Vandaag ben ik 60. Jarig, hiephoi! Vanmorgen vroeg mijn vrouw of ik me jarig voelde. Je jarig voelen, dat is ’s morgens met buikpijn opstaan en overal in huis zoeken waar de cadeautjes liggen. Dat is geloof, hoop, liefde en verwachting. Je jarig voelen, dat is dus bepaald niet niks. Het is jezelf wijsmaken dat het leven nog heel wat te bieden heeft. In de praktijk betekenen mijn zestig jaren dat ik nog vijf jaar MOET.Nu liet ik me als kind al niets wijsmaken en voor moeten ben ik altijd allergisch geweest. Ik ben in militaire dienst geweest en daar praten ze nu nog over.Wie zich netzo gedraagt als ik, moet naar Afghanistan. Mijn ouders hebben het niet gemakkelijk gehad, dat wil zeggen, mijn vader, want mijn moeder overleed vlak voordat de puberteit goed en wel was losgebroken. Geen reden om je jarig te voelen. Sterker nog het heeft jarenlang mij het plezier van “jarig voelen” benomen.En nu, voel ik me jarig? Ik heb alle reden om geloof, hoop, liefde en verwachting te hebben. In mijn directe en iets ruimere omgeving ken ik volop mensen die hun best doen om van deze wereld iets te maken. Misschien moet ik daar maar gewoon moed uit putten. Wie in een ruimere kring om zich heen kijkt… nee laat maar, vandaag ben ik jarig.
Tot sterkte,
Kaj Elhorst
Politiek 
Nee, niet alle dagen hoef je de blik op de grote boze wereld te richten. Niet op de landelijke politiek en al zéker niet op Afghanistan. Alphen aan den Rijn is ook prima, Rijnsaterwoude desnoods. De jarige jop (of job?) mag het zeggen! Laat de krant eens een dagje dichtgevouwen, doe eens gek. Ook dan is er morgen gewoon weer een dag, en daarna nog eentje met een beetje mazzel.