De markt verzieken. Meestal denken we daarbij aan mensen die hun diensten of waren veel te goedkoop aanbieden. Een huisvrouw die niets om handen heeft en een artikel van 1200 woorden schrijft voor 50 euro. Het komt allemaal voor. Daarover krijg ook ik behoorlijk de ziekte in want journalistiek is niet alleen een vak, het is ook bikkelharde concurrentie en niemand maakt zich, vanwege de vrijheid van meningsuiting, zorgen over de onderkruipers. Heel anders dan in de taxiwereld dus.
Onderkruipsels tref je weer in een heel andere bedrijfstak aan: de advocatuur. De top van de Nederlandse advocaten vraagt zonder blikken of blozen € 600,- per uur en Jan Peter en Gerrit hebben ons geleerd dat normaal te vinden. Dat is de vrije markt. Zo’n advocaat is voor mij onbetaalbaar, ik reken maximaal € 150,- per uur. Alleen voor werk op academisch/wetenschappelijk niveau kom ik nog wel eens aan de 225,-. Ik ben bij lange na niet de enige voor wie zo´n advoccaat onbetaalbaar is. Sterker nog, er zij advocaten die zichzelf niet zouden kunnen betalen. Zelfs een rechtsbijstandsverzekering heeft in det geval geen enkele betekenis.
Zulke hoge tarieven vormen een ernstige ziekte in de markt. Wie lager offreert wordt nog al eens voor `onvoldoende gekwalificeerd” aangezien. Bovendien geeft het een verziekend signaal af naar de `onderkant` van de advocatenmarkt waar de tarieven liggen tussen de 225 en 375 euro per uur. Bij jonge advocaten roept het al gauw het beeld op dat advocatuur vooral een middel is om snel rijk te worden. Dat nu is een vergissing. Het zijn meestal de clienten van de advocaten die een weg hebben gevonden om heel snel rijk te worden, keurig in het pak, witte boorden. Wie met pek omgaat… maar ja onder de toga zijn die boorden nauwelijks zichtbaar.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Politiek 
Geef een reactie