.nl/fashion/2007/03/14/kans-op-miskopen-neemt-toe-bij-verkeerd-zelfbeeld-en-goed-humeur

The URI to TrackBack this entry is: https://politiek.wordpress.com/2008/01/17/mijn-humeur-en-wilders-als-filmproducent/trackback/

RSS feed for comments on this post.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: