Ja, dat wordt geen standbeeld en geen volksliedjes voor vertrekkende Michiel. Hij zal nooit bekend staan als de man die in een blauw geruite kiel aan het wiel draaide. Nu Michiel van Hulten zijn vertrek als voorzitter van de PvdA heeft aangekondigd, kreeg ik meteen de vraag: “Is dat nou niets voor jou?”
Ja, dat was een gewetensvraag maar mijn kansen zijn beperkt. In de eerste plaats kent Wouter Bos mij niet en volges mij helpt het als hij je wel kent. Daar komt bij dat ik niet eens gewoon lid ben. Ik heb geen stemrecht, laat staan dat ik de bestuurlijke voorman van de partij zou kunnen worden. Hoewel, tegenwoordig kun je ook wethouder worden in een gemeente waarvan je voordien nog nooit hebt gehoord dus eigenlijk zou het geen rol mogen spelen.
De vraag dringt zich dus op of ik wel zo’n bekwaam bestuurder ben. Eerlijk gezegd heb ik vaak moeite met de hele dag mensen om me heen die me komen vertellen wat ik van iets moet denken. In tegenstelling tot Ronald Plasterk zie ik de grens tussen kritiek leverende buitenstaander en uitvoerende bestuurder heel scherp. Ik vind trouwens ook helemaal niet dat het zo nodig is voor een criticus om het werk zelf ook eens ter hand te nemen. Dat is nu eenmaal iets heel anders. Als ik vind dat de kok in een restaurant vies eten maakt, houdt dat niet in dat ik dan zelf maar in de keuken moet gaan staan. Dat is dus echt een kletskoek argument.
Over vier jaar ga ik met pensioen. Zou ik met mijn geniale capaciteiten om altijd en overal brokken te maken, dat gedurende vier jaar kunnen camoufleren? Wie weet! Daar komt natuurlijk bij dat ik wel de held ben als blijkt dat de PvdA over vier jaar er twintig zetels bij wint. Het enige nadeel daarvan is dat ze dan willen dat ik nog tien jaar aanblijf en dat was ik niet van plan.
Goed, ik heb wel wat goede ideetjes om de partij uit het slop te trekken. Ik weet dat ik weet hoe politici zich moeten opstellen als ze het publiek ontmoeten. In elk geval zonder botox- of hazengedrag. Ik heb ook een flauw idee over de sociaaldemocratie in deze tijd, haar herkenbaarheid en haar charmes. Maar ja, het is maar helemaal de vraag of ze bij de partij op iemand zitten te wachten die “ideeën” heeft. Mijn ervaring is dat de meeste politici van deze tijd “geen idéé” hebben en zich daarna door het voetvolk laten voorfluisteren wat er moet gebeuren. Ze denken dat zoiets hetzelfde is als “luisteren naar de mensen”. Tja…maak maar eens duidelijk dat “luisteren” iets heel anders inhoudt.
Ik snap dat best, In een ver verleden betekende luisteren dat je de woorden van anderen goed opving en achteraf ook kon duidelijk maken dat je al die informatie had begrepen. Dat is nu anders. Tegenwoordig moet je vooral veel kleinschalig onderzoek doen, bijvoorbeeld door websites en blogs af te speuren. Zo kom je er namelijk achter wat mensen echt denken en niet alleen maar wat ze jou willen vertellen. Daarna ga je al dat gemopper bij elkaar vegen en kijken hoe het in je politieke uitgangspunten past. Vergeet vooral niet hier en daar de terminologie van webs en logs zo nu en dan over te nemen. Doe het in een keteltje met de emotie van verongelijkte burgers en je hebt het sop aardig op sterkte.
Luisteren, bah! Vroeger luisterden mensen naar politici en nu zou het ineens andersom moeten zijn? Nee hoor, een politicus kan nog steeds heel goed uitdragen wat hij denkt dat het volk wil en het volk zal dan al gauw roepen dat het dat wil. Maar ja, dan moet je als politicus of -ca wel een beetje naar mij luisteren.
Voorzitter van de PvdA? De bezem halen door de Wiardi Beckmanstichting? Mwoaah, het lijkt me fantastisch!
Tot sterkte,
Wouter, ik kom er aan…
Kaj Elhorst
Service
Politiek 
Hey jij!
Wat een plannen voor de vroege zomer. Luisteren + empathie; de twee sleutelwoorden van mijn studie Humanistiek. Niet populair overigens, en niet bekend. Maar misschien wel de juiste weg? Wie zal het zeggen. Met mijn tweede studie bestuurkunde zou ik me weleens kunnen gaan ontplooien tot een empathische bestuurder. Hoe vreemd zou dat zijn?
Misschien Wouter eens uitnodigen voor een kleine course?
Groet,
marlous
Lijkt me een goed plan. en empathische bestuurder, ja…ik probeer me op het ogenblik er één te bedenken maar dat valt niet mee.Misschien zou je in zekere zin uniek worden wat niet hetzelfde is als slechter dan de rest.
Ik zal overigens geen voorzitter van de PvdA worden, ze hebben me nog niet gebeld. Dat heb je.
Humanistiek, studeer je dat in Utrecht of in Rotterdam?
Jammer, zou een reden zijn voor mij om mijn politieke actualiteitsgehalte een beetje bij te houden. Humanistiek zit in Utrecht, Bestuurskunde in Rotterdam. Ik doe iets met pogingen beide studies te combineren..Wil ik dat vervolmaken ben ik echter nog ruim 2,5 jaar bezig. Net waar ik geen zin in heb..
Eerlijk gezegd lijkt Humasnistiek me een prima uitgangspunt voor empathie dus wat dat betreft… Maar of je je boterham ermee kan verdienen? Ik ben wel eens op de academie voor Humanistiek op bezoek geweest voor een interview maar ik dacht even dat ze in Rotterdam ook een vestiging hadden.