Op 1 november van dit jaar heb ik voorgesteld een keurmerk voor de prostitutie in te voeren. Dat deed ik naar aanleiding van een verschrikkelijke discussie over de gevolgen van de legalisering van het `vak`.
Een van mijn commentatoren zag in dat verband nog al wat bezwaren Vooral op het gebied van criteria, indicatoren en de bijbehorende benchmarking.
Nu wordt een profeet in eigen land zelden gewaardeerd en zo gaat dat ook met mij. Uitgerekend in België gaan stemmen op om een keurmerk voor bordelen in te voeren. En als de Belgen het doen, dan volgen de Nederlanders vaak snel. Alleen op het gebied van gratis openbaar vervoer wil dat maar niet lukken. Overigens was het voorstel van voornoemde commentator om (potentiële) hoerenlopers een medicijn te geven dat hen op andere gedachten zou brengen. Ook dat kan trouwens niet probleemloos want voordat een nieuw medicijn door de keuring is…
Natuurlijk doet zich nog een heel ander probleem voor. De gedachte van een keurmerk is de beïnvloeding van de klant. Deze zou zich door kwaliteit laten leiden en op die manier zou er een eind komen aan de illegale hoerderij. Ik geloof daar niets van. Wie jeuk heeft in de onderbuik, kijkt vooral naar de prijs. Een goedkope wip heeft altijd nog de voorkeur boven een Arbo-erkende. Vooral in de kersttijd als alles toch al zo duur is en mannen door het vele eiwitrijke voedsel vaker jeuk hebben.
Nu er stemmen opgaan om de reclame op alcohol te beperken, terwijl het spul overal te koop is, zou ik ook het aanbod aan prostitutie maar eens wat beperken. Er valt iets voor te zeggen om elke hoer een lint te laten dragen met het opschrift `dit product kan u aids of een druiper bezorgen`.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Of ze schrijft zo’n tekst gewoon op haar buik.